John O’ Banion (16 February 1947 – 14 February 2007) ไม่ใช่นักร้อง one hit wonder ด้วยซ้ำ แต่วิทยุก็เอาเพลงของเธอมาเปิด ได้ยิน 2 เพลงนี้ประเภท ‘from time to time’
(เพราะมากทั้ง 2 เพลงเลยนะ)
วันหนึ่งในช่วงนั้นผมออกไปร่อนตามปกติ ทุกครั้งที่ออกร่อน ผมจะปิดท้ายรายการก่อนซมซานกลับบ้านด้วยการไปเดินดูแผ่นเสียงตามแหล่งโน้นแหล่งนี้ เผื่อฟลุ้ค
ไม่รู้ว่าผิดปกติทางจิตรึเปล่า แต่ผมจับสังเกตได้ว่าเวลาได้จับแผ่นเสียง จะซื้อหรือไม่ซื้อก็ตาม ผมจะเกิดความสุขแบบลึก ๆ เวลาหยิบแผ่นขึ้นมาดู พิจารณาด้านหน้าด้านหลัง สงสัยใคร่รู้ว่าซองในที่ใส่ตัวแผ่น ฯ จะมีรูป เนื้อเพลง ฯลฯ หรือไม่ ถ้าเป็นแผ่นแบบ gatefold คือสามารถเปิดกางได้ ก็สงสัยใคร่รู้เพิ่มว่ากางออกแล้วจะเป็นรูปอะไร
ที่สงสัยใคร่รู้เพราะแผ่นเสียงที่ส่งเข้ามาจากอเมริกาจะหุ้มด้วยพลาสติกอ่อนเพื่อความปลอดภัยกันแผ่นหลุดหายระหว่างเดินทาง ทำให้ไม่สามารถเปิดดูนั่นดูที่ได้เลย แม้แต่แอบดูก็ไม่ได้ ผนึกมิดชิดมาก
แต่ถ้าเป็นแผ่นก๊อปปี้ที่จำหน่ายโดย บ. EMI ละก็ล่อนจ้อน ไม่มีแผ่นพลาสติกหุ้มแบบแน่นหนาเพื่อความปลอดภัย จะเปิดจะแง้มดูได้โดยสะดวก แล้วซองในที่ใส่ตัวแผ่นฯ จะเป็นซองพลาสติกจืด ๆ เสมอ เพราะมันเป็นแผ่นก๊อปปี้ราคาถูกกว่าจะไปทำเลียนแบบให้เหมือนของแท้ทำไมให้เปลืองต้นทุน section นี้ถ้าไม่จำเป็นผมจะไม่ไปเฉียด รู้สึกเสี่ยว
วันนั้นที่ section ของแผ่นจากอเมริกา (เรียกกันเองว่า แผ่นนอก) ผมเห็นแผ่นของ JOB เคยได้ยินแต่เพลงของเธอเพิ่งเคยเห็นหน้าก็วันนั้นแหละ โอ้โฮ... หล่อจัง สมกับที่ร้องเพลงเพราะ
(ภาพจากคลังของอากู๋)
ผมหยิบแผ่น ฯ ของเธอขึ้นมาพิจารณาทันที อย่างแรกคือดูรายชื่อเพลง แปลกจังเพลงที่วิทยุเปิดให้ฟังไม่ยักรวมอยู่ในแผ่น แล้วมันไปอยู่ที่ไหนละหว่า มาถึงจุดนี้ความอยากซื้อก็ลดน้อยลง ต่อให้หน้าหล่อแค่ไหนก็ขอชะงัก สมัยก่อนเบี้ยกระจิ๊ดหอยกระจุ๊ด จ่ายเงินสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ ต้องตั้งสติ ไม่งั้นความซวย (คือเงินหมดก่อนเวลาอันควร) จะมาเยือนโดยไม่รอช้า
กาลเวลาผ่านไปหนึ่งเฟี้ยว จนกระทั่งผมมีปูมรายชื่อเพลงของ Joel Whitburn ก็มาถึงเวลาที่นึกถึง JOB ปรากฏว่าหาชื่อคนร้องเจอแต่หา 2 เพลงนี้ไม่เจอ แล้วกาลเวลาก็ผ่านไปอีก คราวนี้หลายเฟี้ยว จนกระทั่งถึงยุค อตน. ผมถึงรู้ความเป็นไปเป็นมาของ 2 เพลงดังกล่าว
… O'Banion won the prestigious Tokyo Music Festival Award in 1982, with "I Don't Want to Lose Your Love". He also sang two songs for the Japanese period film Legend of the Eight Samurai; "I Don't Want This Night to End" and "White Light"… (หมายเหตุ – เพลง White light ไม่เคยได้ยิน)
สรุปแล้ว 2 เพลงดังกล่าวกระจายเสียงอยู่นอกอเมริกา อย่างที่บอกว่าดีเจวิทยุบ้านเราหูตาอย่างกับเหยี่ยว ผมจึงมีโอกาสได้ฟังเพลงเพราะที่ชาวอเมริกา (ในสมัยนั้น) ไม่เคยได้ยิน
สำหรับในอเมริกา JOB มีเพลงขึ้นอันดับอยู่เพลงเดียวแล้วไปไม่ถึง top 20 ด้วยซ้ำ แล้วผมก็จำไม่ได้ว่าเคยได้ยินทางวิทยุรึเปล่า
นำเสนอเพลงอื่นที่ผมว่าเพราะ เป็นฉบับนำมาร้องใหม่ อย่างไรก็ตามต้นฉบับเพราะกว่า
ต่อไปก็นำเสนอความหล่อของเธอ
หมายเหตุ - ความหล่อที่ว่านี้เกิดขึ้นในสายตาของผมในยุค 70s
