1. ประเทศไทยก้าวข้ามกับดักประเทศที่มีรายได้ปานกลาง เป็นบุคลาธิษฐาน
Personification คือ การพูดถึงสิางที่ไม่ใช่คน ให้ทำกิริยาของคน เพื่อสื่ออารมณ์
แก่ผู้อ่าน ใช่ไหมครับ
เมื่อเอ่ยถึงคำว่า "ประเทศ" คุณอู่นึกถึงอะไร คงไม่ใช่ดินแดนว่างเปล่าไร้ซึ่งผู้คน ท่านรอยอินให้ความหมายของคำนี้ไว้ว่า "บ้านเมือง, แว่นแคว้น, ถิ่นที่อยู่" ฟังดูก็เหมือนไร้ชีวิต จริง ๆ แล้ว คำว่า "ประเทศ" มีความหมายเดียวกับ "ชาติ" คนไทยก็มักใช้ ๒ คำนี้ควบกันเสมอเป็น "ประเทศชาติ"
คำว่า "ชาติ" ตามที่ท่านรอยอินอธิบายว่าหมายถึง "กลุ่มชนที่มีความรู้สึกในเรื่องเชื้อชาติ ศาสนา ภาษา ประวัติศาสตร์ ความเป็นมา ขนบธรรมเนียมประเพณี และวัฒนธรรมอย่างเดียวกัน หรืออยู่ในปกครองรัฐบาลเดียวกัน" ดูจะมีชีวิตชีวาขึ้นมาหน่อย
"ประเทศไทย" จึงประกอบไปด้วยดินแดนและคนไทย คงไม่ใช่สิ่งที่ไร้ชีวิตเสียทีเดียว ดังนั้นตัวอย่างที่คุณอู่ยกมาจึงไม่ใช่บุคลาธิษฐาน
2. การติดกับดักประเทศที่มีรายได้ปานกลาง (หน้า 72 แผนการศึกษาแห่งชาติ)
คำว่า การติดกับดัก ในข้อความดังกล่าว มีความหมายโดยนัย แปลว่า
การที่ประเทศไทยต้องจมอยู่ในวังวนของความยากจนอยู่ร่ำไป ใช่ไหมครับ
คำว่า "กับดักของประเทศรายได้ปานกลาง" เป็นศัพท์ทางเศรษฐศาสตร์ มาจากภาษาอังกฤษว่า "middle income trap" หมายถึง สภาพของประเทศกำลังพัฒนาที่เริ่มถีบตัวจากความยากจน สร้างรายได้จากการพัฒนาอุตสาหกรรมและการส่งออก จนทำให้ประชาชนในประเทศมีความกินดีอยู่ดีในระดับหนึ่ง แต่กลับไม่สามารถพัฒนาตัวเองไปสู่ประเทศพัฒนาแล้วที่มีฐานะร่ำรวย (high income countries) ได้ เหตุเพราะไม่สามารถสร้างนวัตกรรม เทคโนโลยี เพิ่มประสิทธิผลในการผลิต เพิ่มมูลค่าของสินค้าได้
http://www.siamintelligence.com/middle-income-trap/
