เลี้ยงสัตว์ - สัตว์เลี้ยง

[naitang]

มีโรคภัยไข้เจ็บมาเยี่ยมเยือนตัวเองพร้อมๆกันอยู่สองสามเรื่องตามกาลแห่งวัย เรื่องหนึ่งเกี่ยวกับฟัน เป็น long-term effect จากการฉายแสงในการรักษามะเร็งที่พบในโพรงจมูก (Lymphoma)  อีกเรื่องหนึ่งมาจากนิ่วที่กรวยไต ก็ส่องกล้องผ่าตัดเอาออกไป  แล้วก็มาเรื่องของ Office syndrome แถบบริเวณคอ ผนวกกับกล้ามเนื้ออักเสบที่แขนและศอก ซึ่งดูเหมือนจะเรียกว่า Golfer elbow symptom ซึ่งก็เกิดมาจากการนั่งทำคอมพิวเตอร์บนโต๊ะทำงานที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ผนวกกับท่าทางที่ไม่เหมาะสม   ก็เลยหายไปจากกระทู้ทั้งหลาย กระนั้นก็ยังติดตามอยู่ตลอด ครับ       

[naitang]

เมื่อผ่าตัดเสร็จกลับมาพักฟื้นที่บ้าน ลูกของผมก็เอาลูกนกเขาชวาซึ่งตกลงมาจากรังที่พ่อแม่ของมันทำอยู่ที่บริเวณบานพับหน้าต่าง เอามาให้ผมเลี้ยง รังของมันหายไปกับลมที่พัดแรงในช่วงเวลานั้น  ผมก็เลยทำหน้าที่อนุบาลมันจนกว่ามันจะบินได้คล่อง และเห็นว่ามันพอจะหาพวกพ้องและฝูงที่จะอยู่ได้  สภาพที่ได้มา มันก็พอจะมีขนปีกพอสมควรแล้ว ขนหน้าอกและขนที่หัวยังเป็นขนอุยอยู่  ขนที่หางเรื่มจะเห็นเป็นรูปเป็นร่าง  ก็ยังต้องป้อนอาหาร(ดอกหญ้า)ด้วยคีมและให้น้ำด้วยหลอดฉีดยา  ผมได้มาเมื่อปลายเดือนกันยายน ก็เลยตั้งชื่อให้มันว่า "กันยา"  ไม่มีความรู้หรอกครับว่ามันเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย   ก็ได้เห็นการเจริญเติบโตและเปลี่ยนแปลงต่างๆของเขา คิดว่าอีกไม่นานก็จะปล่อยเขาให้เป็นอิสระได้

[เทาชมพู]

มาต้อนรับคุณตั้งค่ะ   หายหน้าไปพักใหญ่ คิดว่าคุณตั้งคงพักผ่อน ไม่ทราบว่าไม่สบาย

[naitang]

ก็เลยเกิดนึกถึงคำว่า "เลี้ยงสัตว์" กับคำว่า "สัตว์เลี้ยง"  แล้วนึกต่อไปถึงคำศัพท์ในภาษาอังกฤษ ซึ่งดูจะมีอยู่หลายคำที่ใช้เกี่ยวกับเรื่องของการเอาสัตว์มาเลี้ยงและการเลี้ยงสัตว์  

ที่นึกออกก็มี เช่น pet, domestic animals, domesticated animals, animals sanctuary, veterinary () และที่มีคำวิเศษณ์นำหน้าต่างๆ  แล้วก็เลยนึกเลยเถิดไปไกลว่า ทั้งหลายก็ดูจะมีข้อกำหนดหรือข้อกฏหมายเข้ามาผูกพันอยู่ด้วย
 
ความรู้เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้น่าจะเป็นประโยชน์ได้พอสมควรทีเดียวสำหรับผู้ที่รักสัตว์ทั้งหลาย

[naitang]

ขอบพระคุณครับ อ.เทาชมพู 

ก็ยังอยู่ระหว่างการทำกายภาพบำบัด พอทุเลาบ้างแล้วก็มาเข้ากระทู้ ครับ   ก็ไม่ทราบว่าจะกำเริบขึ้นมาในระดับที่ต้องหยุดกิจกรรมอีกเมื่อใด ครับ 

ที่จริงแล้วไม่ได้เป็นการเจ็บป่วยที่สืบเนื่องมาจากกิจกรรมใช้คอมพ์เกี่ยวกับกระทู้ของเรือนไทย  เหตุน่าจะมาจากไปสนใจใช้เวลาติดตามเรื่องของเพลงนานาชาติและเครื่องดนตรีที่มีอัตลักษณ์เฉพาะตัวของประเทศหรือวัฒนธรรมต่างๆ   ครับ ก็เคยเล่นดนตรีมา สำเนียงเสียงดนตรีมันก็เลยยังคงฝังอยู่ในตัวเรา 

