การที่ คณนา (คะ-นะ-นา) พูดเพี้ยนเป็น คะ-ระ-นา นักวิชาการเขามีคำเรียกลักษณะเช่นนี้ว่า "อุจจารณวิลาส"
ศ.จำนงค์ ทองประเสริฐ เขียนไว้ว่า
"คำที่มักอ่านผิดและเขียนผิดกันอยู่เสมอ โดยออกเสียงเติมเข้ามา แล้วก็เขียนคำเพิ่มเข้ามาอย่างนี้ ทางนิรุกติศาสตร์ เรียกว่า "อุจจารณวิลาส" (อุด-จา-ระ-นะ-วิ-ลาด) ตรงกับภาษาอังกฤษว่า Euphony"
อุจจารณวิลาส มี ๖ พยางค์ต้องออกเสียงให้ครบ
ถ้าออกเสียงเพียง ๓ พยางค์จะเป็นเรื่อง 
ตัวอย่าง "อุจจารณวิลาส" มีอีกหลายคำ เช่น
พรรณนา (พัน-นะ-นา) มักพูดว่า พัน-ระ-นา
ยมบาล (ยม-มะ-บาน) มักพูดว่า ยม-พะ-บาน
สวรรคต (สะ-หวัน-คด) มักพูดว่า สะ-หวัน-นะ-คด
ประสบการณ์ (ประ-สบ-กาน) มักพูดว่า ประ-สบ-พะ-กาน