เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: 1 ... 47 48 [49]
  พิมพ์  
อ่าน: 71081 ห้วยขาแข้ง เมื่อ '14 '15
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 720  เมื่อ 08 เม.ย. 16, 19:39

ปลาในอ่างเก็บน้ำของเขื่อนในพื้นที่ๆเป็นผืนน้ำกว้างที่ชาวบ้านนิยมจับกันก็คือ ปลาตากลับ ก็ที่เห็นตากอยู่ตามแพของชาวบ้านต่างๆนั้นแหละ  ตัวขนาดประมาณฝ่ามือเท่านั้น   ตำแหน่งของตาทั้งสองข้างของปลาตากลับก็คล้ายๆกับของปลาตาเดียวนั่นเอง   

ส่วนปลาที่เรามักได้ยินกล่าวถึงกันตามแพนักท่องเที่ยวต่างๆนั้นเป็น ปลาชะโด     ในปัจจุบันนี้ ปลาชะโดกำลังแย่งปลาช่อนขึ้นโต๊ะอาหารต่างๆ ที่เราเห็นตากแห้ง เผา นึ่ง และที่ทำสดส่งออกทั้งหลายนั้น จะว่าไปแล้วเกือบทั้งหมดเป็นปลาชะโดทั้งนั้น   หากประสงค์จะพบความแตกต่างของรสเนื้อปลาช่อนจริงๆ เห็นทีจะต้องเข้าตลาดซื้อเอามาทำเอง   
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 721  เมื่อ 09 เม.ย. 16, 18:09

เข้าไปเยี่ยมเยียนขาแข้งครั้งนี้ ได้นอนอยู่บนเรือนแพของเจ้าของบ้านที่เคยอยู่ปากลำ นอนอยู่คืนหนึ่ง ตกบ่ายแก่ๆก็ได้มีโอกาสตั้งวงสนทนาถึงเรื่องเก่าๆและที่ได้เปลี่ยนแปลงไป ได้รู้ว่าหลายคนเสียชีวิตไป หลายคนย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อื่น

พอมืดลงก็มีกะเหรี่ยงคนหนึ่งมาเข้าร่วมวงด้วย หน้าตาคุ้นๆ เขาก็บอกว่าเขาเป็นใครและยังบอกว่าผมเคยจ้างเขาเป็นคนงาน ผมก็เลยถึงบางอ้อ นึกออก แล้วก็ถามถึงเรื่องราวของเขา  ได้ความว่าหลังจากที่ผมไม่ได้จ้างต่อ เขาก็ได้เข้าไปเข้าเป็นพวก ผกค. ไปเป็นถึงระดับหัวหน้าหน่วยจรยุทธหน่วยเล็กๆหน่วยหนึ่งทีเดียว หน่วยของเขาได้พบเห็นตัวผมและคณะอยู่บ่อยๆ ก็ซุ่มดูอยู่    มีอยู่ 2-3 ครั้งที่ผมเกือบจะถูกลูกทีมของเขาซิวเอา ซึ่งเขาได้ห้ามปรามไว้ ผมก็เลยรอด

นึกดูแล้วเรานี่ก็โชคดีชะมัดเลยทีเดียว รอดมาได้แม้ว่าจะทำงานอยู่ในพื้นที่ในสภาพที่มีคนและปืนจ้องมองอยู่ตลอดเวลา   ถามกะเหรี่ยงคนนั้นถึงเหตุผลที่ไม่ทำอะไรผมและคณะ ทั้งๆที่เป็นหน่วยราชการ   
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 722  เมื่อ 09 เม.ย. 16, 18:43

ได้ความว่า ตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมจ้างช้างบรรทุกสัมภาระ 2 ตัวจาก บ.นาสวน     เป็นเวลาประมาณเดือนหนึ่งที่ช้างและควาญช้างไม่ได้กลับบ้านเลย ก็เป็นที่โจษจันกันทั่วป่าขาแข้ง บ.นาสวน และหมู่บ้านอื่นๆนอกห้วยขาแข้ง ว่าควาญช้างทั้ง 2 คนถูกผมฆ่าตายไปแล้ว และช้างก็ถูกเอาไปแล้วด้วย    พวกผมและควาญช้างไม่มีใครทราบเรื่องโจษจันนี้เลย ชาวกะเหรี่ยงเองในห้วยก็ไม่เล่าอะไรให้ฟัง 

