ส่วนประเด็น ไม่ตรงตามประวัติศาสตร์
เรื่องนี้ผมแปลกใจจริงๆนะครับ เวลาอ่านผู้ชนะสิบทิศ หรือราชาธิราช ไม่มีใครแอนตี้ในลักษณะนี้กันบ้างหรือครับ หรือในยุคนั้นยังไม่มีแนวคิดเช่นนี้ แต่จะพูดเช่นนี้ก็ไม่ได้ เพราะเวลาดูละครต่างประเทศ เช่น ละครเกาหลี เนื่อหาก็ไม่ตรงตามประวัติศาสตร์เลย หรืออิงประวัติศาสตร์เจือจางกว่านี้อีก แต่ก็ไม่เห็นจะมีการแอนตี้แต่อย่างใด
เรื่องที่ยกมาทั้ง 2 เรื่อง แต่งขึ้นในยุคสมัยที่คนอ่านเองไม่มีความรู้ในประวัติศาสตร์มอญและพม่า พอจะเปรียบเทียบกับข้อเท็จจริงได้
อีกอย่าง ราชาธิราชก็เล่าเหมือนกับตำนาน ไม่ได้ระบุชื่อพระเจ้าแผ่นดินตามประวัติศาสตร์ตรงๆ เช่นมะกะโทไปทำงานเป็นขุนวังของพระร่วงเจ้า
พระร่วงเป็นชื่อที่เราเองก็ไม่รู้แน่ว่าหมายถึงกษัตริย์องค์ไหนของสุโขทัย
ส่วนผู้ชนะสิบทิศ เมื่อเขียน ยาขอบไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์หรือพงศาวดารพม่า แต่ตั้งใจจะเขียนแข่งกับเรื่องเกร็ดพงศาวดารจีนที่ยอดนิยมกันอยู่ในสมัยนั้น ท่านเลือกพงศาวดารพม่ามาเป็นหลัก 8 บรรทัด จากนั้นก็บรรยายไปตามจินตนาการ
เพราะฉะนั้นจะเด็ด มังตรา พระเจ้าแปร ฯลฯ ไม่ได้อิงความเป็นจริงในประวัติศาสตร์พม่า พม่ามาอ่านผู้ชนะสิบทิศก็จะต้องบอกว่าไม่ใช่พงศาวดารของเขา
เมื่อในใจคิดตรงกันระหว่างคนแต่งกับคนอ่านว่านี่เป็นเรื่องสมมุติ ของจริงเป็นอย่างไรไม่เกี่ยว ก็เลยไม่มีใครว่าสองเรื่องนี้ผิดตรงไหนค่ะ
ส่วนละครเรื่องนี้เอาตัวละครสำคัญๆที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์มาเป็นตัวเดินเรื่อง ประวัติของท่านเป็นอย่างไร มีคนรู้อยู่มากมาย ดังนั้นก็เกิดการเปรียบเทียบขึ้นมาได้ว่าอะไรตรงอะไรไม่ตรง
สมมุติว่าหม่อมน้อยสร้างตัวละครจากจินตนาการขึ้นมาให้เป็นเจ้านายสมัยปลายอยุธยา สมมุติพระนาม สมมุติชีวิต สมมุติการผจญภัย เจอชะตากรรมอะไรหลังกรุงแตก ก็คงไม่มีใครมาประท้วงว่า เจ้านายองค์นี้ไม่มีตัวตนจริง
ต่างกันตรงนี้ค่ะ
