ศึกนางพญานอกบัลลังก์

[Anna]

สื่ออังกฤษก็ตาเหลือกไปตามๆกัน  ว่านางพญานอกบัลลังก็จะย่างเท้าเข้าสู่ทำเนียบขาวเชียวรึ

บัคกิ้งแฮม นางยังเคยเข้าไปย่ำจนพรมเป็นรอยเลอะเทอะมาแล้ว นี่แค่ทำเนียบขาว..

[เทาชมพู]

ล่าสุด เมแกนเป็นข่าวให้บรรดาผู้ไม่ชอบหน้านางได้เม้าท์กระจายกันอีกครั้ง  เมื่อนางกับเจ้าชายไปร่วมงานกุศลชื่อ One805 Live charity event จัดโดยดาราดังเควิน คอสเนอร์ มีดาราดังไปร่วมงานเพียบ
ในฐานะหนึ่งในผู้บริจาค  ทั้งสองได้รับเชิญให้ขึ้นไปยืนบนเวทีด้วย รอคิวมอบของ   มีอยู่ช่วงหนึ่งพิธีกรสาวใหญ่ถือไมค์เดินเฉียดมา    เมแกนนึกว่าพิธีกรคงจะมาส่งไมค์ให้นางได้กล่าวปราศรัยอะไรสักอย่างในฐานะคนดัง  ก็เลยคว้าไมค์ไว้ในมือ
แต่..เปล๊า..พิธีกรไม่ได้คิดจะส่งไมค์ให้สักหน่อย  จึงยึดไมค์ไม่ปล่อยแล้วเดินต่อไป   เมแกนก็เลยเก้อไป (นาทีที่ 2.21)
เป็นอาการเก้อชั่ววินาที แต่เห็นกันทั่วโลก

[เทาชมพู]

ล่าสุด  เก้าอี้วุฒิสมาชิกก็ลอยลับไปสู่มือคนอื่น  ไม่ใช่เมแกนอย่างที่เป็นข่าว

กาวิน นิวซัม(Gavin Newsom) ผู้ว่าการรัฐแคลิฟอร์เนียตกลงเลือกนาง (นางสาว?)ลาฟอนซา บัตเลอร์ ( Laphonza Butler)นักยุทธศาสตร์ของพรรคเดโมแครต มานั่งเก้าอี้ในวุฒิสภาสหรัฐฯ แทนไดแอนน์ ไฟน์สไตน์ ในช่วง 13 เดือนที่เหลือ
บัตเลอร์มีประสบการณ์มากพอตัว   เคยเป็นที่ปรึกษาในการรณรงค์หาเสียงชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของ นางกมลา แฮร์ริส (Kamala Harris) ในปี 2020
ที่เรียกไม่ถูกว่านาง หรือนางสาว เพราะยังไม่ได้ไปค้นว่า ผู้หญิงที่มีคู่สมรสเป็นผู้หญิงด้วยกันและมีลูก 1 คน ควรใช้คำนำหน้าชื่อว่าอะไร ในภาษาไทย    ในอเมริกาน่าจะใช้ Ms.  ไม่มีปัญหา

[เทาชมพู]

    ล่าสุด นางพญาก็เขย่าบัลลังก์อังกฤษอีกครั้งจนได้   ในรูปของหนังสือชื่อ Endgame: Inside the Royal Family and the Monarchy’s Fight for Survival  เขียนนักเขียนโนเนมชาวอังกฤษชื่อโอมิด สกูบี (Omid Scobie) นายคนนี้มีอาชีพเป็นผู้สื่อข่าวค่ายเชียร์ซัสเซกซ์

    เนื้อหาในหนังสือออกมาเป็นทำนองเดียวกับสื่อประเภทแทบลอยด์  คือเต็มไปด้วยเรื่องซุบซิบนินทา เขาว่า..ยังงั้น เขาว่า..ยังงี้   ขุดคุ้ยเรื่องส่วนตัวของพระราชวงศ์ โดยเฉพาะพระเจ้าชาร์ลส์ และเจ้าชายกับเจ้าหญิงแห่งเวลส์   เอามาปรักปรำด้วยข้อหาต่างๆ    ล้วนแล้วแต่สรุปได้ว่า  แต่ละองค์ล้วนทำอะไรร้ายกาจใส่เจ้าชายแฮรี่และเมแกน แบบร้ายแล้วก็ร้ายได้อีก   ราวกับถอดวิญญาณผู้ร้ายในหนังเงียบของฮอลลีวู้ดออกมา  คือโผล่ออกจอก็ร้ายตั้งแต่ต้นจนอวสาน

