Yesterday Once More...

[nathanielnong]

ข้ามยุค...

คราวโน้นคุยถึงตอนแอบฟังหนุ่มใหญ่ฟังเพลงทางมือถือ  ขณะนั่งอยู่บนรถไฟที่ ตปท.  สถานที่คือยุโรป  ที่ลงให้ฟังเป็นเพลง oldies (รุ่นปลาย 80s - เหมา) ที่ดังในยุโรปแล้วข้ามมาดังในอเมริกา  ประเทศไทยแลนด์อยู่ตรงกลางก็เลยได้ผลพวงได้ยินเพลงพวกนี้

ทำให้นึกถึงเพลงในยุคเดียวกันแต่ดังในฝั่งอเมริกา  ไม่รู้ว่ามันข้ามไปดังที่ยุโรปรึเปล่า  เพลงเหล่านี้ผมได้ยินทางวิทยุเครือ soft 105 และคลื่นทั่วไป  แล้วแต่จะหมุนมาเจอ  เจอแล้วถูกหูก็หยุดฟัง

วง 4 Non Blonde



วง The Fray



วง Green Day



วง Sixpence Non the Richer กับเพลงเพราะจนหลง  นักร้องหญิงน่ารักที่สุด



วง Will to Power



Lisa Loeb



Sophie B. Hawkins



วง Extreme 



ฟังแล้วคุ้นหูใช่มั้ยล่ะ  มันดังในบ้านเรามาก  กางเกงยีนส์ยี่ห้อหนึ่งเคยเอามาทำ spot โฆษณา

(พ่อหนุ่มน้อยคนนี้หล่อมากเลยนะ  ชื่ออะไรขี้เกียจค้น)

[nathanielnong]

นักฟังเพลงฝรั่งร่วมยุคที่ชอบดูหนังฝรั่งด้วยต้องจำหนังทีวีชุด นางฟ้าชาลี ได้อย่างแน่นอน  ผมตามดูเป็นประจำ  จนกระทั่งมีข้อมูลมากมายให้ค้นผมก็ได้รู้ว่าหนังทีวีจากอเมริกาชุดนี้เป็นการนำ concept ของหนังทีวีจากญี่ปุ่นที่ออกอากาศก่อนหน้ามาดัดแปลง

หนังทีวีจากญี่ปุ่นชุดนี้เคยเข้ามาออกอากาศในบ้านเราตอนต้น 70s และฮิตกระหน่ำในชื่อไทยว่า พยัคฆ์สาวนักสืบ  ผมละติดงอมแงม  จำได้ถึงขนาดว่าออกอากาศทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณเวลา 6.45 ในตอนเย็นของทุกวันพฤหัสฯ เป็นเวลานานหลายปี  ระหว่างนั้นก็มีนำภาคแรก ๆ ที่ออกฉายที่ญี่ปุ่นในปลาย 60s มาออกอากาศให้ดูในตอนเย็นของวันเสาร์ด้วย  รู้สึกจะ 4 โมงครึ่ง  จำช่วงนี้ได้แม่นเพราะผมเรียนอยู่ รร. คริสต์  ที่ในตอนนั้นมีวันหยุดประจำสัปดาห์ไม่เหมือนโรงเรียนอื่น  คือจะหยุดวันพฤหัสฯ กับวันอาทิตย์  ช่วงที่หนังชุด พยัคฆ์สาวนักสืบ มาออกอากาศเสริมในตอนเย็นวันเสาร์นั้น  พอเลิกเรียนปั๊บผมเป็นต้องกระโดดแผลวออกจากห้องเรียนแล้วตามด้วยกระโดดเกาะรถเมล์เพื่อให้กลับมาถึงบ้านก่อนหนังฉาย  บางครั้งก็ทัน  บางครั้งก็ไม่ทัน  ครั้งไหนเฉียดฉิว  ผมถึงกับโยนกระเป๋าเรียนรองท้งรองเท้าทิ้งระเนระนาด  แล้วกระวีกระวาดขึ้นบ้านไปเปิดทีวีทันที

(พี่ใหญ่ ทามากิ - รานฟาน - มาโก๊ะ - อาเคมิ - ยูกิโก๊ะ และผู้ก่อตั้ง มาซาโก๊ะ)


(ทามากิ - มาจิโก๊ะ - คาโอรุ - ยูมิโก๊ะ - รูนาโก๊ะ - มิเอโก๊ะ - ยูกิโก๊ะ - เรโก๊ะ)


(ทามากิ - มิเอโก๊ะ - เออิโก๊ะ - ยูมิโก๊ะ - ยาโยอิ - มีมี่ - ยูกิโก๊ะ - คาโอรุ - จุงโก๊ะ - มาจิโก๊ะ...  แฟนพันธุ์แท้)


เพลงประกอบนี่เพราะมากนะผมว่า  ติดหูเลยละ  น่าจะเพราะฟังประจำมาเป็นปี ๆ  มีหลายชุด







