หนังสือ The movie stars story ออกจำหน่ายในปี 1984 ในปี 1986 ผมเห็นมันวางขายอยู่ในแผงหนังสือในห้าง Central สาขาสีลม ห้างโปรดที่ผมไปเดินแทบจะทุกอาทิตย์ ผมจำราคาไม่ได้รู้แต่ว่ามันแพงเพราะมันเป็นหนังสือนำเข้า แล้วยังเล่มใหญ่หนาหนักเพราะเป็นปกแข็งข้างในเป็นกระดาษมันอย่างดี แต่ผมก็ควักเงิน (ดังหนับ) ซื้อมันมาอย่างไม่ต้องคิด
พอกลับมาถึงบ้านผมก็รีบเปิดออกสำรวจ หนังสือเล่มนี้เล่าเรื่องดาราดังโดยแบ่งออกเป็นยุค ๆ ยุคแรกเริ่มคือ 1920s ขณะเริ่มพลิกดูพลางคิดว่า ‘จะมีปัญญาอ่านหมดมั้ยหว่า’ พอมาถึงหน้าหนึ่งของดาราในยุค 20s ผมก็หยุดตะลึงกับรูปของดาราหญิงคนหนึ่ง นอกจากจะสวยแล้วรูปเธอใส่หมวก beret (ใช่ป่าว) ทำให้แลดูเก๋เหมือนผู้หญิงในยุคใหม่ แล้วผมก็ตั้งหน้าตั้งตาแกะเรื่องราวของเธอเป็นคนแรก
ประวัติคร่าว ๆ คือ Louise Brooks เกิดในปี 1906 เธอเป็นนักแสดงในยุค 20s ผลงานของเธอไม่เด่นดัง แต่สิ่งที่ทำให้เธอเด่นดังคือ style การแต่งตัวของเธอ เธอช่วยผลักดันการแต่งกายในแบบที่เรียกว่า flapper คือ นุ่งกระโปรงสั้น ไว้ผมบ๊อบ ใส่หมวก และฟัง/เต้นกับเพลงแจ๊ส ให้แพร่หลายต่อสาธารณะชนอเมริกันผ่านทางสื่อ
เมื่อเซ็งกับงานที่ฮอลลีวู้ดที่ไม่ก่อให้เกิดความก้าวหน้า เมื่อจบสัญญา LB ก็ข้ามไปเล่นหนังที่ยุโรปแทนในปี 1929 หนังที่เธอเล่นในยุโรปดังกว่าอเมริกา แต่ปลายปีนั้นเธอก็กลับมาของานทำที่ฮอลลีวู้ด แต่นิสัยไม่ยอมใครทำให้เธอไปงัดข้อกับ Harry Cohn ซึ่งเป็นประธานของ Columbia Studio ผลก็คืออาชีพเธอดับวูบ
ในปี 1932 LB กลายเป็นคนล้มละลายและหายไปจากวงการบันเทิง มีข่าวลือว่าช่วงนั้นเธอหาเงินจากอาชีพ ‘paid escort’
ใน 1955 LB กลับมาดังอีกครั้ง...
การค้นพบกากฟิล์มของ LB นำมาซึ่งเทศกาลหนังของ Louise Brooks (1957) ส่งให้เธอกลับขึ้นมาดังในแวดวงบันเทิงของอเมริกาอีกครั้ง แม้จะไม่เกี่ยวกับการแสดง ความโล่งอกที่อนาคตกลับมามั่นคงอีกครั้งทำให้เธอผ่อนคลายความกังวลแล้วลงมือเขียนบทความและหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับชีวิตและอาชีพของตัวเอง
A collection of her writings, titled Lulu in Hollywood, published in 1982 and still in print, was heralded by film critic Roger Ebert as "one of the few film books that can be called indispensable."
LB ตายในปี 1985 ด้วยโรคหัวใจ เพียง 1 ปีหลังจากหนังสือประวัติดาราฮอลลีวู้ดที่ผมซื้อมาตีพิมพ์ ในส่วนประวัติของเธอจึงยังไม่ได้ลงวันตายของเธอ
หนัง Beggars of life (1928) ได้ชื่อว่าเป็นหนังดังที่สุดในอาชีพของเธอ นี่คือเรื่องย่อ: After killing her treacherous step-father, a girl tries to escape the country with a young vagabond. She dresses as a boy, they hop freight trains, quarrel with a group of hobos, and steal a car in their attempt to escape the police, and reach Canada.
(ผมว่าหน้าตาเธอเหมือนคนยุคใหม่นะ)
หนัง Pandora’s Box (1929) ถ่ายทำในเยอรมัน (เพลงประกอบเป็นของทำขึ้นมาใหม่)
หนัง Diary of a lost girl (1929)
หนังเสียง God’s gift to women (1931)
อีกเรื่องหนึ่งที่โหมกระพือความดังให้กับ LB ในช่วงรุ่งโรจน์ของเธอคือ รสนิยมทางเพศของเธอ ข่าวหนาหูบอกว่าเธอได้ชื่อว่าเป็น lesbian คนแรกของฮอลลีวู้ด ซึ่งเจ้าตัวไม่ยอมรับหรือปฏิเสธ
According to biographer Barry Paris, Brooks had a "clear preference for men", but she did not discourage the rumors that she was a lesbian, both because she relished their shock value, which enhanced her aura, and because she personally valued feminine beauty. Paris claims that Brooks "loved women as a homosexual man, rather than as a lesbian, would love them. ... The operative rule with Louise was neither heterosexuality, homosexuality, or bisexuality. It was just sexuality ..."
ดีใจจังที่มีที่ให้ระบายเรื่องนี้
