ตำนานรักข้ามทวีป

[เทาชมพู]

    ทั้งสองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน  2-3 สัปดาห์    ชาร์ล็อตต์ไม่อาจอยู่นานกว่านั้นได้เพราะวีซ่านักท่องเที่ยวกำลังจะหมดอายุ    เธอต้องเดินทางกลับสวีเดน  แต่ก็ยังเขียนจดหมายกลับมาติดต่อกับพีเคอย่างสม่ำเสมอ   
   พีเคตัดสินใจจะไปอยู่กับเธอ
 
   ปัญหาใหญ่คือเขาไม่มีเงินพอค่าเครื่องบิน  ชาร์ล็อตต์ตกลงส่งตั๋วเครื่องบินมาให้ แต่พีเคถือว่าลูกผู้ชายไม่ควรจะรับเงินจากผู้หญิง  เขาก็เลยส่งตั๋วคืนไปให้เธอ  บอกว่าความรักของเขาไม่จำเป็นต้องใช้ตั๋วเครื่องบินเพื่อจะไปหาคนที่เขารัก

   เวลาผ่านไปถึงหนึ่งปีครึ่ง  พีเคก็ยังเก็บออมเงินได้ไม่พอแม้แต่ตั๋วครึ่งใบ   ในที่สุดเขาตัดสินใจว่าห่างกันนานพอแล้ว  ถึงเวลาที่จะต้องหาทางอื่นเพื่อไปพบคนรักให้ได้ 
   เขาก็เลยขายทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่ ได้เงินมา 80 ดอลล่าร์
   เขาซื้อจักรยานเก่ามาคันหนึ่งในราคา 60 รูปี ขนสัมภาระเล็กน้อยที่เหลือเช่นอุปการณ์วาดรูป  แล้วออกเดินทางมุ่งหน้าไปยุโรป
   เริ่มต้นที่อินเดีย พีเคปั่นจักรยานไปสู่จุดหมายปลายทางที่สวีเดน

[CVT]

ผมลองลากวัดระยะทางจากอินเดียไปสวีเดน
โอ้โห! ไม่น่าจะต่ำกว่า ๗,๐๐๐ กม. เลยครับ

[เทาชมพู]

เอาเส้นทางมาให้คุณหมอ CVT ดูค่ะ

[เทาชมพู]

   พีเคออกเดินทางด้วยสองล้อ จากกรุงนิวเดลีไปอมริตสา  แล้วออกชายแดนไปเข้าอัฟกานิสถาน  จากนั้นเขาก็ใช้เส้นทางที่อเลกซานเดอร์มหาราชเคยกรีฑาทัพมาบุกอินเดียในสมัยโบราณ   มุ่งไปสู่อิหร่าน  ออกจากอิหร่านไปตุรกี  บุลกาเรีย  ยูโกสลาเวีย  เยอรมนี และออสเตรีย  จนกระทั่งมาถึงชายแดนประเทศเดนมาร์ค

    เล่าฉบับย่อแบบนี้ดูเหมือนพระเอกของเราไปได้ง่ายๆ  แต่เอาเข้าจริงแล้ว  มันเป็นเส้นทางที่คำว่า "วิบาก" และ "ทรหด" ยังบรรยายให้เห็นภาพได้น้อยไป
    พีเคเผชิญสภาพภูมิประเทศทุกชนิด  ทั้งทะเลทรายแห้งแล้งในอัฟกานิสถาน   ท้องทุ่งชนบทกว้างใหญ่ไพศาลทุรกันดาร  อากาศร้อนจัดในเอเชียแล้วเปลี่ยนเป็นเย็นจัดในยุโรป     ผ่านทุ่งราบ ภูเขา เมืองใหญ่น้อย  แล้วแต่จะคลำหาเส้นทางไปทางไหนได้   เพราะเขาไม่เคยออกนอกอินเดียมาก่อน
   รถจักรยานเก่าๆของเขาเสียหลายต่อหลายครั้ง   พีเคต้องจูงหรือหอบหิ้วมันเดินไปตามเส้นทางที่เขาเองก็ไม่รู้จักมาก่อน  จากหมู่บ้านถึงหมู่บ้าน  จากเมืองถึงเมือง เพื่อไปให้ถึงชายแดนของแต่ละประเทศ
   บางครั้งเขาต้องโบกรถ หอบจักรยานขึ้นรถบรรทุกที่ผ่านมาเพื่อเดินทางไปให้ถึงหมู่บ้านถัดไป   กลางคืนเขานอนพักแรมกลางทุ่ง  ถ้าหาที่พักไม่ได้   เรียกว่าค่ำไหนนอนนั่น   ถ้าไม่มีใครแบ่งปันอาหารให้  เขาก็ต้องอดข้าวทีละหลายๆวัน   ถ้ามีกินก็คือพึ่งพาอาหารจากชาวบ้านใจบุญ โดยวาดภาพให้เป็นค่าตอบแทน   

