ห้วยขาแข้ง เมื่อ '14 '15

[naitang]

เนื้อในของข้อมูลที่ได้รับรู้นั้น น่าสนใจและเป็นสภาพแวดล้อมในทางลบโดยรวมๆ

ห้วยขาแข้งวางตัวอยู่ในแนวเหนือ-ใต้ วิ่งตัดผ่านพื้นที่ จ.นครสวรรค์ อุทัยธานี และกาญจนบุรี  เป็นพื้นที่ป่าเขาที่ห่างไกลจากชุมชนมากพอที่จะกล่าวได้ว่าไม่มีผู้คนอยู่อาศัยเลย  โดยภาพก็คือเป็นตะเข็บรอยต่อของจังหวัดต่างๆ ที่เขตอำนาจของเจ้าหน้าที่บ้านเมืองถูกจำกัด จะข้ามเขตกันมิได้  ไม่ต่างไปจากพื้นที่รอยต่อดังเช่น นครสวรรค์-พิจิตร-เพชรบูรณ์ หรือ อุตรดิตถ์-สุโขทัย-พิษณุโลก   จึงเหมาะสำหรับเป็นพื้นที่หลบซ่อนของผู้กระทำผิดกฎหมายและผู้หลบหนีคดีความทั้งหลาย

ครับ ก็ต้องสังเกตกันหน่อยละครับว่าใครเป็นใคร สำหรับคนไทยที่ปักหลักฐานอยู่กินกับชุมชนกะเหรี่ยงทั้งหลาย

[naitang]

แล้วก็มีอยู่หนึ่งคนที่โด่งดังตั้งแต่เขต อ.บ้านไร่ จ.อุทัยธาณี จนถึงปากลำขาแข้ง

ซึ่งคืนหนึ่ง ระหว่างที่ผมตั้งแคมป์อยู่ริมห้วยขาแข้ง ใกล้ๆ บ.เกริงไกร  คนนำทางก็กระซิบว่า ได้ยินข่าวว่าเขาบ่นว่ารู้สึกอดอยาก ไม่มีอะไรให้ปล้นเลย  ทำให้ผมกับพรรคพวกต้องนอนกอดปืนอยู่หลายคืน   ขึ้นลำ-ลดนก (บรรจุลูกกระสุนปืนไว้ในลำกล้อง ปล่อยเข็มแทงชนวนไปแตะอยู่ที่ก้นลูกปืน) ปลายกระบอกปืนหันไปทางปลายเท้า ต้องนอนเป็นเป้านิ่งอยู่บนผืนผ้าใบ

แล้วค่อยเล่าให้ฟังครับ 

[naitang]

แล้วก็มีหน่วยจรยุทธของ ผกค.เดินขี้นล่องอยู่ในห้วยขาแข้งอีกด้วย

ผมและคณะได้เผชิญหน้าในลักษณะที่เขายกปืนประทับบ่าเล็งที่หัว ที่ในห้วยขาแข้งตอนบน บริเวณพื้นที่ๆเดินข้ามเขาจากห้วยทับเสลาเข้าไป ผมพบ 5 คน แต่คนที่เฝ้าแคมป์เจอเข้าไป 50 คน  ก็ต่างคนต่างเอาตัวรอดมาได้

[naitang]

ยังมีอีกครับ ถูกตามล่าก็มี ถูกท้ายิงก็มี 

แล้วค่อยๆเล่าในฟังครับ

[เทาชมพู]

ตื่นเต้นกว่าอ่านเพชรพระอุมาอีกนะเนี่ย

[naitang]

 

[naitang]

อีกข้อมูลหนึ่งที่ก็เป็นเรื่องของยาเสพติด คือ ฝิ่นและกัญชา 

ที่บ้านหลังเดี่ยวที่ปากลำขาแข้ง ก็ยังปลูกต้นกัญชา แถมมีสุ่มไก่ครอบไว้อีกด้วย  ซักถามกันในเรื่องกัญชาก็เลยพาไปสู่เรื่องของฝิ่น  แล้วใครขนเอามาขาย ? ไม่มีหรอกครับ  โน่นแน่ะครับ ไปหาซื้อกันอยู่เขต อ.บ้านไร่ อุทัยธานี    เอาเป็นว่า ชาวบ้านในห้วยขาแข้งแทบจะทุกผู้คน (เว้นสตรีเพศ) เสพฝิ่น  ส่วนกัญชานั้นไม่ต้องพูดถึง แทบจะทุกคนเคยสูบ แต่เป็นไปในทางยารักษาโรคเสียมากว่ายาเสพติด

สภาพเช่นนี้ ก็คงจะพอเดาได้นะครับว่า ผมและคณะจะอยู่ในสิ่งแวดล้อมทางสังคมที่อันตรายเพียงใด  คนติดยาเสพติดนั้นจิตใจเขาไม่นิ่งและยากที่จะคาดเดาอารมภ์ของเขา 

วู้...ขาแข้งที่ภาพภายนอกดูจะมีความบริสุทธิ์ (untamed) กลับดูจะมีความโหดเป็นเนื้อในกระนั้นเชียวหรือ ?   

