เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: 1 2 3 [4] 5
  พิมพ์  
อ่าน: 9666 จุดจบของอาชีพนักเขียน
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 45  เมื่อ 05 ก.ย. 23, 13:32

ดึงกระทู้นี้ขึ้นมาอีก   เพราะไปเจอข้อความข้างล่างนี้

รับคิดพล็อตนิยาย
ราคา 50 บาท
เขียนเกี่ยวกับใคร ทำอะไร ที่ไหน ยังไง ปมปัญหาของเรื่อง วิธีเเก้ปม


เป็นอาชีพที่น่าทึ่ง   จนอยากจะย้อนมิติไปเกิดหลังจากวันเกิดจริงสัก 60 ปี  คงจะเริ่มอาชีพนักเขียนได้สะดวกง่ายดายขึ้นมาก  
ขอออกตัวก่อนว่าไม่ได้มีทัศนะในทางลบต่ออาชีพข้างบนนี้แต่อย่างใด   ที่เขียนต่อไปนี้คือความสงสัยแท้จริง ไม่มีความคิดอื่นปน  ไม่ทราบว่าท่านผู้อ่านเรือนไทยท่านใดจะช่วยไขข้อข้องใจได้บ้าง
คือสงสัยว่า

1   ผู้ที่มาเป็นลูกค้าของเจ้าของงานข้างบนนี้ สามารถเป็นนักเขียนโดยไม่ต้องมีความรู้หรือความคิดพื้นฐานใดๆที่จะสร้างงานของตัวเองเลยหรือ    
หรือว่าลูกค้าคือนักเขียนอยู่แล้ว แต่งานเต็มมือจนคิดพล็อตใหม่ไม่ทัน  เลยต้องอาศัยแรงสมองของผู้อื่นมาช่วยคิดพล็อตให้   แล้วตัวเองก็เติมรายละเอียดลงไปเองให้จบเรื่อง
ราคา 50 บาทนี่น้อยมากนะคะ  สำหรับแรงสมองในการคิดพล็อตนิยายทั้งเรื่อง  

2   ไม่รู้ว่าพล็อตที่ส่งให้ลูกค้าแต่ละคน   เป็นพล็อตเดียวกัน   หรือส่งให้ลูกค้าแต่ละคน  1 คน 1 พล็อตไม่ซ้ำกัน  

3   โฆษณาเรื่องนี้ ทำกันจริง หรือว่าตั้งขึ้นมาเล่นๆ?
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07 ก.ย. 23, 15:13 โดย เทาชมพู » บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 46  เมื่อ 07 ก.ย. 23, 11:26

ยังไม่มีใครตอบ  แสดงว่าก็คงไม่มีใครรู้คำตอบ  หรือรู้แล้วไม่อยากอธิบาย
ขอตั้งข้อสังเกตว่า ถ้างานนี้มีจริง  ก็น่าจะต้องคำนึงถึงกฎหมายลิขสิทธิ์ไว้ด้วย  เพื่อความรอบคอบ
งานสร้างสรรค์ทั้งหลายเมื่อผลิตออกมา  เป็นลิขสิทธิ์ของผู้สร้าง  ต่อให้ไม่ไปจดทะเบียนที่กรมทรัพย์สินทางปัญญาก็ไม่ทำให้สิทธิ์ของเจ้าของหมดไป     
งานเขียนที่ผู้สร้าง สร้างขึ้นแล้วมอบให้อีกคนหนึ่งไป โดยมีค่าตอบแทนกลับมา   ได้ทำสัญญาไว้ชัดเจนหรือไม่ ว่าเป็นการขายลิขสิทธิ์ หรือแค่การอนุญาตให้ใช้สิทธิ์ของเจ้าของ   เข้าใจว่าจะไม่มีการทำสัญญาละเอียดถึงขั้นนั้น
ต่อไปถ้าเรื่องนี้เป็นเงินเป็นทองขึ้นมา อาจมีปัญหาว่าใครกันแน่เป็นเจ้าของ  คนแรกหรือคนที่สอง   หรือเป็นเจ้าของร่วมกัน     
ถ้าคนแรกที่คิดเรื่องขึ้นมา คิดแล้วขายให้คนที่สอง   อาจเข้าข่ายจ้างผลิตงานก็ได้   เหมือนเจ้าของโรงงานผลิตสินค้าตามออเดอร์ของลูกค้า  เมื่อผลิตเสร็จ ส่งให้ลูกค้าได้เงินมาแล้ว  ก็ไม่มีสิทธิ์ในสินค้านั้นอีก
จะผลิตซ้ำก็ไม่ได้  เพราะสิทธิ์ในสินค้านั้นอยู่กับลูกค้าคนแรกไปแล้ว    ถ้าผลิตซ้ำ ถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์  ถูกฟ้องเรียกค่าเสียหายได้ค่ะ
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 47  เมื่อ 19 ต.ค. 23, 09:56

