โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๘๘
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(→ทศกัณฐ์ให้เชิญท้าวสัตลุงพระสหายกับตรีเมฆนัดดามาปรึกษาการศึก) |
(→แผ่นที่ ๓๕๐ – หลวงอินทรโกษา) |
||
แถว 63: | แถว 63: | ||
ออกสัประยุทธทัพ ยิ่งแพ้ | ออกสัประยุทธทัพ ยิ่งแพ้ | ||
ทั้งพวกพหลยับ เยินพินาศน์ | ทั้งพวกพหลยับ เยินพินาศน์ | ||
- | เชิญสหายไปแก้ | + | เชิญสหายไปแก้ ขุ่นแค้นในเรา ฯ |
แถว 89: | แถว 89: | ||
หมู่พหลโห่เร้า ผาดผ้ายโดยลบอง ฯ | หมู่พหลโห่เร้า ผาดผ้ายโดยลบอง ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
+ | |||
===แผ่นที่ ๓๕๑ – หลวงอินทรโกษา=== | ===แผ่นที่ ๓๕๑ – หลวงอินทรโกษา=== | ||
<tpoem> | <tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 08:05, 27 มิถุนายน 2555
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ทศกัณฐ์ให้เชิญท้าวสัตลุงพระสหายกับตรีเมฆนัดดามาปรึกษาการศึก
แผ่นที่ ๓๔๙ – หลวงอินทรโกษา
๒๔๓๗ ทศภักตรคืนเฃตรขึ้น | ประทับปรา สาทเอย | ||
ตรัสบอกยอดกัลยา | ร่วมไร้ | ||
กับมนุษยสองรา | ปราบยาก นักแม่ | ||
แม่จักเหนใครได้ | เดจเสี้ยนสงคราม ฯ | ||
๒๔๓๘ มณโฑทูลตอบเจ้า | จอมมาร | ||
สัตลุงเจ้าจักรวาล | เพื่อนท้าว | ||
กับตรีเมฆองค์หลาน | สองเลื่อง เดชนา | ||
ควรสั่งสองสู่ด้าว | จักได้เผด็จบร ฯ | ||
๒๔๓๙ ทรงฟังชื่นชอบซ้อง | สารขาน | ||
เออพี่ลืมสองมาร | ลับลี้ | ||
เหนสองอาจจักหาญ | หักศึก ได้นา | ||
ขวัญเนตรแม่ช่วยชี้ | ช่องนั้นขย้นเหลือ ฯ | ||
๒๔๔๐ รับขวัญพลันเข้าที่ | ไสยา | ||
ถนอมแอบเอกกานดา | คู่เคล้า | ||
สำราญร่วมนิทรา | จวบรุ่ง รางเฮย | ||
ดัดผธมเสดจเข้า | สู่ห้องสนานชล ฯ | ||
๒๔๔๑ เสรจสรงรงเครื่องแล้ว | ทศเศียร | ||
ออกหมู่อำมาตยเดียร | ดาษเฝ้า | ||
ต่างตนประนมเนียน | นบบาท ท่านนา | ||
คอยรับสั่งนอบเกล้า | พรั่งพร้อมสดุดี ฯ | ||
๒๔๔๒ มีโองการสั่งให้ | เปาวนา สูรเฮย | ||
ลิกขิตราชสารา | เสรจแล้ว | ||
กาลสูรรีบไคลคลา | ยังสัด ลุงแฮ | ||
แล้วสั่งนนทสูรแกล้ว | รีบผ้ายมัชวารย ฯ | ||