    ความจริง เรื่องที่นายคนนี้บรรยายมาไม่มีอะไรใหม่     ล้วนเอาของเก่ามาฉายซ้ำ   ว่าด้วยเจ้าชายแฮรี่ถูกข่มเหงจากพ่อที่ไม่ยุติธรรม และถูกกลั่นแกล้งจากพี่ชายจอมโหด    ส่วนที่เกี่ยวกับเมแกน  ประเด็นก็ชูธงผืนเดิมคือนางถูกเหยียดผิวสุดๆ  ไม่ว่าจะทำอะไรแม้แต่หายใจออกมาสัก 1 เฮือก ก็โดนเหยียดแล้ว
    ถ้าใครอ่านประวัติของเมแกนคงจำได้ว่า นางเอาอคติเรื่องสีผิวเป็นจุดขายของนางมาตลอด   เข้าวงการดาราลำบากเลือดตาแทบกระเด็นกว่าดาราสาวอื่นๆก็เพราะฉันไม่ใช่คนผิวขาว    อยู่ในราชสำนักของสามีไม่ได้ก็เพราะคนในนั้นรังเกียจสีผิวของฉัน   ฉันเป็นนักรณรงค์ความเสมอภาคระหว่างชาติพันธุ์ เพราะฉันถูกรังเกียจเรื่องเป็นลูกครึ่งผิวสี ฯลฯ

[เทาชมพู]

    เมื่อย้ายมาอยู่อเมริกาใหม่ๆ  ผู้คนกำลังฮือฮา   เมแกนเคยไปให้สัมภาษณ์ในรายการของเจ้าแม่พิธีกรระดับโลก โอปราห์ วินฟรีย์  นางก็หยิบยี่ห้อ "เหยียดผิว" ขึ้นมาชูธง เล่าว่าตอนที่นางใกล้คลอดอาร์ชี ลูกคนแรก    มี "เจ้านาย" ในพระราชวังพูดเป็นทำนองว่า...กังวลจัง ว่าลูกนางจะออกมาเป็นผิวดำ
      บอกครึ่งๆกลางๆแล้วทิ้งท้ายไว้   เมแกนไม่ยอมเปิดเผยชื่อจนแล้วจนรอดว่า เจ้านายองค์ไหนพูดเหยียดผิวกันขนาดนั้น  จึงมีการคาดเดากันไปทั่วโลกว่าคนที่พูดน่าจะเป็นเสด็จปู่ของเด็กคือพระเจ้าชาร์ลส์     เพราะถ้าเป็นเจ้านายไกลตัวกว่านั้น ก็ไม่น่าจะเดือดร้อนอะไรว่าเด็กคนนี้ผิวจะขาวหรือดำ  และคาดเดากันว่าพระเจ้าชาร์ลส์คงไม่ได้พูดดังๆกับลมกับแล้งอยู่องค์เดียว ต้องปรารภกับใครสักคนแน่นอน    กระแสก็เลยพุ่งเป้าไปที่ควีนคามิลล่า ที่น่าจะเป็นคู่สนทนามากกว่าคนอื่น   
     จนแล้วจนรอด  เมแกนอมพะนำไม่ยอมบอกว่าใครเป็นเจ้าของคำพูด  จนกระทั่งหนังสือ    Endgame ของนายโอมิด สกูบี วางตลาด   ได้รับการแปลจากอังกฤษเป็นภาษาอื่นๆ   หนึ่งในนั้นคือภาษาดัทช์ เพื่อวางขายในเนเธอร์แลนด์
    ความลับก็แตกโพละออกมาในภาษาดัทช์นี่เอง

[เทาชมพู]