กลับมาที่หนังชุดนางฟ้าชาลี  แรกเริ่มนั้นนักแสดงตัวเอกมี 3 คนคือ Kate Jackson, Jaclyn Smith และ Farrah Fawcett



ต่อมา FF ลาออก   producer จึงต้องหานักแสดงคนใหม่มาแทนที่  ก็ได้ตัว Cheryl Ladd  เธอเข้ามาด้วยบทน้องสาวของ FF



CL เล่นอยู่ไม่นานก็ลาออก จะด้วยเหตุอะไรก็ช่างเถอะ  เอาคร่าว ๆ ละกัน  เกริ่นความเป็นไปเป็นมาของเธอพอสังเขป  CL นี่นอกจากจะเล่นหนังแล้ว  เธอเป็นนักร้องด้วย   แต่ไม่ประสบความสำเร็จ  เพลงดังของเธอไต่อันดับอย่างกระปลกกระเปลี้ยอยู่บนตาราง billboard

(แอบนินทา  ไม่เห็นเพราะเลย  ก็ไม่ประหลาดใจหรอก)


วิทยุบ้านเรายังเอาเพลงของเธอมาเปิดให้ฟังอีกเพลง  มันเป็นเพลงที่ไม่เข้าอันดับเลย  แต่ผมว่าน่าฟังนะ  ได้ยินบ่อยกว่าเพลงแรกด้วย



ต่ออีกนิดว่า ตอนดังมาก ๆ  CL เคยเล่นหนังใหญ่ด้วย  ผมไม่รู้ว่าหนังของเธอเข้ามาฉายในบ้านเรากี่เรื่อง  แต่เรื่องนี้มาแน่  เพราะผมดูตั้ง 2 รอบ  ไม่ได้ตีตั๋วเข้าไปดูเธอ  แต่เข้าดูความหล่อลากดินของ Ken Wahl





หมายเหตุ - เพลง Walking in the rain ที่ร้องโดย Cheryl Ladd เพลงนี้ไม่ใช่เพลงใหม่  ต้นฉบับอยู่ในยุคต้น 60s  ร้องโดยวง girl group ที่ดังพอประมาณในยุคนั้นชื่อวง The Ronettes



มีต่อ

[nathanielnong]

เพลงของวง The Ronettes  ที่ดังในบ้านเราเป็นเพลง signature ของวง  ผมเคยเสนอไปหลายหนแล้ว  เอาอีกที  อย่าเพิ่งด่ากัน  ก็มันเพราะ  แล้วก็ ‘ก้อง’ หูดี



วงนี้ยังร้องเพลงอีกเพลงที่ผมมาได้ยินในภายหลัง  แต่มันเป็นเพลงต้นฉบับ



ต้นฉบับนี้ผมไม่เคยได้ยินทางวิทยุมาก่อน  เคยได้ยินแต่ฉบับนำมาร้องใหม่  จากเสียงของ Andy Kim  เพลงนี้เปิดในปลายยุค 60s   ความที่มันดังมากและในยุคนั้นโลกหมุนช้า  จนมาถึงยุคผม ๆ ก็ยังทันได้ยินอยู่



ไม่รู้เป็นเพราะผมได้ยินเพลงนี้ในฉบับของ AK เป็นครั้งแรกก่อนต้นฉบับรึเปล่า  ผมว่าฉบับของเธอเจ๋งสุด  มันส์  ในบ้านเขามันเป็นแผ่นเสียงทองคำ

พร้อม ๆ กับ single เพลงต่อมา  ที่ไม่ดังในบ้านเขา  ผมเดาว่าที่บ้านเรายังเอามาเปิดน่าจะเป็นอานิสงค์ของเพลงก่อนหน้า  อย่างไรก็ตามผมว่าเพลงนี้เพราะกว่าด้วยซ้ำ



ฉบับที่เล่นให้ฟังข้างต้นนี้  ไม่ใช่ฉบับที่ผมได้ยินในตอนยุคของมัน  ในยุคของมันวิทยุเล่นฉบับนี้  ใครจับได้บ้างว่า 2 ฉบับนี่  ต่างกันตรงไหน  ผมทึ่งในหูของตัวเองมาก  แตกต่างเพียง 2-3 วินาทียังจับได้  ...มันหายไปไหนช่วงนึงวะ... ประมาณนี้  แล้วก็หาจนเจอฉบับที่ได้ฟังในยุคเด็ก ๆ



อย่างไรก็ตาม  ชื่อ AK มาดังสนั่นในบ้านเราอย่างไม่เกรงใจใครในปี 1974

(จิงมั้ย)


พร้อมกับแรงสนับสนุนจากเพลงนี้  เป็นเพลงสุดท้ายที่ดังออกมาจากลำโพงวิทยุ

[nathanielnong]

