คุณชวดหัวสมัยใหม่และฐานะก็เอื้ออำนวย คุณยายเคยเล่าว่าท่านเปิดร้านขายของใหญ่มาก
สมัยก่อนบ้านท่านมีทาส หลังจากเลิกทาส บางคนสมัครใจอยู่ต่อก็กลายเป็นข้าเก่าเต่าเลี้ยง (ใช้คำนี้ได้รึเปล่าครับ) ช่วยท่านดูแลกิจการ
ร้านขายของเป็นแพกว้างขวาง แพขนาดใหญ่ก็น่าจะริมคลองใหญ่หรืออาจจะริมแม่น้ำ
คงเพราะเหตุนี้การสัญจรทางเรือสะดวกกว่าที่จะต้องไปขึ้นรถไฟอย่างที่คุณธสาครวิเคราะห์ ประมาณว่าเก็บกระเป๋าแล้วก็กระโดดลงเรือหน้าแพออกเดินทางไปเลย
กว่าจะมาถึงไม่รู้ใช้เวลาไปกี่ชั่วโมง น่าจะต้องเตรียมอาหารกลางวันไปกินในเรือ คิดแล้วน่าสนุกจัง บรรยากาศคงสวยสงบงดงาม
นึกถึงเรื่องตลกที่แม่เล่าให้ฟัง ซึ่งท่านก็ฟังมาจากคุณยาย ซึ่งคุณยายก็ฟังมาจากคุณชวด หลายทอดจัง
ในครั้งหนึ่งที่คุณชวดมาเยี่ยมคุณตา (ตอนยังเรียนหนังสือ) คุณตาพาท่านไปเที่ยวห้างฝรั่ง
เนื่องจากคุณตาเป็นลูกคนโปรด คุณชวดแสดงความรักใคร่โดยชอบหยอกล้อว่า 'ไอ้หมา'
ก่อนออกเดินทางคุณตาเตรียมรองเท้าให้คุณชวดใส่ จากนั้นทำสัญญากับคุณชวดว่า 'ตอนอยู่ในห้าง แม่อย่าเรียกฉันว่าไอ้หมานะ'
คุณชวดบอกว่า 'เออ... ข้ารู้'
พอไปถึงห้างก็เดินชมของกัน ของขายในห้างตื่นตาตื่นใจคุณชวดมาก
ความตื่นตามาถึงจุดหนึ่งที่ท่านถึงกับเผลอตะโกนเรียกลูกชายสุดรักว่า 'ไอ้หมาๆ มาดูอะไรนี่เร็ว'
คุณชวดเล่าตอนนี้ให้คุณยายฟังว่า 'มันเดินหน้างอมาหาฉันแล้วกระซิบว่า ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าเรียกฉันว่า 'ไอ้หมา''
คุณชวดหัวเราะเอิ๊ก ๆ แล้วบอกคุณยายว่า 'ฉันก็ลืมไป ไปฉีกหน้ามันในห้าง'
สงสัยจังว่าในละแวกสี่กั๊กพระยาศรี มีห้างฝรั่งชื่ออะไรบ้าง
แนบรูปคุณชวดมาให้ชมครับ ความจริงรูปท่านแขวนคู่กับคุณทวด แต่เกิดอะไรขึ้นก็จำไม่ได้ รูปคุณทวดหายไป
ขอบคุณนักวิชาการทุกท่านครับ
