ในสมัยนั้นเขียนว่า พญาถลาง แต่เป็นการเขียนแบบโบราณ ดังตัวอย่างในจดหมายฉบับนี้จดหมายท่านผู้หญิงจัน(ท้าวเทพกระษัตรี)เขียนถึงกัปตันฟรานซิส ไลท์(พญาราชกปิตัน) เจ้าเมืองปีนัง ให้เมืองภูเก็จ(พญาเทียน-พระยาถลางเทียน ต้นสกุลประทีป ณ ถลาง) ไปเจรจากับพญาราชกปิตันที่บ้านท่าเรือ (ตำบลศรีสุนทร อำเภอถลาง) ขอผ่อนผันดีบุกค่าผ้าที่ค้างอยู่และขอให้ช่วยสู้รบกับยี่หวุ่น แม่ทัพเรือพม่าที่ได้ยกพลมา ๓ พันคน ในปี พ.ศ. ๒๓๒๘ ท่านผู้หญิงจันไปพบเองไม่ได้เพราะพญาพิมลอัยาขันผู้สามีป่วยหนักอยู่
คำอ่าน ๐ หนังสือท่านผู้หญิงมาเถิงลาโตก ด้วยมีหนังสือไปนั้น ได้แจ้งแล้ว ครั้นจะเอาหนังสือเรียนแก่พระยาถลาง พระยาถลางป่วยหนักอยู่และซึ่งว่ามาค้าขาย ณ เมืองถลางขาดทุนหนักหนาช้านานแล้วนั้นเห็นธุระของลาโตกอยู่ แต่หากว่าลาโตกเมตตาเห็นดู ข้าเจ้าจึงเปลืองทุนเป็นอันมาก ทนระมานอยู่ด้วยความเห็นดู แลซึ่งว่าแต่งกำปั่นแล้วจะลากลับไป แลมีราวข่าวว่า พม่าจะมาตีเมืองถลาง ท่านพระยาถลางเจ็บหนักอยู่ ถ้าพม่ายกมาจริง ข้าเจ้าจะได้พึ่งลาโตกเป็นหลักที่ยุดต่อไป แลซึ่งว่าจะเอาดีบุกค่าผ้านั้น ท่านพระยาถลางยังเจ็บหนัก มิได้ปรึกษาว่ากล่าว ถ้าท่านพระยาถลางคลายป่วยแล้ว จะได้ปรึกษาว่ากล่าว จักเตือนให้ ซึ่งว่าเจ้ารัดจะไปเยี่ยม ขุ่นท่ามิให้ไปนั้น ข้าเจ้าจะให้ไปว่าหลวงยุกบัตร และขุนท่า ไม่ให้ยุดหน่วงไว้ ครั้นข้าเจ้าจะลงมาให้พบลาโตกเอง เจ้าคุณยังเจ็บหนักอยู่ จึงให้เมืองภูเก็จลงมา ลาโตกได้เห็นดูงดอยู่ก่อนถ้าเจ้าคุณค่อยคลายขึ้นข้าเจ้าจะลงมาให้พบลาโตก และขันนั้นไม่แจ้งว่าเป็นขันอะไรให้บอก๊ไปแก่เมืองภูเก็จให้แจ้ง ข้าเจ้าจะเอาลงมาให้ อนึ่งคนซึ่งรักษาบ้านเฝ้าค่ายนั้น ขัดสนด้วยยาฝิ่นที่จะกินให้ลาโตกช่วยว่ากปิตันอีกสะกัดให้ ๆ ยาฝิ่นขึ้นมาสักเก้าแท่นสิบแท่น แล้วถ้าพ่อลาโตกจะขึ้นมาได้ ให้ขี่ชื่นมาสักที หนังสือมา ณ วันอังคาร เดือนอ้าย ขึ้น ๕ ค่ำ ปีมะเส็งสัพศก
https://www.phuketdata.net/main/index.php?option=com_easygallery&act=photos&cid=4338&Itemid=26