ครับ..คนในพื้นที่เขายังไม่เชื่อในสิ่งที่ผมบอกกล่าวและยังไม่ไว้ใจผม    ยังเข้าใจว่าผมเป็นพวกนายทุน เข้าป่ามาเพื่อหาและจับจองแหล่งแร่ และไล่จับจองและฮุบที่ชาวบ้าน  รวมทั้งอาจจะเป็นพวกทหารหรือตำรวจปลอมตัวเข้ามาหาข่าว  แม้กระทั่งว่าเป็นหน่วยสรรพสามิตมาจับเหล้าเถื่อน หรือเป็น จนท.ป่าไม้ มาตรวจจับไม้  ก็คงจะพอเห็นเห็นภาพของ sensitivity ที่มีส่วนผลักดันให้เกิดมวลชนฝ่ายตรงข้ามกับรัฐได้ง่ายๆนะครับ     
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 723  เมื่อ 09 เม.ย. 16, 19:48

ด้วยที่ผมพอจะรู้อยู่บ้างจากสัมผัสและประสบการณ์ตั้งแต่ปี '11 แถวตาก ปี '12 แถวเขตต่อสุโขทัย แพร่ อุตรดิตถ์ ปี '13 แถวกำแพงเพชร และที่อื่นๆ ฯลฯ     ผมจึงต้องทำในสิ่งที่ไม่สื่อความหมายไปในมโนภาพของหน่วยที่ใช้อำนาจ (ด้วยก็ใช้รถแลนด์โรเวอร์สีเขียวเช่นเดียวกันกับส่วนราชการอื่นๆ)   ต้องทำก็เพื่อให้ผมและคนในคณะปลอดภัยทั้งชีวิตและทรัพย์สินแบบถาวรตลอดไป     

ถ้าท่านเคยเจอชาวบ้านวิ่งหนีเมื่อเห็นเรา เคยถูกปืนยิงไล่เมื่อเดินเข้าใกล้ เคยเจอชาวบ้านทิ้งของแล้ววิ่งหนี ฯลฯ   ก็คงนึกออกนะครับว่าเราจะควรจะเริ่มต้นอย่างไร เริ่มตั้งแต่การเข้าให้ถึงตัวจนสามารถพูดคุยกันได้ ต่อไปถึงการจะต้องสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจกันให้เกิดขึ้น (อย่างไร)   และก็จะต้องให้เกิดขึ้นในระดับที่มั่นใจว่าพอจะถาวร ได้ในช่วงระยะเวลาที่น้อยที่สุด     
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 724  เมื่อ 09 เม.ย. 16, 20:05

ในครั้งนั้น ผมทำอยู่ไม่กี่เรื่อง เป็นการทำด้วยใจ และก็ไม่คิดด้วยว่ามันจะส่งผลระยะยาวและกระจายไปในอีกหลายพื้นที่ 

ครับ.. ติดดิน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่เอาเปรียบ พูดจริง ซื่อตรง คงเส้นคงวา   
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 725  เมื่อ 10 เม.ย. 16, 18:32

ติดดิน ก็คือ กินอยู่หลับนอนไม่ต่างไปจากเขาราวฟ้ากับดิน    เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ทำได้หลากหลายเรื่อง โดยเฉพาะในเรื่องของการแบ่งปันปัจจัยสี่    ไม่เอาเปรียบ พูดจริง ซื่อตรง และคงเส้นคงวานั้น  แสดงด้วยการกระทำให้ประจักษ์ในทุกเรื่อง ไม่มีการยกมาพูดสาธยายโน้มน้าวใดๆ

ก็คือการเป็นฝ่ายให้ โดยไม่คิดในเรื่องของความคุ้มค่า หรือกำไร-ขาดทุน
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 726  เมื่อ 10 เม.ย. 16, 19:27

