สมบัติเจ้าคุณตา

[nathanielnong]

เดี๋ยวนี้คนไทยเขียนภาษาไทยผิดเพี้ยนไปมาก  เลยแนบแบบการเขียนภาษาไทยที่ถูกต้องมาเพื่อพิจารณาปฏิบัติครับ

[ธสาคร]

กระปุกน้ำหมึกน่ารักครับ  สงสัยนิดนึงว่า สมัยโน้นขายน้ำหมึกเป็นขวดใหญ่กระมัง? ถึงต้องมีกระปุกไว้คอยแบ่งใช้
ผมทันเห็นรุ่นที่น้ำหมึกขายมาพร้อมกับกระปุกแก้วบางๆ แบบใช้แล้วทิ้งกระปุกได้เลย
.
เห็นพี่ชายพี่สาวใช้ทั้งปากกาหมึกซึม ปากกาคอแร้ง แล้วอยากใช้มั่ง
พอขึ้นประถม4 เป็นครั้งแรกที่จะได้ใช้ปากกาในชั้นเรียน รู้สึกตื่นเต้น (ผมชอบเอาปากกาหมึกแห้งของผู้ใหญ่มาเขียนเล่น แหม!มันรู้สึกเท่ เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาทันใด)
ในใบรายการซื้อของวันเปิดเทอม มีทั้งรายการปากกาหมึกแห้ง และปากกาหมึกซึม ก็ซื้อไปพร้อม
ปรากฏว่าไม่มีโอกาสได้ใช้ปากกาหมึกซึมเลย แม้แต่ครั้งเดียว เสียดายมาก
ใช้แต่ปากกาหมึกแห้งนั่นแหละตลอดปี
อีกเรื่องที่ต้องบันทึกไว้คือ ได้ใช้ปากกาดินสอ(ดินสอกด)เป็นครั้งแรก  คาดว่าเป็นของใหม่ในเวลานั้น(พ.ศ.2522)
.
หมวกกะโล่ นี่ก็ไม่ได้ใส่ รร.พี่เขาใช้กัน แต่รร.ผมเลิกใช้ไปแล้ว
.
แนะนึดนึง เวลาถ่ายรูป วางไม้บรรทัดไว้ด้วยสิครับ // ที่พักปากกา..ผมนึกว่าดัมเบล

[เทาชมพู]

ดิฉันสงสัยว่าปากกาของเจ้าคุณตาน่าจะหน้าตาแบบนี้   นี่คือปากกาที่ผลิตในเยอรมนี ยุค 1900  ก็ประมาณใกล้ๆปลายรัชกาลที่ 5
มีหลอดหมึกให้ใส่แค่นี้เอง

[เทาชมพู]

นี่คือปากกาหรู พร้อมขวดและขวดเติม

[เทาชมพู]

คิดไปคิดมา ปากกาเจ้าคุณตาน่าจะเป็นแบบค.ห. 48 คือเหมือนปากกาคอแร้ง  จิ้มปลายลงในขวดหมึกให้หมึกติดขึ้นมาแล้วเขียนลงกระดาษ    ดังนั้นใช้หมึกน้อยมาก ก็ไม่ต้องการขวดหมึกขนาดใหญ๋   อีกอย่างขวดหนาแบบนี้ทำให้ตกไม่แตกด้วย   

[nathanielnong]

คิดไปคิดมา ปากกาเจ้าคุณตาน่าจะเป็นแบบค.ห. 48 คือเหมือนปากกาคอแร้ง  จิ้มปลายลงในขวดหมึกให้หมึกติดขึ้นมาแล้วเขียนลงกระดาษ    ดังนั้นใช้หมึกน้อยมาก ก็ไม่ต้องการขวดหมึกขนาดใหญ๋   อีกอย่างขวดหนาแบบนี้ทำให้ตกไม่แตกด้วย  

ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ  ตัวซ้ายมือบน  น่าจะเป็นที่ซับหมึกให้แห้งหลังจากเขียนนะครับ

[nathanielnong]

