ตอนเด็กๆท่องประวัติพระคริสต์เจ้ามาถึงตอนนี้ ก็สงสัยอยู่คนเดียวว่า มดยอบ คืออะไร ทองคำน่ะรู้ละ กำยานก็พอรู้จัก เป็นเครื่องหอมที่ใช้เผาให้หอมอบอวลทั่วห้อง มักใช้ในการทำพิธีทางศาสนา แต่มดยอบนี่สุดจะวาดภาพ
เพื่อนๆไม่เห็นมีใครสงสัยสักคน ก็เลยไม่กล้าถามมาแมร์ เพราะบางท่านดุมาก ถามสุ่มสี่สุ่มห้าอาจจะถูกดุได้ เลยเก็บเอาไว้จนบัดนี้ ถ้าคุณโหน่งรู้จักช่วยบอกด้วยนะคะ
คุณวิกกี้ อธิบายว่า คำว่า มดยอบ มาจากภาษาจีนว่า 沒藥 (mo yao) อักษรตัวแรกคือ 沒 มาจากภาษาฮีบรู מור (mor) ซึ่งแปลว่า ขม อักษรตัวที่สอง 藥 แปลว่า ยา
מור (mor) ในภาษาฮีบรู ตรงกับ ܡܪܝܪܐ (mureera) ในภาษาแอราเมอิก และ مُرّ (murr) ในภาษาอาหรับ ซึ่งเป็นที่มาของ myrrh อันหมายถึง มดยอบ ในภาษาอังกฤษ
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ อธิบายว่า มดยอบ คือ ยางหอมสีแดงอมเหลืองหรือนํ้าตาลอมแดงได้จากรอยแตกของเปลือกไม้หรือจากการกรีดเปลือกไม้ต้นหลายชนิดในสกุล
Commiphora วงศ์ Burseraceae เช่น ชนิด
C. habessinica Co. (Berg) Engl.,
C. myrrha (Nees) Engl. ใช้ทำยา แต่งกลิ่นเครื่องสำอาง และใช้ในพิธีทางศาสนา