ในยุคผมมี ‘เซเล็บ’ บางคนที่ผมรู้แต่ว่าเคยเล่นหนัง  ไม่เคยรู้ว่าเธอเป็นนักร้องอัดแผ่นเสียงด้วย 

เซเล็บ คนแรกนี้ดังสนั่นโลกมาตั้งแต่ปลายยุค 60s  หนุ่มสาวทุกคนที่ ‘เก๋ไก๋’ ในยุคนั้น (รวมถึง ‘จาร เทาชมพู) ต้องรู้จักเธอดี  เซเล็บ คนนี้เป็นชาวอังกฤษชื่อ Twiggy  เธอดังมาก่อนยุคผม  แต่ความที่ตอนนั้นโลกหมุนช้า  ชื่อเสียงของเธอก็ยังล่องลอยอยู่ในอากาศ  จนกระทั่งมาถึงยุคผม  เธอเริ่มต้นด้วยอาชีพนางแบบ  ผมเห็นภาพนิ่งของเธอตามหนังสือแฟชั่นจากต่างประเทศที่วางอยู่ในร้านตัดเสื้อที่ผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงของผมใช้บริการจนคุ้นหน้า

มายุคผมที่เริ่มกระดิกกับความเก๋ไก๋  ผมก็ได้รับรู้ว่ามีหนังที่เธอเล่นมาฉายในบ้านเรา  ชื่อ The Boy Friend (1971)  หนังมาฉายที่โรงเฉลิมไทย  ตัวอย่างหนังครึกโครมในจอทีวี



ตามหลักความจริงที่ว่า  ไม่มีอะไรอยู่คงทน  ในที่สุดชื่อของ Twiggy ก็เงียบหายไปจากบ้านเรา  จนมาถึงกลางยุค 70s  วันหนึ่งก็ได้ยินเพลงนี้ดังออกมาจากลำโพงวิทยุ  ต่อจากนั้นแทบทุกคลื่นเพลงฝรั่งก็ระดมกันเปิดเพลงนี้  แล้ววันหนึ่งผมก็รู้จนได้ว่ามันเป็นเสียงของ Twiggy  นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมรู้จักเธอ ‘ในยุคของผม’  พอมาถึงยุค อตน. ผมก็ได้ข้อมูลเพิ่มว่า  Twiggy ร้องเพลงอัดลงแผ่นเสียงจำนวนหนึ่ง  แต่ไม่ประสบความสำเร็จเลย  รวมถึงเพลงที่ว่าซึ่งเป็นเพลงเดียวที่วิทยุบ้านเราเอามาเปิดให้ฟัง  และฮิตสนั่น






เซเล็บ คนที่ 2 ผมรู้แค่ว่าเธอเคยเล่นหนังซึ่งมาฉายในบ้านเราเช่นกัน  มันเป็นหนังโป๊  ไม่รู้ตอนนั้นผู้เข้าชม (ซึ่งไม่ใช่ผม) จะเห็นมากน้อยแค่ไหน



ขณะกำลังดัง Pia Zadora ก็ขยายความสามารถมาทางด้านการร้องเพลงด้วย  แต่ไม่ประสบความสำเร็จเช่นกัน





เซเล็บ หญิงคนสุดท้ายที่นึกออกในตอนนี้คือ Joey Heatherton  ตอนแรกผมรู้จักเธอในฐานะนักแสดงเช่นกัน  แต่เพิ่งมาเคยดูผลงานของเธอทางทีวี I/UBC



ส่วนเพลงที่เธอร้องและวิทยุบ้านเราเอามาเปิดคือเพลงนี้



ส่วนเซเล็บฝ่ายชายนี่ดัง ๆ ทั้งนั้น  ไม่ต้องแนะนำหนังที่เล่น  คนนี้มาอันดับแรกคือ Eddie Murphy เธอดังเพลงเดียว



Producer ของเธอคือ Rick James ก็เป็นนักร้องดังเช่นกัน  เธอออก single หลายเพลง  แต่ดังเพลงเดียวซึ่งเข้ามาดังในบ้านเราด้วย  ทั้งทางวิทยุและในบาร์  แค่ intro ขาก็ขยับโดยอัตโนมัติ



คนต่อมาก็ Bruce Willis  ที่ตอนนี้ป่วยแบบไม่สามารถเล่นหนังได้



Don Johnson ที่ดังจากหนังทีวีชุด Miami Vice

(เพลงนี้เคยได้ยินแต่ชื่อ  เพิ่งมาได้ฟังอย่างจริงจังก็คราวเนี้ยะ)



(เพลงนี้เคยได้ยินมาตั้งแต่ต้น)


สุดหล่อ John Schneider จากหนังชุดดัง The Dukes of Hazzard  เธอร้องเพลงแนว country ที่ไปได้ไกลกว่าใคร ๆ ที่กล่าวมา

(ต้นฉบับที่ดังมากเป็นของ Elvis Prestley)

[nathanielnong]

