มาต่อกระทู้ครับ
กับข้าวของกินที่เป็นน้ำ เช่นแกงต่างๆ ต้มต่างๆ บาลีเรียกว่า สูปะ กับข้าวที่ไม่ใช่ของน้ำ เรียกว่า พยัญชนะ ครับ สำนวนพระบาลีว่า สูปะพยัญชนะ นั้น จึงแปลความว่า ของกินทั้งหลาย เหมือนไทยเราเรียกข้าวปลาอาหาร วิสัชนาว่าดังนี้
ขอมหาเปรียญ ถ้ามีอยู่แถวนี้ ช่วยเมตตาแก้ไขความเห็นของผมให้ถูกต้องครบถ้วนสมบูรณ์ด้วยเทอญ
คำว่าสูปะ ถ้าเราจะเห็นขันหรือทึ่งว่าทำไมไปตรงกับคำว่า ซุป ของฝรั่งก็อาจจะทึ่งได้ แต่ที่จริงแล้วภาษาบาลีก็เป็นหนึ่งในภาษาตระกูลอินโด-อารยัน ซึ่งเป็นตระกูลเดียวกับภาษาฝรั่งต่างๆ หลายภาษานั่นเอง
คำว่า พยัญชนะ ท่านแปลไว้หลายความหมาย ความหมายหนึ่งคือ ของกินหรือกับข้าวที่ไม่ใช่ของน้ำๆ อีกความหมายหนึ่งก็คือ ตัวหนังสือที่ไม่ใช่สระ เห็นทีปราชญ์แขกโบราณท่านจะเทียบหรืออุปมาว่า สระเทียบได้เป็นน้ำแกงในภาษา และพยัญชนะเป็นส่วนที่เป็นเนื้อ เป็นของแห้งในภาษา ละมั้ง...
แฮ่ะๆ ที่นี้ผมก็เลยเกิดขอทะลึ่งตั้งปุจฉาถามมหาเปรียญ (ถ้ามีอยู่แถวนี้) ว่า แล้ว alphabetical soup ล่ะครับ จะจัดเป็นของกินประเภทสูปะ หรือ พยัญชนะ?
สำหรับผม ผมว่าเป็นทั้งสองอย่างพร้อมกันเลยครับ ฮี่ๆๆๆ
