ชื่อนักฟิสิกส์ที่ศึกษาหลุมดำ (ไม่ผิดห้องหรอกครับ)

[นกข.]

เรื่องภาษาลาว ผมก็ไม่ชำนาญ แต่ผมเข้าใจว่าจะตรงกันข้ามกับที่คุณนิรันดร์ว่ามาครับ
ทั้งไทยทั้งลาวออกเสียงชื่อเมืองหลวงของลาวได้ถูกต้องอยู่แล้ว ว่า เวียงจันทน์ (แต่ในภาษาลาว เขาใช้ เวียงจัน เฉยๆ )
คนออกเสียงผิดในกรณีนี้คือฝรั่งเศสเจ้าอาณานิคมต่างหากครับ ที่เป็นคนเพี้ยน ออกเสียงสำเนียงฝรั่งว่า เวียนเชียน แต่เขียนใช้ตัว ti เวลาออกเสียงเป็น ช. ครับ
ทางเมืองจีน ปักกิ่งเป็นภาษาไทยกลายครับ คนจีนสำเนียงจีนกลางออกเสียงว่า เป่ยจิง แปลว่า มหานครทางเหนือ (ผมเคยเขียนล้อๆ ไว้ว่า ปักกิ่งก็คือ อุดรธานี) สำเนียงแต้จิ๋วแท้ๆ ออกเสียงว่า ปักเกียครับ    

[ทิด]

ผมว่าลิ้นคนไทยนี่เลียนสำเนียงของภาษาต่างชาติได้ค่อนข้างง่ายกว่าชาติอื่นๆ นะครับ
เพราะเท่าที่รู้จักเพื่อนอยู่หลายประเทศทั้งที่พูดจีน (หลายสำเนียง) ญี่ปุ่น พูดแสปนนิช
หรือภาษาฮินดี แล้วก็พูดอังกฤษทั้งอเมริกัน  ออสเตรเลีย อ้อ..รัสเซีย กับ เช็ค ก็มี
เวลาเจอหน้าตั้งวงกิน วงคุยกันก็มักจะมีการถามการสอนภาษาของแต่ละที่กันทุกครั้ง
ผมสังเกตว่าลิ้นคนไทยมักจะไม่ค่อยมีปัญหาใรการดัดแปลงเลียนเสียงคำยากๆ
ซึ่งเท่าที่ฟังสำเนียง หรือคำที่ออกเสียงยากที่สุดคือภาษาจีนนี่แหละครับ สวีดิชก็ยาก
คนที่ออกเสียงเลียนสำเนียงภาษาอื่นได้ยากที่สุดเห็นจะเป็นญี่ปุ่น กับอเมริกันนี่แล

[ลูกมณี]

อ้าว..คุณหลวงนิลฯก็เคยไปจีบสาวอักษรฯเหมือนกันหรือเจ้าคะ
คิกคิก ^_^

[พวงร้อย]

ก็คิดเหมือนกันน่ะค่ะ  ว่าคงไม่มีใครทราบจริงๆหรอกว่าการออกเสียงภาษาสันสกฤตแท้ๆนั้นเป็นอย่างไร  เพราะมันตายไปนานแล้วอย่างคุณนิลกังจาว่า  แต่คาดว่าเค้าก็คงมีการสืบทอดมาใช้ในพิธีกรรมทางศาสนา  และก็คงนับได้ว่า  คนอินเดียเค้าใกล้ชิดกับภาษาสันสกฤตมากกว่าเรา  ความเพี้ยนที่จะมีก็คงมีน้อยกว่า

ก็ตัดสินใจยากน่ะค่ะ  ถึงได้มาขอความเห็น  จริงๆแล้วดิฉันก็ไม่ใช้ ชานดราแน่ๆค่ะ  คิดว่าจะใช้ จันดรา  เพื่อประนีประนอมทั้งสองฝ่าย  เพราะการใช้ในครั้งนี้  เป็นชื่อยานอวกาศที่ไม่ได้ใช้ในความหมายของคำทั่วๆไปที่หมายถึง พระจันทร์  ก็ใจชื้นขึ้นหน่อยว่า  แม้ในหมู่พระสงฆ์  ก็มีกลุ่มที่เห็นว่าควรกลับไปรักษาสำเนียงที่ใกล้เคียงของๆเค้ามากกว่า  การทำไปตามๆกันมันคงไม่ยุ่งยากอย่างนี้  แต่มันขัดๆกับความรู้สึกของดิฉันยังไงไม่ทราบน่ะค่ะ  

