เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 37
  พิมพ์  
อ่าน: 106151 ใครอยากรู้จัก NAVARAT.C เชิญที่กระทู้นี้
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 300  เมื่อ 03 ธ.ค. 15, 09:01

ใกล้สิ้นปี  จ๊อบมีมาให้รับเยอะครับ  ขออำภัย


บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 301  เมื่อ 03 ธ.ค. 15, 09:20

ใกล้สิ้นปี  จ๊อบมีมาให้รับเยอะค่ะ  ขออำภัย

ใกล้สิ้นปี  จ๊อบมีมาให้รับเยอะครับ  ขออำภัย

ละเมิดลิขสิทธิ์เจ้าข้า  คำตอบถูกก๊อป....


บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 302  เมื่อ 04 ธ.ค. 15, 11:55

กว่าจำเลยจะเข้ามาเห็น คดีก็หมดอายุความแล้ว อิ อิ ยิงฟันยิ้ม หลังเย็น
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 303  เมื่อ 04 ธ.ค. 15, 12:51

ศาลตัดสินให้ชดใช้ความผิด  ด้วยการเล่าถึงบิ๊กหมงค่ะ 
ใครอยากฟังช่วยมาลงชื่อหน่อยเถอะค่ะ    ดิฉันลุ้นไม่ไหวแล้ว
บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 304  เมื่อ 04 ธ.ค. 15, 13:38

สงสัยต้องยอมให้ศาลสั่งจำคุกก่อนครับ จะได้มีเวลาทำงานทำการเรื่องที่จำเป็นต้องทำ เพื่อไม่ให้เสียผู้เสียคน พ้นโทษมาแล้ว ผมรับปากว่าจะเล่าเรื่องบิ๊กหมงต่อก็แล้วกัน เศร้า
บันทึกการเข้า
เพ็ญชมพู
หนุมาน
********
ตอบ: 12599



ความคิดเห็นที่ 305  เมื่อ 04 ธ.ค. 15, 16:01

จะคอยขวัญใจ



จะคอย จะคอย จะคอย จะคอย ขวัญใจ   จะช้าอย่างใด จะนานเท่าไร ไม่หวั่น

บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 306  เมื่อ 04 ธ.ค. 15, 20:46

อึ๊ยยยยย ขนลุก ขยิบตา
บันทึกการเข้า
เพ็ญชมพู
หนุมาน
********
ตอบ: 12599



ความคิดเห็นที่ 307  เมื่อ 18 ธ.ค. 15, 09:03

จริงแท้แน่นอนดังที่คุณนวรัตนวิสัชนา ในพนาผู้แข็งแรงที่สุดเท่านั้นจึงสามารถดำรงชีพอยู่ได้ เจ้าบุญรอดอาจจะเป็นหนึ่งที่ไร่เล แต่หากไปอยู่ในป่าที่มีผู้ล่าและแข็งแรงกว่าโดยเฉพาะ "ห้วยขาแข้ง" ที่คุณตั้งกำลังเดินสำรวจอยู่ ก็แข็งแรงเป็นรองเจ้าถิ่นเช่นควายป่าตัวผู้ที่มีขนาดใหญ่กว่าเท่าตัว โอกาสที่จะต่อสู้กันและเจ้าบุญรอดเสียชีวิตมีสูงมาก หากรอดจากการต่อสู้เจ้าถิ่นชาติพันธุ์เดียวกัน ก็ยังมีผู้อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหารคือ เสือ รอจัดการอยู่

เชิญคุณตั้งมาวิสัชนาต่อ  ยิงฟันยิ้ม

คุณตั้งมาวิสัชนาเรื่องควายป่าเจ้าถิ่นไว้ที่กระทู้ "ห้วยขาแข้ง" ขอเชิญเข้าไปติดตามได้โดยพลัน   ยิ้มเท่ห์

แล้วก็มาถึงสัตว์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง   ..มหิงสา     ซึ่งได้พบเห็นมันก็เพราะมันเข้ามาป้วนเปี้ยนอยู่ในพื้นที่ใกล้ๆหมู่บ้านเกริงไกร มาติดควายตัวเมียของชาวบ้าน  บางวันก็เห็นยืนเป็นสง่าอยู่อีกฝั่งหนึ่งของลำห้วย บางคืนก็บุกเข้าคอกควายตัวเมียในหมู่บ้าน