อยากประลองฝีมือกับ AI ทางด้านแต่งหนังสือ   ดูซิว่ามันจะมีปัญญามาประดิษฐ์เรื่องได้เท่าคนหรือไม่
ก็เลยลองสร้างพล็อตเรื่องน้ำเน่าขึ้นมาเรื่องหนึ่ง  เขียนเป็นภาษาอังกฤษ ป้อนเข้าไปใน AI อ่านแล้วขอให้แต่งต่อจนจบ

พล็อตที่ส่งเข้าไปมีดังนี้

Annie always dreams of a tall, fair and handsome gentleman who will come to her someday. But all she has found is Ron, a short, dark and stout  neighbor who has fallen in love with her since high school.Much to her dismay, he also chooses to be a cook , instead of an engineer, a doctor or a business man.
Finally, Annie meets Winston , heir to the tycoon who owns a  big oil company. Unfortunately, he finds her least attractive comparing to all pretty  girls sourounding him.
How can Annie find a happy ending?

คงจะระดับหมูหวานสำหรับ  AI    เจ้า ChatGPT ใช้เวลาไม่ถึงนาที แต่งเรื่องกลับมา   แถมชื่อเรื่องให้ด้วย

Title: "Unexpected Love"

Plot:

Annie has always been a dreamer, envisioning a tall, fair, and handsome prince charming who would sweep her off her feet and make all her fairy tale dreams come true. But reality has a way of being quite different. The closest thing to a prince in her life is her neighbor Ron, who has been head over heels in love with her since their high school days.

Ron is everything Annie never dreamed of – short, dark, and stout, but he's also kind, funny, and fiercely loyal. Against all odds, he chose a career as a cook, pursuing his passion for creating delicious meals rather than a traditional path like engineering, medicine, or business.

Annie's world takes an unexpected turn when she crosses paths with Winston, the heir to a tycoon who owns a massive oil company. Winston is surrounded by beautiful women and has never had trouble finding attractive partners. Unfortunately for Annie, he doesn't seem to notice her amidst the glamorous crowd that constantly surrounds him.

As Annie becomes entangled in a world of opulence and luxury, she can't help but feel like a fish out of water. Despite the lavish settings, she can't ignore the void in her heart. She's torn between the world of dreams she's always longed for and the reality of the love she's found with Ron.

As the story unfolds, Annie must come to terms with her own values and desires. She faces the choice between the seemingly perfect but superficial world with Winston and the genuine, steadfast love she shares with Ron. Through a series of challenges, self-discovery, and personal growth, Annie learns that true happiness doesn't always conform to the dreams of fairy tales. She must follow her heart and make a choice that will lead her to her own unique and unexpected happy ending.

"Unexpected Love" is a romantic novel that explores themes of love, self-discovery, and the pursuit of happiness beyond societal expectations. It reminds us that sometimes, the most beautiful love stories are the ones we never saw coming.

บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 48  เมื่อ 19 ต.ค. 23, 10:08

ขอแปลเป็นภาษาไทยให้อ่านค่ะ

แอนนี่มักจะฝันถึงหนุ่มมาดดี สูง ผมทองและหล่อเหลาที่จะเข้ามาในชีวิตเธอสักวันหนึ่ง แต่คนเดียวที่เธอพบคือรอน เพื่อนบ้านตัวเตี้ย ผิวดำ และอ้วนท้วนที่ตกหลุมรักเธอตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย  นอกจากนี้ เขาทำให้เธอรู้สึกแย่มาก ที่เลือกอาชีพพ่อครัว  แทนที่จะเป็นวิศวกร หมอ หรือนักธุรกิจ .
ในที่สุด แอนนี่ได้พบกับวินสตัน ทายาทของมหาเศรษฐีเจ้าของบริษัทน้ำมันขนาดใหญ่ น่าเสียดายที่เขาพบว่าเธอสวยมีเสน่ห์น้อยที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับสาวสวยทุกคนที่คอยเอาใจเขา

ชีวิตแอนนี่จะจบอย่างเป็นสุขได้อย่างไร?

