ชีวิตจริงเบื้องหลังวรรณกรรมชุด "บ้านเล็ก" (ตอนจบ)

[เทาชมพู]

ไปขึ้นกระทู้ใหม่แล้วค่ะ

ของขวัญคริสต์มาสในวรรณกรรมชุด"บ้านเล็ก"

[SILA]

สัปดาห์ก่อนมีข่าว การเปลี่ยน,ถอนชื่อรางวัล ลอรา อิงกัลส์ ไวลเดอร์ กรณี 'บ้านเล็กในป่าใหญ่' มีการเหยียดสีผิว

คิดว่าน่าจะนำมาลงที่กระทู้นี้, อย่างน้อยเพื่อเป็นการบันทึกถึงความเปลี่ยนแปลงเป็นไปในวันนี้ที่มีต่อวรรณกรรมวันวาน

แบบยาวจุใจจาก โตมร สุขปรีชา ที่ https://goo.gl/ZcWcCu

และ สั้นๆ ที่  https://prachatai.com/journal/2018/06/77604

[เทาชมพู]

ขอบคุณคุณหมอ SILA ค่ะ
ตั้งใจจะโพสเรื่องนี้พอดี   ถือเป็นเรื่องสะเทือนใจแฟนพันธุ์แท้ "บ้านเล็ก" อย่างดิฉันมาก

แปลกใจว่ากรรมการ ALSC ทั้ง 12 คนที่โหวตคว่ำบาตรรางวัลนี้ อ่านนิยายชุดนี้ไม่ละเอียดหรืออย่างไร  จึงยกมาแต่คำที่ตีความได้ว่าเป็นการเหยียดชาติพันธุ์     แต่มองข้ามส่วนที่ลอร่า ผู้ประพันธ์ แสดงความรู้สึกดีๆเป็นมิตรต่อคนต่างผิวเอาไว้ตั้งหลายตอน

[เพ็ญชมพู]

[เทาชมพู]

  มันก็เป็นเรื่องของมุมมองที่แตกต่างกัน     คนอเมริกันหลังยุค 1960s อ่อนไหวในเรื่องแบ่งแยกผิว  มากกว่าเมื่อก่อนหน้านี้   ความเข้มข้นเพิ่มขึ้นเป็นลำดับในแต่ละทศวรรษที่ผ่านมา  จนเดี๋ยวนี้กลายเป็นว่า เรื่องอดีตหรือปัจจุบัน เขาไม่เอามาแยก  แต่คละปนกันไปหมด
  อีก 100 ปีข้างหน้า   อาจมีการย้อนมาเซนเซอร์ละครทีวีไทยในยุคนี้และก่อนหน้านี้ทั้งหมด  ในข้อหาแบ่งแยกชนชั้นอย่างรุนแรงเพราะทุกบ้านในเรื่องมีนายกับคนใช้
  ลอราไม่ได้มีเจตนาจะดูถูกเหยียดหยามคนดำหรืออินเดียนแดง    เธอเห็นอินเดียนแดงเป็นยังไง  เจอมาแบบไหนเธอก็บันทึกไปแบบนั้น    แม่ของเธอเกลียดและกลัวอินเดียนแดง ก็เป็นสิทธิ์ของแม่ที่จะคิด  เพราะในเรื่องก็บอกว่าแม่กลัวถูกทำร้ายจากพวกนี้มาก  ในเมื่อเคยได้ยินข่าวสู้รบฆ่าฟันชนิดล้างบางกันมาเยอะแล้ว      แต่พ่อและลอร่าก็ไม่ได้เกลียดอินเดียนแดงอย่างแม่     พ่อยังพูดด้วยซ้ำว่าได้เรียนรู้วัฒนธรรมหลายอย่างจากพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นอาหารการกิน หรือการเตือนภัยธรรมชาติล่วงหน้า  พ่อก็ย้ำว่าอินเดียนแดงที่ดีก็มี    แต่กรรมการกลับเอาคำพูดของแม่มาเป็นเหตุผลหลัก โดยข้ามคำพูดของพ่อที่ค้านแม่ ไปซะงั้น
  ถ้ากรรมการเห็นว่า ตัวละครไม่มีสิทธิ์ที่จะแสดงอคติส่วนตัวต่อบุคคลบางคนหรือบางกลุ่ม    ตัวละครจะต้องพูดดี ทำดี ยุติธรรม ไม่ลำเอียง ไม่ผิดไม่พลาด  ไม่มีความคิดแบ่งแยกชนชั้น  ทำอะไรถูกต้องหมด 100% จนหาช่องโหว่ไม่ได้เลย      เรื่องนั้นมันก็คงน่าเบื่อจนไม่มีใครให้รางวัลอะไรทั้งนั้น   จึงไม่มีความจำเป็นต้องมาถอดชื่อรางวัลกันทีหลัง


