ตำราเทวรูปพระไสยศาตร์

[นโม ตสฺส]

๏ อับสุรวะตาลนารายเปนนางระบำปราบนนทกพรหม ะ๛

๏ พระนารายกระแสพยาม ะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ พระนารายปราบอะสูรมะหิศ ะ

[นโม ตสฺส]

๏ พระอินศวรสร่างหิมพานต์ในร่มไม้ศุกขรมย์ ๚ะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ พระวิศณู ะ๛

๏ พระพรหม ๚ะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ พระอินศวรทรงศิล ๚ะ๛

ของไทยในนารายณ์สิบปาง ฉบับโรงพิมพ์หลวงว่า พระอิศวรทรงช้างชื่อมาตังคกะรีเทพ เสด็จไปทรงศีล ณ ยอดเขารัชดากูฏ ครั้งนั้นทศกัณฐ์แย่งบุษบกทิพย์จากกุเปรันตะยักษ์ผู้เชษฐา กุเปรันตะยักษ์หนีไปยอดเขารัชฎากูฏ ทศกัณฐ์ไล่ตามไป กุเปรันตะยักษ์ร้องกราบทูลให้พระอิศวรช่วย พระอิศวรลืมพระเนตรเห็นทศกัณฐ์ไล่กุเปรันตะยักษ์ก็พิโรธถอดเอางาช้างเบื้องซ้ายขว้างถูกอกทศกัณฐ์ แล้วสาปซ้ำว่า ต้องศรนารายณ์ถึงพรหมลิขิตจึงให้งานั้นหลุดจากอก ทศกัณฐ์ได้รับความเจ็บปวดนัก จึงขึ้นบุษบกกลับลงกา ให้ท้าววิษณุกรรมมาเลื่อยงาให้เสมออกแล้วเอาเกราะปิดบังไว้ แต่นั้นมาอสุรทั้งหลายจึงได้มีเกราะปิดอกเสมอทุกตน

๏ พระอินศวรทรงศิล ะ๛

ของไทยในนารายณ์สิบปาง ฉบับโรงพิมพ์หลวงว่า หลังจากพระอิศวรปราบมูลาคะนีแล้วเสด็จกลับไกรลาส เสด็จไปทรงศีลอยู่เหนือยอดเขารัชดากูฏ ให้หมู่อุรเคนทร์รักษาพระองค์แล้วให้ดื่มกินพระโลหิตในแม่นิ้วพระบาท กระทำด้วยเทวฤทธิ์ บังเกิดกุมารองค์หนึ่งออกจากอุทรประเทศ มี ๖ พักตร์ ๑๒ กร ให้นามว่าพระขันทกุมารเทวโอรส และเสกมยุรปักษาให้เป็นพาหนะ

[นโม ตสฺส]

๏ พระอินศวรปราบมะหาใชอิดสุนเพื่อจะถือเอาซึ่งสัตรัตะนามาดทังปวง ๚ะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ พระอินศวรปราบอะสูรตรีบุรำ ะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ พระนารายประทมสินธุ์บันลังนาคจะกระทำให้บังเกีดช้างทั้งปวงในโลกย์นี้ ๚ะ๛

ของไทยในนารายณ์สิบปาง ฉบับโรงพิมพ์หลวงว่า ในไตรดายุค พระนารายณ์เสด็จไปประทมสินธุในเกษียรสมุทร กระทำด้วยเทวฤทธิ์ประดิษฐานให้ดอกปทุมชาติผุดขึ้นจากพระอุทร มีกลีบ ๘ กลีบ มีเกสร ๑๗๓ เกสร จึงนำดอกปทุมชาติไปถวายพระอิศวร พระอิศวรจึงเอาดอกปทุมชาติแบ่งออกเป็น ๔ ส่วนๆ หนึ่ง ๘ เกสร ได้แก่พระอิศวร ส่วนหนึ่ง ๘ กลีบ ๒๔ เกสร ได้แก่ท้าวมหาพรหม ส่วนหนึ่ง ๘ เกสร ได้แก่พระนารายณ์ ส่วนหนึ่ง ๑๓๕ เกสร ได้แก่พระเพลิง พระเป็นเจ้าจึงให้บังเกิดเป็นช้าง ๔ ตระกูล คือ อิศวรพงศ์ พรหมพงศ์ วิษณุพงศ์ อัคนิพงศ์ มีลักษณะต่างกัน พระเป็นเจ้าทั้ง ๔ จึงรังสฤษดิ์พระเวท ๔ ประการเพื่อไว้สำหรับชนทั้งหลายจะได้ปราบช้าง ๔ ตระกูล พระอิศวรจึงสาปนางมหาอุปกาสีให้ลงมาอยู่ในถ้ำชื่อว่า เทวิสินธรบรรพต นางจึงไปกินเถาคชลดาวัลย์ พระพรหมจึงให้บังเกิดบุตรของนางมหาอุปกาสีเป็นช้างอยู่ในป่าหิมวันต์ เป็นช้าง ๑๐ ชาติ คือ ช้างฉัททันต์ ช้างอุโบสถ ช้างเหมหัตถี ช้างมงคลหัตถี ช้างคันธหัตถี ช้างปิงคละหัตถี ช้างตามพะหัตถี ช้างบัณฑรหัตถี ช้างคังไคยหัตถี ช้างกาฬาวะกะหัตถี แล้วพระพรหมจึงสฤษดิ์รังสรรให้เกิดเป็นช้างอัฐทิศด้วยกลีบปทุมชาติ ๘ กลีบ แล้วพระนารายณ์จึงรังสฤษดิ์ให้เกิดเป็นช้างอัฐคชอีก ๘ ชาติด้วยเกสรปทุมชาติ แล้วพระอิศวรจึงรังสฤษดิ์ให้เกิดเป็นช้างอัฐคชาธารอีก ๘ ชาติ แล้วพระเพลิงจึงรังสฤษดิ์ให้เป็นช้างมีตระกูลอันชื่อว่าศุภลักษณะ ๔๙ ชาติ เป็นช้างโทษบาปลักษณะ ๘๐ จำพวกสำหรับประจำอยู่โลก

[นโม ตสฺส]

๏ พระรายปราบเอกทันต์ ๚ะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ พระเทวะริ่งมัจอสูรสัตด้วยบวงบาท ๚ะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ พระพลเทพ

๏ นางเทพี ะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ พระปะโคนทับ ะ๛

๏ พระมหาเมศอ ะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ พระอิ่นศวรปราบมหาพลอิสูนเพื่อจะเปนใหญ่ในโลกยนี้ ๚ะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ มัทยาวามหาฤๅษริ ฯะ๛

[นโม ตสฺส]

๏ พระอุเทนณุราช ๚ะ๛