เคยได้ยินเรื่อง "เสือ" ที่ยายเล่าให้ฟังสมัยตอนเด็ก แต่ก็เลือนรางเต็มทน
พอโตขึ้นมาหน่อย ถึงได้รับรู้ว่า เสือที่ยายพูดถึงนั้นมีอยู่จริง จากการที่นำมาสร้างหนังหลายต่อหลายเรื่อง
ไม่ว่าจะ เสือดำ เสือใบ เสื้อฝ้าย เสือมเหศวร
เสียดายที่ตอนนั้นไม่ได้มีความรู้พอที่จะซักถาม แต่ยายเล่าว่า เวลาจะปล้น จะมีใบบอกมาก่อน ชาวบ้านก็จะหอบลูกเต้าหนีไปที่อื่นชั่วคราว
แต่ยายเล่าว่า เสือ ก็ไม่ได้ปล้นทุกบ้าน และไม่ได้มีการฆ่า หรือเผาทำลายใดๆ ก็นับถือน้ำใจคนยุคก่อนอยู่บ้าง
เป็นเรื่องเล่าของคนแถบ สิงห์บุรี อ่างทองครับ หากท่านใดพอจะทราบ หรือได้ยินได้ฟังมาอย่างไรแชร์สู่กันฟังได้ครับ
เรื่องโจร พอจะมีเกร็ดเล่าสู่กันฟังบ้างค่ะ
คำว่า โจร กับ ขโมย เมื่อ 100 กว่าปีมาแล้ว มีความหมายไม่เหมือนกัน ขโมยคือพวกตัดช่องย่องเบา วิ่งราว ฉกลักของคนอื่น พวกนี้ทำงานเดี่ยวๆ หรืออย่างดีก็มีผู้ช่วยสักคนเอาไว้ดูทางหนีทีไล่ เมื่อปีนบ้านเข้าไปขโมยของในบ้านด้วยกัน
ส่วนโจรคือพวกปล้น มักจะมีเป็นแก๊งค์ อยู่กันเป็นกลุ่มเรียกว่าชุม(ชน)โจร พวกนี้มีอาชีพหลักคือยกพวกเข้าปล้นคหบดีในตำบล หรือปล้นพ่อค้าที่เดินทางมีทรัพย์สินติดตัวมากๆจากไปค้าขาย พอได้ก็หนีกลับเข้าป่า เพราะพวกนี้มีซ่องโจรคือหมู่บ้านโจรอยู่ในป่าลึก
คุณยายเล่ามาถูกต้องแล้ว โจรที่มั่นใจในฝีมือมากๆจะแจ้งล่วงหน้าให้เจ้าทรัพย์ทราบว่าจะมาปล้น แต่ไม่ถึงกับบอกวันเวลาราวกับนัดพบ ทั้งนี้เพื่อให้เจ้าบ้านมีโอกาสเตรียมตัว และได้วัดดวงกันว่าใครฝีมือแน่กว่าใคร
โจรภาคกลางแถวสิงห์บุรีอ่างทองนั้น มักมีสัจจะ คือปล้นเอาเงินทองเจ้าทรัพย์ไปเท่านั้น ถือว่ามีมากนักก็แบ่งๆกันไปบ้าง แต่จะไม่ฆ่าแบบลากตัวเอามายิงทิ้ง แต่ถ้าตอนเข้าปล้น สาดกระสุนใส่กันหูดับตับไหม้ จะโดนฝ่ายเจ้าบ้านตายไปบ้าง ถือว่าธรรมดา
สัจจะอีกอย่างคือจะไม่ทำร้ายผู้หญิงและเด็ก คือถ้าปล้นได้ก็เอาข้าวของไป แต่ไม่ลวนลาม ไม่ฉุดลูกเมียเขาไปข่มขืน
แต่ทั้งหมดที่ว่ามานี้คือหลักการของโจร ถ้าถามว่าเป็นยังงี้ทุกแก๊งค์หรือเปล่าก็ขอตอบว่าไม่ใช่ พวกเหี้ยมโหดฆ่าไม่เลือก ข่มขืนไม่เลือกก็มีเหมือนกัน
เสือดำ เสือใบ เสือมเหศวรมีตัวจริง ญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่งของสามีดิฉันเป็นอดีตนายตำรวจที่อยู่ในกลุ่มจับเสือมเหศวร เคยเล่าให้ฟังว่าเสือมเหศวรไม่ได้ถูกยิงตาย แต่ยอมมอบตัว เมื่อติดคุกจนครบกำหนดแล้วก็ออกมาประกอบอาชีพอย่างสุจริตชน จนถึงแก่กรรมไปในวัยชรามากๆ อายุนับร้อยปี
