sex symbol คนแรกของฮอลลีวูดเป็นชาวเอเชีย กับประวัติศาสตร์ของการเหยียดผิวเหลือง

[uglykidney]

    เห็นหลายๆครั้งจะพูดถึงเรื่องที่คนเอเซียเป็นพระเอกหนังฮอลลีวูด มีอยู่น้อยมาก เท่าที่มีแค่ เฉินหลง,บร็ซ ลี, เจ็ท ลี, โจว เหวิน ฟะ แต่ว่าก็ต้องยอมรับว่า เกือบทุกคนที่ได้เป็นพระเอกนั่นก็เพราะฝีมือจากกังฟู แต่ถ้าจะหาคนที่เป็น A-list ประเภทที่ขายหน้าตากับฝีมือการแสดงแบบ แบรด พิทท์ ,ทอม ครูซ หรือ ลีโอนาโด นั้นแทบจะเรียกได้ว่าไม่มี ขนาดบางบทที่ต้องเป็นคนเอเซีย ยังไปเปลี่ยนบทให้เป็นคนฝรั่ง หรือไม่ก็เอาคนฝรั่งมาเล่นเป็นคนเอเซียดื้อๆเลยก็มี


    แต่เชื่อมั้ยครับว่าจริงๆแล้วในประวัติศาสตร์ของหนังฮอลลีวูดเมื่อ 100 ปีที่แล้ว เคยมีชาวเอเซียอยู่คนหนึ่ีงที่เป็นระดับสุดยอดของวงการหนังฮอลลีวูด นั่นคือ Sessue Hayakawa ซึ่งเขานั้นไม่ได้เป็นแค่พระเอกธรรมดาๆ แต่ว่าดังระดับเดียวกับ ชาลี แชปลิน และ ดักลาส แฟร์แบลงก์ และสาวทั้งอเมริกาในยุคนั้นได้จัดให้เขาเป็นไอดอลแห่งหนัง romantic drama  และจัดให้เป็น sex symbol คนแรกของดาราหนังฮอลลีวูด ผู้หญิงส่วนใหญ่นั้นพากันบอกว่า Hayakawa นั้นหล่อแบบลึกลับ และมาดที่ดูดีแนวเนี้ยบๆ และความโด่งดังของเขานั้นได้ทำให้เขาเป็นดาราที่ค่าตัวสูงเป็นประวัติการณ์ของยุคนั้น โดยเขาได้ค่าจ้างสัปดาห์ละ 5,000 เหรียญ ซึ่งถ้าเทียบกับค่าเงินในยุคปัจจุบันซึ่งผ่านมา 100 ปีแล้วก็จะเท่ากับ 130,000 เหรียญหรือ 4 ล้านบาทต่อสัปดาห์

-- ดูเนื้อหาแบบละเอียดๆได้ในวีดีโอ --

[เทาชมพู]

กระทู้นี้น่าจะเข้าทางคุณหมอ SILA
ไม่ทันยุคของดาราคนนี้ค่ะ  ขอบคุณที่นำมาเล่าสู่กันฟัง

[uglykidney]

คงไม่น่าจะมีใครทันน่ะครับ เพราะคุณปู่แกเล่นหนังฮอลลีวูดเมื่อ 100 ปีที่แล้ว ปี 1914 แต่ดันไปดังช่วงกระแส yellow peril กำลังแรงที่อเมริกากับยุโรป เดี๋ยวดึกๆจะมาพิมเล่าต่อ

[SILA]

          เคยเห็นคุณทวดรับบทเด่นเล่นเป็นนายทหารญี่ปุ่น Colonel Saito ผู้บังคับบัญชาค่ายกักกันเชลย
ในหนังเรื่อง สะพานข้ามแม่น้ำแคว ปี 1957  และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลสาขานักแสดงสมทบ ซึ่ง
ปรากฏว่า จากการเสนอชื่อเข้าชิงออสการ์ 8 รางวัล ของหนังเรื่องนี้ มีสาขานักแสดงสมทบชาย ชาวญี่ปุ่นนี้
สาขาเดียวที่ไม่ได้รางวัล

ไม่บอก,ไม่รู้เลยว่าเคยเป็นอดีตดาราชายเจ้าเสน่ห์ขวัญใจสาวๆ ในอดีต

[เพ็ญชมพู]