อย่างที่คุณทิดว่า  ดิฉันก็เห็นด้วยว่า  หากให้ออกเสียงเป็นคำๆเดี่ยวๆแล้ว  คนไทยสามารถออกเสียงได้ใกล้เคียงมาก  แต่การพูดภาษาต่างประเทศทั้งประโยคทั้งข้อความที่ประกอบกันด้วยหลายๆคำแล้ว  ใหม่ๆดิฉันก็งงว่าทำไมฝรั่งฟังเราไม่รู้เรื่อง  ใช้เวลานานทีเดียวกว่าจะเข้าใจว่า  ระบบการออกเสียงของเราค่อนข้างจะตายตัว  เป็น static ไม่มีการลื่นไหลต่อเนื่องของโทนเสียง  แต่ภาษาตะวันตกจะมีความลื่นไหลต่อเนื่องมาก  เสียงวรรณยุกต์ก็ต่างงกันไปตามตำแหน่งของคำในประโยค  ตรงนี้แหละค่ะที่ลิ้นเราแข็งกว่าเค้า  มันอธิบายลำบาก  ต้องออกเสียงกันใหได้ยินจึงจะยกตัวอย่างได้  

ปล เห็นด้วยค่ะว่าน่าจะทำให้ preview ได้  ตรวจทานที่เขียนไม่ได้เลยค่ะ  

[เด็กติดเกาะ]

ไม่ค่อยทราบหลักการแปลเป็นภาษาไทยหรอกค่ะ แต่อยากจะแนะว่าถ้าหากจะต้องการตรวจทานข้อความก่อนส่งก็ทำได้ค่ะแต่มันจะมี trick  นิดหนึ่ง ว่าให้เขียนข้อความก่อนโดยไม่ใส่ชื่อ แล้วพอเขียนเท่าที่อยากจะเขียนเสร็จแล้วก็กด post message แต่เพราะว่าไม่ได้ใส่ชื่อจะมีหน้าเตือนว่าให้กลับไปใส่เสีย เพราะฉะนั้นเราก็ถือโอกาสนี้อ่านตรวจทานไปเสียเลย เพราะข้อความจะมีขนาดใหญ่ขึ้นอ่านง่ายขึ้นค่ะ  อ่านเสร็จเราก็กด back แล้วก็กลับไปแก้และใส่ชื่อเสีย อาจจะไม่สะดวกสักนิดแต่ก็คงพอไหวน่ะค่ะ  

[Anonymous]

อ่านจนตาลาย...



ขอตอบคุณนิลกังขาเรื่องชื่อผู้ค้นพบการกระเจิงแบบรามันกับชื่ออดีตประธานาธิบดีอินเดียก่อนก็แล้วกัน... เมื่อกี้นี้โทรไปถามเพื่อนชาวอินเดียมาได้ความว่า... ท่านผู้ค้นพบการกระเจิงแบบรามันมีชื่อว่า Chandrasekhara Venkata Raman ส่วนท่านอดีตประธานาธิบดีนั้นชื่อ Venkata Raman เป็นคนละคนกัน ส่วนข้อที่ว่านามสกุลเดียวกัน..มีความสัมพันธ์ทางเครือญาติกันหรือไม่นั้น เพื่อนไม่ทราบ



สำหรับเรื่องการออกเสียงและสะกดคำในภาษาสันสกฤตนั้น ทั้งฝรั่งและทั้งไทยต่างก็ถอดมาจากอักษรเทวนาครีทั้งคู่ และก็มีเพี้ยนไปจากการออกเสียงในภาษาสันสกฤตแท้ ๆ ทั้งคู่  แม้แต่คนอินเดียในยุคก่อนเองก็คงจะออกเสียงอักษรเทวนาครีตัวหนึ่ง ๆ หรือคำหนึ่ง ๆ ไม่เหมือนกัน เพราะเป็นประเทศใหญ่ แต่ละถิ่นแต่ละภาคก็อาจจะมีสำเนียงเฉพาะถิ่น ไม่เหมือนกัน ดังตัวอย่างที่เห็นได้ชัด ๆ ก็คือภาษาจีนนั่นไง คำเดียวกันแต่ออกเสียงได้หลายอย่าง แล้วแต่ว่าเป็นสำเนียงจีนแต้จิ๋ว หรือจีนฮกเกี้ยน หรือจีนกวางตุ้ง ฯลฯ