.
แนะนึดนึง เวลาถ่ายรูป วางไม้บรรทัดไว้ด้วยสิครับ // ที่พักปากกา..ผมนึกว่าดัมเบล

ขอบคุณที่แนะนำครับ

ขออนุญาตแก้ตัว  แบบว่า... ตอนนั้นก็ทำอยู่ครับ (รูปพวกนี้ถ่ายมาเกือบ 10 ปีแล้ว) แต่ไม่ได้ใช้ไม้บรรทัด ไม่ได้อยู่แถวนั้น เลยใช้แว่นตาแทน แล้วบางรูปก็ลืม จัดฉากอยู่คนเดียว แหะ ๆ ๆ

[nathanielnong]

กระปุกน้ำหมึกน่ารักครับ  สงสัยนิดนึงว่า สมัยโน้นขายน้ำหมึกเป็นขวดใหญ่กระมัง? ถึงต้องมีกระปุกไว้คอยแบ่งใช้
ผมทันเห็นรุ่นที่น้ำหมึกขายมาพร้อมกับกระปุกแก้วบางๆ แบบใช้แล้วทิ้งกระปุกได้เลย
.
เห็นพี่ชายพี่สาวใช้ทั้งปากกาหมึกซึม ปากกาคอแร้ง แล้วอยากใช้มั่ง
พอขึ้นประถม4 เป็นครั้งแรกที่จะได้ใช้ปากกาในชั้นเรียน รู้สึกตื่นเต้น (ผมชอบเอาปากกาหมึกแห้งของผู้ใหญ่มาเขียนเล่น แหม!มันรู้สึกเท่ เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาทันใด)
ในใบรายการซื้อของวันเปิดเทอม มีทั้งรายการปากกาหมึกแห้ง และปากกาหมึกซึม ก็ซื้อไปพร้อม
ปรากฏว่าไม่มีโอกาสได้ใช้ปากกาหมึกซึมเลย แม้แต่ครั้งเดียว เสียดายมาก
ใช้แต่ปากกาหมึกแห้งนั่นแหละตลอดปี
อีกเรื่องที่ต้องบันทึกไว้คือ ได้ใช้ปากกาดินสอ(ดินสอกด)เป็นครั้งแรก  คาดว่าเป็นของใหม่ในเวลานั้น(พ.ศ.2522)
.
หมวกกะโล่ นี่ก็ไม่ได้ใส่ รร.พี่เขาใช้กัน แต่รร.ผมเลิกใช้ไปแล้ว
.
แนะนึดนึง เวลาถ่ายรูป วางไม้บรรทัดไว้ด้วยสิครับ // ที่พักปากกา..ผมนึกว่าดัมเบล

ทันใช้อะไรบ้างครับ

[เทาชมพู]

ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ  ตัวซ้ายมือบน  น่าจะเป็นที่ซับหมึกให้แห้งหลังจากเขียนนะครับ

ไม่เคยเห็นที่ซับหมีกค่ะ  ปากกาพวกนี้มีกระดาษซับ เป็นกระดาษเนื้อหนาๆ คล้ายผ้าสักหลาด  สำหรับหมึกที่เขียนออกมาเป็นตัวหนาเกินไป  เมื่อซับ หมึกจะติดเข้าไปที่กระดาษซับ  ล้างไม่ได้ ต้องหันกระดาษด้านสะอาดมาซับครั้งต่อไป  พอเปรอะหมดแผ่นก็ทิ้งไป
ถ้าอันซ้ายมือเป็นที่ซับหมึก   เนื้อที่แค่นี้ไม่พอซับแน่ค่ะ 

[ธสาคร]

ผมเคยเห็นที่ซับหมึกทรงครึ่งวงกลม ในข่าวโทรทัศน์ครับ อย่างพิธีลงนามในสัญญา เวลาใช้งาน..จะกลิ้งจากข้างหนึ่งไปอีกข้างหนึ่ง

[เทาชมพู]

ไม่เคยเห็นเลยค่ะ ขอบคุณที่บอก

[ธสาคร]