ส่วนที่ AI แต่งต่อให้จบก็คือ

As Annie becomes entangled in a world of opulence and luxury, she can't help but feel like a fish out of water. Despite the lavish settings, she can't ignore the void in her heart. She's torn between the world of dreams she's always longed for and the reality of the love she's found with Ron.

 
เมื่อแอนนี่เข้าไปพัวพันกับโลกแห่งความมั่งคั่งและหรูหรา เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหมือนเป็นปลาที่ขาดน้ำ แม้จะมีสภาพแวดล้อมหรูหรา เธอก็ไม่สามารถมองข้ามความรู้สึกโหวงเหวงในหัวใจได้ เธอต้องเลือกระหว่างโลกแห่งความฝันที่เธอโหยหามาโดยตลอดกับความเป็นจริงของรักที่เธอได้พบกับรอน
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 49  เมื่อ 19 ต.ค. 23, 10:15

As the story unfolds, Annie must come to terms with her own values and desires. She faces the choice between the seemingly perfect but superficial world with Winston and the genuine, steadfast love she shares with Ron. Through a series of challenges, self-discovery, and personal growth, Annie learns that true happiness doesn't always conform to the dreams of fairy tales. She must follow her heart and make a choice that will lead her to her own unique and unexpected happy ending.

เมื่อเรื่องราวดำเนินไป แอนนี่เรียนรู้ที่จะยอมรับค่านิยมและความปรารถนาของเธอเอง เธอต้องเผชิญทางเลือกระหว่างโลกเหมือนจะสมบูรณ์แบบแต่ฉาบฉวยกับวินสตัน กับความรักที่มั่นคงและจริงใจที่เธอมีกับรอน  แอนนี่ต้องเผชิญเหตุการณ์ท้าทายในชีวิต การค้นพบตัวเอง และการเติบโตของตัวตน   แอนนี่ได้เรียนรู้ว่าความสุขที่แท้จริงไม่ได้เป็นไปตามความฝันในเทพนิยายเสมอไป เธอต้องทำตามหัวใจของเธอและตัดสินใจเลือกสิ่งที่จะนำเธอไปสู่ตอนจบที่เป็นสุข อย่างไม่เหมือนใครและไม่ได้คาดคิดล่วงหน้า

ปล.พล็อตนี้สงวนลิขสิทธิ์  ห้ามเลียนแบบ
บันทึกการเข้า
ประกอบ
สุครีพ
******
ตอบ: 1342


ความคิดเห็นที่ 50  เมื่อ 19 ต.ค. 23, 21:04

AI ไม่มีพล็อตเจ้าชายหนุ่มร่ำรวยหล่อเหลาไปร่ำเรียนที่เมืองนอก แล้วแอบไปขับ taxi ตามหารักแท้บ้างหรือครับ  ยิงฟันยิ้ม  ยิงฟันยิ้ม  ยิงฟันยิ้ม รอท่านอาจารย์แต่งนิยายจากพล็อตนี้มาหลายปีแล้วนะ
บันทึกการเข้า

วิรุศฑ์ษมาศร์ อัฐน์อังการจณ์
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 51  เมื่อ 19 ต.ค. 23, 21:55

ตั้งโจทย์ให้  AI ต่อเรื่องให้แล้วนะคะ   เชิญคุณประกอบอ่านว่าพล็อตนี้ถูกใจหรือยัง

Prince Prakob,heir to the throne of Reurnthaidom, a small but wealthy country in Southeast Asia, grows irritated  of his comfortable yet uneventful life. When he goes to United Kingdom to pursue a doctoral degree in Computer Science, he decides to disguise himself as a humble taxi-driver.
During daytime,he works hard  as a respectable TA in college, but in the evening , he roams London while carrying passengers to their destinations.  He finds all kinds of people,especially young women of various professions and appearances .
Prince Prakob is pleased with few of the girls he meets. They are kind and friendly, never look down on him. But he is not sure whether things will stay the same way once they learn the truth.
He cannot decide how to approach the girls  in order to find out which one of them is suitable for his  bride. In other words, he is searching in vain for  true love to come his way.
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 52  เมื่อ 20 ต.ค. 23, 08:29

พอส่งข้อความไปเท่านั้นแหละ  แค่กระพริบตา AI ส่งเรื่องกลับมาให้ทันที   รวดเร็วปานสายฟ้าแลบอย่างนี้ เจ้า AI คงชอบพล็อตนี้มาก

One chilly evening in London, Prince Prakob picked up a passenger unlike any other. Her name was Eleanor, and she had a vibrant personality that instantly put him at ease. They struck up a conversation about travel, culture, and life's adventures.

