สิ้นศิลปินแห่งชาติ “อาจินต์ ปัญจพรรค์”

[SILA]

อีกหนึ่งเพลงผลงานการประพันธ์คำร้องของคุณอาจินต์ ซึ่งเป็นที่ฮือฮาเนื่องด้วยรูปแบบสไตล์คำร้องใช้คำไทย
ปนอังกฤษ, เนื้อหาที่สะท้อนภาพสังคมร่วมสมัยในยุคนั้น และ ตัวนักร้อง นั่นคือเพลง จดหมายรักจากเมียเช่า

[SILA]

โดยความชอบส่วนตัวแล้ว,ผลงาน(การแต่งคำร้อง)เพลงของคุณอาจินต์ที่ชอบที่สุดคือ ๒ เพลงนี้
ขุ่นลำโขง และ สาวตางาม,จากเสียงนักร้องดั้งเดิม คุณชายถนัดศรี สวีสดิวัฒน์



และ

[SILA]

เพลง ขุ่นลำโขง ยังมีเวอร์ชั่นหญิง - คุณสุดา ชื่นบาน - ชอบมากไม่แพ้กัน

[SILA]

ฟบ. พร่างเพชรในเกล็ดเพลงกล่าวถึงที่มาของเพลงนี้ว่า

[เพ็ญชมพู]

เพลง "มาร์ชลูกหนี้" ขับร้องโดย สุเทพ วงศ์กำแหง และคณะสามศักดิ์ คำร้อง อาจินต์ ปัญจพรรค์ ทำนอง นารถ ถาวรบุตร

เสด็จองค์ชายเล็ก พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ แห่ง ละโว้ภาพยนตร์ สร้างภาพยนตร์เรื่อง "เงิน เงิน เงิน" มีสโลแกนว่า"เพลงพราว ดาวพรู ดูเพลิน" นำแสดงโดย มิตร ชัยบัญชา เพชรา เชาวราษฎร์ ชรินทร์ นันทนาคร สุมาลี ทองหล่อ สุเทพ วงศ์กำแหง ภาพยนตร์เรื่องนี้มีเพลงประกอบถึง ๑๔ เพลง ที่รู้จักกันดี คือ หยาดเพชร แค่คืบ ร้องโดยชรินทร์ นันทนาคร

เพลง"มาร์ชลูกหนี้"เป็น ๑ ใน ๑๔ เพลงนั้น ครูนารถ ถาวรบุตร ราชาเพลงมาร์ชเป็นผู้แต่งทำนอง ยังไม่มีผู้แต่งคำร้อง ครูแจ๋วเสนอให้อาจินต์ลองแต่งดู ครูแจ๋วรับคุณอาจินต์ไปที่วังละโว้ แต่งคำร้องสดๆกับครูนารถ ที่นั่งหน้าบึ้งดีดเปียโน เพราะตอนนั้น ๒ ทุ่มแล้ว ได้เวลาที่ครูนารถจะต้องไปเล่นดนตรีที่ไนท์คลับ คุณอาจินต์ก็เกร็งเพราะไม่เคยแต่งสด ๆ อย่างนี้ ครูนารถดีดโน้ตหนึ่ง คุณอาจินต์ก็ใส่คำหนึ่ง ไปเรื่อย ๆ จนจบเพลง ถึงตอนจบครูนารถหัวเราะชอบใจ ชมว่าเก่งแต่สู้ครูแก้วไม่ได้ หม่อมอุบลส่งเงินให้คุณอาจินต์ ๔๐๐ บาทบอกเอาไปกินขนม เพลง"มาร์ชลูกหนี้"เมื่อประกอบในภาพยนตร์ฟังดูไพเราะและเร้าใจมาก นี่คืออีกเพลงหนึ่งจากปลายปากกาของครูอาจินต์ ปัญจพรรค์ ศิลปินแห่งชาติ

ขอบคุณ ข้อมูลจากหนังสือ "อาจินต์ ปัญจพรรค์" เรียบเรียงโดย แน่งน้อย ปัญจพรรค์



https://www.facebook.com/234623190321585/posts/569501026833798/

ฟังแล้วแสนจะฮึกเหิม 

[เพ็ญชมพู]

ฟบ. พร่างเพชรในเกล็ดเพลงกล่าวถึงที่มาของเพลงนี้ว่า

เกร็ดเพลงกระมังคุณศิลา

https://www.facebook.com/234623190321585/posts/376466486137254/

[เพ็ญชมพู]

สามศิลปินแห่งชาติ

ลาว คำหอม (คำสิงห์ ศรีนอก) ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ พ.ศ. ๒๕๓๕    
เสนีย์ เสาวพงศ์ (ศักดิชัย บำรุงพงศ์) ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ พ.ศ. ๒๕๓๓
อาจินต์ ปัญจพรรค์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ พ.ศ. ๒๕๓๔