เจ้าตัวนี้แหละที่ทำให้ จนท.ป่าไม้พร้อมปืนยิงเร็วหลายคน เดินตามหาตัวผมอยู่เป็นเดือน คิดว่าพวกผมเป็นพวกพรานชาวกรุงเข้ามาตามล่ามัน    

ค่อยๆขยายความต่อไปนะครับ
     
บันทึกการเข้า
Anna
องคต
*****
ตอบ: 552


ความคิดเห็นที่ 308  เมื่อ 25 ธ.ค. 15, 20:59

สงสัยต้องยอมให้ศาลสั่งจำคุกก่อนครับ จะได้มีเวลาทำงานทำการเรื่องที่จำเป็นต้องทำ เพื่อไม่ให้เสียผู้เสียคน พ้นโทษมาแล้ว ผมรับปากว่าจะเล่าเรื่องบิ๊กหมงต่อก็แล้วกัน เศร้า

เห็นอาจารย์มีเวลาไปต่อกระทู้โน้น แสดงว่าเรื่องจำเป็นที่ต้องทำ ได้ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ทีนี้ก็ถึงคิวเรื่องของบิ๊กหมงต่อ ใช่ไหมคะ  ยิงฟันยิ้ม
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 309  เมื่อ 25 ธ.ค. 15, 21:13

ฝุ่นจะจับอีกแล้ว  เช็ดมาหลายรอบเต็มที


บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 310  เมื่อ 26 ธ.ค. 15, 07:09

!


บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 311  เมื่อ 26 ธ.ค. 15, 11:29

ก่อนจะเป็นบิ๊กหมง

คนจีนสมัยก่อนหากอยากจะเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นไทยๆ ก็มักจะไปขอพระให้ตั้งให้ พระท่านก็ใช้สำเนียงใกล้เคียงกันมาคิดคำไทย เช่นนายไช้ ก็เปลี่ยนให้เป็นวันชัย นายหยู เปลี่ยนเป็นยุทธนา คนดังคนหนึ่งสมัยสี่สิบกว่าปีก่อนที่ใครๆเรียกว่าท่านมงคลนั้น เห็นว่าตอนเป็นอาตี๋ชื่อหมง สื่อให้ฉายาว่าบิ๊กหมง

ความจริงบิ๊กหมงในวงการมีหลายคน ผมไม่ได้หมายถึงใครเป็นพิเศษนะครับ ขอบอก

อันที่จริงจะต้องขอโม้ซะหน่อย ผมเองน่ะตั้งชื่อไทยให้ฝรั่งมาสองคนแล้วนะท่าน คนแรกคือเคลวิน คนนี้ง่าย ให้ชื่อกวินไป แต่อีกคนหนึ่งชื่อ เซบาสเตียน ผมคิดอยู่นานเอาไงดีหว่า เอางี้แล้วกัน ชื่อสมบัติเสถียรละกัน ได้ทั้งสำเนียงและความหมาย
คนที่รอลุ้นอยู่พอได้ฟังแล้วก็ขำกลิ้งไป

บิ๊กหมงบ้านผมนั้น ตอนแรกผมเรียกว่าบักหมง แต่เขาท่าทางไม่ค่อยจะเป็นปลื้มเท่าไหร่ หลังจากเปลี่ยนมาเรียกบิ๊กหมงก็ดูจะสีหน้าแช่มชื่นขึ้น

เมื่อทิ้งพ่อทิ้งแม่จากสระแก้วมาตายเอาดาบหน้าในเมืองกรุงนั้น บักหมงมาอาศัยนอนอยู่ในโรงงานทำของเล่นที่พี่ชายคนโตเป็นหัวหน้าคนงานอยู่ อายุตอนนั้นเพิ่งสิบแปดเอง โรงงานที่ว่าอยู่ติดข้างบ้านผม เจ้าของเป็นคนดีมาก เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ที่ผมให้ความเคารพนับถือ วันหนึ่งนายฟ้อนหัวหน้าคนงานที่เข้าๆออกบ้านผมเป็นประจำราวกับคนในบ้านมาถามว่า ผมยังจะทาสีบ้านอยู่หรือเปล่า เขาหาคนให้ได้แล้ว

