บ้านเมืองเมื่อ 50+ ปีก่อน

[superboy]

เคยใช้งานกันบ้างไหมครับ 



วันที่ 26 ธันวาคม 2485 รัฐบาลไทยประกาศให้ น้ำตาลทรายขาว ไม้ขีดไฟ และน้ำมันก๊าดเป็นสินค้าปันส่วน เพื่อเฉลี่ยสินค้าสู่ประชาชนอย่างทั่วถึง แต่ในทางปฎิบัติมีปัญหาพอสมควร อาทิเช่น คนในพื้นที่ลดลงแต่ได้ปันส่วนเท่าเดิม สินค้าขาดหายไประหว่างเดินทาง มีการกักตุนไว้ขายต่อในตลาดมืด ทำเอาประชาชนเดือดร้อนกันทุกหย่อมหญ้า

[เทาชมพู]

ใครยังจำถ่านไฟฉายตรากบได้บ้างคะ

[Naris]

ผมยังทันเห็นครับ ทั้งตรากบ และถ่านตราแมว ตราห้าแพะ ถ้ายุคต่อมาก็ ถ่านเนชั่นแนลครับ

[unicorn9u]

ผมยังทันเห็นครับ ทั้งตรากบ และถ่านตราแมว ตราห้าแพะ ถ้ายุคต่อมาก็ ถ่านเนชั่นแนลครับ

พอทันอยู่ตอนเด็กๆครับ ชอบแกะเอาก้นถ่านมาเจาะรูแล้วร้อยเชือก ปั่นใส่กัน

นึกออกอีกยี่ห้อนึง เหมือนจะเป็นโลหะสีเขียวๆ ของทหารมังครับ

[เทาชมพู]

ตลาดสดในกรุงเทพเมื่อ 2500 ค่ะ   ไม่ได้บอกว่าที่ไหน

[เทาชมพู]

ค่านิยมหนุ่มหล่อเมื่อ 50+ ก่อน กับค่านิยมหนุ่มหล่อปัจจุบัน

สำหรับสมาชิกที่เกิดไม่ทัน    แถวบน มิตร ชัยบัญชา  แมน ธีระพล ชนะ ศรีอุบล  และลือชัย นฤนาท
ส่วนแถวล่างคงไม่ต้องบอกชื่อนะคะ

[เพ็ญชมพู]

นึกถึงตอนเรียนวิชาจิตวิทยา มีทฤษฎีว่าคนเราแบ่งออกเป็น ๓ พวกคือ ectomorph, mesomorph และendomorph จากชั้นเนื้อเยื่อตัวอ่อน (ectoderm, mesoderm และendoderm) ที่จะพัฒนาไปเป็นส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย

พวก ectomorph จะผอมเพรียว แต่จะฉลาดมากกว่าพวกอื่น เพราะสมองและระบบเส้นประสาทพัฒนาการมาจาก ectoderm (เนื้อเยื่อชั้นนอก)

พวก mesomorph รูปร่างสมส่วน กำยำ เพราะกล้ามเนื้อจะพัฒนามาจาก mesoderm (เนื้อเยื่อชั้นกลาง)

พวกสุดท้ายคือ endomorph เป็นคนอ้วนง่าย เกี่ยวกับอวัยวะภายในซึ่งเจริญมาจาก endoderm (เนื้อเยื่อชั้นใน)

พระเอกเมื่อ ๕๐+ ปีก่อนเป็นแบบ mesomorph ปัจจุบันเป็นแบบ ectomorph  ต้องมีสักวันที่พวก endomorph จะได้เป็นพระเอกกับเขาบ้าง  

[เทาชมพู]

ฮอลลีวู้ดมี endomorph  เป็นทั้งพระเอกและนางเอกแล้ว     ของไทยเรายังมีแต่ดารานำ แบบโก๊ะตี๋อยู่ค่ะ

[เทาชมพู]