[เทาชมพู]

 

[เทาชมพู]

   พีเคเก็บเงิน 80 ดอลล่าร์ไว้ในเข็มขัดติดตัวตลอด พยายามเดินทางโดยไม่ใช้เงินส่วนนี้เลย   แต่หารายได้เพิ่มจากรับจ้างวาดรูปไปตลอดทาง  เขาเขียนจดหมายส่งข่าวถึงชาร์ล็อตต์เป็นระยะ
   เขาได้รับจดหมายที่เธอส่งมาให้ตามเมืองต่างๆที่เขาแวะ คือเมืองกันดะฮาร์และคาบูลในอัฟกานิสถาน  และอิสตันบูลในตุรกี  แต่ละครั้ง กำลังใจเขาก็เพิ่มขึ้นมากโข พอจะฝ่าฟันต่อไปได้
   พีเคเล่าว่า
   " ระหว่างเส้นทาง ผมผูกมิตรกับเพื่อนฮิปปี้อีกหลายคน  พวกนี้แบ่งอาหารให้ผมกิน  สอนผม และช่วยนำทางผมด้วย       ผมไม่รู้สึกว้าเหว่เลยเพราะเจอเพื่อนเดินทางด้วยตลอด   ผมไม่เคยพบใครที่ผมไม่ชอบหน้า  มันเป็นประสบการณ์ใหม่ ในโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยความรักและสันติ  และแน่ที่สุดคือเสรีภาพ   อุปสรรคใหญ่สุดของผมเกิดจากความคิดของผมเอง ที่คิดโน่นคิดนี่ และเฝ้าแต่หวั่นใจอยู่ตลอดว่าเราจะไปได้รอดไหม"
     แต่ถึงจะลำบากเลือดตาแทบกระเด็น  พีเคก็ไม่ย่อท้อ   อุปสรรคใดๆก็ไม่อาจขวางกั้นไม่ให้เขาบรรลุถึงความฝันได้

[เทาชมพู]

    หลังจากเดินทางลำเค็ญแสนสาหัาอยู่ 4 เดือนกับอีก 3 สัปดาห์  เขาก็มาถึงชายแดนสวีเดน ที่เมืองโกเทนเบิร์ก
   เมื่อมาถึงด่านตรวจ  เจ้าหน้าที่ต.ม. ที่นั่นงงงันไปตามๆกันเมื่อเห็นชายหนุ่มชาวอินเดียปั่นจักรยานมาถึงชายแดน    เดาว่าพวกนี้เกิดมาคงไม่เคยพบเคยเห็นไม่ว่าจะเป็นนักเดินทางชาวอินเดีย หรือคนปั่นจักรยานข้ามประเทศโผล่เข้ามาแถวนี้
   เมื่อฟังเรื่องที่พีเคเล่า  ก็ยิ่งไม่มีใครเชื่อเข้าไปใหญ่   มันพิสดารเกินกว่าจะเป็นจริงได้  แม้ว่าพีเคงัดรูป
ถ่ายแต่งงานของเขากับชาร์ล็อตต์มาให้เจ้าหน้าที่ ต.ม. ก็ไม่มีใครยอมเชื่ออยู่ดี
    ใครจะเชื่อว่าชาวสวีเดนตระกูลสูงอย่างพวกฟอน เชดวินจะลดตัวลงมาแต่งงานกับชายอินเดียยากจนสิ้นไร้ไม้ตอก
   พีเคว้าวุ่นใจมาก  สิ่งเดียวที่ทำได้คือโทรศัพท์ไปหาชาร์ล็อตต์ เพื่อบอกว่าเขามาถึงสวีเดนแล้ว

