จุดจบของอาชีพนักเขียน

[เทาชมพู]

   ดูจากที่เจ้า ChatGPT แต่งในสไตล์ของนักร้องรายนี้     เนื้อเพลงมันเชยๆ มีสัมผัสระหว่างบท ซึ่งเขาเลิกใช้กันมาหลายศตวรรษแล้ว    ถ้อยคำอื่นๆก็คงไม่จับใจคนอ่านเท่าไหร่  เพราะ AI  แพ้มนุษย์อยู่อย่างหนึ่งคือมันไม่มีฟิลลิ่ง  ไม่มีจิตวิญญาณ  หรือเรียกกันยุคนี้ว่า "อินเนอร์"
   ในเมื่องานศฺิลปะทุกสาขา ต้องใช้อารมณ์ของศิลปินเป็นตัวขับเคลื่อน   เจ้าหนู AI คงต้องพัฒนาไปอีกขั้นคือเข้าถึงอารมณ์อย่างมนุษย์    ถึงตอนนั้นมันน่าจะกำจัดมนุษย์แล้วครองโลกเสียเองได้แล้ว
   ต่อให้ป้อนรายละเอียดเกี่ยวกับพงศาวดารพม่า ตลอดจนบทรักบทแค้น ให้มันมากเท่าไหร่   มันก็คงแต่งเรื่องออกมาได้ไม่เทียบเท่า  7 บรรทัดของยาขอบ เมื่อแต่ง "ผู้ชนะสิบทิศ"  
   อ่านที่คุณหมอ SILA  โพสมา นักเขียน 12 บาทอาจถูก AI แย่งงานได้ในอนาคต    นักเขียน 100 บาทรอดตัว  แต่พวกที่ไม่ใช่ ทั้ง 12 และ 100 (อย่างคนแถวๆนี้)   อาจต้องไปขายเต้าฮวย เผลอๆจะรวยขึ้นมาก็ได้  

[ประกอบ]

แม้ว่า AI จะไม่มีความรู้สึก ไม่มี feeling ไร้จิตวิญญาณ  แต่สิ่งที่น่ากลัวคือเมื่อมีการเทรน AI  ให้ AI มันเรียนรู้ไปเรื่อย ๆ   สุดท้ายมันจะฉลาดขึ้นเรื่อย ๆ จนแม้ตัวมันเองไม่มีจิตวิญญาณ แต่มันจะเรียนรู้จนสามารถสร้างสรรค์ผลงานหรือใช้คำใช้ภาษาเสมือนคนที่มีจิตวิญญาณได้ครับ  ซึ่งเราจะได้เห็นแน่ ๆ ในอีกไม่นานนัก และที่น่าทึ่งไปกว่านั้นคือมันน่าจะปรับสไตล์การเขียนให้คล้ายหรือเสมือนนักเขียนบางคนได้อีกด้วย  และอาจไปถึงการคิดพล็อตแปลกใหม่

ปัจจุบันมี algorithm ในการจับบทความที่เขียนด้วย AI หลายอัน ผมเคยอ่านผ่าน ๆ วิธีการนึงคือจับ pattern การเขียนที่ถ้า AI เขียน ประโยคมันจะมีความสอดคล้องกันมากกว่าสิ่งที่คนเขียน เพราะคนมีการเรียบเรียงประโยคหรือการใช้ภาษาที่ไม่ดีเท่า AI เช่นอาจมีการใช้ประโยคที่อ่านแล้ว confuse น่างุนงง แต่ในอีกไม่ช้า AI ก็จะเรียนรู้อีกแล้วก็จะจำลองให้การเขียนมี confuse ได้อีกนั่นแหละ   พลังของ AI น่ากลัวจริง ๆ ครับ