๒๔๔๓ สองมารับสั่งแล้ว | ครไล | ||
ต่างเผ่นขึ้นม้าไว | ปล่อยห้อ | ||
กาลสูรลุเวียงไชย | ท้าวสัต ลุงเฮย | ||
ไปสู่มาตยแถลงข้อ | กิจไท้ทุภาย ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๕๐ – หลวงอินทรโกษา
๒๔๔๔ เสนาพาทูตเฝ้า | จอมาร | ||
ทูลเบิกข้อราชการ | ทราบไท้ | ||
สัตลุงจึ่งบรรหาร | ถามเหตุ สหายเฮย | ||
ราชทูตทูลกิจให้ | ทราบแล้วอ่านสาสน์ ฯ | ||
๒๔๔๕ ในลักษณสาสนพระผู้ | จอมยักษ | ||
ไป่ศุขเศิกหาญหัก | ยั่วท้าว | ||
มีมนุษย์ชื่อรามลักษณ | กับพวก สวาแฮ | ||
จองถนนลุด้าว | ต่อตั้งดัษกร ฯ | ||
๒๔๔๖ พระวงษาใหญ่น้อย | อเนกนับ | ||
ออกสัประยุทธทัพ | ยิ่งแพ้ | ||
ทั้งพวกพหลยับ | เยินพินาศน์ | ||
เชิญสหายไปแก้ | ขุ่นแค้นในเรา ฯ | ||
๒๔๔๗ สัตลุงทราบสาสน์แล้ว | ตฤกคิด ฉงนเฮย | ||
ทศภักตรท้าวมีฤทธิ | เลื่องหล้า | ||
ไฉนสองมนุษยจิตร | หาญต่อ ยุทธแฮ | ||
จำจักจะยกพยุหร้า | ช่วยร้อนรอนเข็ญ ฯ | ||
๒๔๔๘ จึ่งสั่งอำมาตยให้ | เกณฑ์ทหาร | ||
จักสู่ลงกากาล | พรุ่งเช้า | ||
จับสองมนุษยผลาญ | กับพวก สวาแฮ | ||
จัดรถคชรีบเร้า | เลือกล้วนเหล่าฉกรรจ์ ฯ | ||
๒๔๔๙ กาลสูรรับสั่งแล้ว | คัลไล | ||
มาจัดพลแต่ใจ | เก่งกร้าว | ||
เปนพยุหทัพไชย | ตามหมวด | ||
เสรจกลับกราบทูลท้าว | เสดจขึ้นสรงชล ฯ | ||
๒๔๕๐ ทรงเครื่องขัติยราชแล้ว | ทรงศรา วุธแฮ | ||
เสรจสู่เกยเสนา | นอบเกล้า | ||
ขึ้นรถเร่งยาตรา | ตามฤกษ | ||
หมู่พหลโห่เร้า | ผาดผ้ายโดยลบอง ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๕๑ – หลวงอินทรโกษา
๒๔๕๑ นนทสูรบรรลุด้าว | มัชวารย์ | ||
นำกิจกราบทูลหลาน | ท่านไท้ | ||
โดยในพระโองการ | ตรัสสั่ง | ||
ตรีเมฆทราบเหตุให้ | ขุ่นแค้นคับทรวง ฯ | ||
๒๔๕๒ จึ่งสั่งอำมาตยให้ | เตรียมพล | ||
อาวุธรถคชรณ | แกว่นห้าว | ||
วิรุณรีบจัดพหล | ตามสั่ง เสรจแฮ | ||
ผูกคชเทียบคอยท้าว | พรั่งพร้อมจตุรงค์ ฯ | ||
๒๔๕๓ ตรีเมฆเสดจขึ้น | พลันสนาน ชลเฮย | ||
ทรงเครื่องอลังการ | ก่องแก้ว | ||
ทรงศรสู่เกยพลาน | เลออาศน์ คชแฮ | ||
เร่งยาตรพยุหแกล้ว | เกริกหล้าแหล่งไหว ฯ | ||
๒๔๕๔ สัตลุงตรีเมฆผ้าย | พลขันธ์ | ||