    ใน Endgame ฉบับที่แปลเป็นภาษาดัทช์  ดันระบุชื่อผู้พูดถ้อยคำร้ายแรงนี้ ออกมาอย่างชัดเจนว่า คือพระเจ้าชาร์ลส์กับเคท  เจ้าหญิงแห่งเวลส์  สะใภ้ใหญ่   ขณะที่ฉบับภาษาอังกฤษของนายสกูบีเขียนอึมครึม เล่าเหตุการณ์แต่เว้นชื่อผู้พูดเอาไว้
   ในหนังสือยังอ้างด้วยว่า  ข้อหานี้อยู่ในจดหมายที่เมแกนส่งจากสหรัฐอเมริกาไปต่อว่าพ่อผัว  ในปี 2021  และทรงมีจดหมายตอบปฏิเสธกลับมาว่าไม่มีเจตนาอย่างนั้น

     พอประชาชนชาวดัทช์ได้อ่าน  ไฟก็ลุกฮือลามทุ่งไปทั่วประเทศ  ข้ามเขตแดนมาถึงหูประชาชนชาวอังกฤษ  เป็นข่าวครึกโครมรู้กันทั้งเมือง แม้ว่าสื่ออังกฤษไม่กล้าระบุชื่อเจ้านายไว้ในข่าว  แต่ทุกสื่อก็รู้ว่าบุคคลในหนังสือเล่มนี้เป็นใคร  
     ของพรรค์นี้มันปิดกันได้ที่ไหนเล่า  
     เรื่องจริงไม่จริงยกไว้ก่อน   ที่แน่ๆคือเรื่องนี้เป็นการกล่าวหาหมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักรด้วยข้อหาร้ายแรงอย่างไม่เคยมีมาก่อน   มากพอที่ผู้เผยแพร่มีสิทธิ์จะถูกลากตัวขึ้นศาล  ฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายมหาศาล จนสิ้นเนื้อประดาตัว
     สำนักพิมพ์อเมริกันผู้ผลิตและจำหน่ายหนังสือ Endgame ก็ขนหัวลุก รีบบอกสำนักพิมพ์ดัตช์ให้ยุติการจำหน่ายโดยด่วน   เพื่อเช็ดล้างปัญหาให้หมดจดเสียก่อนจะพังไปตามๆกันเหมือนตัวโดมิโน

[เทาชมพู]

  ในอังกฤษมีพิธีกรดังอยู่คนหนึ่งขื่อนายเพียร์ส มอร์แกน  ถ้าใครเคยดูรายการ Britain Got Talent  ที่เป็นรายการประเภทค้นฟ้าคว้าดาว  หามือสมัครเล่นที่มีพรสวรรค์ในศิลปะด้านต่างๆ  คงจำได้ว่าเขาเคยเป็นหนึ่งในกรรมการตัดสิน  ต่อมาก็มีรายการวิเคราะห์ข่าวของตัวเอง
   เพียร์ส ชังน้ำหน้าเมแกนเข้ากระดูกดำ   เบื้องหลังข่าวปิดกันให้แซดว่าก่อนหน้าเมแกนจะพบเจ้าชายแฮรี่  นางเป็นดาราพยายามไต่ระดับทางสื่อมวลชน ด้วยการอ่อยเพียร์ส มอแกน   แต่ความสัมพันธ์ยังไม่ทันเร่ิ่มก็เจอแฮรี่เข้าเสียก่อน  นางก็เลยทิ้งเพียร์สโครมใหญ่ แบบตัดขาดไปดื้อๆ ไม่พบ ไม่พูด ไม่ติดต่อ  หายตัวไปเลยนับแต่นั้น
  เพียร์สก็เลยเป็นปรปักษ์กับเมแกนอย่างเปิดเผย    ไม่ว่าจะวิเคราะห์ข่าวเกี่ยวกับนางทีไร เป็นแสดงความไม่เชื่อถือ ไม่นับถือ ไม่เห็นด้วย ตลอดมา   
   พอข่าวหนังสือฉบับดัทช์ของนาย โอมิด สกูบี มาถึงมือของนายเพียร์ส   ก็เข้าทางพอดี  เขาก็ทำตัวเป็นแนวหน้ากล้าตาย  ใช้สิทธิเสรีภาพของสื่อ ประกาศกลางรายการ “Piers Morgan Uncensored” อย่างไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหม   แฉว่าบุคคลที่ถูกกล่าวหาในหนังสือ คือพระเจ้าชาร์ลส์ กับเจ้าหญิงแห่งเวลส์
   เพียร์สแถลงอย่างอาจหาญว่า
    " ผมจะบอกพระนามเจ้านาย 2 องค์ที่ระบุไว้ในหนังสือ Endgame ฉบับแปลเป็นภาษาดัตช์   ด้วยเหตุผลว่าในเมื่อชาวดัตช์เดินเข้าร้านหนังสือ หยิบขึ้นมาเปิดอ่านพระนามได้อย่างเปิดเผย   แล้วทำไมพวกเราชาวอังกฤษจะรู้ไม่ได้   พวกเรามีสิทธิ์ที่จะได้รู้เรื่องเช่นกัน   เราจะได้นำมาอภิปรายกันอย่างกว้างขวางถึงข้อเท็จจริงในหนังสือนี้    ส่วนตัวผมไม่เชื่อว่าจะมีเจ้านายองค์ใดของเรามีคำพูดในทางเหยียดผิวออกมา   ตราบใดยังไม่มีหลักฐานยืนยันพิสูจน์ได้  ผมไม่มีวันเชื่อข้อกล่าวหานี้”

