โห เมื่อคืนไปดูที่ยอดเขาวิลสันค่ะ ขึ้นไปตั้งแต่ทุ่มนึง
เข้าไปในลานจอดรถของหอดูดาวบนเขา (Mount Wilson Observatory)
ซึ่งอยู่บนเทือกเขาซานเกเบรียล ในแคลิฟอร์เนียภาคใต้
ขับรถจากแอลเอไปก็ประมาณชั่วโมงนึงได้ค่ะ
/>
มองลงไปในหุบเขาเหนือเมือง Pasadena เห็นหมอกบางๆลอยกรุ่นเหนือหุบเขา
แล้วขาดหายไปในชั้นอากาศเหนือหุบเขาที่มักจะกักไอร้อนไว้ ที่เรียกว่า inversion
layer แสงไฟยามค่ำส่องประกายระยิบระยับ เป็นประกายเจิดจ้าในท้องฟ้าฤดูใบไม้ร่วง
ที่ชัดเจนกว่าเวลาอื่นใดในแถบนี้ บนฟ้ายังมีเมฆบางๆครอบคลุมไปทั่ว
ทำให้ขอบฟ้าเห็นได้ไม่ชัดนัก แต่ที่ตรงเหนือหัวก็เห็นได้ชัดเจนดี
ก็เป็นห่วงอยู่ว่า ถ้าสะเก็ดดาวไม่ใหญ่ คงไม่ได้เห็นชัดนัก
ก่อนไปเช็คที่เว็บของศูนย์นาซ่ามาร์แชล เค้าทำนายว่า บนยอดเขาแถวแอลเอ
ช่วงที่ชุกที่สุดจะเห็นได้สามพันดวงต่อชั่วโมง ก็คิดว่า
ฟ้าแบบนี้ได้เห็นแค่หนึ่งในสามก็ยังดี
แสงไฟจากหุบเขาที่ตั้งตัวเมืองก็ดูสว่างโร่ สะท้อนออกจากเมฆขาวๆ
เหมือนเหนือฟ้ามีม่านขาวบางขวางคลองตา นานๆทีก็เริ่มเห็นดาวตกดวงเล็กๆ
กรีดผ่านไปอย่างรวดเร็วแทบมองไม่เห็น เหมือนหิ่งห้อยบินแว่บลี้หายไป
จนไม่แน่ใจว่าได้เห็นดาวตกจริงๆหรือเปล่า
ต้องถามคนข้างจนเมื่อยืนยันจึงจะแน่ใจว่าเริ่มได้เห็นแล้ว
นอนในถุงนอนบนเก้าอี้ยาว กำลังสบายเชียว เมฆบางๆขวางตาบ้าง
แต่ก็พอกักไออุ่นจากแผ่นดิน จนไม่ทำให้หนาวสั่นงันงกกับสายลมบนยอดเขา
/>
ลำแสงกรีดฟ้าเริ่มลงมาเป็นทางยาวขึ้นเรื่อยๆ จนสี่ทุมกว่า
ก็นึกว่า น่าจะงีบเอาแรงเสียหน่อย รอตื่นมาซักดึกกว่านี้หน่อย
แล้วอยู่ยันสว่างคงคุ้มกว่า คิดไม่ทันไร คนข้างตัวก็มาปลุกว่า
เที่ยงคืนกว่าแล้ว ดาวตกชักมาแรง
/>
ดูดาวตกมาหลายปีแล้วไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้เลยค่ะ ลืมตาขึ้นมาได้ไม่กี่นาที
ก็เห็นลำแสงสีเขียว กรีดฟ้าลงมาเป็นทางยาว แล้วพรึ่บจ้าที่สุดสายปลายแสง
เป็นดวงสว่างสีเหลืองอมส้ม ตาก็สว่างโพลงขึ้นได้ในทันที
สามปีก่อนได้เห็นแบบนี้ไม่กี่ดวงเอง นี่นับว่าเป็นลางดีแล้วค่ะ
/>
แล้วก็ได้เห็นอิ่มตาอิ่มใจ ดาวตกซัดสาดลงมาหนักขึ้นเรื่อยๆ
วิ่งวุ่นไปมาทั้งท้องฟ้า จากทำเลลานจอดรถยอดดอย