  เมื่อ 50+ ปีก่อน   ถนนเพชรบุรีทอดจากยมราชไปถึงประตูน้ำ  แล้วหยุดอยู่แค่นั้น    ต่อจากนั้นไปเป็นทุ่งนา  ต่อมาทางการตัดถนนขนานไปกับสุขุมวิท ชื่อถนนเพชรบุรีตัดใหม่    เป็นถนนโล่งๆผ่าเข้าไปกลางทุ่งนา จนถึงเอกมัยแล้วหยุดอยู่แค่นั้น   
  ถนนเพชรบุรีตัดใหม่เป็นถนนที่เติบโตเร็วมาก    โดยเฉพาะในช่วงสงครามเวียตนาม ซึ่งรัฐบาลไทยอนุญาตให้อเมริกามาตั้งฐานทัพที่อู่ตะเภา เพื่อนำเครื่องบินไปทิ้งระเบิดในเวียตนาม    ในกรุงเทพ แหล่งหย่อนใจของทหารอเมริกันอยู่ที่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่    ตอนกลางวันถนนเพชรบุรีก็ไม่มีอะไรมาก   มีตึกแถวสองข้างทางเหมือนถนนทั่วไป  แต่ตอนกลางคืน กลับคึกคักมีชีวิตชีวา แพรวพราวด้วยแสงไฟ  มีสาวๆจำนวนมากมาทำงานกลางคืนที่นี่    จนพ่อแม่ห้ามลูกสาวว่าอย่าได้มีกิจธุระผ่านไปแถวนั้นเป็นอันขาด เพราะอาจถูกเข้าใจผิดได้
  เมื่อเวียตนามแตก   ทหารอเมริกันถอนทัพกลับไป   ถนนเพชรบุรีก็เข้าสู่สภาพถนนธุรกิจทั่วไปสายหนึ่ง  มีอาคารธุรกิจใหม่ๆเกิดขึ้น หนึ่งในนั้นคือสถานีที่วีสีช่อง 3   

[เทาชมพู]

    50+ ปีก่อน  ศูนย์การค้ากลางแจ้งใหญ่สุดของกรุงเทพคือสนามหลวง    เปิดเฉพาะเสาร์-อาทิตย์    ตรงริมสนามหลวงสองฟากทางเดิน พ่อค้าแม่ค้ามาเปิดร้านที่มีหลังคาผ้าใบ ขายของกันสารพัดชนิดทั้งของกิน สดและแห้ง ของใช้
อย่างหลังนี้ครอบคลุมของใช้ทุกอย่างในบ้านก็ว่าได้  ขาดแต่โทรทัศน์กับตู้เย็นซึ่งเป็นของหายากราคาแพง
    ครอบครัวคนกรุงเทพนิยมไปจ่ายตลาดกันที่นั่น   ซื้อของกินทีละมากๆจะได้ประหยัด พอใช้ไปทั้งเดือนเช่นบรรดาของแห้งประจำครัวทั้งหลาย    เด็กๆชอบติดสอยห้อยตามไปดูของเล่น  เพราะร้องขอพ่อแม่ก็ไม่ค่อยจะขัด เนื่องจากถูกกว่าของเล่นตามห้างมาก

https://www.dek-d.com/board/view/2766660/

   ใครมีความทรงจำดีๆถึงสนามหลวงในอดีต มาแชร์กันได้นะคะ
    

[เทาชมพู]

สนามหลวงมีหาบเร่ตั้งอยู่ทุกช่วงก็ว่าได้   แม่ค้าพ่อค้าหาบของกินมาให้เลือกเยอะแยะจนจำไม่ได้ว่ามีอะไรบ้าง

[เทาชมพู]

     เสน่ห์อีกด้านหนึ่งของสนามหลวงคือฟากตรงข้าม บริเวณแม่พระธรณีบีบมวยผม   ตรงนั้นเป็นแผงขายหนังสือเก่า มีหนังสือสารพัดชนิด แต่กระจัดกระจาย  ไม่เป็นหมวดเป็นหมู่    ต้องไปนั่งยองๆบ้าง หรือยืนขาแข็งบ้าง  คุ้ยเลือกเอาเอง จากหนังสือที่วางเป็นตั้งๆหรือกองแผ่กระจายอยู่หลังแผง
     มนตร์ขลังที่อยู่ท่ามกลางหนังสือแปลกๆ คาดเดาไม่ได้ว่าจะเจออะไรเข้าบ้างนี่ละค่ะ เป็นความประทับใจเหมือนขุดค้นหาขุมทรัพย์   คือไม่รู้ว่าจะเจอทอง เงิน ดีบุก หรือกรวดหินดินทราย  แต่ยังไงก็ต้องเจออะไรเข้าสักอย่าง
    ปัจจุบันไปค้นหาหนังสือเก่าในบูธงานหนังสือ  เขาจัดไว้เรียบร้อยเป็นระเบียบ    ค้นหาง่าย  ถามเจ้าของร้านก็ได้   แต่ความสนุกมันไม่เหมือนสมัยไปคุ้ยเองแถวแม่พระธรณีอีกแล้ว
   

[เทาชมพู]