[เทาชมพู]

  เท่านั้นยังไม่พอ   เพียร์สทิ้งระเบิดส่งท้ายว่า
  “ เรามาตั้งกระบวนการค้นคว้าหาความจริงกันดีกว่า ว่าพระเจ้าชาร์ลส์และเจ้าหญิงแห่งเวลส์เคยตรัสไว้อย่างนั้นจริงหรือไม่ เนื้อหาแท้ๆที่ตรัสคืออะไร   เป็นคำที่สะท้อนทัศนะเหยียดผิวจริงหรือไม่  ส่วนผมก็ดังที่กล่าวแล้ว   ผมไม่เชื่อว่าจะมีจริง"

     พอเพียร์สเปิดจุกขวดให้ยักษ์หลุดผลัวะออกมาได้    สื่อยักษ์อเมริกันเจ้าเก่าคือ นิวยอร์กโพสต์ ก็ขานรับทันควัน   รีบนำคำเฉลยของเพียร์ส มอร์แกน มาตีพิมพ์ขึ้นเว็บไซต์ข่าว   อ้างอิงข่าวจากปากของพิธีกรชาวอังกฤษอีกที    ในเมื่อเพียร์สให้เหตุผลว่า  ตอนนี้ผู้คนในเนเธอร์แลนด์รู้กันหมดแล้ว  จะมาปิดคนอังกฤษไว้หาอะไร   คนอังกฤษที่เป็นประชากรของพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษก็สมควรจะรู้ว่าพระเจ้าแผ่นดินของเขาถูกกล่าวหาร้ายแรงว่ายังไงบ้าง
     เข้าไปดูได้ที่นี่ค่ะ
    https://nypost.com/2023/11/29/entertainment/piers-morgan-names-king-charles-and-kate-middleton-as-royals-who-asked-troubling-questions-about-archies-skin-color/

[เทาชมพู]

   พอยักษ์หลุดออกไปเพ่นพ่านทั่วโลก   พระเจ้าชาร์ลส์ก็จำต้องขีดเส้นจบให้นโยบายหุบปากเงียบที่เรียกว่า Never complain, never explain ที่พระราชวงศ์ใช้เป็นวิธีตอบโต้ข่าวลือทั้งหลายมาโดยตลอด     เพราะตอนนี้มันไม่ใช่แค่คนโน้นกระซิบว่างั้น คนนี้กระซิบว่างี้  กันอีกแล้ว  แต่เป็นหนังสือลายลักษณ์อักษรที่ยืนยันพระนามของพระองค์และพระสุณิสา ในข้อหาร้ายแรงว่าเหยียดผิว  ซึ่งเป็นข้อหาผิดทั้งกฎหมายและศีลธรรม ที่สำคัญไม่เคยมีพระเจ้าแผ่นดินองค์ไหนโดนข้อหานี้มาก่อน   
   มีข่าวออกมาว่าพระเจ้าชาร์ลส์ทรงเรียกหารือเจ้าฟ้าชายวิลเลียมแลคณะที่ปรึกษาชั้นผู้ใหญ่ เพื่อกำหนดแนวทางดำเนินการ เพราะสาธารณชนอังกฤษเริ่มเโวยวายโกรธแค้นกันแล้ว   สส. พรรคอนุรักษ์นิยม ก็โดดออกมาเสนอร่างกฎหมายถอดถอนเจ้าชายแฮรีและเมแกนให้จากตำแหน่งดยุคและดัชเชสแห่งซัสเซกซ์ ด้วยข้อหาเป็นภัยต่อสถาบันพระมหากษัตริย์