ภาพจาก เฟซบุ๊กของคุณสุชาติ สวัสดิ์ศรี

[SILA]

ชวนอ่าน  อาจินต์ ปัญจพรรค์ อำลาโลก กับผลงานแก้คิดถึงและคิดไม่ถึงว่าเป็นงานของเขา ที่

https://www.silpa-mag.com/club/art-and-culture/article_23123

จากเหมืองแร่สู่เหมืองรูป

[SILA]

จากฟบ. วินทร์
กับคุณแน่งน้อย ปัญจพรรค์

        ปี 2520 วันที่ 7 พฤษภาคม อาจินต์แต่งงานกับ “แน่งน้อย พงษ์สามารถ”  อดีตสาราณียกรของ
สโมสรนิสิตจุฬาฯ ผู้ที่อาจินต์ รอมาถึง 8 ปี ซึ่งต่อมาเป็นกำลังสำคัญในการบริหารจัดการหนังสือฟ้าเมืองไทย

[SILA]

ผู้หญิงคนสำคัญในชีวิต
แม่ที่ให้กำเนิดนักเขียนนามว่าอาจินต์

[SILA]

และ พี่สาว
"นักเรียน ต.อ. หมายเลข 1"

[SILA]

ผู้พาคุณอาจินต์ไปโรงเรียนเขียนอ่าน และพาเข้าสู่บรรณพิภพ

[SILA]

.

[เทาชมพู]

ยังคิดถึงคุณชอุ่ม ปัญจพรรค์อยู่เสมอค่ะ
เพลงนี้ ท่านแต่งเนื้อตามคำสั่งของจอมพลนักรัก จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์  เพื่อง้องอนท่านผู้หญิงวิจิตรา
คนที่แต่งได้อย่างใจท่านจอมพล เห็นจะมีแต่คุณชอุ่มคนเดียว

[SILA]

ยังจำได้ว่าเพลงในตำนานเพลงนี้ คุณชอุ่มเล่าว่า ครูเอื้อมาให้แต่งเนื้อร้องด่วนขณะที่คุณชอุ่มกำลังเพลินไพ่ตอง

เว็บ บ้านคนรักสุนทราภรณ์ เล่าเรื่องเบื้องหลังเพลงนี้ว่า

         ชอุ่ม ปัญจพรรค์ เคยเล่าถึงเพลงนี้ว่า...เพลงนี้มีเบื้องหลัง..เรื่องมีว่า บุคคลซึ่งเป็นคนสนิทของพณฯจอมพลสฤษดิ์ ธนรัชต์
มาขอให้อาเอื้อ แต่งเพลงรับขวัญท่านผู้หญิงวิจิตรา ที่ไปรักษาสุขภาพที่ประเทศอังกฤษ แล้วไม่ยอมกลับมาเมืองไทย
         ทางกรุงเทพฯจึงเตรียมการให้มีดนตรี สุนทราภรณ์ บรรเลงรับขวัญ อาเอื้อจึงให้ชอุ่ม ปัญจพรรค์แต่งเพลงรับขวัญนี้...
         นอกจากนี้ยังมีเบื้องหลังการแต่งเพลงนี้ซ่อนอยู่อีก คือ ขณะนั้นพี่ปรีดา กรรณสูต ได้พาพวกญาติๆไปเที่ยวจังหวัดประจวบคีรีขันธ์
และพักแรมที่บ้านพักรับรองของกรมประมงซึ่งมีคุณพระฯและคุณนายเดียร์ หมอดวงมณี หมอพิศิษฐ์ วิเศษกุล อาเอื้อกับอาภรณ์ คุณป้าสอิ้ง
และชอุ่ม ลงเล่นฉีกใบตองกันอย่างสนุกสนาน
         ชอุ่มกำลังผ่องไพ่อยู่เพลินๆ อาเอื้อก็เรียกให้ลุกขึ้นจากวงไพ่ตอง "อุ่ม แต่งเพลงรับขวัญ" ชอุ่มลุกจากวงอย่างเสียดาย แต่ก็จำใจ
แต่งตามเสียงผิวปากตามทำนองที่อาเอื้อผิว แต่งเสร็จเรียบร้อยภายในเวลาชั่วโมงเศษ อาเอื้อลุกขึ้นจากที่นั่งแต่งเพลงข้างวงไพ่ ไปแต่งตัว
เข้ากรุงเทพฯเพื่อจัดการกับเพลง..หนึ่งในดวงใจ..ให้เรียบร้อยคอยต้อนรับท่านผู้หญิง..