 

 

[เทาชมพู]

ดึงกระทู้นี้ขึ้นมาอีก  เพื่อเล่าถึงหนังสือที่ออกล่าสุด เกี่ยวกับลอรา อิงกัลส์ ไวล์เดอร์   เป็นหนังสือเล่มแรกที่เธอเขียนขึ้นก่อน Little House in the Big Woods   คือ Pioneer Girl
เรื่องนี้อิงอัตชีวประวัติแท้ๆของลอร่า   ยิ่งกว่าชุด"บ้านเล็ก" ที่เว้นเหตุการณ์จริงๆไปหลายอย่าง เพื่อให้เหมาะสมกับเป็นเรื่องสำหรับเด็ก   แต่ว่าไม่มีสำนักพิมพ์ไหนยอมพิมพ์เรื่องราวของนักเขียนหน้าใหม่  จนเจ้าของเรื่องต้องเอากลับมาปัดฝุ่น เขียนใหม่เป็นเรื่อง "บ้านเล็กในป่าใหญ่"
หนึ่งร้อยกว่าปีต่อมา  เมื่อชื่อเสียงของลอร่าเป็นอมตะไปแล้ว   จึงมีการค้นเอาต้นฉบับ Pioneer Girl มาตรวจและพิมพ์ใหม่อีกครั้ง
เรื่องที่ถูกปฏิเสธจากทุกสนพ. กลายเป็นเบสต์เซลเลอร์ขึ้นมาเมื่อ 2014

[superboy]

ผมยังไม่มีโอกาสได้อ่านวรรณกรรมชุดบ้านเล็กเสียที เพราะโดยส่วนใหญ่มักเลือกซื้อนิยายสืบสวนสอบสวนเป็นอันดับหนึ่ง แต่เรื่องคณะกรรมการช่างน่าเบิร์ดกระโหลกเหลือ

[เทาชมพู]

อ้าว คุณ Superboy เข้ามาอ่านด้วย  ขอต้อนรับค่ะ

กรรมการพวกนี้น่าจะโหนกระแส Woke  ที่มั่วไปหมดในหลายวงการ  ทำเอาพังไปหลายเรื่องเหมือนกัน อย่างหนังของดิสนีย์ที่ผู้บริหารตัวตึงกระหน่ำให้เงือกน้อยแอเรียลผิวสีกาแฟ และสโนไวท์ผิวดำ จนเจ๊งไม่เป็นท่าทั้งหนังและผู้บริหาร
เสียดายแทนรางวัลนี้  หวังว่าเมื่อวันหนึ่งมีกระแสตีกลับขึ้นมา รางวัลลอรา อิงกัลส์ ไวลเดอร์จะกลับมาใช้ชื่อเดิมอีกครั้ง

    กลับมาที่ Pioneer Girl
    ชีวิตจริงที่ลอร่าเล่าไว้ในหนังสือเล่มนี้ dark กว่าในนิยายชุดบ้านเล็กหลายเท่า  เพราะชีวิตจริงมักยากลำบากกว่าจินตนาการอยู่แล้ว   พ่อดิ้นรนหาเลี้ยงครอบครัวหกปากหกท้องด้วยความยากลำบาก  และไม่เคยประสบผลสำเร็จในอาชีพการงานตลอดชีวิต    ช่วงที่แม่ให้กำเนิดลูกชาย คนถัดไปจากแครี่  เป็นช่วงที่มืดมนและขมขื่นจนลอร่าตัดออกไปจากนิยายชุดบ้านเล็กของเธอ   
    เฟรดดี้น้อยเกิดมาสุขภาพอ่อนแอ  เจ็บป่วยตลอด จนวันหนึ่งเขาก็หมดลมหายใจไปเฉยๆตั้งแต่ยังไม่ครบ 1 ขวบ   พ่อแม่ฝังลูกน้อยไว้ใกล้ๆกับบ้านญาติที่ไปอาศัยอยู่ ก่อนออกเดินทางไปตั้งถิ่นฐานในเมือง  Burr Oak รัฐไอโอวา   เท่ากับเฟรดดี้ต้องนอนเดียวดายอยู่ในถิ่นนั้น  กลับมาก็หาไม่เจอแล้วว่าหลุมศพแกอยู่ที่ไหน
     ชีวิตในเมือง  Burr Oak ยิ่งเลวร้ายลงไปอีก  เมื่อแมรี่ตาบอด  ลอร่าในฐานะลูกคนโตต้องไปรับจ้างทำงานในบ้านคนอื่น   มีอยู่ครั้งหนึ่งเมื่อเธอต้องไปค้างในบ้านนายจ้าง  นายจ้างชายเมาเหล้าเข้ามาในห้องนอนเธอเพื่อทำมิดีมิร้าย  แต่ลอร่าขู่ว่าจะร้องให้ช่วย เขาก็เลยออกไป  เธอก็รอดไปได้อย่างหวุดหวิด 