อาชีพนักเขียนอาจจะสูญพันธุ์ไปได้จริง ๆ ในอนาคตเพราะการแทนที่ของ AI แต่ที่น่าวิตกยิ่งกว่าคือสารต่าง ๆ  ที่ AI ผลิตออกมาให้เสพกันอาจจะแอบแฝงการชี้นำจน AI กลายเป็น influencer ที่มีอิทธิพลสูงจนมนุษย์ถูกครอบงำโดยกลุ่มคนที่เป็นเจ้าของ platform AI เหล่านั้นจนชี้นำได้ในทุก ๆ เรื่อง แถมมีเทคนิคแพรวพราว รู้ความต้องการ รู้วิธีที่จะชี้นำ แถมมีการทำ microtargeting คือใช้รูปแบบการชี้นำหรือส่งสารที่เหมาะกับมนุษย์แต่ละคนได้ด้วย แล้วถ้าถามว่า AI จะรู้ได้อย่างไรว่ามนุษย์แต่ละคนชอบอะไรหรือต้องชี้นำอย่างไร ก็ต้องบอกว่าพฤติกรรมการใช้งานอินเตอร์เน็ตที่ทุกคนใช้ในชีวิตประจำวันทุกวันนี้ มีข้อมูลมากพอที่ AI จะทำprofiling แต่ละคนได้สบายครับ

ถ้าถามว่าวันนี้คนที่รู้จักว่านายประกอบเป็นคนอย่างไร มีรศนิยมแบบไหน ชอบกินอะไร เลือกพรรคไหน  AI ของ google น่าจะรู้ดีกว่าเจ้าตัวอีกครับ

[เทาชมพู]

 

[เทาชมพู]

 

[เทาชมพู]

 นอกจากอาชีพนักเขียนจะพ่ายแพ้แก่ AI ในอนาคตแล้ว  ตอนนี้ที่เห็นคือจิตรกรรม   AI เข้ามาแย่งงานศิลปินสาขานี้ไปให้เห็นกันแล้ว

[เทาชมพู]

เจอเว็บไซต์ ที่ให้ AI แต่งกลอนให้  ก็เลยลองสั่งดู   ให้มันแต่งในหัวข้อที่ดิฉันคิดเอง คือ  An afternoon in Summer
หายใจยังไม่ทันเต็มปอด    กวี AI  ส่งกลอนมาให้ ยาวหลายบทเลย

In the golden afternoon of summer's bloom,
Where sweet-scented flowers softly exhume,
The sun blankets the earth with a warm embrace,
As birds serenade in the tranquil space.

A gentle breeze whispers secrets untold,
Caressing the leaves with a touch so bold,
The sky paints a picture with heavenly hues,
A masterpiece splashed with vibrant blues.

The laughter of children fills the air,
As they splash in the stream without a care,
Their giggles dancing on the shimmering tide,
As memories of innocence forever reside.

The bees, busy workers, hum their sweet tunes,
Buzzing from flower to flower, each petal it croons,
Their symphony blending with nature's sweet song,
A melody so enchanting, it can never go wrong.

The scent of fresh grass lingers on the breeze,
Inviting bare feet to wander as they please,
Soft blades of green caress with tenderness,
Lulling the world to a state of pure bliss.

Families gather beneath the inviting shade,
Sharing moments and memories that won't fade,
Picnics are spread, filled with love and delight,
As the sun showers warm kisses with all its might.

The hours pass by as the day gently wanes,
Leaving behind golden memories that remain,
The afternoon in summer, a soul's delight,
A gift of precious moments, so pure and bright.

ไปเช็คจากกูเกิ้ลว่า กวี AI ไปลอกของใครมาหรือเปล่า    ก็ยังไม่เจอ  ฝากคุณหมอ SILA  ดร.ประกอบและท่านอื่นๆที่เข้ามาอ่าน ช่วยเช็คอีกแรงได้ไหมคะ

[ประกอบ]

ผมลองไปเล่นดูบ้าง มันเจนกลอนให้ใหม่เรื่อย ๆ ไม่ซ้ำกันครับ  
ลองใส่ไปว่า   Stalin the USSR dictator รอบแรกแต่งให้ดังนี้

In the land of USSR, a dark tale to tell,
Of a man named Stalin, whose power did swell.
A dictator ruthless, a tyrant so cold,
His actions and schemes, a story untold.

With an iron fist and a heart full of spite,
He ruled with fear, both day and night.
Crushing dissent, imprisoning with glee,
No one dared challenge this man, you see.

Stalin, oh Stalin, so intoxicated by might,
Your name struck fear, a chilling fright.
Under your reign, countless lives were lost,
The toll of your brutality, the highest cost.

