อาหารการกินในสภาวะการณ์ปิดเมือง

[naitang]

ตลาดเปิดแล้ว   ก็เลยไปเดินดูตลาดในละแวกบ้านทั้งตลาดเช้าและตลาดบ่าย ก็มีการเปลี่ยนแปลงไปบ้างในเชิงของการจัดตลาด ผู้ค้าและสินค้า ราคาสิ่งของ การจับจ่าย และความคึกคักของผู้คน

ตามปกติแล้ว ตลาดเช้าและบ่ายจะต้องมีสินค้าแบกะดินทั้งของใช้แล้วและของใหม่มาวางขายเป็นสัดเป็นส่วนแยกอยู่เป็นกลุ่ม  ในช่วงที่ต้องเข้มงวดมากในเรื่องการป้องกัน ในตลาดจะเหลือแต่เพียงเจ้าที่ขายเนื้อ ปลา ผัก ผลไม้ ของหวาน เครื่องปรุง และของกินสำเร็จรูปบางอย่าง ตั้งแผงกระจายตัวอยู่ห่างๆกัน ผู้ขายและผู้ซื้อทุกคนจะใส่หน้ากาก รอบตลาดก็จะมีการเอาเชือกฟางมาผูกกั้นเป็นเขตตลาด เปิดให้มีทางเข้าออกอยู่สองด้าน ก่อนเข้าตลาดก็จะมีคนยืนวัดอุณหภูมิร่างกาย และมีเจลล้างมือวางไว้  ผู้ซื้อก็รีบซื้อของ ไม่แวะคุยกันนานอย่างแต่ก่อน  ตลาดวายเร็ว ของขายมีความหลากหลายน้อยลงไป เหลือแต่ของมาตรฐานที่ใช้ทำอาหารตามสูตรนิยมของคนในสังคมเมืองแบบปัจจุบัน   

เมื่อความคุ้นเคยกับวิถีชีวิตแบบใหม่เริ่มมีมากขึ้นและรู้สึกผ่อนคลายทางด้านจิตใจ ก็ได้เริ่มเห็นเครื่องประกอบอาหารแบบวิถีไทยหรือวิถีชาวบ้าน นำมาวางขายในตลาดหลากหลายมากขึ้นและในราคาที่ถูกลงกว่าปกติแต่ครั้งก่อนนั้น ผลไม้หลายอย่างจากแหล่งปลูกดีๆก็มีราคาถูกลงเช่นกัน ยกเว้นทุเรียนที่ราคายังคงสูงอยู่เช่นเดิม

ตอนนี้ตลาดเริ่มค่อยๆกลับมาสู่ลักษณะและบรรยากาศแบบเดิมแล้ว แต่ก็ยังไม่สมบูรณ์สำหรับอาหารสำเร็จรูปแบบพื้นบ้าน ซึ่งน่าจะเป็นเพราะว่าผู้ขายกลับได้กลับไปบ้านแล้วในช่วงเมษายนแต่ยังไม่ได้กลับมา   

[naitang]

ก็มีพืชผักพื้นบ้านบางอย่างออกมาขายให้ได้กินกัน 

ที่ถูกใจผมก็คือ ผักพาย (ผักก้านจอง)  เอามาผัดกับน้ำมันหอย อร่อยดีแท้ เหมาะสำหรับผู้เฒ่าที่ฟันไม่แข็งแรง  หรือจะเอามาลวก ต้มหรือนึ่งแล้วกินกับน้ำพริก   ที่ผมชอบก็กับน้ำพริกกะปิ น้ำพริกตาแดงใส่แมลงดา และน้ำพริกหนุ่มแต่งรสด้วยน้ำปลาร้าปลากระดี่ต้มสุก   