จวบทัพสองกุมภัณฑ์ | จิตรแผ้ว | ||
เร่งพลรีบจรจรัล | ออกตก พนมเฮย | ||
บรรลุลงกาแล้ว | ยกเข้าในเมือง ฯ | ||
๒๔๕๕ สองราชเสด็จขึ้นพระ | โรงรัด นาเฮย | ||
ทศภักตรออกมาตยขนัด | แน่นเฝ้า | ||
ยลหลานกับท้าวสัต | ลุงสู่ ท่านนอ | ||
ลุงจากอาศน์ตรงเข้า | รับต้อนเตือนเชิญ ฯ | ||
๒๔๕๖ สัตลุงร่วมอาศนท้าว | ทศกรรฐ | ||
ต่างนบนอบตามฉัน | เพื่อนพ้อง | ||
ตรีเมฆอภิวันท์ | องค์บิตุ ลานา | ||
เจ้าจักรวาลกล่าวพร้อง | เศิกเสี้ยนมนุษย์ไฉน ฯ | ||
๒๔๕๗ ทศภักตรแถลงเศิกซั้น | สองมนุษย์ | ||
มีสาตรศรฤทธิรุท | เรี่ยวล้ำ | ||
พลกระบี่นับสมุท | สุดต่อ ฤทธินา | ||
อีกพิเภกมันซ้ำ | ส่ายไส้สู่อรินทร์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๕๒ – หลวงอินทรโกษา
๒๔๕๘ สัตลุงยินพจนแล้ว | รับอา ษาเฮย | ||
วันพรุ่งจักยาตรา | แต่เช้า | ||
จับมนุษยกับสวา | ฟันฟาด | ||
มัดพิเภกผู้เจ้า | เล่ห์ให้พระองค์ ฯ | ||
๒๔๕๙ พลางถามตรีเมฆเจ้า | มัชวารย์ พ่อเฮย | ||
ผู้ร่วมวงษพรหมมาน | เลิศแล้ว | ||
จักต่อฤทธฺมนุษย์หลาน | คิดเล่ห์ ไฉนพ่อ | ||
ตรีเมฆผู้จิตรแกล้ว | โอษฐอ้างอาษา ฯ | ||
๒๔๖๐ จึ่งสั่งอำมาตยให้ | แต่งสุพรรณ ภาชนเฮย | ||
ตั้งเล่าคาวหวานสรรพ | รศพร้อม | ||
กับเลี้ยงเหล่าพลขันธ์ | จงทั่ว ทัพแฮ | ||
ยักษมโหทรน้อม | รับถ้อยถอยคลาน ฯ | ||
๒๔๖๑ หมายเกณฑ์วิเสศพร้อม | ฉับไว | ||
แล้วเสร็จต่างขนไป | เทียบตั้ง | ||
พนักงานฝ่ายข้างใน | ตั้งเครื่อง ถวายแฮ | ||
สิบภักตร์ชวนกระษัติรย์ทั้ง | ทวิไท้เสพยสุรา ฯ | ||
๒๔๖๒ ฝูงอนงค์แต่งแง่ล้วน | เฉิดฉาย | ||
บ้างอยู่งานพัดชาย | เนตรชม้อย | ||
บ้างรินสุราถวาย | สามกระษัตริย ท่านนา | ||
บ้างเรื่อยรำกรีดก้อย | ขับไม้มโหรี ฯ | ||
๒๔๖๓ สองกระษัตริยเสวยเสรจแล้ว | ลามา ทัพแฮ | ||
สั่งมาตยเตรียมโยธา | เทียบไว้ | ||
รุ่งเช้าจักยาตรา | โหมหัก ศึกเฮย | ||
สองมาตยรับสั่งไท้ | รีบเร้าจัดพหล ฯ | ||
๒๔๖๔ พอแสงสุริยส่องพื้น | คัคณานต์ | ||
สองกระษัตริย์สนานธาร | ผ่องแผ้ว | ||
ทรงเครื่องยุทธอลังการ | กอบฤกษ วันนอ | ||
ทรงคชทรงรถแก้ว | ตรัสให้เดินพล ฯ | ||