เมื่อเป็นเช่นนี้นักปราชญ์ราชบัณฑิตฝรั่งและไทยจึงต่างก็ได้กำหนดมาตรฐานสำหรับตนขึ้นมา อย่างเช่นอักษรเทวนาครีในภาษาสันสกฤตตัวหนึ่ง ฝรั่งอาจจะเห็นว่าออกเสียงตรงกับตัว j ของเขามากที่สุด จึงกำหนดให้ใช้ตัว j สำหรับอักษรเทวนาครีตัวนั้น ในขณะที่ไทยอาจจะเห็นว่าตรงกับตัว ช มากที่สุด จึงใช้ตัว ช ตัวอย่างเช่น คำในภาษาสันสกฤตที่แปลว่าพระเจ้าแผ่นดิน ไทยเห็นควรออกเสียงว่า "ราชา" แต่ฝรั่งเขียนเป็น "raja" แทนที่จะเป็น "racha" อย่างนี้เป็นต้น



ทั้ง "ราชา" ในภาษาไทย และ "raja" ในภาษาฝรั่ง ต่างก็หมายถึงพระเจ้าแผ่นดินในภาษาสันสกฤต หมายถึงสิ่งเดียวกัน เทียบมาตรฐานแล้วเข้าใจตรงกัน แต่ถ้าหากมีคนไทยสักคนบอกว่า "raja" ต้องออกเสียง(และสะกด)เป็น 'ราจา' ต่างหาก ฉันจะสะกดเป็น 'ราจา' เพราะลองออกเสียงฟังดูแล้วใกล้เคียงกับที่ฝรั่งออกเสียงคำว่า "raja" มากกว่า ถ้าสมมุติว่าเป็นเช่นนี้จริง แล้วคำว่า 'ราจา' ในภาษาไทยหมายความว่าอะไรล่ะ?...



ฉันใดก็ฉันนั้น... ถึงแม้ว่าคำที่สะกดว่า "chandra" ฝรั่งทั่ว ๆ ไปจะออกเสียงว่า 'ชานดร้า' หรือ 'แชนดร้า' หรืออะไรก็แล้วแต่ หากต้องการรักษาความหมายว่า "chandra" นี้หมายถึงดวงจันทร์ หากจะสะกดเป็นภาษาไทยก็ควรสะกดว่า "จันทรา" มากกว่า 'จันดรา'



ตอบคุณพวงร้อย...

คำว่า "จันทรา" มาจากคำสันสกฤตว่า "จนฺทฺร" [จัน-ทฺระ] ตรงกับคำบาลีว่า "จฺนท" [จัน-ทะ] ซึ่งมาจาก "จทิ" ธาตุในความ"ปรารถนา" "ชอบ" "ชอบใจ" "ทำให้เกิดสุข" "เป็นสุข" "สบาย" "รุ่งเรือง" "ส่องสว่าง" "สวยงาม" เมื่อนำมาปรุงเป็นคำนามด้วยวิภัติปัจจัยตามหลักไวยากรณ์สำเร็จเป็น "จนฺทร" หรือ "จนฺท" แล้ว แปลตามรูปวิเคราะห์ว่า "ผู้ให้ความสว่าง(ในยามราตรี)" แต่ศัพท์นี้ใช้หมายถึงพระจันทร์ [เหมือนกับคำว่า "ศศิธร" ซึ่งแปลตามรูปวิเคราะห์ว่า "ผู้ทรงไว้ซึ่งกระต่าย" แต่ศัพท์นี้ใช้หมายถึงดวงจันทร์]

[Anonymous]

วันหนึ่งได้ลองถามเพื่อนชาวอินเดียที่อยู่ในห้องทำงานเดียวกันและเห็นบอกว่าเคยเรียนภาษาสันสกฤตมาเหมือนกันว่า "How do you pronounce the name 'Dhrฺtarasฺtฺra' ?" ฟังเพื่อนออกเสียงให้ฟังตั้งหลายรอบแล้ว ก็ยังยากที่จะจับได้ว่าเป็น "ธฺฤตราษฺฏฺร" [ทฺริ-ตะ-ราด-สฺตฺระ] (สะกดอย่างไทย ๆ ก็คือ "ธฤตราษฎร์")