Eleanor, a free-spirited artist, was intrigued by her taxi driver's knowledge and charm. She found herself enjoying their conversations more than any other taxi ride she'd taken. Over the course of several weeks, they developed a unique connection.

One evening, as the clock struck midnight, Prince Prakob decided it was time to reveal his true identity to Eleanor. They had stopped at a quiet spot near the Thames River, with the city lights glistening on the water.

Taking a deep breath, he turned to Eleanor and said, "There's something I need to tell you, something I've been keeping from you all this time." He hesitated for a moment, unsure of how she would react.

Eleanor looked at him, her eyes filled with curiosity. "What is it?" she asked.

Prince Prakob confessed, "I'm not just a taxi driver. I'm actually Prince Prakob of Reurnthaidom, heir to the throne."

Eleanor blinked in surprise, and then a smile slowly spread across her face. "You know, I had a feeling there was something different about you," she said, her tone warm and accepting. "But it doesn't change who you are as a person. You've been genuine and kind, and that's what matters to me."

Prince Prakob felt a weight lift from his shoulders as he realized Eleanor's reaction was one of understanding and acceptance. They continued to spend time together, and their connection deepened.

As the days turned into months, Prince Prakob knew he had found the love he had been searching for. He proposed to Eleanor in a quiet London park, and she joyfully accepted. Their love story, marked by a chance encounter in a taxi and an honest revelation, became the stuff of legend in both Reurnthaidom and London.

Prince Prakob and Eleanor decided to split their time between their two worlds, blending their cultures and traditions. They brought a touch of Southeast Asia to London and shared the beauty of England with the people of Reurnthaidom.

Their marriage united two nations in a way that no political alliance ever could. It was a testament to the power of love, sincerity, and the belief that true happiness could be found when one is open to the unexpected and embraces life's adventures with an open heart.
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 53  เมื่อ 20 ต.ค. 23, 08:31

AI  เพาะแหล่งยุงชุมหน่อยนะคะ


บันทึกการเข้า
ประกอบ
สุครีพ
******
ตอบ: 1342


ความคิดเห็นที่ 54  เมื่อ 20 ต.ค. 23, 16:01

แหม่ มันไม่มีหักมุมหรือฉากบู๊ดุเดือดเลือดพล่านเอาซะเลยครับ
บันทึกการเข้า

วิรุศฑ์ษมาศร์ อัฐน์อังการจณ์
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 55  เมื่อ 20 ต.ค. 23, 16:26

  เดี๋ยวจะลองหาพล็อตผจญภัย หรือลึกลับสืบสวนสอบสวนมาให้ AI แต่งดูบ้าง
  ใครสมัครเป็นตัวเอก(ชายหรือหญิงก็ได้) เชิญมาลงชื่อสมัครค่ะ
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 56  เมื่อ 22 ต.ค. 23, 19:31

    เปลี่ยนแนวเป็นเรื่องที่ยากกว่านี้ คือเรื่องสืบสวนสอบสวน   เพราะเรื่องประเภทนี้เขาแต่งให้คนอ่านรู้ความจริงเอาตอนสุดท้าย   ยิ่งเดาไม่ถูกมากเท่าไร ยิ่งประสบความสำเร็จมากเท่านั้น   
    ก็เลยคิดพล็อตเรื่องฆาตกรรมที่มีเงื่อนงำเยอะแยะไปหมด  แม้แต่ตัวคนวางพล็อตเองก็ไม่รู้ตอนจบ    ดูซิว่า AI จะหาทางเฉลยได้ไหม
   เรื่องที่ส่งให้นี้อยู่ในแนว Countryhouse Murder  เป็นแนวที่นักเขียนรุ่นเก่าของอังกฤษนิยมใช้กันมาก  เนื้อเรื่องคือคนกลุ่มหนึ่งไปรวมกันอยู่ในคฤหาสน์ในชนบท  ต่างคนต่างก็มีเบื้องหลัง  แล้วต่อมาก็มีหนึ่งในนั้นถูกฆาตกรรม   เป็นหน้าที่ของนักสืบตัวเอก หรือตำรวจ ต้องสืบสวนหาแรงจูงใจและตัวฆาตกร
    ไม่มีสมาชิกเรือนไทยสมัครเป็นพระเอกนางเอก  ก็เลยคิดชื่อตัวละครและฉากเป็นฝรั่งให้หมด  ผลดีคือ AI ได้เข้าใจง่ายๆ
    แปลเป็นไทยให้อ่านกันค่ะ