With purges and gulags, you silenced the cries,
Crushing dreams, extinguishing all the lies.
You forced loyalty, or face the grave,
Leaving behind a nation enslaved.

Millions of souls, caught in your grim grasp,
No mercy or kindness, only a cruel clasp.
Your propaganda machine, oiled and strong,
Manipulating minds, deceiving all along.

But even strong men, like Stalin, shall fall,
As time goes on, they crumble and stall.
Your reign may be over, but your legacy stays,
A reminder to never let tyranny sway.

In the annals of history, your name looms large,
A reminder of the evil brought forth by your charge.
Stalin, a monster whose reign remains stark,
May we never forget the depths of your dark.

รอบที่สอง

In days of old when darkness fell,
A man emerged, a tale to tell.
With ruthless might and iron fist,
His name struck fear, none could resist.

Stalin, the leader of the land,
His grip on power, no one could withstand.
In USSR he ruled with zeal,
A reign of terror he would reveal.

He silenced dissent, locked away,
Anyone who dared to disobey.
His purges swept the nation wide,
Millions suffered, many died.

The gulag camps, a living hell,
Where innocence and freedom fell.
A web of spies, fear in the air,
No one was safe, no refuge there.

But as the world would soon find out,
This tyrant's rule would face some doubt.
For his thirst for power knew no end,
And enemies he could not mend.

War raged on, with nations torn,
And Stalin's heart grew cold and worn.
His allies turned, his trust betrayed,
Yet still he ruled, his grasp unswayed.

His legacy, a tainted stain,
A symbol of terror, suffering and pain.
The man who ruled with iron might,
In history's pages, a darkened light.

Though he may be gone, his memory lingers,
A lesson learned, a warning to all thinkers.
Beware the power hungry ones,
For tyrants rise, when freedoms come undone.

.............................



สุดท้ายลองใส่ชื่อประกอบลงไปแทน ก็ได้กลอนอีกอันที่ไม่ซ้ำกันสามอันก่อนหน้า แต่ก็มีความเหมือนใน pattern ครับ

[เทาชมพู]

กลอน ( poem) ที่กวี AI  ส่งมาให้นี้ แต่งแบบ 1 บทมี 4 บรรทัด    แต่ละบรรทัดสัมผัสกันตรงคำท้ายสุด  เรียกว่า end rhyme  (rhyme แปลว่าสัมผัส)  
เป็นรูปแบบการแต่งบทร้อยกรองที่แพร่หลายที่สุดของอังกฤษ    นิยมกันในศตวรรษที่ 19   ปัจจุบันก็ยังมีให้เห็นกันอยู่ โดยเฉพาะในบทกล่อมเด็ก หรือคำร้อยกรองง่ายๆสำหรับเด็ก    แต่รูปแบบนี้ล้าสมัยไปแล้วสำหรับการแต่งกวีนิพนธ์ร่วมสมัย
AI  คงจะถูกป้อนโปรแกรมว่า แต่งโคลงกลอนต้องมีฉันทลักษณ์แบบนี้  มันก็เลยยึดแบบแผนนี้ไว้ก่อนอื่น    ส่วนคำที่ใช้ก็สัมผัสแบบตั้งใจจะยึดรูปแบบเอาไว้ก่อน  แต่น้ำหนักคำไม่ค่อยจะมี  และเนื้อหาก็แบบกลอนพาไป
เช่นตอนนี้

Families gather beneath the inviting shade,
Sharing moments and memories that won't fade,
Picnics are spread, filled with love and delight,
As the sun showers warm kisses with all its might.