[เพ็ญชมพู]

เข้าไปดูได้ที่นี่ค่ะ

https://nypost.com/2023/11/29/entertainment/piers-morgan-names-king-charles-and-kate-middleton-as-royals-who-asked-troubling-questions-about-archies-skin-color/

[เทาชมพู]

   ในเมื่อหนังสือที่กะว่าจะโกยเงินเข้ากระเป๋าตามรอยหนังสือ Spare   กลับกลายเป็นว่าจะต้องโกยเงินออกไปจ่ายราชสำนักข้อหาหม่ิ่นประมาท   นายโอมิด สกูบีก็วิ่งพล่านหาทางออก    อย่างแรกที่ทำคือวิ่งแจ้นไปออกรายการนิวส์ไนท์ของบีบีซี ที่กระหายคำตอบอยู่แล้ว   
    ในรายการที่ออกอากาศคืนพฤหัสบดี 30 พฤศจิกายน 2023  สกูบีใช้วิชา "กลิ้งไว้ก่อน พ่อสอนไว้ "คือบอกว่าเขาเองคือผู้เสียหาย ต่างหาก  (ไม่ยักใช่จำเลย)  เขาแสนจะเจ็บปวดรวดร้าวหัวใจกับข่าวที่กระพือกันใหญ่โต  แล้วยังเคลือบแคลงใจกับความไม่ชอบมาพากลหลายๆอย่างที่มากระทบตัว 
    นายสกูบีปากแข็งไม่ยอมกล่าวขอพระราชทานอภัยพระราชวงศ์   เพราะถ้าหากว่าพูดออกไปก็เท่ากับยอมรับว่าตัวเองเป็นคนผิด   จึงต้องยืนกรานกระต่ายขาเดียวว่า เขาไม่อาจขออภัย เพราะเขาเองก็งุนงง ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น  เรื่องราวจึงกลับตาลปัตรไปขนาดนี้
   เขาร่ายยาวต่อไปว่า หนังสือทุกสำนวนที่เขาเขียน  ไม่ว่าต้นฉบับ  ฉบับที่ตรวจแก้แล้ว กับฉบับที่พิมพ์เสร็จเป็นเล่ม     เขาไม่ได้ระบุชื่อเจ้านายองค์ไหนออกไปทั้งสิ้น   มันเกิดปัญหาขึ้นมาเมื่อแปลเป็นภาษาดัทช์ต่างหาก    ฉบับที่แปลเป็นภาษาดัทช์ออกสู่ท้องตลาดมีชื่อเจ้านายโผล่ออกมาได้ยังไงเขาก็ไม่รู้ไม่เห็น     ต้องไปถามคนแปลเอาเองว่าเติมชื่อเข้าไปโดยพลการหรือเปล่า

[เทาชมพู]