[naitang]

แรกที่ได้นก "กันยา" มา เขายังไม่จิกอาหารกิน ก็เลยต้องป้อนด้วยการแงะปากแล้วป้อนเม็ดดอกหญ้า แรกๆก็จะกินอยู่ไม่เกิน 5 เม็ด แล้วก็ป้อนน้ำด้วยหลอดฉีดยา กินน้ำได้มากพอสมควร  ทำเช่นนี้อยู่วันละ 3 - 4 ครั้ง   ประมาณ 1 สัปดาห์ เขาก็เริ่มจะจิกกินเองจากปากคีบ (คีม)  พัฒนาการที่ค่อยๆเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องก็คือ เขาเริ่มคุ้นเคยกับการกระทำต่างๆของเรา ยอมให้เราจับตัวเขาโดยไม่ขัดขืน เมื่อเห็นอาหารที่จะป้อน เขาก็จะร้องแบบลูกนกและทำตัวสั่น เมื่อเห็นปลายหลอดฉีดยาก็จะยิ่งตัวสั่นมากขึ้นและร้องจี๊ดๆเสียงดังมากขึ้น แล้วก็กินน้ำ  พฤติกรรมนี้มีตลอดมาประมาณ 3 สัปดาห์ แม้กระทั่งเมื่อเขาเริ่มจิกอาหารกินเองได้แล้วหลังจากได้เขามาประมาณ 10 วัน


 

[naitang]

ก็ดูเป็นการรู้จักกันและเข้ากันได้ดีระหว่าง นก"กันยา" กับตัวผม ในวันเวลาที่ค่อนข้างสั้น  ผมกลายเป็นพ่อ-แม่บุญธรรมไปของเขาไป

นั่นดูจะเป็นเรื่องทางจิตใจหรือความรู้สึกผูกพันทั้งสองฝ่าย     แท้จริงแล้วมันก็มีสภาพสิ่งแวดล้อมที่อำนวยให้เกิดความรู้สึก เกิดความม้่นใจและเกิดการเข้าถึงจิตใจของทั้งสองฝ่าย  ตัวผมเองใส่เสื้อม่อฮ่อมกับกางเกงขาสั้นทุกวันเมื่ออยู่บ้าน นานตั้งแต่เกษียณงานมากว่าสิบปี  นก"กันยา" เขาก็จะคุ้นกับสีเสื้อม่อฮ่อมเป็นอย่างดี รู้ว่าเมื่ออยู่ในพื้นที่ๆมีสีม่อฮ่อมนี้จะปลอดภัย กินอิ่ม และมีความสุข  ผมก็เลยใช้เศษผ้าม่อฮ่อมไปแต่งกรงที่เขาอยู่   น่าเอ็นดูที่สุดก็เมื่อเห็นเขานิยมจะนอนอยู่บนผืนผ้าม่อฮ่อมนั้น   เมื่อเอาออกมาจากกรง เขาก็ชอบที่จะหมอบนอนบนพุงของผม หรือไต่ หรือบินไปเกาะที่บ่า เดินไปไหนมาไหนด้วยกัน

ผมนึกถึงความเมตตา   ผมมีความเชื่อว่า ความเมตตาที่บริสุทธิ์ที่ส่งออกไปจากใจนั้น ผู้ร้บสามารถจะรับรู้และแสดงการตอบสนองได้ทั้งในเชิงที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม (ก็พอจะมีประสบการณ์ที่จะเล่าสู่กันฟังได้บ้าง)     

[naitang]

ในช่วงของชีวิตของผมได้เคยสัมผัสและเรียนรู้การเลี้ยงสัตว์หลากลายชนิดพอสมควร มีทั้งการเลี้ยงในรูปของการอนุบาล (์Nursery) ในรูปของ Domestication  ในรูปของสัตว์เลี้ยง (Pet)  ในรูปของแหล่งอาหาร (Life stock / Raising ) และในรูปของ Sanctuary (ในปัจจุบัน)

[Anna]