     พิปปากับเจน แม่ของเธอได้รับเชิญจากซาร่าห์พี่สาวของแม่ให้ไปเป็นแขกฉลองคริสต์มาสที่บ้านพี่สาวที่เมืองลีดส์ ในอังกฤษ  เจนกับซาร่าห์ไม่ได้เจอหรือได้ข่าวคราวกันมากว่า 20 ปีแล้ว  ไปถึงก็พบว่าซาราห์กลายเป็นเศรษฐีนีม่ายไม่มีลูก   สูญเสียจอห์น คาร์ริงตัน สามีไปกับเรือล่มเพราะแรงพายุเมื่อ 3 เดือนก่อน
    ในบ้านมีแขกอื่นๆมาร่วมงานด้วยคือเบอร์นาร์ดหลานชายของสามี  ลิลี่แฟนสาวของเขา  มิสแกรม อดีตเลขานุการสาวของสามี   เฮนรี่และแมรี่เพื่อนบ้านผัวเมียวัยกลางคนอีกคู่หนึ่ง    นอกจากนี้ก็มีมาร์คัส หัวหน้าคนรับใช้ฝ่ายชาย และมิสซิสสโตนแม่บ้าน ประจำอยู่ในคฤหาสน์
    ซาร่าห์ต้อนรับน้องสาวและหลานสาวอย่างดีอกดีใจ ส่วนแขกอื่นๆมีท่าทีไม่ต้อนรับอย่างเห็นชัด    แม่บ้านเล่าให้พิปปาฟังในฐานะนางเป็นคนรับใช้เก่าแก่ ว่าพี่น้องสองสาวตัดขาดกันเพราะหลงรักผู้ชายคนเดียวกัน  ก็คือพ่อผู้ล่วงลับของพิปปานั่นเอง
     ตกค่ำ ขณะรับประทานอาหารด้วยกันพร้อมหน้า   ซาร่าห์ประกาศขึ้นมาว่า กำลังทำพินัยกรรม ตั้งใจจะยกทรัพย์สินทั้งหมดให้น้องสาว เป็นของขวัญที่กลับมาคืนดีกัน
     เบอร์นาร์ดหลานชายของสามีประท้วงขึ้นมาทันทีว่าสมบัติเป็นของลุงเขา  เมื่อลุงตาย เขาต่างหากคือทายาท  ป้าไม่มีสิทธิ์ยกให้คนอื่น    มิสแกรม เลขานุการเปิดโปงออกมาว่าสมบัติไม่มีหรอก และจอห์นสามีของซาร่าห์ก็ไม่ได้ตายจริง แต่ทำอุบายว่าตายเพื่อหลบหนีเจ้าหนี้เพราะตัวเองกำลังจะล้มละลาย   
ทั้งซาร่าห์และเบอร์นาร์ดหันไปเล่นงานเลขาฯว่าโกหก และแฉว่ามิสแกรมเป็นเมียเก็บของจอห์นมาหลายปีแล้ว   เลขาฯก็เลยแฉกลับว่าซาร่าห์ต่างหากแอบคบชู้กับเฮนรี่ชายเพื่อนบ้านที่เป็นแขกในคืนนี้    แมรี่ได้ยินเข้าก็ทะเลาะกับสามีเป็นการใหญ่   จนหลุดปากออกมาว่าลิลี่แฟนสาวของเบอร์นาร์ดที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วย  แท้จริงเป็นโสเภณีที่แมรี่จ้างมาเพื่อล่อสามีให้เลิกกับซาร่าห์  แต่หล่อนกลับหักหลังไปคบกับเบอร์นาร์ดที่รวยกว่า
เหตุการณ์ในห้องอาหารถึงพริกถึงขิงจนพิปปาทนไม่ไหวต้องลุกหนีออกจากห้องไป   พอจะขึ้นบันไดก็ได้ยินหัวหน้าคนรับใช้กับแม่บ้านพูดกัน  แม่บ้านตำหนิว่าทั้งหมดเป็นความผิดของหัวหน้าคนรับใช้ แต่เขากลับตอบว่า "คุณนายก็สมควรแล้ว"
คืนนั้นพิปปาไปตามหาแม่ในห้องพักเพื่อชวนให้เดินทางกลับบ้านในวันรุ่งขึ้น แต่ไม่พบแม่ในห้อง   ตอนเช้าแม่บ้านไปพบว่าซาร่าห์เจเาของบ้านถูกรัดคอตายในห้องสมุด    แขกทั้งหมดรวมทั้งกระเป๋าเดินทางของแต่ละคนหายไปหมด    เหลือพิปปาคนเดียว
ตำรวจมาถึงเพื่อสอบสวนคดีฆาตกรรม 
เขียนมาถึงตรงนี้ก็สั่ง AI ให้แต่งต่อจนจบค่ะ
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 57  เมื่อ 24 ต.ค. 23, 17:36