ปากกาหมึกซึม มีกระเปาะยางในตัว บีบแล้วปล่อยเพื่อดูดน้ำหมึกเข้ามาไว้ในปากกา จะได้ไม่ต้องจุ่มน้ำหมึกบ่อยๆแบบปากกาคอแร้ง
.
กระเป๋านักเรียน ที่ไม่เคยกลัดเข็มขัดตรงกลางเลย ปล่อยให้รุ่งริ่งตลอดกาล (ไม่รู้จะทำมาทำไม ฮาฮา) ตัวล็อกซ้ายและขวาที่เขี้ยวจะหักไปข้างหนึ่งก่อน แต่ก็ยังทนใช้ต่อไป หิ้วกระเป๋าทั้งที่เอียงๆ // ลิ้นล็อกที่ปรับได้3ระดับก็ไม่รู้จะทำให้เปลืองทำไม ใช้ลิ้นตัวบนสุดเสมอ
.
ไม้โปรแท็กเตอร์ เริ่มใช้ตอนประถม5
.
ปากกาดินสอรุ่นไส้ใหญ่ ที่โดนรุ่นไส้เล็ก 0.5 ตีตลาดราบคาบ
.
กล่องดินสอ ที่ถือเป็นหน้าเป็นตาของเด็กนักเรียน ประหนึ่งหีบหมากพานพระศรีก็ไม่ปาน โชว์รูปการ์ตูนกันสุดฤทธิ์
ในรูปของคุณnathanielnong ถือว่าเป็นระดับadvance แผงเสียบปากกาสามารถเวิกขึ้น ข้างล่างซอยเป็นช่องเล็กช่องน้อยใส่ของกระจุกกระจิก
พอขึ้นมัธยม1 ได้เลิกใช้รุ่นหีบหมาก มาใช้แบบกล่องเหล็กแทน ไม่ทราบว่ากระแสตก หรือเป็นเพราะรุ่นหีบหมากดูเด็กไป
.
ยางลบหัวเขียว ที่ไม่รู้จะมีหัวเขียวไปทำไม ใช้ลบก็ไม่ได้(ทำให้กระดาษดำ) ใช้ไปใช้มาเจ้าหัวเขียวก็หลุดล่อนไปเอง
.
มีดเหลาดินสอ ในรูปนี่เก่าจริง ยังเป็นฝักเหล็กอยู่เลย
.
กบเหลาดินสอ ที่ทำร้ายจิตใจเด็กนักเรียนตัวน้อย เหลาไม่ค่อยแหลม ครั้นจะดันให้สุด-เพื่อแหลมโดนใจ ก็ไส้หัก เหลาไปเหลามาดินสอกุดไปครึ่งแท่ง อาลัยค่าขนม!
.
ขวดน้ำหมึก Geha ที่ผมเคยเก็บไว้ แล้วทำหายไป ฝาเป็นโลหะบางๆ ส่วนในรูปนี้เป็นฝาพลาสติกแล้ว

[เทาชมพู]

ใช้ดินสอจนจบประถม 4   จากนั้นขึ้นมัธยม 1   มีโอกาสใช้ปากกาหมึกซึม   รู้สึกตัวเองเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก
เด็กๆใช้ปากกาหมึกซึมยี่ห้อ Sailor   ส่วนปาร์คเกอร์และเชฟเฟอร์เป็นของผู้ใหญ่  ปลอกทอง หรูมาก
หมึกที่ใช้คือหมึก Quink  กระปุกแก้วหนารูปทรงเตี้ยม่อต้อ ฝาโลหะ  สี Royal blue  คือฟ้าสดออกน้ำเงิน

[เทาชมพู]

กล่องดินสอที่เคยใช้ ทำด้วยไม้บ้าง โลหะบางๆบ้าง  แต่ไม่มีพลาสติคค่ะ

[ธสาคร]

ชอบกล่องดินสอรุ่นฝามู่ลี่ เวลาเปิด..ฝาจะม้วนซ่อนเข้าไปข้างใต้
นี่เพิ่งรู้ครับว่าเป็นกล่องดินสอ  ผมเคยเห็นแต่ตัวกล่องเปล่า ฝาหายไปหมดแล้ว ได้แต่ฉงนว่าเป็นรางใส่อะไร