     ที่ร้านหนังสือเก่านี่เอง  เคยเจอหนังสือแค็ตตาล็อคสินค้าของ Sears ซึ่งไม่มีห้างมาตั้งในไทย  เป็นหนังสือเล่มหนาปึก ลงรูปถ่ายสินค้าบางหน้าเป็นสีซีเปีย บางหน้าก็หลากสีสวยสด  ตอนนั้นยังเป็นเด็กนักเรียน  ไม่รู้ว่ามันคืออะไร เพราะเมืองไทยยังไม่มีแค็ตตาล็อคสินค้า 
     รูปถ่ายสินค้าที่โชว์ไว้ในเล่มหนาปึกนั้นน่าตื่นตาตื่นใจมาก  โดยเฉพาะของเล่นและเสื้อผ้าเด็ก  เห็นแล้วเพลิดเพลิน   ดูแล้วดูเล่าไม่เบื่อเลยทีเดียว     ตัวหนังสือราคาถูก แค่ 5 บาท  ก็เลยขอเงินแม่ซื้อมาเปิดดูเล่นอยู่นานเป็นปี
     มารู้เอาเมื่อโตขึ้นว่ารูปถ่ายของเล่นและเสื้อผ้าสวยๆในหนังสือ มีขายที่ห้างชื่อ Sears  แต่กว่าจะรู้ก็โตเกินกว่าจะเล่นของเล่นหรืออยากได้เสื้อผ้าอย่างในหนังสืออีกแล้ว

[เทาชมพู]

    เมื่ออายุมากขึ้น  เรียนอยู่มหาวิทยาลัย  มีเวลาไปเดินดูหนังสือเก่า  เจอแม็กกาซีนฝรั่งเล่มใหญ่ๆ อย่าง Good Housekeeping, Better Living , Ladies'Home Journal ,Better Homes เล่มเก่าๆที่สภาพยังดี  เอามาเทขายด้วยราคาเล่มละไม่กี่บาทเช่นกัน   
    แมกกาซีนพวกนี้ ปกหน้าจะถูกตัดออกครึ่งหนึ่ง  ไม่รู้ทำไมนะคะ   ข้างในมีภาพห้องหับบ้านช่องสวยๆของอเมริกา  รูปนางแบบและดาราฮอลลีวู้ดงามๆในยุคนั้น    ตำราทำขนม  รูปถ่ายเค้กชนิดต่างๆน่ากินมาก  และที่สำคัญคือมีเรื่องสั้นที่อ่านง่ายๆ  ลองอ่านแล้วรู้เรื่อง  ก็เลยแปลส่งไปลงสตรีสาร 
    สมัยนั้นไม่มีคำว่าลิขสิทธิ์ค่ะ  ใครใคร่แปลแปล

[tita]

ความทรงจำที่สวยงามของตลาดนัดสนามหลวงสำหรับเด็กน้อยในวันนั้น  คือตุ๊กตานางระบำบัลเล่ต์ค่ะ 55
เธอนุ่งกระโปรงกระดาษเยื่อสีฉูดฉาด  โยงห้อยไว้กับไม้ก้านที่เสียบบนเสา  จำได้ว่าคิดอยู่ว่าช่างสวยงามไปทุกสีเลือกไม่ถูก  ตัวละเท่าไรนึกไม่ออกแล้ว
กระโปรงกระดาษนั่นยังไม่ทันกลับถึงบ้านโดนน้ำก็สีตกขาดลุ่ย  ผู้ใหญ่ต้องแสดงฝีมือตัดเสื้อให้ตุ๊กตาใส่กันใหม่  ยุคนั้นผู้หญิงส่วนใหญ่ยังตัดเสื้อใส่กันเองได้  การตัดเสื้อให้ตุ๊กตาจึงไม่ใช่งานยาก
สมัยนั้นยังไม่มีตุ๊กตาบาร์บี้  ที่มีชุดเซ็ตเสื้อผ้าเครื่องประดับขายเป็นชุดๆ  ชุดละแพงๆ
เด็กเล็กทั่วไปสมัยนั้นจึงต้องวาดตุ๊กตาลงกระดาษแข็ง  วาดเสื้อผ้า  ดีไซน์ระบายสีสันกันเอง  เอาใส่คั่นไว้ในสมุดน่ะค่ะ  ถ้าจะมีตุ๊กตาเป็นตัวๆ ก็มักเป็นพลาสติกถูกๆ หน้าตาหลอกๆ  เด็กคนไหนมีฝีมือตัดเย็บก็พัฒนามาตัดเย็บเสื้อผ้าให้ตุ๊กตาใส่ประดิดประดอยให้ดูสวยงาม 
ถ้าเป็นลูกสาวผู้มีฐานะจึงจะมีตุ๊กตาฝรั่งหน้าตาสวยงามผมสีทองเป็นหลอดๆ เล่น  จำได้ว่าราคาแพงเฉียบ  ต้องเล่นอย่างทะนุถนอม