พระเอกไม่มา นางเอกไม่มา แม่ยกไม่มา แม่ค้าไม่มา มาแต่คนดู หาอะไรทำกันดีกว่า
นิทานเรื่องหนึ่งจำได้บ้างไม่ได้บ้าง มีอยู่ว่า
มีนกแก้วพูดได้อยู่ตัวหนึ่ง ถูกเลี้ยงดูอย่างดีอยู่ในสถานบันเทิงสำหรับผู้ชายอารมณ์เปล่าเปลี่ยว
มันมีหน้าที่คอยเชียร์แขก วันๆก็ได้แต่เชียร์แขก แต่ว่ามันถูกฝึกมาให้พูดจาด้วยคำหยาบคาย เกือบทั้งหมด เช่น "เอ้ย กูว่าเอ็งเลือกคนนี้ รับรอง ! " ลูกค้าส่วนใหญ่ก็ชอบ ทำให้กิจการรุ่งเรื่องขี้นตามลำดับ แล้วมาวันหนึ่ง เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขี้น ไฟลุกไหม้สถานบันเทิงเนื่องจากผู้ชายอารมณ์เปล่าเปลี่ยวไม่ดับก้นบุหรี่ ก่อนหมดแรง เอ้ย เผลอ หลับไป หลายคนเสียชีวิต คนที่รอดก็กระจัดกระจายกันไป ส่วนนกแก้วก็ถูกนำมารักษาอยู่ที่โรงพยาบาลสัตว์ เนื่องจากขนไหม้เล็กน้อย ..... หลายวันผ่านไป มีคุณนายผู้ดีมาพบเข้า พอรู้ว่าพูดได้ก็อยากนำไปเลี้ยงที่บ้าน ก็เลยขอไปเลี้ยงที่บ้าน
เมื่อถีงบ้าน แล้วเปิดผ้าคลุมกรงออกมา มันก็พูดว่า "เอ้ย กูว่าเอ็งเลือกคนนี้ รับรอง ! ร้อนๆ กูร้อน ไฟไหม้ๆ มึงช่วยกูด้วยๆ " คุณนายผู้ดีก็ตกใจ จึงคลุมกรงไว้เหมือนเดิม แล้วบอกว่า ถ้ายังไม่พูดเพราะๆ จะไม่เปิดผ้าคลุมให้ แล้วก็เริ่มสอนให้นกแก้วพูดเพราะๆ ด้วยความที่อยากให้เปิดผ้าคลุม มันก็พูดตามบ้าง เห็นดังนั้นคุณนายก็จัดงานเลี้ยง โชวตัวนกแก้ว ขี้นที่บ้าน มีเพื่อนๆคุณนายหลายคน ทั้งสามีและลูกๆก็มาด้วย ถีงเวลาเปิดกรง นกแก้วมันก็สะบัดหัวนิดๆๆ... ทำหน้างงๆๆ
" ว้าวววว.... ซ่องใหม่เว้ย "
"ไอ๊ะ แม่เล้าก็คนใหม่"
"โออออ อีตัวก็ใหม่ๆ แจ๋วๆ"
".....กูคิดแล้วไม่มีผิด...ไอ้ลูกค้ามันก็หน้าเดิมๆละว้าาาาาา"
(คนพิมพ์เมื่อยนิ้ว)