อ้าว   กลายเป็นว่าอุนจิในมือนายสกูบีถูกโยนโครมไปให้นักแปล  ซึ่งมีอยู่ 2 คนด้วยกัน    เธอก็นั่งไม่ติดน่ะซี   อยู่ๆของโสโครกหล่นลงมาเต็มตัก  คนหนึ่ง( ชื่อ Saskia Peeters ) ออกมาแถลงกับสื่อทันทีว่า  ต้นฉบับเล่มภาษาอังกฤษที่ได้รับมา มีพระนามของพระเจ้าชาร์ลส์และเจ้าหญิงเคทหราอยู่ในนั้นเรียบร้อยแล้ว   
เธอให้สัมภาษณ์แก่เดลิเมลออนไลน์เมื่อวันพฤหัสบดี 30 พฤศจิกายน 2023 ว่า
“ในฐานะผู้แปล ดิฉันแปลสิ่งที่ได้รับมอบมา   ต้นฉบับเป็นอย่างไรก็แปลไปตามนั้น  ไม่ได้ตัดไม่ได้เติม   ดิฉันทำงานตามหน้าที่ที่สนพ.ว่าจ้าง  คือแปลจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาดัตช์"
ส่วนผู้แปลอีกคนที่ทำงานร่วมกัน ก็ออกมาแถลงกับเดอะซัน ทำนองเดียวกันว่า
 “เราเป็นนักแปลอาชีพ  มีประสบการณ์การทำงานมาหลายปี  ไม่ยุติธรรมที่จะถูกโทษว่าความผิดพลาดนี้เกิดขึ้นเพราะเรา   เราไม่ได้ทำเกินจากต้นฉบับ"

[เทาชมพู]

    ในเมื่อป้ายสีนักแปลไม่ได้ผล  ฝา่ยนั้นยืนยันว่าแปลตามต้นฉบับตรงเป๊ะๆ     บริษัทยูไนเต็ดทาเลนท์เอเยนซี ซึ่งเป็นตัวแทนจัดพิมพ์และจำหน่ายหนังสือของนายสกูบี ก็นั่งเฉยอยู่ไม่ได้   จำต้องเปิดม่านออกมาแก้ตัวแบบไม่เต็มปากว่า
     "ต้นฉบับที่นักเขียนส่งมาให้พิมพ์นั้น  บริษัทก็ส่งต่อไปให้สำนักพิมพ์ในเนเธอร์แลนด์ดำเนินการ  ต้นฉบับมีย่อหน้าที่ระบุชื่อพระเจ้าชาร์ลส์และเจ้าหญิงเคท    ตะ..แต่...แต่..เอ่อ...บริษัททำผิดขั้นตอนนิดหน่อยคือไม่ได้ส่งให้ฝ่ายกฎหมายตรวจสอบให้เรียบร้อยเสียก่อน     จนฝ่ายกฎหมายท้วงขึ้นมาถึงได้ถอดข้อความตรงนั้นออกไป   แต่ต้นฉบับแรกนั้นหลุดไปถึงมือผู้แปลแล้ว   ก็เป็นได้ว่าผู้แปลแปลจากฉบับร่างแรก  สนพ.แถลงกับเดอะไทมส์แบบนั้น"

   ทั้งๆแก้ตัวสุดความสามารถ  ก็ยังไม่วายสรุปคนละทางกับนักเขียน    คือ "มีการระบุพระนาม แต่ไม่ได้ตั้งใจจะเผยแพร่ออกไป"
   ประชาชนฟังแล้วก็หันไปบอกกันว่า
   "มันก็ฟังไม่ค่อยจะขึ้นอยู่ดีนะยู   อย่างแรก ทำไมสำนักพิมพ์ระดับข้ามชาตินี้ถึงได้สะเพร่าสุดขีดขนาดนั้น  ทำงานกันเหมือนเด็กหัดเล่น ไม่ใช่มืออาชีพ    และข้อสองก็คือ  ยังแก้ข้อหาไม่ตกอยู่ดีเรื่องนายสกูบีระบุหรือไม่ระบุชื่อเจ้านายกันแน่          เพราะสำนักพิมพ์ยืนยันว่าระบุ  แต่เผลอหลุดไป ต้องขออภัยที่เซนเซอร์ไม่ทัน" 

[เทาชมพู]