บ้านผมนั้น ผมสร้างขึ้นด้วยไม้ที่รื้อมาจากอาคารเก่าที่เคยเป็นโรงเรียนของแม่ เอามากองทิ้งไว้นาน ถูกชาวบ้านแถวนั้นถือวิสาสะลากไปใช้บ้างก็เยอะ ผมต้องจ้างช่างไม้เป็นรายวันค่อยๆเลือกมาขัดมาล้าง ทำไปสร้างไป ใช้เวลาเลยปี ช่างก็เบื่อเจ้าของก็เบื่อ พอจะเข้าอาศัยอยู่ได้แล้วก็เลิกงานก่อสร้างไปทีนึงก่อน ที่เหลือกะจะค่อยๆเก็บงานไปเรื่อยๆ ที่เห็นเป็นหลักๆก็งานสีนี่แหละ ยังไม่ได้ทำเลย แต่งานทาสีบ้านไม้เก่าผมกะใช้วิธีโบราญที่เคยเห็นบ้านในชนบทเขาทำกัน คือใช้น้ำมันขี้โล้หรือน้ำมันเครื่องที่ถ่ายออกจากเครื่องยนต์ตอนจะเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องใหม่นี่แหละ มาทาแทนสี นอกจากจะประหยัดสุดๆแล้ว มันจะออกน้ำตาลเข้มจนเกือบดำสวยไปอีกอย่าง แต่ที่ดีกว่านั้นคือปลวกจะไม่กิน ไม้จะไม่ผุ ฝาภายนอกบ้านผมทุกวันนี้ทาน้ำมันเครื่องก้นแคร้งครั้งเดียวจริงๆ แต่ก็ยังดูดีอยู่ ไม่เชื่อดูรูป
บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 312  เมื่อ 26 ธ.ค. 15, 11:31

บ้านตอนสร้างเสร็จไม่เสร็จบอกไม่ถูก เด็กที่เห็นคือลูกชาย ตอนนี้อายุ ๔๒

ต้นปาล์มขวดที่เห็นเบ่อเร่อเบ่อร่าในรูป ผมปลูกไว้ในที่นานแล้วก่อนจะตัดสินใจสร้างบ้่าน ไม่ได้ใช้แบบที่สวนนงนุชบริจาคนะครับ


บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 313  เมื่อ 26 ธ.ค. 15, 11:36

บ้านหลังเดียวกัน ถ่ายเมื่อเช้านี้


บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 314  เมื่อ 26 ธ.ค. 15, 11:47

นายฟ้อนตามบักหมงมาไหว้ผม เห็นว่าเป็นน้องชายก็เลยซักไปนิดนึงว่าทำไมถึงไม่ทำงานที่โรงงาน คือผมไม่อยากให้เพื่อนบ้านที่ดีแคลงใจว่าผมไปย่องตอดเอาคนของเขามา
“คุณลุงไม่รับครับ คนงานเต็มแล้ว”

ผมถือโอกาสบอกคุณลุงด้วยเพื่อพบกัน ว่าผมรับน้องชายของนายฟ้อนมาทาสีบ้านให้ผม
“มันขี้เกียจ อย่าไปเอามันเลย”
“อ้าว ผมตกปากรับคำไปแล้ว งั้นขอดูลายหน่อยแล้วกันนะครับ ไม่เป็นไร ผมจ้างเขาเป็นรายวัน ถ้าไม่ไหวก็จะเลิกจ้าง ขอบพระคุณครับที่บอก”

บักหมงหน้าตาดูซื่อๆ แววตามีความวิตกกังวลอยู่ยังไงไม่รู้ เขายังอาศัยซุกหัวนอนอยู่ในโรงงานของคุณลุง แต่เช้าก็เดินมาทำงานตั้งแต่ก่อนเวลา เที่ยงกลับไปล้อมวงกินข้าวคนงานกับพี่ชาย บ่ายก็กลับมาปีนกระไดไม้ไฝ่ เอาน้ำมันเครื่องก้นแคร้งทาฝาบ้านต่อ ไม่เคยอู้ไม่เคยหลบ สังเกตุอยู่หลายวัน คนอย่างนี้ถูกหาว่าขี้เกียจได้อย่างไร ผมนึกในใจ