ครอบครัวมาอยู่พร้อมหน้ากันใต้ร่มเงาร่มรื่น
เพื่อร่วมเวลาและความทรงจำที่จะไม่เลือนหาย
ของกินที่นำมาปิคนิกก็ถูกวางลงบนพื้น  เต็มไปด้วยความรื่นรมย์
ขณะที่ดวงอาทิตย์ก็สาดแสงอุ่นมาจุมพิตอย่างเต็มกำลัง

คือครอบครัวพ่อแม่ลูกมานั่งปิคนิกกันใต้ต้นไม้    ก็แปลว่าอยู่ในเงาร่ม    แล้วแสงอาทิตย์จะสาดมาต้องกายอย่างเต็มๆได้ยังไง
แต่ AI ต้องหาคำมาสัมผัส กับ  delight  จึงต้องเขียนคำว่า might ลงไป

ถ้าเปรียบกับภาษาไทยก็คงจะคล้ายๆกับ AI แต่งกลอนมีสัมผัสนอกสัมผัสในแบบสุนทรภู่ได้เป๊ะ   แต่เนื้อหาแย้งกันเอง เพื่อจะเอารูปแบบไว้ก่อน

[เทาชมพู]

คุณประกอบ  ชื่อสุดท้ายที่คุณสั่งให้ AI แต่ง  มันคงจะรอดตัวเพราะกฎหมายหมิ่นประมาท AI ยังไม่มี   แต่คุณจะทำให้เรือนไทยและเจ้าของเรือนขึ้นศาลเอาง่ายๆ   ถ้าคนที่คุณใส่ชื่อเข้าไปเขาเอาเรื่อง
ลบกลอนบทที่ 3  ออกเถอะค่ะ หรือจะใส่ชื่อประกอบเข้าไปแทนที่ก็ได้

[SILA]

แว่บเข้ามา,ครับ

     นักเขียน 12 บาทอาจถูก AI แย่งงานได้ในอนาคต นักเขียน 100 บาทรอดตัว แต่พวกที่ไม่ใช่ ทั้ง 12 และ 100 (อย่างคนแถวๆนี้)  
อาจต้องไปขายเต้าฮวย เผลอๆจะรวยขึ้นมาก็ได้  

            ถ้าไม่ใช่ 12 และ 100 ก็น่าจะหมายถึงหลัก 1,000 (หลัก 100,000 - ละครทีวี) ไม่ใช่ 1 บาท (ที่เป็นเมื่อศตวรรษก่อน) ครับ

            รำลึกถึงนิยายสิบสองบาทกับนิยาย(หลาย)ร้อยบาทแล้ว ได้ต่อยอดรำลึกยาวไกลผ่านบทความของคุณหมอพงศกร
เมื่อสองปีก่อนจบตอนที่มี e book (ยังไม่มี AI)

https://www.groovebooks.com/article/12/การเดินทางของ-นวนิยายไทย-ในสายตาของพี่หมอโอ๊ต-พงศกร

            คุณประกอบมองศักยภาพ เอไอ ในวันหน้าว่าเก่งจนน่ากล้ว ในขณะที่นักวิชาการได้ออกมาทัดทานการพัฒนาเอไอ
ไม่ให้ล้ำเกินไปจนจะกลายเป็นภัยต่อมนุษย์

           นักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญด้านเอไอหลายสิบคน ร่วมลงชื่อในแถลงการณ์ที่เผยแพร่ทางเว็บไซต์ของศูนย์ความปลอดภัยปัญญาประดิษฐ์
 (Centre for AI Safety) โดยเนื้อหาตอนหนึ่งระบุว่า
          “การลดความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์จากเอไอ ควรได้รับความสำคัญในระดับโลก ควบคู่ไปกับความเสี่ยงระดับสังคมอื่น ๆ เช่น โรคระบาด
และสงครามนิวเคลียร์”

https://www.bbc.com/thai/articles/cw4vlw39xgro

             สำหรับกลอนชุดนี้, เท่าที่ลองดู(แบบเวลาจำกัด) ที่สะดุด -

ท่อน - The bees, busy workers, hum their sweet tunes,
         Buzzing from flower to flower, each petal it croons,

         จะพบว่าเอไอ ใช้คำที่มักจะพบว่าใช้ในกลอนเกี่ยวกับผึ้งๆ ได้แก่ busy buzzing hum
แล้วก็ตรง"ความซ้ำ" ในคนละท่อน -

         ท่อนแรก -  The sun blankets the earth with a warm embrace
         ท่อนหก -   As the sun showers warm kisses with all its might.