[Anonymous]

อ้อ...ชื่อข้างบนนี้มาจากตัวละครในเรื่องภควัทคีตา
ตัว dh = ธ
ตัว rฺ = ฤ
ตัว t = ต
ตัว a = เสียงสระอะ
ตัว r = ร
ตัว a มีขีด(bar)ข้างบน(ซึ่งเขียนไม่ได้ในที่นี้) = า
ตัว sฺ = ษ
ตัว tฺ = ฏ
การถอดอักษรเทวนาครีเป็นอักษรโรมันและอักษรไทยอย่างข้างบนนี้เป็นสัญนิยมที่ใช้กันแพร่หลายทั่วโลก


รัชกาลที่ ๖ ท่านเป็นปราชญ์ผู้เชี่ยวชาญภาษาสันสกฤตชนิดหาตัวจับยากท่านหนึ่งของเมืองไทย จะสังเกตว่าชื่อหรือนามสกุลที่พระองค์ทรงพระราชทานให้แก่บุคคลต่าง ๆ นั้นมักจะเป็นคำสันสกฤต และการสะกดชื่อหรือนามสกุลเหล่านั้นเป็นภาษาอังกฤษพระองค์ท่านก็ยึดหลักสัญนิยมที่ว่านี้ อย่างเช่นใครชื่อ "สุคนธา" ท่านก็จะสะกดให้เป็น "Sugondha" หรือ "อภิรมย์" ท่านก็จะสะกดให้เป็น "Abhirom"  เพราะฉะนั้นใครที่เห็นชื่อหรือนามสกุลในลักษณะนี้ ก็ให้นึกถึงหลักการอ่านที่ว่าไว้ อย่าไปอ่านเป็น "สุกนทา" หรือ "อบิรม" ให้เจ้าของชื่อเขาไม่พอใจล่ะ  

[Anonymous]

เมื่อต้นเดือนที่แล้ว เพื่อนสนิทที่เมืองไทยคนหนึ่งขอให้ช่วยตั้งชื่อหลานชายที่กำลังจะเกิดให้หน่อย ก็ได้ตั้งให้ไปถูกตามหลักทักษา (รู้วันเกิดเพราะจะผ่าคลอด) ไพเราะ สวยหรู ความหมายดี (มีความหมายเหมือนชื่อคนตั้งเป๊ะเลย!) แล้วคิดเสร็จก็โทรศัพท์ไปบอก พร้อมแยกคำ-วิเคราะห์ศัพท์ให้ด้วย เพราะชื่อนี้ไม่มีในพจนานุกรม กลัวว่าทางเขตเขาจะไม่ยอม พอเพื่อนถามว่าแล้วชื่อนี้จะสะกดเป็นภาษาอังกฤษยังไงล่ะเนี่ยะ ก็ถามว่าจะสะกดแบบหลักนิยมอย่างรัชกาลที่ ๖ (อย่างที่พูดข้างบน) หรือจะเอาแบบการถ่ายเสียงตามหลักของราชบัณฑิตยสถานล่ะ เพื่อนก็ถามว่าทั้งสองแบบเป็นยังไงล่ะ  พอบอกตามหลักนิยมของรัชกาลที่ ๖ ไป เพื่อนรีบบอกเลยว่า "ไม่เอา ๆ... สะกดแบบนี้แปลกๆ ... งั้นเอาแบบราชบัณฑิตยสถานดีกว่า..."

[Anonymous]

ใครที่อ่านอักษรเทวนาครีไม่ออก และอยากได้อรรถรสของเรื่องนี้ (ซึ่งพากษ์ที่แปลเป็นภาษาไทยไม่มี) แนะนำให้อ่านพากย์ภาษาอังกฤษเล่มข้างล่างนี้ เล่มนี้ได้ชื่อว่าเป็นพากย์ภาษาอังกฤษที่ดีที่สุด มีโศลกเป็นอักษรเทวนาครีอย่างต้นฉบับ มีการถ่ายเสียงอักษรเทวนาครีเป็นอักษรโรมัน(ภาษาอังกฤษ)ตามหลักสัทนิยม มีคำแปลโศลก และมีคำอธิบายเนื้อความอย่างละเอียด  
http://vcharkarn.com/reurnthai/uploaded_pics/reurnthai96x24.jpg'>