พืชผักที่โผล่ออกมาขายแบบไม่เป็นปกติอื่นใดก็มีหน่อไม้ฝรั่งต้นอวบๆที่ราคาถูกกว่าปกติมาก ได้มาก็มิได้เอาไปผัด แต่เอาไปลวกให้สุกแล้วใช้เป็นผักกินกับเนื้อหมูสันในที่หมักด้วยเกลือ พริกไทย และใบ Rosmary ทอดด้วยน้ำมันมะกอกเล็กน้อยพอเนื้อตึงแล้วเอาเข้าเตาอบให้สุก ราดด้วยซอสปรุงรสที่ทำจากน้ำละลายของที่ติดอยู่ก้นกระทะและถาดอบ แต่งรสด้วยน้ำส้มสายชูที่เรียกว่า Balsamic Venegar (สำหรับท่านที่ชอบกินสลัดผักสดและนิยมราดด้วยน้ำสลัดที่มีลักษณะเป็นครีม หากได้เยาะ Balsamic Venegar เพิ่มลงไปก้วย ก็จะได้ลิ้มรสกับความอร่อยของสลัดผักที่แตกต่างออกไป)   

[เทาชมพู]

น่าอร่อยมากค่ะ

[naitang]

ที่ถูกใจอีกอย่างหนึ่งคือ ได้กินขนมจีนน้ำยาแบบทางใต้  เหนาะด้วยผักสด มีใบเชียงดา ใบมะตูมอ่อน ใบมะกอกกลางแก่-กลางอ่อน และใบบัวบก  อร่อยแบบไทยแท้แต่โบราณและเป็นสมุนไพรยาทั้งนั้น

ไปเดินตลาดก็เห็นใบเหลียงมาวางขายกัน ไม่นานก็คงจะต้องซื้อกลับมาผ่าครึ่งใบแล้วหั่นหยาบๆผัดกับไข่   สะตอก็มีเข้ามาวางขายกันแล้ว บางวันก็เป็นสะตอข้าว บางวันก็เป็นสะตอดาน นึกถึงเอามาผัดกับหมูและน้ำพริกกะปิ หรือไม่ก็ผัดกับแหนมที่ออกรสเปรี้ยวได้ที่ดีแล้ว (สิงห์เหนือ-เสือใต้) ทำเป็นกับข้าวมื้อเย็น  ผมไม่ค่อยจะเลือกว่าจะต้องเป็นสะตอชนิดใหน   ในตลาดบ่ายที่ขายอาหารสำเร็จรูป ก็มีผัดสะตอทำขายเป็นปกติโดยทั่วๆไป ซึ่งส่วนมากจะผัดกับหมูสับ แต่ที่อร่อยก็จะเป็นผัดเผ็ดหมูป่าใส่สะตอ และหมูผัดกะปิใส่สะตอ     

[naitang]

เมืองเริ่มเปิดแล้ว พร้อมๆกับฝนก็เริ่มจะเข้าฤดูการตกอย่างเป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้น  ตลาดในเมืองก็จะเริ่มมีพืชผักพื้นบ้านมาวางขายมากขึ้น        ของอร่อยประจำต้นฤดูฝนที่รอคอยอยู่ก็คือเห็ดเผาะและเห็ดโคน  นอกจากนั้นก็จะมีพวกยอดไม้และใบอ่อนของพืชผักและของไม้ยืนต้นหลายอย่างที่จะเอามากินกับน้ำพริกได้ทั้งแบบกินสดหรือแบบลวกเสียก่อน   ก็มีอาทิ ใบแปะตองตึง ใบมะยม ใบจิก ยอดมะรุม ผักกูด ผักหวาน ข่าลิง ไหลบัว ปลีกล้วยตานี ใบแค ใบขี้เหล็กอ่อน ยอดฟักทอง ยอดมะระ เถากะทกรก เหล่านี้เป็นต้น  ซึ่งล้วนแต่เป็นสมุนไพรยาที่ช่วยซ่อมแซมหรือเสริมเติมแต่งแร่ธาตุและสารประกอบทางอินทรีย์เคมีที่ร่างกายอาจจะขาดไปบ้างเป็นครั้งคราว       



   

[naitang]

เมืองเปิดแล้ว วิถีนอกบ้านกำลังกลับสู่สภาพที่คุ้นเคยมาแต่เดิมแล้ว กระทู้นี้ก็จึงน่าจะถึงเวลาอันควรที่จะยุติไปด้วยเช่นกันนะครับ 

[เทาชมพู]

ขอบคุณคุณตั้งมากค่ะที่มาเล่าสู่กันฟัง
รอกระทู้ใหม่อยู่นะคะ