[เทาชมพู]

    ชีวิตจริงของครอบครัวนักบุกเบิกในสมัยปลายศตวรรษที่ 19  เต็มไปด้วยความยากลำบาก  ทั้งสภาพอากาศเลวร้ายในแต่ละท้องถิ่นที่ลอร่าและพ่อแม่พี่น้องต้องเผชิญ   ผู้คนรายรอบก็มีทั้งคนพวกขี้เมา นักข่มขืน คนขโมยม้า  คนผิดประเวณี และฆาตกรมากกว่าหนึ่ง   แต่ครอบครัวอิงกัลส์เอาตัวรอดมาได้ ด้วยการสร้างบ้านที่ปลอดภัยและอบอุ่น ซึ่งช่วยให้พวกเขาสามารถเอาตัวรอดจากสภาพแวดล้อมที่แสนจะไม่เป็นมิตรมาได้
    พ่อของลอร่าเมื่อมองจากนิยาย  เป็นพ่อที่อบอุ่น รักลูกเมีย ยอมยากลำบากทุกอย่างเพื่อครอบครัว  บ้านไม่เคยขาดเสียงเพลงจากซอของพ่อ  แต่ในชีวิตจริง  ทั้งๆลอร่าไม่ได้กล่าวโทษพ่อ  แต่เราก็อาจมองเห็นได้ว่า นิสัยพ่อที่ชอบเดินทางไปตั้งถิ่นฐานในที่ใหม่ๆอยู่เรื่อยไม่รู้จักจบ นำความลำบากมาให้ลูกเมียมากกว่าที่ควรเป็น
      แต่ละที่ที่พ่ออพยพ เช่นดินแดนอินเดียนแดงในรัฐแคนซัส เป็นการบุกรุกผิดกฎหมาย ที่เขาเองก็รู้     เขาทิ้งบ้านช่องไร่นาในมินเนโซดาไปจับจองที่ดินใหม่ในรัฐดาโกต้าใต้ ทั้งๆไม่มีความรู้เลยว่าภูมิประเทศที่นั่นแห้งแล้งกันดารกว่ามากนัก   ยิ่งอพยพ  ชีวิตก็ยิ่งลำบากยากจนลงทุกที    นิสัยข้อนี้ชาร์ลส์ อิงกัลส์ไม่ได้ตระหนักเลยว่าเป็นความเห็นแก่ตัวของเขาเอง
 

[superboy]

อาจารย์ครับ ผมมีโอกาสได้อ่านนิยายชุดนี้ 2 เล่มแล้วครับ สนุกจนน้ำตาไหลกันเลยทีเดียว 

ดูเหมือนคนเขียนจะให้พ่อกับลอร่าเป็นตัวเดินเรื่องหลัก แต่ผมดันเผลอหลงรักแจ๊คสุนัขอเมริกาบูลด๊อกซึ่งมีหางยาวพวงพี แตที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือนิยายเรื่องนี้อ่านไปหิวข้าวไป

ผมอยากกินหมูเค็มมาก เพิ่งรู้ว่าอาหารทำจากข้าวโพดมีเยอะเสียจนน่าตกใจ ขนมปังจอห์นนี่ก็น่าลิ้มลอง ไหนยังจะน้ำตาลจากต้นเมเปิ้ลพูดแล้วน้ำลายไหล