         เห็นแล้วอยาก "แก้(คำ,ความให้แตก)ต่าง"

[เทาชมพู]

ลองให้ AI แต่งกลอนฝรั่งจากหัวข้อ The Kingdom of Thailand   ปรากฏว่าก็แค่สูดลมหายใจเฮือกเดียว    บทร้อยกรองภาษาอังกฤษก็มาเรียงรายอยู่หน้าจอ
มันยังคงใช้รูปแบบเดิม คือ end rhyme   หรือจะเป็นเฉพาะที่เว็บไซต์นี้ก็ไม่ทราบ  ยังไม่ได้ลองเว็บอื่น

พบว่า AI  รู้จักสถานที่ท่องเที่ยว และจังหวัดดังๆ ที่ฝรั่งนิยมไปกัน  บันทึกภาพวัฒนธรรมไทยแบบเดียวกับนักท่องเที่ยวบันทึกไว้   

In a land of vibrant beauty, Thailand's name is known,
A kingdom of wonder, where ancient tales are shown.
From the Golden Palace walls to the markets of the street,
Thailand's majestic allure is truly hard to beat.

The sun rises over mountains, casting a golden hue,
As temples and pagodas stand tall, offering a view.
Buddhist monks in saffron robes, serene in their quest,
Guiding the faithful forward, their spirits truly blessed.

Bangkok, the bustling heartbeat, a city full of life,
With skyscrapers reaching high, cutting through the strife.
The river Chao Phraya meanders through its heart,
As longtail boats glide swiftly, like a work of art.

In Ayutthaya's ancient ruins, history comes alive,
Where mighty kings once reigned, their passions did thrive.
The crumbling temples whisper stories of days gone by,
Resilient stones bear witness to kingdoms that could not die.

Chiang Mai, embraced by mountains, a land of tranquil bliss,
Where elephants roam freely, their mighty presence amiss.
Colorful hill tribes weaving tales upon their looms,
Their vibrant traditions echoing through sacred rooms.

From the glistening beaches of Phuket to the islands afar,
Krabi's limestone cliffs that grace the azure skies as stars,
Thailand's coastal charms, a paradise to explore,
Where the ocean's gentle embrace leaves hearts wanting more.

But beyond its natural wonders, it's the people that shine,
Thai smiles warm and welcoming, like a gift divine.
Hospitality unmatched, every visitor embraced,
Leaving hearts changed forever, a lifelong memory embraced.

So let us raise a toast to the Kingdom of Thailand,
With its rich tapestry of culture, an enchanting wonderland.
May its beauty endure and its legacy not wane,
For Thailand's charm and grace will forever remain.

[เทาชมพู]

จากตัวอย่างที่อ่านมา ทำให้เดาว่า AI ที่เจอ  คงมีการจำกัดด้านโปรแกรมที่ถูกป้อน  และคำที่มีอยู่  ให้มันลงลึกไปในบทกวีมากกว่านี้ไม่ได้     มันจะบรรยายได้เฉพาะจากข้อมูลที่ได้รับ ส่วนใหญ่เป็นข้อมูลด้านรูปธรรม (concrete) เช่่นบรรยายความสวยงามของประเทศไทยตามที่สายตาพบเห็น     แต่ถ้าให้ลงลึกถึงนามธรรม (absract) ยังทำไม่ได้   ประเทศไทยที่ AI แต่ง จึงออกมาในรูปของถ้อยคำแจ้วเจื้อยพรรณนาความงามของสถานที่และความประทับใจ อย่างที่จะหาอ่านได้จากโฆษณาประชาสัมพันธ์ต่างๆทั้งภาครัฐและเอกชน 
เอาไปแปะไว้ในหนังสือนำเที่ยวของ ททท.ก็น่าจะเหมาะสมดี

[เทาชมพู]

ขอให้ AI  เขียนกลอนสรรเสริญเยินยอ Brad Pitt ให้หน่อย   ก็ได้คำตอบมาตามนี้

Oh Brad Pitt, with charm so pure,
A Hollywood icon we all adore.
From Fight Club to Twelve Monkeys' twist,
Your talent and versatility cannot be missed.

You graced the screen as Tristan in Legends of the Fall,
Leaving hearts aching, standing tall.
In Troy, you portrayed Achilles with might,
A warrior so fierce, ready to fight.