    เมื่อส่งเรื่องให้ AI ต่อตอนจบ ก็คงนึกว่าหวานหมูอีกเรื่อง มันก็รีบตอบมาในพริบตา
    แต่ปรากฏว่า อารามผลีผลาม AI ตอบไม่ได้ว่าใครเป็นฆาตกร มันเขียนตอบมาเหมือนรีวิวหนังสือตามคอลัมน์รีวิวหนังสือที่หาอ่านได้ทั่วไปในหนังสือพิมพ์ หรือตัดตอนเอามาแนะนำบนปกหลัง
    AI สร้างตัวละครขึ้นมาชื่อ Detective Inspector Reynolds เป็นคนสืบสวนเงื่อนงำ แต่นายตำรวจผู้นี้สืบไม่ได้(ตามฟอร์มของเรื่องนักสืบ ถ้าหากว่าตัวเอกไม่ใช่ตำรวจ ตำรวจในเรื่องก็จะโง่เสมอ) พิปปา ก็เลยต้องลงมือสืบสวนเอง
    AI ลงท้ายแบบกำกวมว่า
    Slowly, the truth begins to emerge. It turns out that Aunt Sarah's murder was not the result of a single motive but a culmination of betrayals, secrets, and desperation.
As the pieces of the puzzle fall into place, the detectives are finally able to apprehend the real culprit, someone whose motive was driven by a complex mix of greed, revenge, and fear.

    คือสรุปให้ฟังอีกทีว่า ไม่บอกว่าฆาตกรเป็นใคร บอกว่าฆาตกรรมนี้เกิดจากความโลภ ความแค้น และความกลัว
...แหม! มันก็เหวี่ยงแหน่ะแหละ เพราะฆาตกรรมที่ไหนๆก็เกิดจากอารมณ์เหล่านี้ทั้งนั้น
     ก็เลยบอก AI ไปว่า Please find the murderer for me.
     เรียกว่าไม่ให้ AI เฉไฉได้อีก
     คราวนี้มันเปลี่ยนตัวตำรวจมาให้ใหม่ ชื่อว่า Inspector Harding มาร่วมมือกับพิปปา สืบคดีนี้

     AI คงทำงานเรื่องนี้หนักเหมือนกัน เพราะมันส่ง version 2 มาให้ ไม่ทันเซฟไว้ด้วยค่ะ ตื่นมา หายไปแล้ว
จำได้แต่เนื้อความว่า มันแต่งให้ว่าป้าสร้างฉากตายของตัวเองขึ้นมาตบตาคนอื่นๆ ความจริงก็สมคบกับสามี ที่แสร้งทำเป็นสาบสูญไปในทะเล มีน้องสาวป้าร่วมมือสร้างฉากทั้งหมดขึ้นมาตบตาแขก ที่จริงป้าทำเป็นตายแล้วหนีไป เพื่อจะได้หลบหนีเจ้าหนี้ ไปอยู่กับสามี
     แต่พล็อตนี้ AI อาจกลับไปคิดว่าไม่สมเหตุผล เพราะถ้าทำเป็นตายแล้วหนีไปซ่อน ศพจะหายไปได้ยังไงในเมื่อตำรวจมาชันสูตรแล้วก็ต้องยกศพออกจากบ้านไปเก็บไว้ในห้องดับจิต  ถ้ามีศพแปลว่าตายแน่
     เช้านี้ AI เลยแต่งให้ใหม่อีก 2 เวอร์ชั่น