เรื่องของ'กันยา'ทำให้ดิฉันนึกถึงเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้วตอนอยู่คอนโดเก่า วันหนึ่งไปทิ้งขยะ เจอลูกนกตัวหนึ่งอยู่ในกล่องรองเท้า ต้องมีคนเอามันมาทิ้งแน่ๆ ห้องทิ้งขยะมิดชิดไม่มีหน้าต่าง เป็นไปไม่ได้ที่แม่นกจะบินเข้าไปออกไข่กระทั่งฟักเป็นลูกนกอยู่ในนั้น
ตอนเจอลูกนก มันกำลังร้อง คาดว่าคงหิว ดิฉันเลยเอาข้าวสารใส่ชามเล็กๆกับน้ำอีกถ้วยมาวางไว้ให้มันกิน ตอนนั้นไม่มีความรู้ไม่ทราบจะทำไงก็ทำไปตามที่คิดว่าดีที่สุดแล้ว ยังไม่รู้จักเว็บ'เรือนไทย' ไม่งั้น ต้องมาเรียนถามอ.เพ็ญฯ แน่ๆ  
แต่ลูกนกก็เอาแต่ร้อง ไม่กิน ไม่ดื่ม ดิฉันเลยต้องเอามันขึ้นรถไปบ้านเพื่อนที่ชอบเลี้ยงสัตว์ ให้เขาดูว่าต้องทำไงกับมัน เพื่อนก็ไม่ทราบจะทำไง เพราะไม่มีความรู้เรื่องนกชนิดนี้ สุดท้ายก็เลยเอามันไปส่งที่สมาคมพิทักษ์สัตว์(ชื่อประมาณนี้ล่ะค่ะ..ถ้าจำไม่ผิด)
'กันยา' โชคดีมากนะคะที่เจอ อ.ตั้ง

[เทาชมพู]

  ตั้งแต่ปี 59 ปลูกต้นไม้ใส่กระถางใหญ่ไว้บนระเบียง  ต้นไม้เติบโตขึ้น ใบแน่นทึบ เป็นที่สนใจของกระจิบน้อยคู่หนึ่ง มายึดเป็นที่สร้างรัง  มีลูกนกหลายตัวส่งเสียงจิ๊บๆเซ็งแซ่   มองผ่านกระจกออกไปเห็นพ่อแม่สอนลูกหัดบิน จนลูกนกบินได้  รังก็ร้างไปชั่วขณะ ก่อนที่พ่อแม่จะกลับมาอีก วางไข่ แล้วมีลูกน้อยๆอีก  
  วนเวียนเป็นอย่างนี้อยู่หลายปี จนสงสัยว่านกกระจิบอายุยืนขนาดนี้เชียวหรือ
  จนกระทั่งโควิดมารุกรานไทย   เจ้าของต้องอพยพทิ้งถิ่นไปอยู่ที่อื่น  ไม่มีใครรดน้ำต้นไม้  จนอพยพกลับมาพบว่าต้นไม้บนระเบียงตายเรียบ  เป็นงานใหญ่เมื่อต้องขนไม้ออกไปหมดระเบียงรวม ทั้งกระถางด้วย  
   คราวนี้เลยต้องเปลี่ยนใหม่ทั้งชุด  เป็นไม้กระถางขนาดเล็ก เผื่อตายได้ยกง่ายค่ะ  ทีแรกว่าจะไปซื้อต้นไม้ปลอมขนาดใหญ่มา เผื่อจะให้นกกลับมาอาศัยอีก   แต่หาไม่ได้ตามที่ต้องการ  แล้วจะมีปัญหาว่าฝุ่นก็จับเยอะด้วย
   นกน้อยบินกลับมาเยี่ยมอีกครั้ง  มากระโดดมองๆไปตามต้นไม้ในกระถาง แล้วคงตัดสินใจว่าไม่เหมาะจะสร้างรัง  ก็เลยบินไป
  เล่นเอาใจหาย เหมือนสูญเสียเพื่อนที่เห็นกันมานาน

[naitang]

ที่ อ.เทาชมพูเล่ามานั้น  ก็เป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับผมเช่นกันจากภาพการณ์คล้ายๆกันที่บ้านผม แต่เป็นการสืบเนื่องมาจากเรื่องของการปรับเปลี่ยนการปลูกต้นไม้เป็นอีกชนิดหนึ่ง โชคดีหน่อยที่มันยังหวนกลับมา แถมมาทำรัง และมีลูกที่น่ารักมากๆให้ดูอย่างมีความสุขช่วงเวลาหนึ่ง   ก็เป็นนกตัวเล็กจิ๋วขนาดประมาณหัวแม่มือ เป็น "กินปลี อกเหลือง" เขาชอบมาหาน้ำหวาน(หรือเกษร)ของดอกชบากินในตอนเช้า และตอนเย็นในช่วงเวลาที่เรารดน้ำต้นไม้ แล้วบินเล่นฝ่าละอองน้ำในขณะที่รดน้ำ และเล่นน้ำที่เปียกอยู่ตามใบของต้นชบา  ที่น่ารักสุดๆก็คือเป็นการเล่นที่มีการส่งเสียง ซึ่งดูจะเป็นการแสดงออกซึ่งการมีความสุขอย่างเหลือหลาย  และก็มีการออกเสียงร้องดังๆเป็นครั้งๆเหมือนกับการตะโกนบอกเพื่อนๆให้มาเล่นด้วยกัน  นกกินปลีจัดเป็นนกที่น่ารักเอามากๆทีเดียว ช่วงนี้ก็ยังมาเยี่ยมเยียนและส่งเสียงดังกันอยู่ ตอนเช้าในระหว่างการกินอาหารเช้าของเรา  นกกินปลีนี้มาเป็นคู่ๆเหมือนกัน