ผมรู้จักวง Chicago มาตั้งแต่รู้ว่าชอบเพลงฝรั่ง  ดูจากแหล่งข้อมูล  วงนี้ออกผลงานมามากมาย  ไม่รู้ว่าในยุคแรก ๆ วิทยุบ้านเราเปิดเพลงของวงนี้เพลงไหนบ้าง  แต่เพลงแรกของวงที่ผมรู้จัก (และชอบ) คือเพลงนี้



เพลงนี้สุด ๆ



มาปี 1976  วงก็ส่งเพลงนี้ออกอาละวาด  มันดังไปทั่วทุกหูที่ชอบเพลงฝรั่ง



ตามมาด้วย



วิทยุเปิด 2 เพลงนี้สลับกันเป็นปี  จนกระทั่งเข้ายุคต้น 80s  ดีเจก็ได้วัตถุดิบใหม่มาเปิดให้ฟัง  มันคือเพลงสุดฮิตในบ้านเรา



ต่อจากนั้นก็มี ballad เพราะ ๆ ตามออกมาให้ฟัง





ผมสังเกตมานานแล้วว่า  เพลงดัง ๆ ของวงจะออกแนว ballad แทบทั้งนั้น  หลังจากเพลงข้างบน  นักร้องนำคือ Peter Cetera ก็ลาออกไปเป็นศิลปินเดี่ยว  แต่วงยังคงเดินหน้าต่อไป  เพลงดังที่ออกใหม่ก็ยังคงเป็น ballad เช่นเดิม  และได้รับความนิยมเช่นเดิม  แสดงว่าผู้ฟังไม่ติดนักร้องแต่ติดแนวเพลงของวง







ส่วนนักร้องนำ PC ส่งผลงานเดี่ยว 2 เพลงมาให้บ้านเราฟัง  เป็นงานอันดับ 1 บน billboard ทั้งคู่

(เพลงนี้ถ้าไม่รู้ timeline ต้องคิดว่าเป็นผลงานของวง Chicago เนื่องจาก single เกือบทุกเพลงของวงเป็นเสียงร้องของเธอ)





รู้สึกวงนี้เป็นวง rock วงสุดท้ายที่เอ่ยถึงที่ออกผลงานมาอย่างสม่ำเสมอตลอดยุคของผมนะ  ที่เอ่ยไปแล้วก็ The Eagles, Bread, America, Fleetwood Mac, ELO  มีอีกป่าวหว่า

[nathanielnong]

เนื้อเรื่องวันนี้ยังเกี่ยวกับ Yesterday Once More  เพียงแต่ว่าผลงานของวงนี้ไม่ได้ออกมาจากลำโพงวิทยุ  มันมาจากลำโพงเครื่องเล่นแผ่นเสียง  เป็นแผ่นที่พี่ชายผมซื้อมาจากที่ไหนซักแห่ง  วันหนึ่งเธอก็เล่นเพลงจากแผ่นนี้  ผมซึ่งอยู่แถวนั้นได้ยินก็หยุดชะงักแล้วกระดิกหูฟัง  เพลงฟังห่าม ๆ แต่เพราะไม่หยอก  พอพี่ไม่อยู่ผมก็แอบเอาแผ่นเสียงแผ่นนี้มาเปิดฟังอย่างตั้งใจ  มีหลายเพลงทีเดียวที่ถูกหู 

วงชื่อ Mother Earth  สมัยข้อมูลยังน้อย  ผมหาผลงานของวงนี้บนตาราง billboard ไม่เจอเลย  ทั้งฝั่ง album และ ฝั่ง single  มันเป็นวงปริศนาในใจผมมาตลอด  จนถึงยุค อตน.  ในตอนแรกก็ยังหาข้อมูลไม่ได้  ต้องอีกนานต่อมาถึงมีคนเอาข้อมูลมาเผยแพร่  ก็ได้ความว่าวงมีอายุอยู่ในช่วงปลาย 60s  ถึงกลาง 70s  เป็นวงอาภัพคือผลงานไม่เป็นที่ถูกหูของผู้บริโภค  แต่ก็ยังมีบ. แผ่นเสียงรับเข้ามาในสังกัด  แสดงว่าวงมีความ 'แข็ง' ไม่น้อย

แนวเพลงของวงคือ blues rock ที่ต่อมาได้รับการยกย่องในระดับหนึ่ง  กรุณาสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วปล่อยออกมา  พอรู้ว่าใจมีความสบาย  แล้วลองฟัง
 
ตัวอย่างเพลง









มีต่อ...