หนังเงียบเรื่อง The Cheat (1915) ส่งให้ Sessue Hayakawa (早川雪洲) กลายเป็นซูเปอร์สตาร์ เขารับบทเป็น Hishuru Tori/Haka Arakau (ヒシュル・トリ / ハカ・アラカウ) พ่อค้างาช้าง ประสบความสำเร็จร่ำรวยเงินทอง ชื่นชอบสะสมวัตถุโบราณมากมายเต็มบ้าน ตกหลุมรัก Edith Hardy แม้เธอจะแต่งงานมีสามีแล้ว พยายามใช้มารยาเสน่ห์ยั่วยวนหยอกเย้า รูปหล่อคารมไม่ได้ ก็ต่อรองจากหนี้สิน และท้ายสุดใช้กำลังเข้าข่มขืน ตีตราประทับให้เธอคือของ ๆ ฉัน

ฉบับแรกที่ออกฉายตัวละครชื่อ Hishuru Tori เป็นชาวญี่ปุ่น แต่พอออกฉายถูกทางการ (ญี่ปุ่น) ต่อต้านรับไม่ได้ เรียกร้องขอให้ปรับเปลี่ยน แถมแบนห้ามฉาย ซึ่งช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่งที่สหรัฐอเมริกาเป็นพันธมิตรญี่ปุ่น ผู้กำกับ DeMille ปรับเปลี่ยนแปลงชื่อตัวละครและสัญชาติ กลายเป็น Haka Arakau ชาวพม่า (สาเหตุเพราะไม่ค่อยมีชาวพม่าในอเมริกา คงหาคนประท้วงเรียกร้องให้ปรับเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อีก !)

มีคนญี่ปุ่นส่วนน้อยที่ชื่นชม Hayakawa  แต่ส่วนใหญ่ไม่ยินยอมรับ โดยเฉพาะ The Cheat ต่างส่ายหัวรับไม่ได้ มีคำเรียกว่า 国辱映画 (Kukojoku Eiga) หมายถึง ภาพยนตร์ที่สร้างความอัปยศให้แก่ประเทศชาติ จนถึงปัจจุบันก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ฉายในประเทศญี่ปุ่น

https://raremeat.blog/the-cheat-1915/

[ดาวกระจ่าง]

ขอถามแทรกหน่อยค่ะว่าสมัยนั้นมีนักแสดงผิวดำแล้วหรือยังคะ และในสมัยนั้นฝรั่งยังอคติกับคนผิวดำอยู่ด้วยไหม

[uglykidney]

ใช่แล้วครับคุณ SILA บทที่ทำให้คนรุ่นหลังๆส่วนใหญ่จำได้ก็บทผู้พันไซโต้ ที่ได้เข้าชิงออสการ์ แต่ว่าตอนนั้นคุณปู่แกก็ อายุ 69 แล้วอ่ะครับ
และที่สำคัญ ห่างจากวงการฮอลลีวูดไปนานมากแล้ว (ย้ายไปอยู่ยุโรปตั้งแต่ปี 1922 สะพานข้ามแม่น้ำแควปี 1951 )
ตอนช่วงที่แกย้ายไปนั้นเพราะปัญหาเรื่องของการแอนตี้ชาวผิวเหลือง (yellow peril) กับกฎหมาย anti miscegenation law ที่ห้ามไม่ให้คนอเมริกันแต่งงานข้ามสีผิว
ฮายาคาวะเลยไม่สามารถเล่นบทที่นางเอกหรือคนรักเป็นฝรั่งผิวขาวได้เหมือนอย่างเดิม ทำให้ชื่อของเขาถูกลืมเลือนไปครับ
แต่ความหล่อและความดังนี่ขนาดที่ถูกจัดได้ว่าเป็น precursor ของ Rudolf Valentino เลยนะครับ เพราะประมาณว่า ความหล่อแบบลึกลับ บวกกับเป็นชาวต่างชาติให้อารมณ์ exotic นี่ฮายาคาวะเค้าเป็นคนกรุยทางไว้ก่อน  

[uglykidney]