คุณลุงมาบ้านผมบ่อยๆเพราะสนิทกัน เห็นนายมงคลทีไรก็มองแบบค้อนๆ แต่บักหมงก็สุภาพอ่อนน้อมกับคุณลุงเสมอทุกครั้งที่ประจันหน้ากันในบ้านผม
“คุณลุงรับเมียผมทำงาน ให้ข้าวพ้มกิน ให้ที่พ้มนอน มีบุญคุณกับพ้มมากเลยขรับ” เขาเล่าให้ผมฟังหลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นผ่านมาแล้วนานทีเดียว

“พี่ฟ้อนเข้ามาทำงานที่กรุงเทพตั้งแต่อายุ ๑๔ พ้มต้องอยู่ช่วยพ่อช่วยแม่ปลูกมันสำปะหลัง  บางปีมันดีราคาก็ตก ราคาจะขึ้นสูงตอนปีที่มันไม่ดี ก็ไม่รู้จะเอาอะไรไปขายเค้าให้พออยู่พอกิน
ก่อนจะลงกล้ามัน ถ้าไม่กำจัดหญ้าคาก่อนก็ไม่มีทางได้กิน  มีทางเดียวขรับ ต้องใช้ยาฆ่าหญ้า พ้มน่ะไม่ถูกกับยานี้เล้ย  ได้กลิ่นมันทีไรก็มึนงงไปทั้งวัน
ครั้งนึงกำลังพ่นยาอยู่เกิดลมหวนกลับ ยาปลิวมาโดนเต็มตัว  พ้มล้มทั้งยืน สลบไป ฟื้นมาแล้วผมตัดสินใจเลย ไม่เอาอีกแล้ว บอกพ่อบอกแม่ว่าจะขอตามไปอยู่กับพี่ฟ้อนละ ถ้าอยู่ต่อไปก็ตายแน่”

“มากันทั้งผัวทั้งเมียเลยหรือ”
“เปล่าขรับ ครั้งแรกพ้มมาคนเดียวก่อน ยังไม่ยอมให้เมียตามมา”

“อ้าว เหรอ แล้วทำไมตอนนั้นคุณลุงถึงไม่รับมงคลให้ทำงานล่ะ”
“คุณลุงหาว่าผมขี้เกียจขรับ พ้มก็ไม่รู้จะเถียงแกอย่างไร  ก็แกลงมาทีไรเห็นพ้มตอนเดินเข้าห้องน้ำทุกที ครั้งที่สาม แกเลยบอกว่าผมอู้งาน ไม่จ้างแล้ว ตอนนั้นถ้าคุณหม่อมไม่ให้งานพ้มทำ พ้มก็ไม่รู้จะไปไหนต่อ”
“แล้วเมียเราล่ะ”
“พอพ้มทำงานให้คุณหม่อมได้แน่ๆ พ้มเลยไปรับเมียมาสมัครงานกับพี่ฟ้อน คุณลุงก็ไม่ว่าอะไร ให้ทำงานมีที่อยู่ที่กินพร้อม เลยได้อยู่ด้วยกัน”

อึมม์…. แต่อีกเป็นปีแหละครับ ผมจึงได้ปลูกเรือนคนงานในบ้าน แล้วให้ผัวเมียคู่นี้ย้ายมาอยู่อาศัยในรั้วบ้านผม เพราะแน่ใจแล้วว่า บักหมงไม่ได้เป็นคนแบบที่คุณลุงตั้งข้อหาไว้ในสมองของผม ทั้งสองไม่เพียงแต่ไม่ขี้เกียจ แต่ยังขยันหางานโน่นงานนี่ในบ้านทำโดยไม่ต้องรอฟังคำสั่งจากใคร บ้านผมทั้งหลังในรูป ทั้งสีดำสีแดงสีขาว ตั้งแต่หลังคายันเสาเรือน บักหมงโชว์เดี่ยว “หมู” เมียของบักหมงนั้น ยังมีฝีมือทางทำกับข้าวถูกปากลูกๆผมด้วย เลยเลิกทำงานในโรงงานมาเป็นแม่บ้านแม่ครัวประจำบ้าน อยู่กินกับผมเลยทีเดียว
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 37
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.046 วินาที กับ 20 คำสั่ง