[นิลกังขา]

กระผมขอใช้สิทธิพาดพิงครับ .. ท่านประธาน ... คุณ Anonymous มาพูดถึงนามสกุลผม - ผมต้องโวย - ต้องโวยว่า - - ยังหาคนร่วมใช้นามสกุลไม่ได้เลยครับ แฮ่ะๆ ขอบคุณคุณ Anonymous ที่เปิดโอกาส แหะๆ
นามสกุลผมถอดเป็นอักษรโรมัน เป็นดังที่คุณ Anonymous ยกมาแหละครับ ซึ่งฝรั่งร้อยละทั้งร้อยเห็นแล้วก็มึน ออกเสียงไม่ถูก ไม่เหมือนเสียงในภาษาไทย เชื่อว่านามสกุลพระราชทานอีกหลายสกุลก็เช่นเดียวกัน แต่วิธีถอดของ ร. 6 ท่านเป็นไปตามหลักภาษาสันสกฤตเดิมครับ

[พวงร้อย]

ดิฉันก็ขอประท้วงคุณ เอ อะนอนีมัส เหมือนกันค่ะ อิอิ

แหม ดิฉันไม่ได้ว่าจะออกเสียงเพื่อตาม "ฝรั่ง" ซักกะหน่อย  ไม่ได้ได้มีที่ไหนว่าไว้เลยว่าที่มาคิดถึงการสะกดว่า จันดรา  
เพราะฝรั่งเค้าว่ายังงั้นเลยนะค้า  ไม่ได้ไปถามฝรั่งนี่นา  คิดว่าบอกแล้วนี่คะว่าไปถามคนอินเดีย  แต่ทั้งนี้แหละทั้งนั้น  
ต้องการให้ใกล้เคียงการออกเสียงจากต้นภาษาสันสกฤตเสียมากกว่า  
ใช่ว่าจะทำไปตามใจชอบหรือหลับหูหลับตาตามฝรั่งก็หาไม่นะคะ

คุยกับเพื่อนชาวอินเดียบอกเค้าว่าคนไทยจะออกเสียงอย่างนี้  เค้าก็ทำหน้างงๆว่าทำไมถึงเจตนาที่จะออกเสียงให้ผิดไปเล่า  
ดิฉันมาตรองดูถึงได้แง่คิดน่ะค่ะ  ว่าจริงอยู่ ไม่มีใครทำได้ใกล้เคียงภาษาสันสกฤตที่สุด  แต่เรามาสะกดแบบนี้เพื่ออะไร  
ไม่ใช่ว่าจะค้านเพื่อ "จะค้าน" ของเก่าที่เราทำตามกันสืบๆมานะคะ  เพียงแต่ต้องการหาเหตุผล  หากเหตุผลของดิฉันอยู่ที่
"เคารพ" การออกเสียงของภาษาเดิม  แล้วมาพิจารณาว่า การปฏิบัติที่เราทำตามๆกันมานี้ตรงกับเหตุผลนั้นหรือไม่  
ถ้าไม่แล้วก็อยากทราบว่าเพราะอะไร  เป็นการถามเพื่อต้องการเข้าใจ  ไม่ใช่ถามเพื่อท้าทายไม่ยอมรับของเก่า

ข้อที่ว่า  คนที่ตั้งกฏแบบนี้เป็นคนที่มีความสามารถแล้ว  ให้เชื่อไปตามนั้น  ให้ทำตามไปตามนั้น  
ก็ยังไม่สามารถไขข้อข้องใจของดิฉันได้เลยค่ะ  ไม่ได้เป็นการหมิ่นนะคะ  แต่ดิฉันมองอะไรโดยใช้หลักกาลามสูตรเป็นที่ตั้ง  
ถ้ายังไม่เข้าใจในเหตุผลที่แท้  ที่ไม่ใช่ว่า  "ทำตามผู้ใหญ่" ไปเหอะ อะไรแบบนั้น  ก็ยังตะหงิดๆใจอยู่น่ะค่ะ  
มิได้มีใจลบหลู่ดูหมิ่นผู้ใหญ่  หรือมิได้เคารพมีใจไม่ยอมเชื่อว่า  ร๖ ท่านทรงมีพระปัญญาลึกล้ำ เลยแม้แต่น้อยนะคะ  
คิดว่าการที่เรากระทำเพื่อได้รับความรู้  มิใช่หลับหูหลับตาทำตามไป  ก็ใช่ว่าเป็นการกระทำที่ขาดความจงรักภักดี  
หรือเห็นฝรั่งดีกว่าคนไทยนะคะ  คิดว่าไม่เกี่ยวกันเลย  