   ก่อนหน้านี้ พีเคไม่รู้ภูมิหลังของชาร์ล็อตต์เลยว่าเธอเป็นใครในสวีเดน  ไม่รู้ว่าตระกูลฟอน เชดวินเป็นตระกูลผู้ดีเก่าขึ้นชื่อของประเทศ    พอรู้เท่านั้น ความหวั่นกลัวก็แล่นปราดเข้าจับใจอีกครั้ง  แทนที่ความหวั่นกลัวซึ่งจับหัวใจมาตลอดทางว่าจะมาไม่ถึง 
  เขาไม่แน่ใจว่าอุปสรรคใหม่ครั้งนี้จะยิ่งใหญ่เกินกว่าเส้นทางวิบากที่ฝ่าฟันมาตลอดหรือไม่

[เทาชมพู]

    เมื่อชาร์ล็อตต์รู้ว่าสามีเดินทางมาหาเธอจนสำเร็จ   เธอก็ขับรถดิ่งจากเมืองที่อยู่ตรงมาชายแดนทันทีอย่างลิงโลด
    คำแรกที่พีเคพูดเมื่อเห็นหน้าหญิงสาวก็คือ
    " อย่าเข้ามากอดผม  ผมตัวเหม็น"

    เมื่อชาร์ล็อตต์รับรองว่านี่คือสามีของเธอ   พีเคก็ผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองเข้ามาได้   เดินทางต่อไปถึงบ้านของภรรยา  พบพ่อแม่พี่น้องเธอเป็นครั้งแรก

     ชีวิตจริงเรื่องนี้ ราวกับสวรรค์คัดสรรคนประเภทหนึ่งในพันล้านมาให้ชุมนุมกัน    นอกจากพระเอกเป็นหนึ่งเดียวในประชากรพันล้านของอินเดียที่ปั่นจักรยานจากบ้านเกิดเมืองนอกมาตามหารักถึงสวีเดน   นางเอกก็เป็นสาวลูกผู้ดีคนเดียวในประวัติศาสตร์ของสวีเดนที่เลือกสามีเป็นหนุ่มวรรณะจัณฑาลจากอินเดีย

     ส่วนที่น่าอัศจรรย์กว่านี้คือพ่อแม่พี่น้องของชาร์ล็อตต์ก็เช่นกัน  ช่วยบวกจำนวนหนึ่งในพันล้านของพ่อแม่ในโลกเข้าไปด้วย
    คือแม้ว่าอยู่ในตระกูลสูงของสวีเดนที่ไม่มีใครเคยแต่งงานกับคนต่างชาติต่างศาสนา  เขาก็ต้อนรับพีเคเข้าเป็นเขยอย่างไม่รังเกียจรังงอน   
    ตกลงให้สองคนทำพิธีแต่งงานอย่างถูกต้องตามประเพณีและกฎหมายของสวีเดน ในปี 1975   ทำให้พีเคได้สัญชาติสวีเดนตามภรรยา   ปักหลักประกอบอาชีพอยู่ในสวีเดนได้ถาวร

[เทาชมพู]

  เจ้าบ่าวเจ้าสาว

[เทาชมพู]

พีเคกับชาร์ล็อตต์อยู่ครองคู่กันยาวนาน  จาก 1975 ถึงวันนี้ก็ 46 ปีแล้ว  มีชีวิตราบรื่น  ทั้งสองมีลูกชายหญิงอย่างละ 1  ลูกชายชื่อสิทธัตถ์ และลูกสาวชื่อเอมิลี
    ลูกสาวน่ารักมาก   ดูสีหน้าพ่อแม่ลูก มีความสุขกันจริงๆ

[เทาชมพู]

ตอนนี้ลูกๆก็เติบโตเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว

[เทาชมพู]

พ่อแม่ลูกไปท่องเที่ยวดินแดนถิ่นกำเนิดของพ่อ อย่างมีความสุข

[CVT]

สุดยอดจริง ๆ ครับ

[เพ็ญชมพู]

บุพเพสันนิวาส

เมื่อคิดให้ดีโลกนี้ประหลาด
บุพเพสันนิวาสที่ประสาทความรักภิรมย์
คู่ใครคู่เขารักยังคอยเฝ้าชม คอยภิรมย์เรื่อยไป

ขอบน้ำขวางหน้าขอบฟ้าขวางกั้น
บุพเพยังสรรค์ประสบให้ได้พบสบรักกันได้
ห่างกันแค่ไหนเขาสูงบังกั้นไว้รักยังได้บูชา

สุรัฐ พุกกะเวส

[เทาชมพู]

ยังมีเกร็ดอีกนิดหน่อยจะทยอยเล่าต่อค่ะ