      เวอร์ชั่นแรก AI แต่งให้ว่าฆาตกรคือหลานชายสามี แฟนสาวและเลขานุการ รวมหัวกันกำจัดป้า เพราะไม่อยากให้ป้ายกมรดกให้น้องสาวตัวเอง
     ส่วนเวอร์ชั่น 2 AI แต่งให้หัวหน้าคนรับใช้ เป็นคนฆ่า ด้วยความโกรธที่นายผู้หญิงยกมรดกให้น้องสาว แทนที่จะให้สืบทอดด่อไปในตระกูล
     เป็นพล็อดง่ายๆ เดาได้ไม่ยาก   คิดว่าถ้าดิฉันไม่ชอบใจ สั่งให้ AI แต่งต่อไป ก็คงให้คนอื่นๆในเรื่องเป็นฆาตกรจนครบคน
     ดูเหตุผลที่ AI ให้แล้ว น้ำหนักเรื่องยังพื้นๆอยู่มาก ทำเป็นนิยายเล่มก็คงไม่ประสบผลสำเร็จ เพราะ AI ทำได้เพียงเขียนต่อจากเงื่อนงำที่ดิฉันให้ไว้ ไม่สามารถจะสร้างเรื่องให้คาดเดาไม่ถูกได้

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26 ต.ค. 23, 09:46 โดย เทาชมพู » บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 58  เมื่อ 26 ต.ค. 23, 10:33

ถ้าเทียบฝีมือแต่งหนังสือ ระหว่าง AI กับมนุษย์แล้ว   AI ยังขาดสิ่งที่เรียกว่า "ความคิดสร้างสรรค์" ที่มนุษย์มี 
ยกตัวอย่างเช่น อกาธา คริสตี้สามารถแต่งเรื่องนักสืบที่โครงเรื่องไม่ซ้ำกันเป็นสิบๆเรื่องได้   รวมทั้งเรื่องหักมุมที่ไม่มีใครคาดถึงอย่าง The Murder of Roger Ackroyd แต่ถ้าให้ AI แต่ง มันจะทำได้ซ้ำๆกัน 2 แบบ คือ
1  ไปสำรวจคลังข้อมูลทั้งหมดที่มันสะสมเอาไว้  ดูว่านิยายเรื่องไหนมีโครงเรื่องคล้ายเรื่องใหม่นี้บ้าง แล้วลอกเลียนมาตามนั้น
   เช่นเรื่องเจ้าชายประกอบที่ตามหารักแท้ด้วยการขับแท็กซี่    ในเมื่อโครงเรื่องเป็นเรื่องรักโรแมนติค  AI ก็ต้องหาทางให้เจอนางเอกที่เป็นผู้โดยสาร  พระเอกนางเอกเกิดถูกอกถูกใจกัน  จนรักกัน   แล้วจบลงแบบแฮปปี้เอนดิ้ง  ไม่มีทางเป็นอย่างอื่น
2  จับเงื่อนงำจากข้อความในเรื่อง แล้วปะติดปะต่อจากนั้น ให้เป็นเรื่องใหม่ขึ้นมา
   ทดลองได้จากเรื่องนักสืบที่ส่งไปให้ AI แต่ง    AI จะประมวลจากคำพูดของตัวละคร แล้วเอามาเป็นเงื่อนไขในการจับว่าใครเป็นผู้ร้าย    เป็นการสร้างเงื่อนงำแบบง่ายๆ เดาได้ไม่ยาก  เหมือนนักเรียนฝึกหัดเขียนเรื่องนักสืบ

   แต่ AI พัฒนาได้  จึงประมาทไม่ได้ว่าหลังจากมันเรียนรู้วิธีการแต่งที่ซับซ้อนขึ้นจากมนุษย์   มันก็เรียนรู้ว่าควรเขียนเรื่องที่ซับซ้อนขึ้นได้อย่างไร   ส่วนจะซับซ้อนได้ขนาดไหน  ยังไม่อาจคาดเดาได้
บันทึกการเข้า
เพ็ญชมพู
หนุมาน
********
ตอบ: 12602



ความคิดเห็นที่ 59  เมื่อ 05 ธ.ค. 23, 14:35

คุณหญิงวินิตา ดิถียนต์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจำปี ๒๕๔๗ ได้แสดงความคิดเห็นต่อวงการหนังสือในปัจจุบันซบเซาลง สำนักพิมพ์หลายแห่งมีรายได้ลด นักเขียนเพิ่มขึ้น ในขณะที่คนอ่านน้อยลง

