ร้อยเอกปิโรต์เบิกรถยนต์จากคลังแสงเมืองตรัวส์จำนวนสามสิบคัน ให้ทหารไทยฝึกฝนจนเกิดความชำนาญรูปแบบเดียวกัน นอกจากขับรถในยุทธบริเวณกับบำรุงรักษารถ ยังต้องเรียนรู้การเดินขบวนรถเวลากลางวันและกลางคืน ทหารอาสาทุกนายต้องทำตามข้อบังคับสิบข้ออย่างเคร่งครัด
รถบรรทุกยี่ห้อเรอะโนลต์ใช้ระบบขับเคลื่อนสี่เกียร์ ห้องโดยสารเปิดโล่งมีเพียงหลังคากับเสาต้นเล็กช่วยคุ้มหัว กางผ้าใบผืนใหญ่คลุมกระบะท้ายป้องกันแดดลมฝนรวมทั้งหิมะ บรรทุกสิ่งของไปส่งแนวหน้าได้ถึงสองตันครึ่ง หรือบรรทุกทหารพร้อมอาวุธประจำกายจำนวนยี่สิบนาย รถทุกคันมีน้ำมันเชื้อเพลิงกับน้ำมันเครื่องบรรจุกระป๋องติดท้ายรถ พลขับผู้ช่วยจะถือโอกาสเติมเชื้อเพลิงทุกครั้งที่รถจอดตามคำสั่งผู้บังคับบัญชา
การจัดกำลังพลแบ่งได้ดังนี้ หนึ่งกองร้อยย่อยมีสี่หมวด หนึ่งหมวดมีสามหมู่ หนึ่งหมู่มีรถยนต์หกคัน แต่ละคันมีพลขับกับพลขับผู้ช่วยสองนาย ทุกหมวดยังมีรถยนต์ช่างเครื่องยนต์สองคัน มอเตอร์ไซค์พ่วงข้างสำหรับผู้บังคับหมวดหนึ่งคัน และรถครัวพ่วงมากับรถลากอีกหนึ่งคัน
เช้าวันหนึ่งกองร้อยย่อยที่ 4 หมวด 2 หมู่ 3 อยู่ระหว่างการฝึกซ้อม พลทหารชึ้นขับมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างร้อยตรีนพผู้บังคับหมวดเป็นผู้โดยสาร พลทหารชื่นขับรถบรรทุกคันแรกประดับธงไตรรงค์ สิบโทจรูญผู้บังคับหมู่เป็นผู้โดยสาร พลทหารชั้วขับรถยนต์ช่างเครื่องยนต์อยู่ท้ายขบวน พลทหารเพิ่มช่างเครื่องยนต์ประจำหมู่เป็นผู้โดยสารนั่งข้างกัน
วันนี้หัวข้อการฝึกคือลำเลียงทหารขึ้นรถเริ่มต้นจากคันหน้า ร้อยตรีนพสั่งหยุดรถให้ท้ายขบวนจอดห่างที่รวมพลยี่สิบเมตร นายทหารหนุ่มวิ่งมารายงานตัวต่อพันตรีหลวงรามฤทธิรงค์ เพื่อสอบถามกำลังทหารต้องลำเลียงไปส่งสถานีรถไฟตามหลักสูตรการฝึกประจำวัน
ทหารอาสากองร้อยย่อยที่ 8 ยืนต่อแถวทำหน้าที่ทหารราบจำลอง เมื่อร้อยตรีนพเรียกหมายเลขประจำรถพลขับผู้ช่วยทำหน้าที่ตอบรับ ทหารราบจำลองจะทยอยขึ้นรถตั้งแต่คันหน้าไล่ไปเรื่อยๆ จนครบทุกคน จรูญต้องเผชิญหน้ากับเฉลิมซึ่งแสดงท่าทางเหินห่างมากกว่าเดิม เนื่องจากผลการฝึกกองร้อยย่อยที่ 8 คะแนนตามหลังกองร้อยย่อยที่ 4
“เหม็นขี้หน้าพวกช่างประจบ” เฉลิมพูดลอยๆ ถึงใครบางคน
“โธ่…ไอ้พวกขี้แพ้ชวนตี” จรูญตอกกลับโดยไม่หันมาสบตา
“ข้าพูดเรื่องจริง” สิบโทผิวคล้ำใบหน้าดุเสียงดังกว่าเดิม “ถ้าหมวดนพไม่เก่งภาษาฝรั่งเศส กองร้อยย่อยที่ 4 ต้องได้ที่โหล่ใครๆ ก็รู้”
“เอ็งนับเลขไม่เป็นเหรอ” จรูญมองคู่สนทนาด้วยสายตากึ่งหมั่นไส้กึ่งเยาะเย้ย “แค่คะแนนไอ้เพิ่มซ่อมเครื่องยนต์เอ็งก็ตามไม่ทันแล้ว”
“ไอ้เพิ่มมันโกง…มันไม่ใช้วิธีตามที่เล่าเรียน”
“ที่เอ็งโมโหเพราะหมวดชื่นทำอะไรไม่เป็นสักอย่างหรือเปล่า”
“ไอ้จรูญ! ปากดีแบบนี้กล้าตัวตัวกับข้าหรือเปล่า”
“ที่ไหนเมื่อไรก็ได้ข้าไม่เกี่ยง”
ก่อนสองคู่ปรับกรมตำราทหารบกจะสร้างเรื่องให้ได้อับอาย ร้อยตรีนพมีคำสั่งให้ขบวนรถกองร้อยย่อยที่ 4 หมวด 2 หมู่ 3 ออกเดินทาง รถลำเลียงเจ็ดคันกับมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างหนึ่งคันแล่นมาตามถนนบริเวณไหล่เขา พลขับต้องใช้ความระมัดระวังมากกว่าเดิมป้องกันอุบัติเหตุ และทำได้ดีมากจนพันตรีหลวงรามฤทธิรงค์กับร้อยเอกปิโรต์พร้อมใจกันเอ่ยปากชม
จบตอนที่ 15
ภาพประกอบคือรถบรรทุกเรอะโนลต์ขนาดสองตันครึ่ง ทหารอาสาใช้รถรุ่นนี้ในภารกิจลำเลียงจนกระทั่งสิ้นสุดสงคราม