[nathanielnong]

ผมหาข้อมูลเกี่ยวกับเพลงแนว blues rock พบว่ามีศิลปินที่เล่นเพลงแนวนี้ทั้ง 2 ฝั่งคือ ฝั่งอเมริกาและฝั่งอังกฤษ  จะเหมือนกันรึเปล่า  ม่ายรู้  ขี้เกียจเจาะลึก แล้วก็ลองหาว่าวงไหนบ้างที่ออกเพลงแล้วดัง  และดังมาถึงบ้านเราด้วย  ที่บ้านเราคุ้นเคยที่สุดน่าจะเป็น Eric Clapton และวงดั้งเดิมของเธอคือ วง Cream กับ Yardbirds, วง CCR, วง The Doors, วง Fleetwood Mac, วง J. Geils Band, วง The Rolling Stones, วง Santana  วงเหล่านี้มีเพลงเข้ามาดังในบ้านเราหลายเพลง ซึ่งผมก็ได้นำเสนอไปถ้วนแล้ว 

มาสังเกตชื่อ  บางวงนึกไม่ถึงว่าสังกัดเพลงแนวนี้  บาง single ที่ได้ยินก็ไม่เห็นมีกลิ่นอายของ blues rock เลย  นี่แค่รำพึง  ผมมันแค่กบแก่ ๆ สี่ตาในกะลาครอบ  ผู้รู้เค้าบอกมาก็ควรจะฟังเค้าไว้  อ้ะ... มาฟังเพลงกัน

The Allman Brothers Band  ดังมากนะ  แต่ผมจำได้ว่าเพลงสั้นกว่านี้  ไม่มีช่วงทิ้งท้าย



Bachman-Turner Overdrive  เพลงนี้จำได้ไม่ลืม  ไอ้ช่วงติดอ่างน่ะ



Elvin Bishop



Climax Blues Band



Dire Straits



Led Zeppelin  มันมาก  เป็นอีกเพลงที่จำได้ไม่ลืม



Robert Palmer



Bonnie Raitt


เพลงนี้พบเอง



Chris Rea



Them



Wishbone Ash  กับเพลงดังบ้านแตก  ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ single  สมัยนั้นพอหมุนมาเจอเพลงนี้  ผ่านไปคลื่นอื่น ๆ  กลับมาเพลงยังเล่นอยู่  ก็มันยาวมาก

[nathanielnong]

ในยุค 70s  ยังมีเพลงแนว rock อีกแขนงหนึ่งเรียกว่า  Southern Rock  ตอนนั้นจำได้แต่ชื่อ  ผมลองถามผู้รู้ (Wikiฯ นั่นแหละ) ว่ามีวงอะไรบ้าง  Wikiฯ บอกว่ายุค 70s นี้คือจุดสูงสุดของวงแนว SR เลยละ  แล้วก็ให้ชื่อวงมา  ปรากฏว่ามีชื่อซ้ำกับวงที่เล่นเพลงแนว Blues Rock อย่างน้อยก็ 2 วงคือ The Allman Brothers กับ CCR  แสดงว่าแนวคงใกล้เคียงกัน  ฉวัดเฉวียนไปมาได้  คนที่สามารถแจกแจงได้ละเอียดขนาดนี้น่านับถือ

นอกจากนี้ยังมีศิลปินอื่น ๆ ที่ผมจำได้แต่ชื่อ เช่น Black Oak Arkansas, ZZ Top, Johnny Winter (หนังสือ Starpics เรียก คนเผือก) กับ Edgar Winter Group, Molly Hatchet วงเหล่านี้ไม่มีเพลงดังบน billboard  วิทยุเลยไม่เคยเปิด  แล้วก็วง Lynyrd Skynyrd ที่ตอนนั้นอ่านชื่อไม่ออก  อ่านว่าไงวะ  ตอนนั้นอย่าว่าแต่คนไทยเลย  คนบ้านเขาเองก็น่าจะอ่านไม่ออกเช่นกัน  ชื่อ album แรกจึงประเดิมด้วยการสอนการอ่านชื่อวง




สำหรับผม วง LS นี้ดังที่สุด  ไม่ใช่เพราะเพลง  แต่เป็นเพราะอุบัติเหตุเครื่องบินตกในปี 1977 ที่คร่าชีวิตสมาชิกหลักของวงไปเกือบเกลี้ยง  ข่าวดังมากเพราะชื่อเสียงของวงกำลังอยู่ในขาขึ้น  นักฟังเพลงฝรั่งชาวไทยร่วมยุคต้องจำได้  นส. Starpics เอาข่าวมาแปลให้อ่านเช่นเคย  ผลจากหายนะนี้ถึงกับต้องล้มวง  ก่อนสมาชิกที่เหลือพยามยามกลับมาใหม่พร้อมกับชื่อวงใหม่ในอีก 2-3 ปีต่อมา (Rossington Collins Band)



สำหรับเพลงดังของวงมี 2 เพลง  ในความทรงจำ  ชื่อเพลงดังกว่าตัวเพลง





ส่วนศิลปินแนว SR ที่ผม นอกจาก จำชื่อได้  ยังจำได้ว่าวิทยุเคยเปิดเพลงของพวกเขาก็...

