พีเคเล่าว่า
"ระหว่างเส้นทาง ผมผูกมิตรกับเพื่อนฮิปปี้อีกหลายคน พวกนี้แบ่งอาหารให้ผมกิน สอนผม และช่วยนำทางผมด้วย ผมไม่รู้สึกว้าเหว่เลยเพราะเจอเพื่อนเดินทางด้วยตลอด ผมไม่เคยพบใครที่ผมไม่ชอบหน้า มันเป็นประสบการณ์ใหม่ ในโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยความรักและสันติ และแน่ที่สุดคือเสรีภาพ อุปสรรคใหญ่สุดของผมเกิดจากความคิดของผมเอง ที่คิดโน่นคิดนี่ และเฝ้าแต่หวั่นใจอยู่ตลอดว่าเราจะไปได้รอดไหม"
เอาเส้นทางมาให้คุณหมอ CVT ดูค่ะ
เส้นทางนี้เรียกว่า เส้นทางสายฮิปปี้ (The Hippie Trail) คือเส้นทางทางบกที่พวกฮิปปี้นิยมใช้ในการเดินทางจากยุโรปมายังอินเดีย โดยเฉพาะเมื่อ The Beatles เดินทางไปอินเดียในค.ศ. ๑๙๖๘ ทำให้มีผู้คนเดินทางท่องเที่ยวเพื่อจะไปให้ถึงอินเดียเพิ่มขึ้น การเดินทางของพวกฮิปปี้ ซึ่งส่วนใหญ่ยังอยู่ในวัยหนุ่มวัยสาว จะเลือกการเดินทางทางบกที่เสียค่าใช้จ่ายน้อย เช่น การโบกรถ การขึ้นรถโดยสารสาธารณะ รถไฟ และพักในโรงแรมราคาถูก
ชาร์ล็อตต์เองก็มาอินเดียด้วยเส้นทางสายฮิปปี้ ด้วยการนั่งรถตู้มาพร้อมกันเพื่อนผ่านเส้นทางสายนี้ โดยเป็นการมาจากยุโรป ผ่านตุรกี, อิหร่าน, อัฟกานิสถาน ก่อนจะเดินทางมาถึงอินเดีย โดยใช้เวลาถึง ๒๒ วัน
ส่วนหนึ่งที่ทำให้ชาร์ล็อตต์และพีเคไม่รู้สึกแปลกแยกซึ่งกันและกัน อาจจะเป็นเพราะทั้งสองรักในศิลปะและเป็นฮิปปี้ในจิตวิญญาณเหมือนกัน 
จาก จากอินเดียถึงสวีเดน : การปั่นจักรยานข้ามโลกตามหารักแท้ของ 'พีเค' ศิลปินไส้แห้งสุดระห่ำ
เส้นทางสายฮิปปี้