ช่วยให้เห็นฟ้ากว้างไร้สิ่งกีดขวาง จากขอบฟ้าจนสุดขอบฟ้า
/>
เห็นดาวตกตั้งแต่กลุ่มดาวสิงห์ยังไม่ทันขึ้นขอบฟ้า
จนเมื่อราชสีห์ผงาดเหนือฟ้าเต็มที่ แม้จุดเรเดี้ยนท์จะออกจากดาวนี้
แต่ไม่มีดาวตกดวงใดที่อยู่ใกล้ดาวสิงห์ต้นกำเนิด
มันจะพุ่งตามทางที่หากลากไปจะบรรจบกับดาวสิงห์ก็จริงอยู่
แต่จะเห็นได้ก็เมื่อออกห่างไปหลายช่วงฝ่ามือแล้วค่ะ
/>
หลายๆดวงเห็นได้ชัดเลยว่าลำแสงสว่างจ้าออกสีเขียวเป็นสองทางคู่ขนานกัน
บางดวงแตกกระจายออก เป็นลูกไฟดวงจ้า แต่มาหนักๆเอาประมาณตีสองถึงตีสาม
ตีสี่ตีห้าก็ยังมีมาก เห็นลูกนึงตอนตีสามกว่าๆ เป็น fireball ที่ใหญ่ที่สุด
ระเบิดออกเป็นลูกไฟดวงใหญ่ ควันงี้ลอยกรุ่นเป็นทางยาว
แล้วค่อยๆโค้งตัวเหมือนงูท้องอิ่มที่ขดตัวเข้าหากันอย่างเกียจคร้าน
เห็นอยู่หลายนาทีกว่าจะจางลง ศิริรวมแล้วได้เห็นหลายๆร้อยดวงเลยค่ะ
นับได้ถึงสองร้อยกว่าแล้วก็นับไม่ไหว
บางทีมันมาพร้อมๆกันสี่ห้าหกดวงก็ยังมีเลยค่ะ จนเมื่อหลังตีสามไปแล้ว
ดาวตกก็เห็นได้ใกล้กับกลุ่มดาวสิงห์มากขึ้นๆ
บางดวงเห็นเหมือนกับมันพุ่งออกจากจุดเรดี้ยนท์ จะตกลงมาตรงๆใส่หัวก็มี
/>
ขับรถลงเขามา รถติดกันเป็นพรวนอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
แสงไฟท้ายรถสะท้อนกลับออกจากหน้าผาริมทางหลวง
ขดตัวรัดเทือกเขาเห็นได้จนสุดสายตา ถนนเบื้องหน้า
ระยิบระยับด้วยไฟสีแดงจากท้ายรถ เหมือนขบวนแห่โคมแดงเลี้ยวลดอ้อมขดไปกับขอบผา
ขึ้นเขาลูกนี้มานานเต็มทีก็ไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้เช่นกัน รถเคลื่อนตัวไปช้าๆ
จนยังเห็นดาวตกนอกกระจกได้ เลยไขกระจกลง เอาหัวห้อยลงข้างๆ เหมือนหมานั่งรถ
แต่หงายหน้าขึ้นมองฟ้า เหนือหัวเป็นกลุ่มดาวคนคู่ (Gemini) ดาวนายพราน
และกลุ่มดาวสารถี (Auriga) ได้ถนัดตาทั้งๆที่ไฟหน้ารถท้ายรถสว่างเต็มที่
แต่ผืนฟ้าเหนือเขามืดสนิทจนเห็นดาวได้ชัด
กลับถึงบ้าน
แสงเงินเริ่มอาบฟ้าด้านตะวันขึ้น เกือบตีห้าแล้ว
/>
ชาตินี้ไม่ได้เห็นอีกก็ไม่เสียดายแล้วค่ะ
ตอนนี้ทางเมืองไทยคงลงมาหนักน่าดูแล้ว ยังไงเล่าให้ฟังกันบ้างนะคะ
![]()
src='
http://vcharkarn.com/reurnthai/uploaded_pics/RW848x000.gif'>