ตอนนั้น (ยุค1910-1920) น่าจะยังไม่มีครับ แต่ใกล้จะมีแล้วเพราะถ้าจำไม่ผิด Stepin Fetchit นักแสดงผิวดำคนแรกจะเริ่มดังช่วงยุค ทศวรรษที่ 20
แต่ถ้าจะให้หมายถึงเป็น sex symbol ขายความหล่อแบบ Sessue Hayakawa หรือ Rudolf Valentino นี่นึกไม่ออกเลยครับว่าใคร เอาที่ผมนึกออกนี่ก็มารุ่น Will Smith เลยอ่ะครับ
ส่วนเรื่องประเด็นอคติกับคนผิวดำนี่ยุคนั้น (ทศวรรษที่ 10) พวก Ku Klux Klan ยังพีคอยู่เลยครับ ขนาดตอนที่ Martin Luther King Jr เค้าเริ่มออกมาเรียกร้อง civil right movement นี่ก็ตั้งปี 1955
ขนาดหนังเรื่อง Gone with the wind ออกมาปี 1939 ตัวละครยังเป็นพวกที่สนับสนุนว่าการที่คนผิวดำเป็นทาสเป็นเรื่องี่ถูกต้องอยู่เลยครับ (ขนาดหนังเชิดชู Feminist นะเนี่ย)

[เทาชมพู]

อ่านมาจากข้อมูลที่ไหนสักแห่งในเน็ต ว่าตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง มาจนถึงหลังสงครามโลก     นักแสดงผิวสีอื่นๆ นอกเหนือจากสีขาว  ถูกฮอลลีวู้ดจำกัดบทบาทเอาไว้แค่คัวประกอบ หรือตัวรองเล็กๆ   ไม่มีทางจะขึ้นเป็นพระเอกนางเอกได้ค่ะ
แม้แต่ฉากออกเดี่ยวๆ ก็ยังไม่มี   นักแสดงผิวดำเป็นตัวเอกยังไม่ได้เลย  ต้องเป็นตัวประกอบ เช่นใน Gone with the Wind  ก็เป็นแม่นม สาวใช้ ทาสในไร่นาของตระกูลโฮอาร่า   บทสาวใช้กับคนรับใช้ เห็นมากที่สุด ทำหน้าที่ยกอาหาร เปิดประตูต้อนรับแขก อะไรพวกนี้
ยุค 1950s ที่ว่าเป็นยุค American dream ของอเมริกา   ก็ยังมีการแบ่งเชื้อชาติกันเข้มข้นระหว่างผิวขาวกับผิวดำ
  เช่นนั่งรถโดยสารไม่ปะปนกัน  ห้องน้ำสาธารณะก็แยกคนละห้อง   โรงเรียนบางแห่งรับแต่เด็กผิวขาวเท่านั้นค่ะ

ดาราคนไหนเป็น sex symbol ยุค 1950s -1960s อ่านได้ที่นี่ค่ะ
https://www.toptenz.net/top-10-sex-symbols-of-the-50s-60s.php

[SILA]

เช่นใน Gone with the Wind  ก็เป็นแม่นม สาวใช้ ทาสในไร่นาของตระกูลโฮอาร่า บทสาวใช้กับคนรับใช้ เห็นมากที่สุด
ทำหน้าที่ยกอาหาร เปิดประตูต้อนรับแขก อะไรพวกนี้
ยุค 1950s ที่ว่าเป็นยุค American dream ของอเมริกา   ก็ยังมีการแบ่งเชื้อชาติกันเข้มข้นระหว่างผิวขาวกับผิวดำ
เช่น นั่งรถโดยสารไม่ปะปนกัน  ห้องน้ำสาธารณะก็แยกคนละห้อง   โรงเรียนบางแห่งรับแต่เด็กผิวขาวเท่านั้นค่ะ

           บททาสหญิง "แมมมี่" พี่เลี้ยงสการ์เล็ท ผู้เป็นคนเดียวที่เข้าใจ,รู้ใจและควบคุมสการ์เล็ทอยู่ ซึ่งรับบทโดย
Hattie McDaniel นั้น

           Critics called her character the only sensible and likable person in the entire epic film.
That was a common theme of the day, that maids and mammies, cooks and man Fridays were
smarter, wiser and kinder than the white folks who were supposed to be their betters. (ajc.com)