"พยายามหาคำตอบในเรื่องนี้อยู่นานพอสมควร  บางทีเราอาจจะตั้งสมมุติฐานผิดก็ได้ ไม่ใช่วิกฤติของวงการหนังสือ  แต่เป็นการเปลี่ยนรูปแบบของงานประพันธ์จากกระดาษมาเป็นอากาศในโลกของดิจิตัล  คุณบอกเองว่า นักเขียนมีเพิ่มขึ้น แสดงว่างานประพันธ์ในฐานะผลิตภัณฑ์มีมากขึ้น เมื่อผลิตภัณฑ์มีมากขึ้น แสดงว่าผู้บริโภคก็ต้องมีมากขึ้น มันจะซบเซาทั้งวงการได้ยังไง ถ้าซบเซา ทุกอย่างต้องลดจำนวนลง"

ในมุมมองของเธอเห็นว่าสิ่งที่เปลี่ยนแปลงคือวงจรเก่า ที่ประกอบด้วย

๑) นักเขียน

๒) ตัวกลาง (คือนิตยสาร / สำนักพิมพ์ /โรงพิมพ์/ ผู้ทำงานในการผลิต เช่นบรรณาธิการ พนักงานพิมพ์ ผู้พิสูจน์อักษร สายส่ง แผงหนังสือ ฯลฯ

๓) ผู้บริโภคหรือผู้อ่าน

คุณหญิงวินิตา กล่าวต่อว่า เมื่องานที่พิมพ์ด้วยกระดาษลดจำนวนลง เพราะมีงานที่ใช้สื่อดิจิตัลเข้ามาแทน วิกฤติเกิดกับหมายเลข ๒ มากที่สุด  

หมายเลข ๑ มีบ้าง มักจะเกิดกับนักเขียนที่ไม่ได้ใช้สื่อดิจิตัลในการสร้างงาน ยังคงผลิตงานเพื่อพิมพ์เป็นเล่มกระดาษ ตามระบบเก่า กลุ่มนี้เจอผลกระทบมากกว่าเพื่อน เพราะหมายเลข ๓ คือกลุ่มคนอ่านงานของเขามีจำนวนลดลง จากการหันไปหาสื่อดิจิตัลเสียส่วนหนึ่ง  

อีกส่วนหนึ่งก็เลิกอ่านไปหรืออ่านน้อยลงเพราะไม่สะดวกจะหาซื้องานพิมพ์เล่ม เนื่องจากนิตยสารและร้านหนังสือล้มเลิกกันไปเสียมาก

แต่นักเขียนผู้ที่ไม่ได้รับผลกระทบ แถมยังมีจำนวนมากขึ้นอีก คือนักเขียนที่ใช้สื่อดิจิตัลให้เป็นประโยชน์ กลุ่มหนึ่งเป็นนักเขียนเก่าที่หันมาเขียนลงหน้าจอ ทำอีบุ๊ก มีแฟนคลับติดตามผ่านหน้าจอ และยังสามารถขายงานที่พิมพ์เล่มให้แฟนคลับกลุ่มเดิมได้      

อีกกลุ่มคือนักเขียนใหม่ที่ไม่ต้องรอคัดเลือกจากบรรณาธิการ  เขาสามารถเขียนนิยายออนไลน์ลงใน fictionlog เปิดเว็บไซต์ของตัวเอง   หรืออาศัยพื้นที่ในเว็บไซต์ใหญ่ ๆ ที่เปิดรับงานเขียน พวกนี้สามารถขายงานผ่านหน้าจอให้คนอ่านซื้อได้โดยตรงไม่ต้องผ่านตัวกลาง

ยิ่งวันผู้บริโภคผ่านดิจิตัลก็จะยิ่งทวีจำนวนขึ้นเรื่อย ๆ นักเขียนที่ปรับตัวให้เข้ากับกระแสใหม่ได้ก็จะมีที่ยืนอยู่ต่อไป

จากบทความเรื่อง เกิดมาเพื่อเขียน ‘ว.วินิจฉัยกุล’ นวนิยายคือชีวิต ราชินีโลกวรรณกรรม
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 2 3 [4] 5
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.059 วินาที กับ 19 คำสั่ง