 ประสบการณืที่ประทับใจก็มีอยู่ครั้งหนึ่ง ได้มีโอกาศดูแลเขา(อนุบาล)อยู่ประมาณสัปดาห์หนึ่ง น่าจะประมาณ 12-13 ปีมาแล้ว ปีนั้นกรุงเทพฯมีอากาศค่อนข้างจะเย็นมากๆ(หนาว)  เห็นเขานั่งย่อตัว พองขนจนฟูคล้ายลูกปิงปอง ตากแดดอ่อนๆอยู่ที่ลานบ้าน ดูท่าแล้วน่าจะกำลังมีสภาพอ่อนแอมาก กลัวว่าสุนัขที่เลี้ยงไว้จะไปขม้ำเอา ก็เลยไปเก็บเอาเขามาใส่กรง ก็ง่ายๆ เขาไม่บินหนีหรือแสดงอาการตกใจอะไรเลย เข้ากรงแล้วก็เอาโคมไฟอ่านหนังสือที่หัวนอน เอามาส่องเพื่อให้เขาอบอุ่น  ก็นานอยู่หลายชั่วโมงอยู่เหมือนกันกว่าที่เขาจะมีเรี่ยวแรงขึ้นมา  ผมเอาน้ำผึ้งป้อนให้เขา ก็กินดี พอตกเย็นก็แข็งแรงเป็นปกติ กระโดด บินไปมาอยู่ในกรง     

[naitang]

ก่อนผมจะขึ้นนอน  เห็นเขาเป็นปกติดีแล้ว ก็เลยส่องไฟห่าง จะได้ไม่ร้อนมาก  อ๊ะ! ตื่นมาตอนเช้า เห็นเขานอนหงายเอาเท้า 2 ข้างชี้ฟ้า ก็เอาเชาวางบนผ้าแล้วเอาไฟส่องใกล้ๆให้มีความอุ่นจัดๆ หลายชั่วโมงอยู่ แล้วก็กลับมาเป็นปกติ  เลี้ยงเขาต่อไปอีกสามสี่วันด้วยน้ำผึ้งเจือจาง แล้วก็ปล่อยเขาไป   สองสามวันให้หลัง เขา(?, คิดเอาเอง)ก็พาพวกหลายตัวบินกลับมาบินส่งเสียวเจี๊ยวจ๊าว มาหากินกับดอกชบาในตอนเช้าและเล่นน้ำในตอนเย็น ทุกวัน จนรู้สึกว่าเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องทำสำหรับการรดน้ำต้นชบาในตอนเช้าและเย็น โดยจะต้องพยายามบีบสายบางเพื่อพ่นน้ำให้เป็นฝอย เป็นละออง ก็เป็นความรู้สึกของการมีความสุขที่หยั่งลึกอยู่ในใจ   

ภาพที่ติดตาและประทับใจจริงๆของผมและภรรยาก็คือ ภาพที่ตื่นเช้าลงมาแล้วเห็นเขานอนหงายท้อง ตีนทั้งสองข้างชี้ฟ้า  เป็นภาพที่ให้ความรู้สึกทั้งความสงสาร ความเอ็นดู ความเสียใจ ความน่ารัก คละเคล้าพร้อมๆกันไป 

ทุกวันนี้  ในตอนเช้าขณะนั่งทานอาหารเช้า ก็ยังมีนกกินปลีมาส่งเสียงทักทายและแสดงตนให้เห็นอยู่ แล้วก็มาเป็นคู่อีกด้วย

[naitang]

ไปค้นเจอรูปนกกินปลีตัวลูกที่ได้ถ่ายเก็บไว้  ออกมาจากรังเตรียมจะฝึกบิน  เกาะกิ่งไม้รอแม่อยู่นานจนหลับเอียงไปอียงมา  ครับ

[naitang]

ส่งรูปไม่ไป ลองใหม่ครับ  สรุปแล้วทำไม่เป็นครับ   

[เพ็ญชมพู]

วิธีส่งภาพ

๑. บันทึกภาพไว้ในมือถือ หรือ PC
๒. กด "ตัวเลือกเพิ่มเติม"
๓. กด "แนบไฟล์"
๔. กด "เลือกไฟล์"
๕. กด "คลังภาพ"
๖. กดภาพที่ต้องการส่ง
๗. บรรยายภาพที่ส่ง
๘. กด "ส่งข้อความ"