           โดดเด่นประทับใจจนคนดูมองข้ามผิวสี ทำให้เธอได้รับรางวัลออสการ์ ปี  1940 สร้างประวัติศาสตร์เป็นนักแสดง
ผิวดำคนแรกที่รับรางวัลนี้
            แต่ ในคืนประกาศผลซึ่งจัดที่ Coconut Grove nightclub ใน The Ambassador Hotel ซึ่งเป็นร.ร.ที่มีกฎ
งดคนผิวดำเข้า no-blacks policy ผกก.เซลส์นิคต้องขอร้องเป็นกรณีพิเศษอนุญาตให้ "แมมมี่" เข้ามาในร.ร.นี้ได้ แต่กระนั้น,
แมมมี่ก็ยังถูกกันออกไป,ไม่ได้นั่งร่วมโต๊ะทีมวิมานลอย,ต้องไปนั่งโต๊ะแยกต่างหาก,ชิดติดกำแพงที่ห่างไกล
            และ แน่นอน หลังรับรางวัลแล้ว แมมมี่ก็ต้องแยกตัวจากทีมงานไปฉลองในที่อื่นของคนดำ

[เทาชมพู]

น่าเห็นใจมากค่ะ  ระหว่างความสำเร็จกับความอัปยศที่มาพร้อมกันในคืนเดียว

ดิฉันรู้จักแต่ดาราญี่ปุ่นอีกคนที่โกอินเตอร์ยุคหลังสงครามโลกครั้งที่ 2   ได้เล่นหนังของอเมริกาด้วย   
แต่ชื่อเสียงเขาไปทางอังกฤษมากกว่าฮอลลีวู้ด
เล่นเรื่องคลาสสิคของญี่ปุ่น Rashomon ได้ดังมาก
โตชิโร มิฟูเน่

[เทาชมพู]

ในมินิซีรี่ส์ Shogun กับริชาร์ด แชมเบอร์เลน

[uglykidney]

อ่านมาจากข้อมูลที่ไหนสักแห่งในเน็ต ว่าตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง มาจนถึงหลังสงครามโลก     นักแสดงผิวสีอื่นๆ นอกเหนือจากสีขาว  ถูกฮอลลีวู้ดจำกัดบทบาทเอาไว้แค่คัวประกอบ หรือตัวรองเล็กๆ   ไม่มีทางจะขึ้นเป็นพระเอกนางเอกได้ค่ะ
แม้แต่ฉากออกเดี่ยวๆ ก็ยังไม่มี   นักแสดงผิวดำเป็นตัวเอกยังไม่ได้เลย  ต้องเป็นตัวประกอบ เช่นใน Gone with the Wind  ก็เป็นแม่นม สาวใช้ ทาสในไร่นาของตระกูลโฮอาร่า   บทสาวใช้กับคนรับใช้ เห็นมากที่สุด ทำหน้าที่ยกอาหาร เปิดประตูต้อนรับแขก อะไรพวกนี้

ใช่แล้วครับ มันมีที่มาที่ไปจากไอ้ตอน ที่อเมริกาเค้าออกกฏหมาย anti miscegenation ห้ามแต่งงานข้ามสีผิวปี 1917นี่แหละครับ แล้วในภายหลังประมานปี 29-30 วงการหนังฮอลลีูดออก moral code เป็นจริยธรรม ประจำวงการหลายๆข้อ แต่มีข้อหนึ่งกำหนดว่าจะไม่แสดงออกถึง ความรักหรือบทโรแมนติกระหว่างคนต่างสีผิว เลยทำให้พวกหนังฮอลลีวูดต้องเปลี่ยนคนเล่นในบทที่คนเอเซีย เป็นคนรักไปให้นักแสดงผิวขาวมาเล่นเป็นคนเอเซีย จนฮายาคาวะ จากที่ดังๆก็เลยดับไปเลย เพราะปกติเล่นแต่หนังโรแมนติก ดราม่า เล่นคู่กับนางเอกฝรั่งผิวขาว แกเลยย้ายไปเล่นละครเวทีที่ยุโรปเป็นสิบปี จนตอนหลังแกคัมแบ็กกลับมาเล่นหนังฮอลลีวูดอีกที ช่วงทศวรรษ 30 ก็ต้องเล่นคู่กับคนเอเซียครับ ตอนนั้นคู่กับ Anna May Wong ตำนานนักแสดงชาวจีน ( เรื่อง Daughters of the Dragon)