 

[พวงร้อย]

ขอบคุณคุณ Anonymous มากค่ะ  ที่กรุณาไปค้นมาให้  และอธิบายให้กระจ่างแจ้งจริงๆ  
ชื่นชมกับการอธิบายให้อย่างละเอียดของคุณมานานแล้วค่ะ ;-)   แถม cross reference
วิธีการใช้คำแทนความหมายดังตัวอย่างของคำว่า ศศิธร มาด้วย อย่างนี้รู้ใจจริงๆค่ะ  
เพราะคิดว่าคงเป็นการมาจากให้ความนัย ไม่ใช่ศัพท์ตรงตัว  

[Anonymous]

ยังมีอีก ๒ ศัพท์ที่สำเร็จมาจาก "จทิ"ธาตุ เหมือนกัน (แต่ปรุงมาจากวิภัติปัจจัยคนละตัว) คือ

"จทิร" [จะ-ทิ-ระ] - จทิระ - ผู้ให้แสงสว่างสุกใส(ในยามราตรี) หมายถึงดวงจันทร์

"จนฺทิมนฺตุ" [จัน-ทิ-มัน-ตุ] - จันทิมันตุ์ - ผู้มีแสงสว่างเป็นปกติ(ในยามราตรี) หมายถึงดวงจันทร์ ศัพท์นี้มักใช้ในรูปปฐมาวิภัติว่า "จันทิมา"

รูปกริยาคือ "จนฺทติ" แปลว่า ย่อมส่องแสง ย่อมรุ่งเรือง ย่อมส่องสว่าง ย่อมสวยงาม ฯลฯ



ยังมีศัพท์อีกหลายสิบคำทั้งในภาษาบาลีสันสกฤตที่หมายถึงดวงจันทร์ เห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์ต่อชาวเรือนไทย จึงจะขอนำไปตั้งเป็นกระทู้ใหม่

[Homeless UK]

ผมเห็นด้วยกับคุณพวงร้อยครับ การไม่ปฎิบัติตามไม่ได้หมายความว่าลบหลู่หรือดูมิ่นของเดิม
การทำให้ถูกต้องตามหลักภาษานั้นสำคัญก็จริงอยู่ แต่ผมไม่เห็นว่าเป็นหลักตายตัวที่ทุกคนจะ
ต้องปฎิบัติเหมือนกันหมดและละเมิดไม่ได้  

การอนุรักษ์ภาษา และวัฒนธรรมไทยนั้นผมเห็นด้วย แต่ไม่เห็นด้วยที่ว่าเคยเป็นมาอย่างไร
จะต้องเป็นไปอย่างนั้นตลอดกาล ( แฮะๆๆ มันฟังดูเหมือนเผด็จการนะครับ )
สิ่งต่างๆ นั่นมันเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ภาษาก็เหมือนกัน
คำๆ เดียวกันเมื่อก่อนมีความหมายหนึ่ง เดี๋ยวนี้มีความหมายอีกอย่างหนึ่ง
ภาษาอังกฤษก็เหมือนกัน ขนาดหลักไวยกรณ์บางหลักยังเปลี่ยนแปลงได้ตามกาลเวลา
นับประสาอะไรกับภาษาไทยซึ่งเป็นภาษาที่ยังไม่ตายเหมือนกัน โดยเฉพาะในเรื่องทาง
วิทยาศาสตร์นี่ มีสิ่งใหม่ๆ เกิดขึ้นตลอดเวลา บางอย่างไม่มีบัญญัติในราชบัณฑิตยสถานด้วยซ้ำไป

ผมว่าอยู่ที่ผู้ใช้จะอ้างอิงสิ่งใด การอ้างอิงไม่เหมือนกันก็ไม่ได้หมายความว่าอีกฝ่ายจะผิด
ผมว่าเราควรเคารพในความคิด และเหตุผลของผู้อื่นครับ