    เมื่อสนพ.ต้นน้ำออกมาชี้แจงแบบนี้   สำนักพิมพ์ปลายน้ำคือสำนักพิมพ์แซนเดอร์ในเนเธอร์แลนด์ที่รับผิดชอบเรื่องตีพิมพ์ฉบับภาษาดัทช์  ก็อยู่นิ่งไม่ได้อีกคน    ต้องออกมาแถลงยืนยันว่า ต้นฉบับภาษาอังกฤษที่สำนักพิมพ์แซนเดอร์ได้รับมานั้น มีพระนามเจ้านายอยู่ในนั้นจริงๆ  เขาก็ส่งให้นักแปลไปตามระเบียบขั้นตอน
    ส่วนที่อ้างว่า สนพ.ต้นน้ำรีบส่งต้นฉบับแก้ไขมาให้ทีหลังนั้น อยู่ไหน ส่งมาจริงหรือไม่   สนพ.ปลายน้ำไม่ได้ไขปริศนาข้อนี้ จึงยังอึมครึมอยู่
 
    จะว่าไป  เรื่องนี้ไม่ได้ก่อความยุ่งยากทางกฎหมายเท่าใดนัก  เพราะถึงแก้ตัวพัลวันยังไง  สนพ.สองแห่งก็ยอมรับตรวกันว่า ต้นฉบับที่ระบุพระนาม มีจริง   ถูกส่งไปให้แปลและตีพิมพ์จริงๆ   นักแปลไม่ได้ต่อเติมกันเองโดยพลการ   ดังนั้นบูมเมอแรงก็ตีกลับมาที่นายสกูบี    หนีความรับผิดชอบไปไม่พ้น ว่าเขาได้กระทำลงไปจริงๆ คือระบุพระนามเจ้านายในเรื่องที่ก่อความเสียหายร้ายแรงแก่เจ้านายสององค์นั้น
     เดาตามรูปการณ์ว่า นายสกูบีน่าจะเอาตัวรอดด้วยการซัดทอดไปถึงผู้อยู่เบื้องหลัง    เพื่อให้ตัวเองกลายเป็นพยาน ไม่ใช้จำเลยในศาล
     และผู้อยู่เบื้องหลัง   ก็ไม่ต้องเสียเวลาเดาให้ยากว่าเป็นใคร

[เทาชมพู]

    เมื่อเกิดเรื่องอื้อฉาวขึ้นมา นายสกูบีออกมายืนยันคอเป็นเอ็นว่าเขาไม่ได้รู้จักมักคุ้นกับเมแกนเป็นส่วนตัวเลยสักนิด   แม้ว่าโชว์ตัวเชียร์ดัชเชสแห่งซัสเซกซ์ออกหน้าออกตามาก่อนหน้านี้ จนสื่อตั้งฉายาให้ว่า  Cheerleader-in-Chief of Meghan หรือประธานเชียร์ลีดเดอร์ของเมแกนก็ตาม
    แต่นายสคูบีเป็นไก่อ่อน   จึงหลุดพิรุธออกมาในหนังสือ
    คืออ้างอิงที่มาเรื่องเหยียดผิวอาร์ชี  ว่าเขาไม่ได้นั่งเทียนเขียนข่าว  แต่มีที่มาจากจดหมายที่โต้ตอบกันระหว่างเมแกนกับพระเจ้าชาร์ลส์
    กล่าวคือเมื่อเมแกนโบกมืออำลาราชสำนักมาอยู่มอนเตชิโตใหม่ๆ    นางเขียนจดหมายไปหาพ่อผัว  ต่อว่าต่อขานว่าพระเจ้าชาร์ลส์ว่าทรงกล่าวถึงหลานปู่ที่ยังอยู่ในท้องลูกสะใภ้ในทำนองแบ่งแยกผิวขาว(ทางฝั่งแฮรี่) กับผิวดำ (ทางฝายนาง)     พระเจ้าชาร์ลส์ก็เชียนตอบมาว่าไม่ได้มีเจตนาร้ายอย่างใด
    จดหมายนี่แหละที่นายสคูบีใช้เป็นหลักฐานยืนยันว่ามีการเหยียดผิวจริงๆ   ไม่ใช่ข่าวประเภท "เขาว่า" อย่างที่คนเข้าใจ
    ปัญหาที่นายสคูบีน่าจะนึกไม่ถึง คือในเมื่อตัวเองอ้างว่าไม่ได้รู้จักมักคุ้นกับเมแกน  แล้วรู้เรื่องจดหมายส่วนตัวของสองคนนี้ได้อย่างไร