ตำราเทวรูปพระไสยศาตร์

[นโม ตสฺส]

๏ อิศริกะไลยกะครูม้า

ของไทยในนารายณ์สิบปาง ฉบับโรงพิมพ์หลวงว่า เมื่อพระนารายณ์เป็นทุลกีอวตาร ขึ้นหลังม้าเทวกัณฐัศมีปีก บินไล่อสุรกัณฐะกะ อสุรกัณฐะกะหนีไปฝั่งแม่น้ำสินธุ ขณะนั้นมีพระดาบสชื่อพระสัชนาไลย อาศัยอยู่ในถ้ำเขารัตนประพาฬ ออกจากอภิญญาไปแสวงหาผลไม้ พบอสุรกัณฐะกะ อสุรกัณฐะกะก็ไล่ขบกัดกินศีรษะพระดาบสถึงกาลกิริยา ทุลกีอวตารตามมาทันจึงเอาแส้ฟาดอสุรกัณฐะกะล้มลง แล้วตัดศีรษะอสุรกัณฐะกะมากระทำเทวฤทธิ์ร่ายวิษณุมนต์ ต่อศีรษะพระสัชนาไลย พระดาบสจึงมีหน้าเป็นม้า และมอบร่มทิพย์กับแส้ให้ ให้พระดาบสสอนการอัศวกรรมสืบไป พระดาบสจึงได้ชื่อว่าอิสีกัลไลยะกะ เป็นครูม้าสืบมา พระทุลกีจึงสาปร่างอสุรกัณฐะกะให้เป็นฝูงแม่ลา เมื่อม้าพลาหกมาสมจรแม่ลา มีบุตรเป็นชาติอัศดรแล้ว ให้ทำลายท้องแม่ลาออกมาให้แม่ลาถึงแก่ความตาย แล้วพระนารายณ์เสด็จกลับไป ต่อมาพระฤๅษีอิสีกัลไลยะกะออกจากฌานมานั่งเหนือแผ่นศิลาแถบแม่น้ำสินธุ เห็นหมู่ม้าพลาหกทั้ง ๓ ตระกูลเหาะมาเที่ยวเสพหญ้าเป็นอาหาร  และม้าสินธพชาติลอยเสพไคลน้ำเป็นอาหาร พระฤๅษีอิสีกัลไลยะกะใคร่จะได้ม้าทั้ง ๔ ตระกูลไว้ในโลก จึงกางร่มทิพย์ขึ้นร่ายพระเวทเรียกแม่โคแม่ลามาประชุมกัน แล้วเป่ามนต์อิตถีลึงค์ใส่แม่โคแม่ลาทั้งหลาย แล้วปล่อยไป  ฝ่ายม้าพลาหก ม้าสินธพชาติ เห็นแม่โคแม่ลาก็บังเกิดมีความกำหนัดในราคะ ก็มาสมจรแม่โคแม่ลาเหล่านั้น จนเกิดบุตร บุตรที่ม้าพลาหกสมจรด้วยแม่มาก็ทำลายท้องมารดาถึงกาลกิริยา บุตรที่ม้าสินธพชาติสมจรด้วยแม่โคแม่ลาก็คลอดปกติ เพราะไม่ต้องสาปพระเป็นเจ้า พระดาบสเห็นจึงคิดจะใคร่ได้ลูกม้าทั้งหลายเป็นพืชพันธุ์ต่อไป จึงกางร่มทิพย์ร่ายมนตร์เรียกอสุรตนหนึ่งชื่อกาลยักษ์ แล้วใช้ให้ไปตัดเอ็นเหาะของลูกม้าทั้งหลายเสีย ไม่ให้เหาะไปได้ในอากาศ แล้วพระดาบสจึงกระทำเป็นบังเหียนผ่าปากเข้าแล้วเอาเปลือกกระโดนนั้น มาพาดบนหลังต่างเบาะขี่ตามอัชฌาสัย แล้วสอนกุลบุตรให้กระทำอัศวกรรมทั้งหลายแต่นั้นมา

๏ พระวิษนุกันครูวัติทั้งปวง

พระวิศวกรรม विश्वकर्मा เป็นเทวดานายช่างใหญ่ของพระอินทร์ เป็นผู้สร้างเครื่องมือ สิ่งของต่างๆ ให้เกิดขึ้น และเป็นแบบอย่างให้กับมนุษย์สืบมา

[นโม ตสฺส]