แล้วอีก 8 เล่มผมจะหาจากที่ไหนมาอ่านได้ละเนี่ย 

[เทาชมพู]

เรื่องนี้ทั้งชุดยังมีขายตามร้านหนังสือใหญ่ๆค่ะ   สั่งออนไลน์ก็ได้  แต่ขอไม่ระบุชื่อร้านและเว็บ  เดี๋ยวจะกลายเป็นโฆษณาสินค้า
ถ้าชอบของกินอร่อยๆที่แม่ทำให้พ่อและลูกๆกิน  ตามอ่านได้ในกระทู้นี้นะคะ
https://www.reurnthai.com/index.php?topic=588.0

[superboy]

ผมเจอนิยายไทยที่มีความใกล้เคียงบ้านเล็กในป่าใหญ่แล้วครับอาจารย์

‘โรงเรียนกลางป่า’ เขียนโดย ‘ชาตรี อนุเธียร’ เป็นเรื่องราวยุคบุกเบิกโรงเรียนอัสสัมชัญ ศรีราชา สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง มีทั้งหมด 2 ภาค จำนวน 8 เล่มผมเพิ่งอ่านเล่มแรกเล่มเดียว เห็นเขาว่าที่โรงเรียนมีขาย 2 เล่มใหญ่ ผมกำลังคิดอยู่ว่าจะซื้อยังไงไม่ก็ขับรถไปซื้อที่โรงเรียนเลย

เนื้อหาสนุกมากเพราะคุณชาตรี อนุเธียรนำประสบการณ์มาเขียนเป็นนิยาย มุกตลกเป็นตลกเหตุการณ์ไม่ใช่คำพูดยิ่งสนุกไปกันใหญ่ แต่มีทั้งการล่าสัตว์ คำเรียกแบบไทยๆ และนิสัยห่ามๆ ของเด็กผู้ชาย ขา Woke ทั้งหลายน่าจะรับไม่ได้ยิ่งกว่าบ้านเล็กในป่าใหญ่

[เทาชมพู]

น่าสนใจมากค่ะ   ถ้าหาอ่านได้เอามาแนะนำในเรือนไทย  คุณชาตรีคงไม่รังเกียจ

[เทาชมพู]

ลองใช้ AI สร้างภาพลอรา ในวัย 18 25 และ มากกว่านั้น

[เทาชมพู]

    ย้อนหลังไปถึงชีวิตของลอร่า เมื่อเธอเริ่มต้นเขียนชีวประวัติ   หนังสือเล่มแรกที่เธอลงมือเขียนชื่อว่า The Pioneer Girl  เป็นนวนิยายอิงอัตตชีวประวัติในแนวสมจริง
   เมื่อโรสลูกสาวของลอร่านำต้นฉบับไปให้สำนักพิมพ์ต่างๆพิจารณาเพื่อพิมพ์รวมเล่ม    ปรากฏว่าไม่มีสำนักพิมพ์ไหนรับเรื่องนี้    เนื้อหาเต็มไปด้วยรายละเอียดตามข้อเท็จจริงจนราวกับเป็นหนังสือชีวประวัติ  ไม่ใช่นวนิยาย   ถ้าพูดกันอย่างตรงไปตรงมาก็คือ เรื่องหนักและแห้งแล้งมาก
    จนกระทั่งโรสเอาต้นฉบับกลับมาหาแม่   ทั้งสองปรึกษากันอีกครั้งก่อนจะตกลงดัดแปลงเป็นนิยายสำหรับเด็ก ตั้งชื่อว่า Little House in the Big Woods  หรือ บ้านเล็กในป่าใหญ่    เรื่องนี้สำนักพิมพ์ตกลงพิมพ์  เมื่อจำหน่ายก็กลายเป็นนิยายสำหรับเด็กที่ประสบความสำเร็จอย่างมหาศาล
    ผ่านไปเกือบ 100 ปี   ชื่อเสียงของลอร่า อิงกัลส์ ไวลเดอร์ขึ้นสู่หิ้งอมตะสำหรับนักเขียนคลาสสิกของอเมริกา  จึงมีผู้มาปัดฝุ่นเรื่อง The Pioneer Girl นำออกพิมพ์จำหน่ายอีกครั้ง    ก็กลายเป็นหนังสือขายดีอีกเล่มเช่นกัน