ชีวิตมนุษย์แสนสั้น ประวัติศาสตร์นั้นยืนยาว

[Koratian]

หนังสือ Siam Mapped ของธงชัย วินิจจะกูล ฉบับที่อาจารย์เพ็ญชมพูยกมา
เป็นหนังสือไม่กี่เล่มที่ผมซื้อมาอ่านแล้วมีความรู้สึกว่าไม่คุ้มค่ากับราคา
เนื้อความตามท้องเรื่องไม่ใช่เป็นการ tell a good story ตามที่โฆษณา
ทุกบทเต็มไปด้วยข้อมูลที่ผิดพลาดและผิดความเป็นจริงที่ยอมรับกันในปัจจุบัน
ถึงแม้ว่าผู้เขียนอาจไม่ตั้งใจที่จะกล่าวเท็จก็ตาม

ลองดูเจตนาที่ชัดเจนของผู้เขียนในคำนำฉบับแปลภาษาไทย

"SM เขียนขึ้นหลัง 6 ตุลา 19 และหลังขนวนการสังคมนิยมไทยล่มสลาย
... นับแต่เช้าวันพุธเดือนตุลาปีนั้นผ่านการณ์ผันแปรทั้งหลายหลังจากนั้น
ทำให้ผู้เขียนตระหนักว่า "ประวัติศาสตร์โหดร้าย" SM จึงเป็นการโรมรันพันตู
กับประวัติศาสตร์ไทยเต็มตัว ตั้งแต่ชื่อ ประเด็นใจกลาง วิธีการศึกษา
แนวคิดวิเคราะห์หลักและรอง หลายเรื่องหลายประเด็น ตลอดจนถึงนัยและความหมายโดยอ้อม"

ด้วยเจตนาที่ชัดเจน ทั้งเขียนโจมตีประวัติศาสตร์จารีตไทยตรงๆและโดยอ้อม
รวมทั้งจงใจอ้างข้อเท็จจริงอย่างผิดพลาด ที่ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ
ทำให้หนังสือเล่มนี้เป็นที่นิยมของผู้สนใจอ่านบางพวก บางสำนักพิมพ์ในปัจจุบัน

พักหลัง ๆ นี้ไม่ทราบว่าเป็นอย่างไร ผมมักมีความเห็นแย้งกับอาจารย์เพ็ญชมพูตลอด

[เพ็ญชมพู]

พักหลัง ๆ นี้ไม่ทราบว่าเป็นอย่างไร ผมมักมีความเห็นแย้งกับอาจารย์เพ็ญชมพูตลอด

สองคนยลตามช่อง         คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม
คนหนึ่งตาแหลมคม        เห็นดวงดาวอยู่พราวพราย

ฟ. ฮีแลร์ 

จะเป็นโคลนตมหรือดวงดาว ลองฟัง "สนทนากับ ศ.ธงชัย วินิจจะกูล ในวาระ ๒๐ ปี Siam Mapped"

[naitang]

ติดตามอ่านเอาความอยู่ครับ  ก็เลยจะขอนำเรื่องที่เคยได้ยินมาเมื่อครั้งทำงานอยู่ในพื้นที่เลาะชายแดนระหว่างไทยกับพม่า ช่วงปี 2520+ (เคยได้ยินเรื่องนี้จากปากของบุคคลสองสามคน ต่างวาระกัน)

ในวงสนทนาสัพเพเหระยามแดดร่มลมตก ก็เข้ามาถึงเรี่องว่า ทำไมเส้นเขตแดนไทยกับพม่ามีความแปลกๆ มีทั้งใช้การใช้สันทิวเขา ใช้แม่น้ำ แล้วก็แบบลากเป็นเส้นตรงเอาดื้อๆ   การใช้สันเขาก็เช่นสันเขาตะนาวศรี  การใช้แม่น้ำก็เช่นแม่น้ำสาละวินและแม่น้ำปากจั่น และการลากเส้นตรงเอาดื้อๆก็เช่นในพื้นที่ช่วง อ.อุ้มผาง จ.ตาก กับ อ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี และโดยเฉพาะบริเวณเจดีย์สามองค์  

ก็เลยได้รับฟังเรื่องราวความว่า อังกฤษให้คนไทยในท้องถิ่นช่วยชี้แนวเขต ซึ่งโดยพื้นๆก็เป็นเรื่องที่ดำเนินการไปตามหลักการใช้เส้นแบ่งเขตตามธรรมชาติ (แต่หากว่าได้เริ่มต้นจากจุดหรือบริเวณใดที่ผิด มันก็จะผิดแบบต่อเนื่องไปตลอดแนว)  ก็ด้วยความไม่สันทัดในเชิงวิทยาการและด้วยการตอบแทนแบบมิตรไมตรีต่างๆ  ความไม่ค่อยจะถูกต้องจึงเกิดขึ้น  

จากเหนือลงใต้ ตามสันเขาลงมาเข้าไปตามแม่น้ำสาละวินที่บ้านเสาหินของ อ.แม่สะเรียง แล้วก็ขึ้นไปตามสันเขาอีก  แวะลงมาตามน้ำเมยแล้วก็กลับขึ้นสันเขา แหว่งเว้าไปเป็นลักษณะปากนกแก้วแถวบ้านวาเล่ย์ อ.พบพระ   เข้า อ.อุ้มผาง แล้วก็เข้าสู่พื้นที่ราบ เลยลากเป็นเส้นตรงไปเลย ผ่านแถว บ.เลตองคุ ยาวไปถึงเขาลูกโดดๆแถวเจดีย์สามองค์    อ้าว..เพี้ยนไป ก็เลยต้องลากเส้นแดนเพื่อให้เจดีย์สามองค์เป็นของไทย (พื้นที่ถนนจากเขา(นึกชื่อไม่ออกครับ)ไปถึงเจดีย์สามองค์จึงเป็นดินแดนของไทย แต่พื้นที่สองฝั่งถนนเป็นของพม่า)          

[naitang]

จากใต้ขึ้นเหนือ  หากจะเริ่มต้นจากปากแม่น้ำโดยใช้แม่น้ำสาละวินเป็นเส้นแบ่งเขตแดน มันก็จะยาวขึ้นเหนือไปถึง บ.เสาหิิน ของ อ.แม่สะเรียง แต่อังกฤษก็จะได้ดินแดนน้อยไป จะขยับไปที่ปากแม่น้ำตะนาวศรีก็เช่นกัน    ไปเริ่มต้นที่ปากแม่น้ำปากจั่นดีกว่า ลากขึ้นเหนือยาวไปได้ถึง อ.สังขละบุรี ของกาญจนบุรีโน่น แต่ก็ต้องหักไปหาเจดีย์สามองค์ เขตแดนแถวนี้ก็เลยไม่เด่นขัดนัก   

ก็จึงคงจะไม่น่าแปลกใจนักที่จะยังคงมีชุมชนที่พูดภาษาไทยอยู่ในเขตพม่า โดยเฉพาะในพื้นที่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำตะนาวศรีและสาละวิน   ก็เพราะมันเป็นพื้นที่ของไทย ?