๏ พระโภคอรรดีครูปะกำช้างอันสิงอยู่ในเลกซรอง ๚ะ๛

๏ นางศรีระวังครูปะกำช้างอันสิงอยู่ในบ่วงบาท ะ๛

ของไทยในนารายณ์สิบปาง ฉบับโรงพิมพ์หลวงว่า เมื่อพระนารายณ์ลงมาปราบช้างเอกทันต์ เสด็จมาโลกมนุษย์ มาถึงทุ่งนาพบกับชาวนา ๔ พี่น้อง พี่ใหญ่ชื่อ โภควันดี พี่หญิงที่ ๒ ชื่อว่า สิระวัง (ศรีระวัง) น้องทั้ง ๒ ชื่อว่า คชศาสตร ๑ ศาสตรกรรม ๑ ทั้งสี่ฝากตัวขอเป็นศิษย์พระนารายณ์ นำทางพระนารายณ์ไปหาช้างเอกทันต์ เมื่อปราบช้างเอกทันต์เสร็จแล้ว พระนารายณ์เอาตำรับพฤฒิบาศประสิทธิ์ให้คนทั้ง ๔ เป็นประกรรมสำหรับได้ปราบหมู่ช้างทั้งหลายและสอนให้กระทำการคชกรรมต่อไป พระโภควันดีได้ประสิทธิศิษย์ด้วยเหล็กซอง นางสิระวังได้ประสิทธิศิษย์ด้วยบ่วงบาศ

[นโม ตสฺส]

๏ พระคชสาตร์ครูปะกำชางอันสิงอยู่ในยฃอ ๚ะ๛

๏ พระสาตกำม์ครูปะกำช้างอันสิงอยู่ในเสาตลุง ะ๛

ของไทยในนารายณ์สิบปาง ฉบับโรงพิมพ์หลวงว่า เมื่อพระนารายณ์ลงมาปราบช้างเอกทันต์ เสด็จมาโลกมนุษย์ มาถึงทุ่งนาพบกับชาวนา ๔ พี่น้อง พี่ใหญ่ชื่อ โภควันดี พี่หญิงที่ ๒ ชื่อว่า สิระวัง (ศรีระวัง) น้องทั้ง ๒ ชื่อว่า คชศาสตร ๑ ศาสตรกรรม ๑ ทั้งสี่ฝากตัวขอเป็นศิษย์พระนารายณ์ นำทางพระนารายณ์ไปหาช้างเอกทันต์ เมื่อปราบช้างเอกทันต์เสร็จแล้ว พระนารายณ์เอาตำรับพฤฒิบาศประสิทธิ์ให้คนทั้ง ๔ เป็นประกรรมสำหรับได้ปราบหมู่ช้างทั้งหลายและสอนให้กระทำการคชกรรมต่อไป พระคชสาตรได้ประสิทธิศิษย์ด้วยขอ พระสาตรกรรมได้ประสิทธิศิษย์ด้วยตะลุง ฉะนัก และปลอก

[นโม ตสฺส]

๏ พระลักษมี ะ๛

๏ พระนาราย ะ๛

๏ พระมะเหศวะรีย์ ะ๛

ท้ายเล่มมีคาถาบูชาเทพเจ้าและคัมภีร์ไสยศาสตร์

๏ นะรานะระเทวะนาโถ นะวะโลกิศโรคุญโน นะระโสธิสาธิบูชานะบาโป นะโม สะยัมภู ๚ะ๛

๏ สะหะโกทิเทวานัง มังรักขันตุสัพเทวะตา อะหังวันธามิตังเทวัง ๚ะ๛

๏ อาจาริยะอาปาทัง วันธิตะวาอิติใสยะสาทตรา มหามันตังอะหังวันธามิตังอิสิง ๚ะ๛

[นโม ตสฺส]

สมุดพระเทวรูป เทวดานพเคราะ เทวดาโภไทยธิบาท เลขที่ ๓๑ สมุดไทยดำ เขียนด้วยเส้นขาว อักษรบรรยายเขียนด้วยเส้นขาวและเส้นหรดาล หอสมุดแห่งชาติซื้อเมื่อวันที่ ๑๕ กันยายน พ.ศ. ๒๔๕๓

พระฤๅษีไกลยโกษฐ

พระฤๅษิสิงหดาวบท

[นโม ตสฺส]

พระอินทร์ทรงเอราวัน

[นโม ตสฺส]

พระเพีลงทรงขันคาเปนภาห่ณ่

[นโม ตสฺส]

พระยมทรํงนกแทรกเปนภาห่ณ่

[นโม ตสฺส]

พระณ่รายทรงครุฑเปนภาห่ณ่

[นโม ตสฺส]

พระพิรุนทรงงูเหลื่อมเปนภาห่ณ่

[นโม ตสฺส]

พระพายทรงม้าเปนภาห่ณ่

[นโม ตสฺส]

พระโสมทรงอัศ่ฎรเปนภาห่ณ่

[นโม ตสฺส]

พระมหาไชใพรสภทรงปลากรายเปนภาห่ณ่

[นโม ตสฺส]

พระอาทิตศีแดงทรงราชศรีเปนภาห่ณ่

[นโม ตสฺส]

พระจันทร์ศรีขาวทรงมโนใมเปนภาห่ณ่