Charlie Daniels’ Band



Steve Earle



2 คนแรกนี้  ผู้รู้บอกว่าเพลงของพวกเขาอยู่ในแนว SR  แต่ singles ที่วิทยุเปิดให้ฟังนี้เป็นแผ่นที่ดังที่สุดแต่อยู่ในช่วงหลังคือ  ออกไปในแนว country แล้ว


Georgia Satellites



แล้วก็ วง The Marshall Tucker Band กับเพลงนี้ที่ไม่ได้เด่นเตะหูอะไรมากมาย  แต่ทำไมจำได้ก็ไม่รู้  ที่บ้านเขาเป็นเพลงที่ดังที่สุดแต่ก็ขึ้นไม่ถึง top 10  clip แสดงสดนี้เกิดขึ้นหลังจากฉบับ studio 3-4 ปี  ทำนองแตกกันนิดหน่อย



มีต่อ...

[nathanielnong]

ยังเหลือวง Southern Rock ที่อยากเอ่ยถึงอีกหนึ่งวง  เป็นวงสุดโปรดของผม  ผมว่าเป็นวง SR ที่วิทยุนำเพลงของพวกเขามาเปิดให้ฟังเยอะที่สุด  แต่ละเพลงล้วนเพราะถูกใจ  ถูกหูเด็กอย่างผมมากกว่าเพลงของวง SR อื่น ๆ
  
วง Atlanta Rhythm Section

(ในตอนนั้น  ถ้าให้นึกภาพวงนี้  รูปลุงอ้วน (2.00) จะเด่นขึ้นมาในสมองทันที  เวลาผ่านไป ๆ  ภาพลุงอ้วนยังอยู่  แต่ลืมไปแล้วว่าเธออยู่วงอะไร  แรก ๆ นึกว่าวง The Turtles  เพราะมี 'ลุงอ้วน' เหมือนกัน  ปรากฏว่าคนละคน)





สามเพลงนี้ถูกใจขนาดขึ้นทำเนียบเพลงโปรด







สำหรับเพลงนี้เพิ่งมาเจอ



มีต่อ...

[nathanielnong]

เพลง Spooky นี้วง Atlanta Rhythm Section  นำมาร้องใหม่  ต้นฉบับเป็นของวง soft rock ที่ดังในปลายยุค 60s  ชื่อ Dennis Yost & the Classics IV วงฯ นี้ดังหลายเพลงในบ้านเรานะ  ลองเปรียบเทียบดูว่า ฉบับ ‘หนัก’ กับฉบับ ‘เบา’ ฉบับไหนจับใจกว่า




Dennis Yost & the Classics IV เป็นอีกวงหนึ่งที่วิทยุปล่อยเพลงออกมาให้ผมฟังอย่างสม่ำเสมอ  อยู่ชั่วเวลาหนึ่ง  เพลงของพวกเขานุ่มนวลต่างจากวงอื่น ๆ จึงทำให้ผมจำผลงานของพวกเขาได้ดี

นี่คือเพลงแรกของวงที่ผมรู้จัก (แต่ไม่รู้ว่าใครร้อง)  ถ้าเป็นคนฟังเพลงฝรั่งร่วมยุคต้องจำได้

(เพลงเพราะแต่น่าแปลกที่ไม่ดังในบ้านเขาเลยแม้แต่น้อย  เพลงนี้ออกมาในช่วงขาลงของวงฯ)


ก่อนหน้าเพลงนี้วงส่ง singles ดังออกมาหลายเพลง ล้วนอยู่ในยุคผมเด็ก ๆ  คือ ปลาย 60s  พอผมเข้าวงการฯ  วิทยุก็ยังคงนำเสนออยู่  เพลงแรกเป็นเพลงดังที่สุดของวง







นี่เอามาจากแผ่น CD



มีต่อ...

[nathanielnong]

จากประสบการณ์อันน้อยนิดเพราะโตไม่ทัน  ผมว่าวง Dennis Yost & the Classics IV นี้เป็นวงที่เล่นเพลงแนวที่เรียกว่า soft rock ที่ได้รับความนิยมในบ้านเรามากที่สุด  ในยุคนั้นหาวงที่เล่นเพลงแนวนี้แล้ววิทยุเปิดบ่อยเปิดซ้ำและหลากหลายได้น้อย  ส่วนใหญ่ได้ยินวงละเพลง  ผิดจากในยุค 70s  ที่มีวงเล่นเพลงแนวนี้มากมาย

เพลงเหล่านี้อยู่ในยุคปลาย 60s  ผมมาได้ยินตอนผีเพลงเข้าสิง  แสดงว่าต้องอยู่ในใจของเหล่าดีเจ  เลยเปิดอย่างต่อเนื่อง  มีใครจำได้บ้าง

Rene & Rene



Gene & Debbe



The Critters



New Colony Six



Left Banke



ต่อยอด

[nathanielnong]

