แม่ของคุณตา เรียก "คุณยายชวด" แม่ของคุณยาย ก็ "คุณยายชวด" เหมือนกันค่ะ
คติอีกอย่างในสมัยคุณทวดคุณโหน่งลงมาถึงสมัยคุณตา คือการแต่งงานเป็นจ๊อบระยะยาวตลอดชีวิต เข้าไปแล้วออกไม่ได้ ถ้าออกก็เป็นเรื่องใหญ่มาก
ดังนั้นผู้ใหญ่จึงเลือกเขยสะใภ้ที่ดูแล้วว่าจะอยู่กันได้ตลอดไป ไม่ได้เลือกว่ารักกันมากตลอดไป
คุณตาเป็นหนุ่มไฮโซ สมาคมนอกบ้าน น่าจะรู้จักสาวๆแยะ ภรรยาควรเป็นผู้หญิงเก่ง เด็ดขาด ทำให้สามีเกรงใจได้ ถ้าจะมีนางเล็กๆก็ต้องรู้จักคุมเอาไว้อยู่ ครอบครัวจึงจะไปได้ด้วยดีค่ะ
ตรงนี้อ่านแล้วขนลุก อย่างกับ อ. นั่งทางในเป็น
คุณยายเล่าว่า คุณตาก็มีนางเล็ก ๆ มากมายมาตั้งแต่ก่อนแต่งงาน แต่ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน คุณทวดถึงต้องการกำราบ พอมาแต่งกับคุณยายก็ยังไม่ทิ้งลาย ในที่สุดก็เดินคอตกมาหาคุณยายพร้อมบุตรหญิง 1 คน
ถามคุณยายว่า แล้วคุณยายเอากระโถนบ้วนน้ำหมากขว้างคุณตารึเปล่า
คุณยายหัวเราะแล้วบอกว่า อยากทำแต่ทำไม่ได้เพราะคุณตาเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นคนหาเงินเข้าบ้าน ถ้าไม่ได้คุณตาเราก็ไม่มีบ้านอยู่มาจนทุกวันนี้
'ยายก็พูดเฉย ๆ (คงหมายถึง เรียบ ๆ) ว่า เอามานี่ ฉันเลี้ยงเอง'
ตั้งแต่นั้นมาคุณตาก็อยู่ในกำมือของคุณยาย
แม่เคยเล่าว่า ตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยได้ยินคุณตาคุณยายมีปากมีเสียงใส่กันเลย พูดกันเงียบ ๆ
สถานภาพของคุณตาสูงกว่าคุณยายในทุกด้าน แต่เวลาออกนอกบ้านไปไหน คุณตาจะเดินตามหลัง แต่งตัวโก้อุปกรณ์ครบแบบปกติ มือข้างหนึ่งหิ้วตระกร้าหมากของคุณยาย
สมัยนี้คงไม่มีภาพคู่ผัวเมียปฏิบัติตนแบบนี้แล้วนะครับ คนละยุคคนละสมัย
