ผู้หญิงของสุนทรภู่

[เทาชมพู]

ตั้งชื่อวิชาในชั้นเรียนใหม่   เรียกเรตติ้งเอาไว้ก่อน   รอนักเรียนมาลงทะเบียน
จะนานเท่าใดไม่รับรอง  เพิ่งหายป่วยค่ะ

[Anna]

นักเรียนหมายเลขประจำตัว ๑ ลงทะเบียนค่ะ 

[ninpaat]

มาอีกหนึ่งแล้วครับ และขอจองโต๊ะริมหน้าต่างเช่นเคยครับ

[Neepata]

มาค่ะ...  ขอนั่งรอด้วยคนนะคร้า   

[Jalito]

อยู่ในห้องตั้งนานแล้วครับ

[walai]

 ...เพิ่งวิ่งมาจองโต๊ะกลางแถวหน้าค่ะ  กลัวมองไม่ชัด ..

[เทาชมพู]

มา 5 คน โอเค เปิดคลาสได้

ก่อนอื่น   ขอทำความเข้าใจว่า  กระทู้นี้เอ่ยอ้างนิราศ 9 เรื่องที่สาธารณชนเข้าใจร่วมกันว่าสุนทรภู่เขียน   แม้ในกระทู้เก่าๆ  เคยมีความเคลือบแคลงว่าบางชิ้นเป็นผลงานของสุนทรภู่จริงหรือ    แต่ก็จะไม่เอามาโยงเป็นข้อหักล้างในกระทู้นี้นะคะ

สุนทรภู่กวีเอกของเรา เปิดเผยชีวิตส่วนตัวเอาไว้ตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อย   บรรดาแฟนคลับตั้งแต่รัชกาลที่ 3  ต้องเสาะแสวงหาเอาเอง ว่าท่านบอกอะไรเกี่ยวกับตัวเองและบุคคลใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องบ้าง       กระทู้นี้ก็จะรวบรวมเรื่องที่ว่ามาเล่าสู่กันฟังอีกทีหนึ่ง

เพื่อความเข้าใจสังคมในสมัยเกือบ 200 ปีมาแล้ว      ขอปูพื้นว่าสังคมครอบครัวไทยสมัยนั้น เรียกว่า Polygamy   คือชายคนเดียวสามารถมีภรรยาพร้อมๆกัน หรือก่อนหลังได้หลายคน  โดยไม่ถือว่าผิดกฎหมาย     นอกจากไม่ผิดกฎหมายยังถูกกฎหมายอีกด้วย เพราะกฎหมายตราสามดวงที่มีรากฐานมาตั้งแต่อยุธยา ได้ยอมรับสถานภาพของเมียหนึ่งเมียสองสามสี่เหล่านี้    โดยกำหนดศักดินาไว้ให้ทุกประเภท     ดังนั้น  จะว่าสุนทรภู่เจ้าชู้ ก็ต้องมีคำขยายว่า ไม่ต่างจากชายอื่นๆในสังคมสมัยเดียวกัน

[kui045]

มาเข้าห้องด้วยครับ

[เทาชมพู]

สุนทรภู่เป็นหนุ่มชาววัง  แม่เป็นแม่นมของพระองค์เจ้าจงกล พระธิดาในกรมพระราชวังหลัง    ส่วนพ่อไปบวชอยูที่อ.บ้านแกลง จ.ระยอง   แม่มีสามีใหม่ มีลูกสาวสองคนชื่อฉิมกับนิ่ม

เมื่อเติบโตเป็นหนุ่ม สุนทรภู่น่าจะถวายตัวเป็นมหาดเล็ก  ถ้าไม่ใช่กับกรมพระราชวังหลังเอง  ก็กับเจ้านายองค์ใดองค์หนึ่งในวังหลัง    ทำให้มีโอกาสเห็นสาวชาววังหลังอยู่บ่อยๆ  จึงได้ผูกสมัครรักใคร่กับสาวคนหนึ่งชื่อแม่จัน
แม่จันน่าจะเป็นรักแรก   ชนิดหายใจเข้าหายใจออก  เมื่อจากกันกะทันหันเพราะเจ้านายใช้ไปราชการในหัวเมือง  ไม่ทันลา    สุนทรภู่จึงแต่งนิราศเมืองแกลงอุทิศให้แม่จันคนเดียว

[siamese]

ยังทันนะครับ 

[NAVARAT.C]

เปลี่ยนจากอาจารย์ห้องโน้น มาเป็นนักเรียนห้องนี้ดีกว่า

[กะออม]

มาเข้าห้องเรียนด้วยค่ะ

[เทาชมพู]

เปลี่ยนจากอาจารย์ห้องโน้น มาเป็นนักเรียนห้องนี้ดีกว่า

โดดสอนนะ   ครู   สิ้นปีไม่ได้สองขั้น  จะมาทำหนังสือร้องเรียนถึงกระทรวงไม่ได้นะ

[เทาชมพู]

พูดถึงรูปหล่อ สุนทรภู่ก็คงไม่หล่อ    แถมแชมพูบำรุงเส้นผมก็ยังไม่มีใครผลิตขึ้นมาในโลก   ท่านก็เลยต้องปล่อยศีรษะให้เป็นไปตามธรรมชาติ    พระพรหมให้เส้นผมมากี่เส้นก็ต้องจำใจรับตามนั้น     เห็นได้จากพรรณนาถึงนกตะกรุมเอาไว้ในนิราศพระบาท

หน้าวังหรือจะสั่งด้วยนะนก            ให้แนบอกของพี่รู้ว่าโหยไห้
มิทันสั่งสกุณินก็บินไป            ลงจับใกล้นกตะกรุมริมวุ้มวน
ศีรษะเตียนเลี่ยนโล่งหัวล้านเลื่อม    เหนียงกระเพื่อมร้องแรงแสยงขน
โอ้หัวนกนี่ก็ล้านประจานคน            เมื่อยามยลพี่ยิ่งแสนระกำทรวง

ถ้าหากว่ากวีของเราผมดกดำเหมือนหนุ่มคนอื่นๆ     คงไม่เก็บเอาหัวนกตะกรุมมาคิดน้อยอกน้อยใจว่ายิ่งดูแล้วยิ่งช้ำใจ     มีแต่คนมีปมด้อยถูกเพื่อนฝูงล้อเลียนเอาบ่อยๆเท่านั้นแหละ    ถึงเหลือบไปเห็นนกตะกรุมแล้วแสลงใจขึ้นมาซะเฉยๆ

แต่พระเอกเรื่องนี้ ตรงกับคำว่า "คารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรอง"    หนุ่มชาววังรูปหล่อพ่อรวยทั้งหลายจึงชวดจีบแม่จันไม่ติด       พ่อนกตะกรุมจีบติดจนได้ร่วมหอลงโรงกัน

[ประกอบ]

มาค้าบบบ