หลายคนคงสงสัยว่าทำไมไม่ลงเพลงบรรเลงบ้าง  วิทยุบ้านเราไม่เปิดกันรึไง  แบบว่า... จากประสบการณ์  เพลงบรรเลงดัง ๆ ในอันดับเพลงเกิดขึ้นในยุค 50s และ 60s  มาบัดนี้ศิลปินเจ้าของเพลงดังเหล่านั้นที่วิทยุบ้านเราเคยนำมาเปิดต่างก็ล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว  ซึ่งผมก็ลงไปเกลี้ยงแล้วในกระทู้นักร้องตายของ อ.เทาชมพู  จะยังมีเหลือบ้างก็เพลงบรรเลงในยุค 70s  ซึ่งมีน้อย  ที่นำเสนอไปแล้วก็ Love’s Theme ของ Barry White  นี่ดังสุดขีด

เพลงนี้ของ Barry De Vorzon แม้ไม่ดังเท่า  แต่หลายคนต้องจำได้… ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่า  ความสามารถของศิลปินคนนี้ยาวเป็นหางว่าว ‘an American singer, songwriter, producer, composer, label owner, and music publisher’ ว่าววววว....

ข้อมูลบอกว่าเพลงแรกจากการอำนวยการผลิตของ BDV ที่ได้ยินกันในวงกว้างคือเพลงนี้ของคณะ The Carpenters ที่วิทยุบ้านเราเปิดแต่ไม่กระหน่ำ  ผมว่าเพราะมาก

เพลงอยู่ในหนังชื่อเดียวกัน  ไม่รู้มาฉายในบ้านเรารึเปล่า


อีกไม่นาน  ในต้น 70s  เช่นกัน  ผลงานของ BDV ก็ออกสู่ตลาดอีกครั้ง  เป็นเพลงบรรเลง  เป็น theme ของหนังทีวีน้ำเน่าชุด The young and the restless  ที่ไม่เข้ามาฉายในบ้านเรา 



เพลงกลับมาดังอย่างจริงจังอีกครั้งในกลาง 70s  เมื่อ BDV อุทิศเพลงนี้ให้กับนักยิมนาสติกหญิง Nadia Comaneci  ฉบับนี้แหละที่วิทยุบ้านเราเปิดกันแทบทุกวัน

(ทำนองต่างกันเล็กน้อย  ผมจำไม่ได้หรอกว่าตอนนั้นได้ยินฉบับไหน  อาจเป็นทั้ง 2 ฉบับก็ได้  เพราะช่วงเวลาที่ได้ยินเพลงนี้ยืดยาวนาน)


อีกเพลงที่ BDV อำนวยการผลิต  เป็นเพลง theme ของหนังทีวีชุด S.W.A.T.  หนังทีวีชุดนี้มาฉายในบ้านเราในชื่อ หน่วยสวาท รึเปล่า  ใครจำชื่อไทยที่ถูกต้องได้บ้าง 







หนังชุดนี้ส่งให้ Robert Urich เป็นขวัญใจสาว ๆ (และหนุ่ม ๆ) ในบ้านเราระยะหนึ่ง ความจริง Mark Shera หล่อกว่าตั้งเยอะ  น่าจะเป็นเพราะเธอตัวเล็ก

[nathanielnong]

ถ้าเป็นสิงห์ดูหนังทีวีในยุค 70s  หนังทุกเรื่องที่กำลังจะเอ่ยถึงนี้  เป็นต้องรู้จักทั้งนั้น  แต่แต่ละเรื่องมีชื่อไทยว่าอะไรนั้นผมจำไม่ได้เลย

ในยุค 70s Mike Post นับว่าเป็นเจ้าพ่อในการทำเพลงให้กับหนังทีวีดัง ๆ  ที่ผมว่าดังที่สุด  คือ theme song จากหนังชุดทางทีวีชื่อ Hill Street Blues  วิทยุเปิดเพลงนี้บ่อยมาก  ผมเลยได้ฟังทั้งทางทีวีในฉบับกระชับ  และทางวิทยุในฉบับ single ที่ผ่าน top 10 เข้าไปได้  เพลงเพราะถูกใจมาก

ทางทีวี



ทางวิทยุ



หนังทีวีที่ MP เป็นผู้ผลิต theme song อีกชุดหนึ่งที่เข้ามาฉายในบ้านเรา  คือเรื่อง Rockford Files  

ทางทีวี



ตัว single นั้นผมว่าวิทยุเปิดไม่บ่อยเท่า



แต่ Single จากหนังเรื่อง Magnum P.I. นี้ผมไม่เคยได้ยินทางวิทยุเลย  ได้ยินแต่ทางทีวี  เป็นเพลงที่ดังมากด้วย