น่าเสียดายแทนคุณปู่เค้านะครับ เพราะเห็นว่าขนาดที่ว่าสาวๆอเมริกาผิวขาวเอารูปแกวางไว้ที่หัวเตียงเลยทีเดียว และขนาดที่ว่าแกถูกจัดให้เป็น sex symbol คนแรกๆของฮอลลีวูด แสดงว่าจริงๆแล้ว ไม่ใช่ว่าผู้ชายเอเซียหน้าตาไม่เซ็กซี่เหมือนพวกฝรั่งผิวขาวเลยไม่ค่อยมีใครได้เป็นพระเอกอย่างที่คิด ถ้าเกิดไม่มีกฏหมายพวกนี้ออกมาในตอนนั้นป่านนี้คงจะมีพระเอก นางเอก ฮอลลีวูดระดับ A-list เป็นชาวเอเซียกันเยอะแยะกว่านี้ แต่พอหนังฮอลลีวูดให้บทพระเอก นางเอก มีแต่คนผิวขาวหลายสิบปี มันก็เลยสร้างค่านิยมฝังหัวไปแล้วว่าหน้าตาอย่างนี้เป็นมาตรฐานของความหล่อ ความสวย

[เทาชมพู]

 เพราะเหตุนี้เอง  หนัง , Love Is a Many-Splendored Thing (1955),ที่มีเพลงเอกชื่อเดียวกัน เลยต้องเลือกดาราสาวอเมริกันเจนนิเฟอร์ โจนส์มาเล่นเป็นสาวลูกครึ่งจีน ฮันซูหยิน นางเอกของเรื่อง
 ทั้งๆเธอก็ไม่ได้ดูเป็นลูกครี่งเอเชียเอาเลย แม้พยายามแต่งหน้าให้ดูเป็นจีนก็ตาม

   
 

[uglykidney]

เพราะเหตุนี้เอง  หนัง , Love Is a Many-Splendored Thing (1955),ที่มีเพลงเอกชื่อเดียวกัน เลยต้องเลือกดาราสาวอเมริกันเจนนิเฟอร์ โจนส์มาเล่นเป็นสาวลูกครึ่งจีน ฮันซูหยิน นางเอกของเรื่อง
 ทั้งๆเธอก็ไม่ได้ดูเป็นลูกครี่งเอเชียเอาเลย แม้พยายามแต่งหน้าให้ดูเป็นจีนก็ตาม

น่าเศร้าตรงที่ทุกวันนี้ผ่านมาไม่รู้กี่ทศวรรษแล้วมันก็ยังเป็นอย่างนั้นอยู่ ขนาดล่าสุดนี่เรื่อง Ghost in the shell หนังเอามาจากการ์ตูนมังงะของญี่ปุ่น นางเอกยังไปให้ scarlett johansson มาเล่นเป็นบทของคนญี่ปุ่นดื้อๆเลยครับ
ขนาดชื่อยังเป็นชื่อญี่ปุ่นโต้งๆเลย แต่คงเห็นว่าในบทเป็นแอนดรอยด์ล่ะมั้งเลยพอแถไปได้ นี่ขนาดทุกวันนี้นักแสดงญี่ปุ่นดังระดับอินเตอร์มีเยอะแยะแล้วนะ


พอพูดถึงเรื่องนี้ ก็นึกถึงเรื่องน่าเสียดายอีกเรื่อง เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วหนังเรื่อง Anna and the king ที่ถูกแบนในไทย เห็นได้ข่าวว่าตอนแรกนี่เค้าตั้งใจจะให้บทพระเอกเป็นคนไทย แต่ก็ดันมีปัญหาเรื่องปมด้านประวัติศาสตร์เลยทั้งแบนทั้งห้ามมาถ่ายในไทย บทเลยกลายไปตกที่ โจว เหวิน ฟะ กับบทมเหสีทับทิม ก็กลายไปเป็น Bai Ling พอจะมีเรื่องแรกที่คนไทยได้เป็นพระเอกฮอลลีวูดนี่ก็ดันเป็นหนังที่มีปัญหาเรื่องปมประเด็นด้านประวัติศาสตร์ซะงั้น
(ประกบคู่กับ โจดี้ ฟอสเตอร์ ซะด้วยนะ)