การรอดพ้นจากอันตรายในการเดินทำงานในห้วยขาแข้งของผมนั้น มาจากขวดน้ำพลาสติก 2 ขวด (ขวดเก็บตัวอย่างน้ำสำหรับการวิเคราะห์ทาง Geochemistry) ที่ผมให้กับควาญช้าง 2 คนที่เดินกลับไปเยี่ยมบ้านและครอบครัวที่ บ.นาสวน   ควาญช้างของผมได้เล่าเรื่องราวการทำงานของผมและของแจกที่ได้รับ จนชาวบ้านเลิกคิดในทางไม่ดีกับผมและคณะ  และจนทำให้กำนันย่องเบอะเลิกระแวงผม (ย่องเบอะเป็นกำนันชื่อดังในเรื่องเกี่ยวกับความเป็นนักเลงและเรื่องของช้าง ไม่ใช่นักล่าช้างนะครับ เป็นเรื่องของการจัดการเกี่ยวกับการจัดหาและควบคุมการว่าจ้างช้างเพื่อทำงานในเรื่องต่างๆ)     
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 727  เมื่อ 10 เม.ย. 16, 19:53

และก็ด้วยจากเหตุการเล่าเรื่องของควาญช้างทั้งสองคนนี้แหละ ผมก็เลยต้องไว้หนวดเป็นการถาวรมาจนทุกวันนี้

เหตุที่ผมไม่โกนหนวดและปล่อยให้หนวดครึ้ม โดยพื้นฐานก็เพราะว่าไม่มีกระจกส่องสำหรับการโกนหนวดและมีตุ่มสิว   เมื่อควาญช้างไปเล่าเรื่องและบรรยายหน้าตาของผมและว่ามีหนวด  ผมก็เลยต้องไว้หนวดตลอดการทำงาน เพื่อให้เป็นที่สังเกตของชาวบ้านทั้งหลาย    และเพื่อที่จะให้เป็นภาพที่ครบถ้วนที่สามารถจำได้แต่ไกล  ผมก็จึงต้องใส่หมวกสักหลาดของพ่อเสมอ (รุ่นสมัยมาลานำไทย) ซึ่งผมได้ใช้ใส่ตลอดช่วงของการทำงานก่อนที่ควาญช้างทั้งสองจะกลับไปเยี่ยมบ้าน   

สำหรับชื่อของผมนั้น ไม่มีผู้ใดรู้จักหรือจำได้  ชาวบ้านจะรู้จักผมในชื่อเรียกขานว่า นายช่างหนวด หรือ ช่างหนวด   ก็เพราะคนในคณะสำรวจจะเรียกผมว่า นายช่าง (คำว่านายช่างนี้ เป็นคำที่คนในคณะทำงานสำรวจนิยมใช้เรียกขานหัวหน้าหน่วยสำรวจคณะต่างๆ) ชื่อของผมก็แถมคำว่าหนวดไปอีกคำหนึ่งเท่านั้นเอง   
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 728  เมื่อ 12 เม.ย. 16, 18:24

ฤดูสำรวจปีถัดไป   ผมก็ย้ายไปทำงานรับผิดชอบสำรวจทำแผนที่ธรณีฯมาตราส่วน 1:250,000 ระวางเย และ ระวางทวาย ก็พื้นที่ทางตะวันตกคลุมแม่น้ำแควใหญ่ แควน้อย จรดชายแดนไทย-พม่า ทั้งหมดตั้งแต่ อ.อุ้มผาง จ.ตาก ลงมาถึงด่านมะขามเตี้ย จ.กาญจนบุรี    ซึ่งได้ใช้รถแลนด์ฯสีฟ้าเข้ม จนกระทั่งหลังจากเหตุการณ์เครื่องเฮลิคอปเตอร์ล่าสัตว์ตก  จนทำให้มีความเข้มงวดในการเข้าพื้นที่เขตป่าทุ่งใหญ่นเรศวร  ซึ่งยังผลให้มีการเข้ามาขยายอิทธิพลของ ผกค.ยึดพื้นที่ป่าทุ่งใหญ่   ขยายและผนวกเขตอิทธิพลจนภายหลังกลายเป็นเป็นป่าผืนใหญ่ที่เกือบจะถูกปิดตาย  (ป่าพบพระ ป่าแม่วงก์ ป่าขาแข้ง ป่าทุ่งใหญ่)