หนังทีวีชุด The Greatest American Hero นี้ก็เข้ามาฉายในบ้านเราเช่นกัน



MP ทำเพลงให้กับหนังทีวีชุดนี้เป็นแบบมีเนื้อ  โดยให้ Joey Scarbury เป็นคนร้อง  เพลงดังสุด ๆ ในบ้านเรา  และเจ้าบ้านด้วย  นักฟังเพลงร่วมยุคต้องจำได้  แต่อาจจะจำไม่ได้ว่าเป็น theme song ของหนังทีวี  มันเป็น one hit wonder ของ JS



แผ่นเสียงของ Mike Post แผ่นนี้ เป็นแบบที่เรียกว่า EPs  ชื่อเต็มคือ Extended Play  ขนาดของแผ่นเท่ากันกับ LPs  แต่บรรจุเพลงน้อยกว่า LPs  คือ EPs ไม่เกิน 6 เพลง ส่วน LPs ประมาณ 10 เพลง  ราคา EPs ถูกว่า LPs  แต่คิดเป็นเงินไทยแล้วถูกกว่าจิ๊ดเดียวเพราะต้องบวกค่า ‘โน่นนี่’  สรุปแล้วถ้าซื้อแผ่น EPs จะขาดทุนอ้ะ


ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปจะนำเสนอ series ขนาดยาวเฟื้อยเลยละ  แต่ขอรับรองว่าไม่เบื่อ  เด็ด ๆ ทั้งนั้น  กรุณาเปิดอ่านทุกวัน  ส่วนทางนี้จะพยายามไม่ให้ตายกลางคัน...

[nathanielnong]

British Invasion เป็นปรากฏการณ์ทางวงการเพลงเมื่อกองทัพศิลปินเพลงจากอังกฤษพร้อมใจกันส่งเพลงข้ามน้ำข้ามทะเลมาบุกอเมริกา  เหตุเกิดจากหัวหอก The Beatles ที่เข้ามาสร้างความสำเร็จได้อย่างน่าทึ่ง  เหตุการณ์นี้ทำให้วงการเพลงที่อเมริกาตื่นตัวและปรับแผนกลยุทธ์ผลิตเพลงในแนวใหม่ออกมาแข่ง

BI รุ่นนี้เกิดขึ้นตั้งแต่ผมยังอยู่ชั้นประถมต้น  กว่าผีเพลงจะหาผมเจอ  เพลงทั้งหมดของ BI ก็เข้ามาออกันอยู่ในลำโพงวิทยุบ้านเราแล้ว  เรียกได้ว่าผมโตขึ้นมากับเพลงเหล่านี้  หลายเพลงเป็นเพลงประทับใจไม่รู้ลืม  มันเพราะจนไม่มีทางลืมได้  นำโด่งมาด้วยเพลงนี้  ทุกครั้งที่ฟัง  ไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน  แค่ 3-4 วินาทีแรกผมก็หวือกลับไปหาอดีตที่เต็มไปด้วยความสุข



เพลงนี้ตอนออกอากาศครั้งแรก (คือในยุคที่ผมเอ่ยถึง) ดังระดับหนึ่งคือขึ้นถึง top 10  ทั้งในอเมริกาและอังกฤษบ้านเกิดของพวกเขา  แต่น่าจะอันดับ 1 ในบ้านเรา

ในปี 1988 ฝั่งอังกฤษนำเพลงนี้มาออกอากาศอีกครั้งในรูปของ spot โฆษณา  ปลุกชีพความดังขึ้นมาอีก  กลับมาคราวนี้เพลงขึ้นถึงอันดับ 1

ผมจำไม่ได้ว่าเคยได้ยินฉบับนี้ทางวิทยุในช่วงเวลาของมัน (80s) รึเปล่า  อาจเคยได้ยินเพราะมันเคยดังมากในบ้านเรามาก่อน  แต่จากลำโพงวิทยุน่าจะทำให้แยกไม่ออกเพราะทำนองไม่แตกต่างกัน

เพลงของ The Hollies  มีให้ได้ยินในบ้านเราหลายเพลงทีเดียว  ตอนผีเพลงเข้าสิง  เพลงเหล่านี้เข้ามาอาละวาดอยู่ในบ้านเราหมดแล้ว  วิทยุพร้อมใจกันเปิดอยู่นานจนมาถึงยุคผม










(ต้นฉบับที่วิทยุเปิดเป็นของปี 1972 และเป็นเพลงที่ดังที่สุดของวงในอเมริกา  ได้แผ่นเสียงทองคำขาว)



(เป็นอีกเพลงที่ดังมาก ๆ ในบ้านเรา  ได้แผ่นเสียงทองคำ  เสียงกรีด guitar ในช่วงต้นเพลงที่คือเอกลักษณ์ของเพลงนี้)


เพลงอื่น ๆ จากแผ่นเสียงรวมเพลงฮิตของวง  ซึ่งในยุคหลังยังมีวางขายอยู่

(นักร้องนำคือ Graham Nash ที่ต่อมาดังสนั่นวงการเพลงในฐานะสมาชิกหนึ่งของวง Crosby, Still and Nash)







มีต่อ...