เมื่อทหารอาสาขึ้นจากเรือและตั้งแถวเสร็จเรียบร้อย สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระยาวชิรญานวโรรส สมเด็จพระมหาสมณเจ้า ได้มีรับสั่งประทานพรแก่ทหาร และทรงประพรมน้ำพระพุทธมนต์แก่ธงชัยเฉลิมพล เมื่อเสร็จสิ้นพิธีการกองทหารเดินแถวไปตามถนนมหาราช มุ่งตรงมาที่พลับพลายกซึ่งเจ้าหน้าที่จัดสร้างไว้บนถนนพระจันทร์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะทรงเสด็จพระราชดำเนินตรวจพลตามประเพณี
ระหว่างเดินแถวทหารประจำการที่ตั้งเรียงรายสองฟากฝั่งถนน ได้กระทำวันทยาวุธแสดงความเคารพและเปล่งเสียงร้องไชโย แตรวงบรรเลงเพลงมหาชัย ประชาชนสองฟากฝั่งถนนพากันโห่ร้องแสดงความยินดี ทุกคนมาที่นี่ด้วยจุดหมายเดียวกันเพื่อเป็นสักขีพยานในวันสำคัญที่สุดวันหนึ่ง
เมื่อทหารอาสาทุกนายเดินแถวถึงถนนพระจันทร์ มีคำสั่งจัดขบวนบนถนนราชดำเนินในหันหน้าสู่พลับพลา ทหารทุกหมวดหมู่ทุกกองร้อยย่อยจะได้เข้าแถวร่วมกันเป็นครั้งสุดท้าย ระหว่างยืนรอพิธีการทหารหลายนายแอบพูดคุยกันรวมทั้งกองร้อยย่อยที่ 1 หมวด 2 หมู่ 3
“เอ็งจะกลับไปทำงานที่เดิมหรือเรียนต่อ” จรูญตั้งคำถาม
“ผมอยากทำงานเก็บเงินสะสมประสบการณ์ก่อน” เพิ่มอธิบาย “มีเงินมากพอหรือมีช่องทางค่อยกลับมาคิดเรื่องเรียน”
“เป็นกะลาสีเรือแบบที่ข้าบอกซี เงินดีแต่งานหนักหน่อย”
“ผมตั้งใจไว้เช่นนั้น พี่หมู่ล่ะครับ…ทำไมอยากเป็นทหารประจำการ อยู่ฝรั่งเศสผมเห็นบ่นทุกวันเรื่องตื่นเช้าเพื่อออกกำลังกาย”
โดนลูกน้องคนสนิทแซวจรูญแสดงอาการเบื่อหน่ายผ่านใบหน้า
“กลับไปทำงานที่เดิมคงไม่แคล้วเป็นไอ้ขี้เมาไร้อนาคตเหมือนเก่า มีแต่คนอยากเลี้ยงเหล้าแลกกับฟังเรื่องราวที่ยุโรป ในเมื่อได้รับโอกาสบรรจุเป็นทหารประจำการ ถ้าข้าไม่ทำมีหวังถูกเมียกับแม่ยายด่าเช้ายันเย็น”
โอกาสของจรูญเกิดจากผลงานอันแสนยอดเยี่ยมในสนามรบ ทหารอาสาพลเรือนจำนวนหนึ่งจะถูกโยกย้ายมาเป็นทหารประจำการ นายทหารชั้นผู้ใหญ่หวังใช้ประสบการณ์จากเยอรมันให้เกิดประโยชน์ จรูญได้รับการสนับสนุนจากร้อยโทนพและร้อยเอกศรีผู้บังคับบัญชา ได้รับการบรรจุเป็นสิบเอกประจำการอยู่ในพระนครไม่ไกลจากที่พัก
โอกาสของเพิ่มแตกต่างจากจรูญค่อนข้างมาก ชายหนุ่มวัยยี่สิบเต็มต้องดิ้นรนขวนขวายด้วยตัวเองเสียก่อน เมื่อมีโอกาสเรียนต่อผู้บังคับบัญชากับเพื่อนทหารอาสาจะให้ความช่วยเหลือ แม้เป็นเส้นทางที่ยากลำบากอาจหกล้มตอนไหนก็ได้ แต่เพิ่มยังคงมุ่งมั่นสานความฝันตัวเองให้กลายเป็นจริง
ส่วนโอกาสของนพเกิดจากความมุมานะอย่างแท้จริง
เขาอาสาไปรบกับทหารเยอรมันตามความประสงค์ว่าที่พ่อตา
และกลับคืนสู่พระนครพร้อมเกียรติยศสูงสุดของลูกผู้ชาย
เส้นทางของนพเต็มไปด้วยอุปสรรคขวากหนาม เกือบเอาชีวิตไปทิ้งหลายครั้งทั้งจากสภาพอากาศและกระสุนปืน ต้องดูแลลูกน้องให้อยู่รอดปลอดภัยกระทั่งสิ้นสุดสงคราม เขาโชคดีที่ทำสำเร็จเดินทางกลับบ้านเยี่ยงผู้หาญกล้า แผนการในอนาคตข้างหน้าคือแต่งงานมีครอบครัวกับคนรัก
วันนี้ทหารอาสาทุกนายได้กลับคืนสู่อ้อมกอดแผ่นดินแม่
จอบตอนที่ 31