เอกลักษณ์ประจำตัวของผม คือ หนวดและหมวก ก็ยังใช้เป็นใบเบิกทางในการเข้าทำงานในพื้นที่ได้ดีอยู่   ปีถัดไปผมก็ไปเรียนต่อ หายไป 2 ปี  เมื่อกลับมาก็ยังได้รับมอบหมายในรับผิดชอบสำรวจต่อในพื้นที่ของแผนที่ 2 ระวางดังกล่าว  คราวนี้หนักเลยครับ ผืนป่าดังกล่าวเกือบจะถูกปิดตายโดยสิ้นเชิง    เว้นวันบ้าง ทุกสัปดาห์บ้าง จะมีคนเข้ามาเยี่ยมคุยด้วยถึงที่พักแรม (สายหาข่าวทั้งนั้นแหละครับ) แม้กระทั่งในเมือง
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 729  เมื่อ 12 เม.ย. 16, 18:54

ผมได้ใช้รถแลนด์คันใหม่ สีเขียว  คราวนี้ผมเริ่มคิดมาก  สีรถและลักษณะรถไปเหมือนกับหน่วยราชการอื่นที่ชาวบ้านเขาระแวงกัน  เหตุการณ์ด้านการต่อสู้ในทุกพื้นที่ก็แรงและเข้มข้นมากขึ้น  ผมก็หาทางออกโดยการแต่งรถให้แปลกออกไป เพิ่มไฟ spotlight ที่หน้ารถ  ผมแต่งตัวด้วยเสื้อสีเด่นเห็นได้ชัด ใช้หมวกใบเดิม แล้วก็ไว้หนวดเหมือนเดิม  ที่เอวไม่คาดผ้าขะม้า แสดงตนเป็น Mr.Clean ไม่พกและไม่มีอาวุธใดๆ (แต่ผู้ช่วยคู่หูของผมพกเห็บเอว ในรถก็มีปืนที่เหน็บไว้สำหรับคนขับรถคู่หูของผม)    ครับ ทำตัวให้อยู่ในสภาพที่เด่นเห็นได้ระยะไกล เป้าผมคนแรก

ครับ..รถที่ผมใช้คันนี้ ได้ใช้ตลอดจนหลังปี '22 หลังปีที่เสียงปืนสงบ   ก็รอดมาตลอด  ช่วงนั้น ฝ่ายเขาก็ส่งข่าวบอกตลอดว่า เข้าใหนได้บ้าง เข้าได้ลึกเพียงใด ที่ใดอาจมีอันตราย ฯลฯ   
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 730  เมื่อ 12 เม.ย. 16, 19:24

ใกล้เข้าไปถึงเรื่องความขัดแย้งทางการเมืองก่อนปี '35 เข้าทุกที  ผมคงจะไม่เล่าขยายความต่อนะครับ 

ก็เป็นภาพที่คงจะมีน้อยคนได้รับรู้เรื่องราวและได้สัมผัสตรง    ภาพและเรื่องราวที่เรารับรู้กันโดยทั่วๆไปนั้นจะเป็นภาพในเขตเมือง ส่วนภาพความเคลื่อนไหวในชนบทและในพื้นที่ป่าเขานั้นไม่ค่อยจะมีข้อมูลและมีการกล่าวถึงกัน   
บันทึกการเข้า
naitang
หนุมาน
********
ตอบ: 5823


ความคิดเห็นที่ 731  เมื่อ 12 เม.ย. 16, 19:59

ผมคิดว่าเรื่องในกระทู้นี้น่าจะให้ข้อมูลต่างๆได้มากพอสมควร  ซึ่งข้อมูลทั้งหลายนั้น แม้จะไม่สามารถเล่าได้ดังที่ใจและปากอยากจะเล่า ผมก็ว่าน่าจะพอเพียงที่จะวิเคราะห์และพิจารณาได้ว่าอะไรมันเป็นอะไรในอดีตและที่ต่อเนื่องมาจนถึงในปัจจุบัน
 
งานสำรวจของผมในพื้นที่นี้ เป็นงานทางวิชาการที่มีส่วนช่วยในการค้นพบแหล่งพลังงาน และช่วยในการตัดสินใจในการดำเนินนโยบายด้านพลังงานของประเทศเรา 
 
ก็น่าจะพอเพียงแล้วสำหรับกระทู้นี้นะครับ 
บันทึกการเข้า
Anna
องคต
*****
ตอบ: 552


ความคิดเห็นที่ 732  เมื่อ 12 เม.ย. 16, 21:33

ขอบพระคุณอาจารย์ที่กรุณาเล่าให้ฟังค่ะ รอฟังเรื่องต่อไปอยู่นะคะ  ยิงฟันยิ้ม
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 ... 47 48 [49]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.055 วินาที กับ 19 คำสั่ง