สุนทราภรณ์

[nathanielnong]

ตามด้วยเพลงฝาแฝด (ในความคิดของผม)

[nathanielnong]

และ

[nathanielnong]

ตามด้วย

[เทาชมพู]

     เพลง "หนึ่งในดวงใจ" ของสุนทราภรณ์ เป็นเพลงที่มีเบื้องหลังดราม่าราวกับนิยาย    เรื่องมีอยู่ว่าท่านผู้หญิงวิจิตรา ธนะรัชต์ มีเรื่องขุ่นเคืองใจกับจอมพลสฤษดิ์ผู้สามี   (เรื่องอะไรคงไม่ต้องบอกในที่นี้)  ท่านก็เลยเดินทางไปอังกฤษ บอกว่าไปรักษาสุขภาพ   แต่ไปแล้วก็ไม่ยอมกลับไทยสักที  จอมพลสฤษดิ์ก็เดือดร้อน  ต้องหาวิธีง้องอนศรีภริยา 
    ท่านก็สั่งคนสนิทให้มาขอครูเอื้อแต่งเพลงรับขวัญท่านผู้หญิงวิจิตรา   พอลงจากเครื่องบินมาถึงดอนเมือง
 สุนทราภรณ์ก็จะบรรเลงเพลงใหม่ให้ฟัง  เป็นเรื่องรับขวัญ   เรื่องนี้เป็นเรื่องฉุกละหุกกะทันหัน ไม่ได้วางแผนล่วงหน้า   ครูเอื้อก็นีบตามตัวชอุ่ม ปัญจพรรค์ให้มาแต่งเนื้อเพลงโดยด่วน
    ขณะนั้นคุณปรีดา กรรณสูต พี่ชายของคุณอาภรณ์ภรรยาครูเอื้อ  พาพวกญาติๆรวมทั้งคุณชอุ่มไปเที่ยวจังหวัดประจวบคีรีขันธ์   พักแรมที่บ้านพักรับรองของกรมประมง   บรรดาญาติรวมทั้งคุณชอุ่มกำลังเล่นไพ่ตองกันสนึกสนาน    คุณชอุ่มกำลังมัน ก็ถูกครูเอื้อเรียกให้ลุกขึ้นจากวงไพ่ตอง  ด้วยคำสั่งว่า
      "อุ่ม แต่งเพลงรับขวัญ"
      คุณชอุ่มลุกจากวงอย่างเสียดาย    จำใจแต่งตามเสียงผิวปากบอกทำนองของครูเอื้อ   แต่งเสร็จเรียบร้อยภายในเวลาชั่วโมงเศษ   ครูเอื้อไปแต่งตัวเข้ากรุงเทพฯ เพื่อจัดการบรรเลงเพลง "หนึ่งในดวงใจ" ต้อนรับท่านผู้หญิงทันเวลา
      บันทึกเสียงครั้งแรกโดยครูเอื้อ สุนทรสนาน และ ชวลีย์ ช่วงวิทย์ เป็นเพลงแก้กัน
      บันทึกครั้งที่ 2 โดยครู เอื้อ สุนทรสนาน และ รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส

[เทาชมพู]

ส่วนเพลงที่คุณชวลี ร้อง  เป็นเพลงแก้  ตอบฝ่ายชายค่ะ

[เทาชมพู]

  แม้ครูเอื้อล่วงลับไปแล้ว  สุนทราภรณ์ก็ยังมีลมหายใจอยู่จนทุกวันนี้   คนรุ่นก่อนที่ติดตามเป็นแฟนคลับก็ยังมีประจำสม่ำเสมอ   คนรุ่นใหม่ที่นำสุนทราภรณ์ไปสานต่อให้มีชีวิตชีวาทันสมัยก็ยังมีไม่ขาดสาย  ไม่ว่าจะเป็นรายการโกลเดนซอง  เพลงเอก ทางโทรทัศน์   ก็ยังมีละครเวทีออกมาหลายครั้ง  ล่าสุดคือ เพลงรักเพลงแผ่นดิน

[เทาชมพู]

อาจินต์ ปัญจพรรค์ ศิลปินแห่งชาติ เขียนถึงครูเอื้อไว้จับใจมากค่ะ 
ใครรำลึกถึงครูเอื้อ อ่านกลอนบทนี้ก็เหมือนครูเอื้อยังมีลมหายใจ  พร้อมจะสีไวโอลินกล่อมคนทุกรุ่นด้วยเพลงสุนทราภรณ์

[เพ็ญชมพู]

‘หัวหน้า'

ร่างสูงโปร่งโค้งและยิ้มยังจำได้ เขายึดไหล่ขยับคอแนบซอสี ปลายคันชักกวักไกวชั่วชีวี ดุจเมธีพร่ำเพียรซึ่งเธียรธรรม         เขานำมิตรศิษย์ดนตรีมากี่รุ่น         เขาตากฝนทนฝุ่นที่คืนค่ำ         เขาแรมรอนงานจรงานประจำ         เขาร้องคำเล่นดนตรีกี่ทำนอง เขาลงนอนลุกนั่งกี่ครั้งนะ ก่อนที่จะแต่งจบเพลงครบห้อง เขาเรียกซ้อมกี่ซ้ำจึงช่ำชอง เขาสอนร้องสอนดนตรีไว้ที่คน          เขาปล่อยดาวขึ้นฟ้ามากี่ดวง          เขาอดข้าวหาวง่วงมากี่หน          เขากล่อมโลกรมย์รื่นยืนร่ายมนต์          เขากรำงานทานทนมากี่ปี ร่างสูงโปร่งโค้งและยิ้มยังจำได้ เขายืดไหล่ขยับคอแนบซอสี ปลายคันชักกวักไกวชั่วชีวี ดุจเมธีพร่ำเพียรซึ่งเธียรธรรม             อาจินต์ ปัญจพรรค์            ๓๑ ธันวาคม ๒๕๒๖

[เทาชมพู]

ขอบคุณค่ะคุณหมอเพ็ญ

[nathanielnong]

เพลงโปรด...









และชอบที่สุด

[เทาชมพู]

เพลงสุนทราภรณ์ นำมาร้องและบรรเลงด้วยวงซิมโฟนีออเคสตราก็ยังได้นะคะ

[เทาชมพู]

รำลึกถึง "เยื่อไม้" ที่ช่วยให้หนุ่มสาวไทยช่วงทศวรรษ 2530 ได้รู้จักและนิยมสุนทราภรณ์อีกครั้ง

[SILA]

   ยังมีละครเวทีออกมาหลายครั้ง  ล่าสุดคือ เพลงรักเพลงแผ่นดิน

          ละครเวทีเรื่องนี้ บทละครเวที มีความต่างจาก บทละครดั้งเดิม อย่างไรบ้างครับ

[เทาชมพู]

เข้าใจว่าทาง workpoint ยังรักษาโครงเรื่องไว้ค่ะ  แต่เปลี่ยนรายละเอียด
ขอเวลาไปถามคนเขียนบทดั้งเดิมก่อนนะคะ   ได้คำตอบอย่างไรจะกลับมาตอบคุณหมอค่ะ

[SILA]

         ครับ, คือสงสัยว่า บทดั้งเดิม คือเล่าเรื่องชีวิตของครู แบบละครพูด ไม่มีบทร้องเพลง (หรือได้เลือกเพลงประกอบไว้ด้วย)
ส่วนบทละครเพลง มาจัดเลือกเพลงร้องประกอบ(ลีลาโลดเต้น), ลำดับเรียบเรียงฉาก, เพิ่มตัวละครบางตัว เช่น คนเล่าเรื่อง ฯลฯ