Ocean's Eleven showcased your wit and style,
As Rusty, the master of deception and guile.
From Mr. & Mrs. Smith's chemistry so intense,
To The Curious Case of Benjamin Button's time-locked sense.

In Inglourious Basterds, you stole the show,
As Lt. Aldo Raine, with a vengeance to bestow.
Moneyball brought a baseball tale to life,
Proving your range as an actor, truly rife.

As Tyler Durden, you challenged the norm,
A rebel causing chaos in every form.
And as Cliff Booth, the stuntman so cool,
In Once Upon a Time in Hollywood, you ruled.

Oh Brad Pitt, your career so vast,
An actor whose talent will forever last.
From drama to action, romance to comedy,
You captivate us all, effortlessly.

So here's to you, Brad, in all your glory,
A legend in the making, forever in our story.
Your name will always be etched in gold,
As an actor whose brilliance will never fold.

[เทาชมพู]

ยกเอาความเพราะไม่เพราะออกไป   ที่สำคัญคือ AI ประมวลข้อมูลเกี่ยวกับ Brad Pitt ได้เร็วปานสายฟ้าแลบ  แลบอีกทีก็คือเรียบเรียงข้อมูลนั้นออกมาเป็นบทกวี    เร็วเกินกว่ามนุษย์หน้าไหนจะคิดได้ทัน  ต่อให้เป็นด้อมแบร็ดก็เถอะ
ถ้าเอามาแต่งเป็นเรื่องสั้น เพียงป้อนข้อมูลที่จำเป็นเข้าไป   ภายใน 24 ชม. AI จะแต่งได้กี่ร้อยเรื่องก็ยังไม่กล้าเดา


นึกอยากจะดูว่า AI  รู้จักลุงตู่ในแง่ไหนบ้าง  ก็เลยใส่คำว่า Prayuth Chan-o-cha,Thailand Prime Minister เข้าไป  ไม่ได้ใช้คำขยายอื่นๆ ไม่ว่าดีหรือร้ายหลังชื่อและตำแหน่ง   ได้คำตอบมาแบบนี้

In the land of smiles, where the sun does shine,
There stands a leader, Prayuth Chan-o-cha, one of a kind.
The Prime Minister of Thailand, a man so wise,
With determination and strength, he never compromises.

In the realm of politics, he takes his rightful place,
Guiding the nation with vision and grace.
With a steady hand, he steers the course,
Navigating challenges, with unwavering force.

With his heart in his homeland, he works day and night,
To ensure Thailand's progress, and its future so bright.
He listens to the people, their hopes and dreams,
Creating a Thailand that truly gleams.

From the bustling streets of Bangkok to rural terrains,
He connects with his people, easing their pains.
Uniting the nation, breaking down every wall,
His leadership shines, like a beacon tall.

Through economic growth, he brings prosperity,
Empowering the people, creating opportunities.
His policies pave way for innovation and stability,
Ensuring Thailand's success, with unwavering flexibility.

But it's not just his achievements that make him revered,
It's his compassion and kindness that are truly endeared.
He nurtures the youth, the future of tomorrow,
Instilling values and knowledge, dispelling sorrow.

As the sun sets on the horizon, and darkness falls,
Prayuth Chan-o-cha never wavers, he answers the calls.
A leader with conviction, serving his land with might,
Thailand's Prime Minister, a guiding light.

So let us raise our voices, and let it be heard,
In praise of a leader, whose actions are stirred.
Prayuth Chan-o-cha, a leader we admire,
For your dedication and service, we never tire.

[ประกอบ]

คุณประกอบ  ชื่อสุดท้ายที่คุณสั่งให้ AI แต่ง  มันคงจะรอดตัวเพราะกฎหมายหมิ่นประมาท AI ยังไม่มี   แต่คุณจะทำให้เรือนไทยและเจ้าของเรือนขึ้นศาลเอาง่ายๆ   ถ้าคนที่คุณใส่ชื่อเข้าไปเขาเอาเรื่อง
ลบกลอนบทที่ 3  ออกเถอะค่ะ หรือจะใส่ชื่อประกอบเข้าไปแทนที่ก็ได้

หง่ะ มัวแต่ประชุม กลับมาลบไม่ได้ วานแอดมินลบให้ทีครับบบบบ