สังข์ศิลป์ชัยà¸à¸¥à¸à¸™à¸ªà¸§à¸”
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
| (การแก้ไขหนึ่งรุ่นระหว่างรุ่นที่เปรียบเทียบไม่แสดงผล) | |||
| แถว 1: | แถว 1: | ||
| + | == ข้อมูลเบื้องต้น == | ||
| + | [[หมวดหมู่:วรรณคดีไทย]] | ||
| + | [[หมวดหมู่:กลอน]] | ||
| + | [[หมวดหมู่:ยังไม่สมบูรณ์]] | ||
| + | '''ผู้แต่ง:''' | ||
| + | ==บทประพันธ์== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
<sup>ยานี</sup> | <sup>ยานี</sup> | ||
| แถว 33: | แถว 39: | ||
(๓) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า ครามคร้า | (๓) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า ครามคร้า | ||
(๔) ความตอนนี้เข้าใจว่าผู้เขียนต่อกลอนผิด เมื่อเขียนลงในสมุดแล้วจะลบออกก็ไม่ได้ ขีดทิ้งก็จะดูไม่งาม เลยปล่อยให้ลอยๆ อยู่อย่างนี้แล้วขึ้นต้นบทใหม่ | (๔) ความตอนนี้เข้าใจว่าผู้เขียนต่อกลอนผิด เมื่อเขียนลงในสมุดแล้วจะลบออกก็ไม่ได้ ขีดทิ้งก็จะดูไม่งาม เลยปล่อยให้ลอยๆ อยู่อย่างนี้แล้วขึ้นต้นบทใหม่ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
รุ่นปัจจุบันของ 05:01, 2 มีนาคม 2553
ข้อมูลเบื้องต้น
ผู้แต่ง:
บทประพันธ์
| ยานี | |||
| ๏ ข้าไหว้พระสรรเพชญ | ทั้งสมเด็จพระศาสดา | ||
| เที่ยวโปรดสัตว์ในสังคา | ให้รอดจากซึ่งบ่วงมาร | ||
| ๏ ข้าไหว้พระธรรมเจ้า | ทุกค่ำเช้าบ่วางวาย | ||
| สวดสัตว์ทั่วทั้งหลาย | ให้ข้าพ้นจากทุกขา | ||
| ๏ ข้าไหว้ทั้งพระสงฆ์ | ทั้งพระองค์ทรงศีลา | ||
| ดังชาตีสังขาร์ | อันล่วงเข้านีฤๅพาน | ||
| ๏ ยกมือประนมนิ้ว | เหนือหว่างคิ้วตั้งพิษฐาน | ||
| ขอให้ได้นีฤๅพาน | ให้รอดจากซึ่งทุกขา | ||
| ๏ ข้าไหว้คุณอาจารย์ | อีกคุณท่านอุปัชฌาย์ | ||
| บิดาทั้งมารดา | เลี้ยงรักษามาช้านาน | ||
| ๏ ขอให้ปัญญาข้า | ไปเมื่อหน้าเรืองชัชาล | ||
| ทรงไตรปิฎกสถาน(๑) | ให้ใหญ่ยิ่งพ้นประมาณ | ||
| ๏ ขอให้บรีบูรณ์ | กว่าจะดับสูญได้นีฤๅพาน | ||
| มั่นคงแก่โพธีญาณ(๒) | ให้ตลอดรอดต้นปลาย | ||
| ๏ สารพันให้ประกอบ | ทั่วรอบคอบกว่าทั้งหลาย | ||
| นึกใดดังใจหมาย | ให้ทิพย์พูนเกิดมา | ||
| ๏ ข้าขอแต่งบทกลอน | นียายมอญแต่ก่อนมา | ||
| เรื่องราวนานคร่ำคร่า(๓) | นานนักหนามาก่อนไกล | ||
| ๏ สมุดก็สูญหาย | เพราะวุ่นวายเสียเมืองใหญ่ | ||
| บทกลอนข้าจำได้ | ผูกเอาไว้เป็นนียาย | ||
| ๏ ข้าดัดแปลงแต่งประสม(๔) | ........ | ||
| ........ | ........ | ||
| ๏ แต่พอเป็นราวเรื่อง | อ่านเนืองเนืองท่านไม่ชม | ||
| ท่านผู้รู้ช่วยประสม | อย่านินทาข้าเจ้าเล้ย | ||
| ๏ บทกลอนไม่สู้ดี | ไม่ถ้วนถี่เพราะไม่เคย | ||
| อย่าว่าข้าเจ้าเล้ย | ผู้ฟังเอ้ยขออาภัย | ||
หมายเหตุ (๑) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า วีต่กส่ถาน (๒) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า โพชญทีญาร (๓) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า ครามคร้า (๔) ความตอนนี้เข้าใจว่าผู้เขียนต่อกลอนผิด เมื่อเขียนลงในสมุดแล้วจะลบออกก็ไม่ได้ ขีดทิ้งก็จะดูไม่งาม เลยปล่อยให้ลอยๆ อยู่อย่างนี้แล้วขึ้นต้นบทใหม่