[naitang]

ขอสาธยายความอีกสองสามเรื่องก่อนเดินเข้าห้วยขาแข้งกันนะครับ

คิดว่าคงจะมีข้อสงสัยกันแล้วว่า ทำไมจึงใช้สุ่มไก่ครอบต้นกัญชา  

[naitang]

เป็นคำกล่าวแต่ดังเดิมของผู้ที่นิยมสูบกัญชาเชื่อกันว่า "ก้านไอ ใบสเลด เม็ดขี้ตา"  คนที่สูบกัญชาจึงนิยมที่จะใช้เฉพาะดอกของมัน (ที่เรียกว่า กะหรี่)    คำอธิบายที่ผมได้รับก็คือ การใช้สุ่มครอบก็มีสภาพคล้ายกับการ บอนไซ มัน  ก็เพื่อให้ทำให้มีดอกมากขึ้นและดอกมีขนาดใหญ่มากขึ้นกว่าปรกติ จะจริงเท็จอย่างไรก็ไม่รู้ครับ   อย่างไรก็ตาม ก็ไม่ควรจะนำตนเข้าไปยุ่งเกี่ยวและกระทำการใดๆอันเป็นการเสี่ยงต่อการกระทำที่ผิดกฏหมายนะครับ

[puyum]

      เขาเล่าว่า ยุงร้ายกว่าเสือ จริงไหมครับ

[Jalito]

ปี๑๔-๑๕ ยังไม่มีการรณรงค์ลดละเลิกสูบบุหรี่. นักสำรวจธรณีฯจากในเมืองต้องพกพาของพวกนี้เข้าป่าไปด้วยซักประมาณไหนในรอบการสำรวจรอบหนึ่ง หรือว่าถ้าหมดกลางทางก็หาสิ่งทดแทนตามหมู่บ้านชาวบ้านข้างหน้า

[Jalito]

หมายถึงบุหรี่ชาวบ้านน่ะครับ

[naitang]

ตอบข้อนี้ก่อนนะครับ

...นักสำรวจธรณีฯจากในเมืองต้องพกพาของพวกนี้เข้าป่าไปด้วยซักประมาณไหนในรอบการสำรวจรอบหนึ่ง หรือว่าถ้าหมดกลางทางก็หาสิ่งทดแทนตามหมู่บ้านชาวบ้านข้างหน้า

การสำรวจทางธรณี  ในภาพกว้างๆนั้นมีอยู่ 2 ลักษณะ คือ
  - การสำรวจเพื่อหาข้อมูลและความรู้ความเข้าใจในพื้นที่ใดๆว่า มันมีอะไรบ้างในพื้นที่ที่ทำการสำรวจ แต่ละอะไรนั้นๆมันมีกำเนิดมาอย่างไรและเกิดมานานมาแล้วเพียงใด แต่ละอะไรนั้นมันมาอยู่ร่วมกันด้วยได้ด้วยความสัมพันธ์แบบใหน ตั้งแต่เมื่อใด และก่อนหลังกันอย่างไร  แต่ละอะไรนั้น มันมีคุณสมบัติเช่นใด บ่งชี้ในเรื่องอะไร และเมื่อมันมาอยู่ร่วมกันแล้วมันบ่งชี้ในเรื่องอะไรบ้าง    และอะไรทั้งหมดนั้นมันเล่าเรื่องราวในอดีตเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมทางกายภาพของโลกและสิ่งมีชีวิตในอดีตกาลของช่วงเวลานั้นๆว่าอย่างไร  ฯลฯ
  - การสำรวจเพื่อพิสูจน์ทราบว่ามีสิ่งที่มีประโยชน์ต่อคน ต่อสังคม ต่อเศรษฐกิจ ฯลฯ ที่เราหวังจะใช้ประโยชน์ ว่ามีอยู่หรือไม่และมีอยู่มากน้อยเพียงใด

ผมเป็นนักสำรวจพวกแรกครับ  เป็นนักคลำทาง ต้องลุยเข้าไปในพื้นที่ unknown area ทั้งในเชิงของการเข้าถึงและทางวิชาการ    ผลจากงานของพวกนักสำรวจพวกแรกจะถูกนำไปเป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการสำรวจเพิ่มเติมของพวกที่สอง

[naitang]

วิธีการสำรวจจึงแตกต่างกัน   
  พวกแรกเดินดาหน้าดะไปเรื่อยๆต่อเนื่องไปทุกๆวัน แต่ละรอบของการสำรวจถูกจำกัดด้วยสภาพทางกายภาพของพื้นที่และความพร้อมของคน ซึ่งแต่ละรอบตามปรกติก็จะเป็นเวลาประมาณ 10 วัน  โดยใช้วิธีการเดินเป็นวงรอบ ไม่ย้อนกลับทางเดิม 
  พวกที่สองเขานิยมที่จะตั้ง base camp มีทั้งเครื่องมือ อุปกรณืต่างๆ และยานพาหนะ มีการติดต่อกับภายนอกและส่วนกลางตลอดเวลา เขาจึงอยู่นานได้เป็นเดือนๆ

พวกผมจึงเตรียมบุหรี่ โดยการซื้อคนละห่อ (carton) ซึ่งมี 10 ซอง และยาตั้ง (ใบยาสูบพื้นบ้าน) เพื่อสำรองกรณีไม่พอ   สำหรับผมนั้นจะซื้อเพิ่มอีกประมาณ 5 ซอง หรือไม่ก็อีกห่อหนึ่งเลยทีเดียว  ไม่ได้สูบมากมายอะไรปานนั้นหรอกครับ  มันเป็นบุหรี่สันติภาพ (คล้ายกับประเพณีของอินเดียนแดงในสหรัฐฯ) 

แต่หากไม่พอจริงๆ ก็ใช้ยาตั้งของชาวบ้านแก้ขัดไปพลางๆ แต่ก็ต้องเบาๆและบันยะบันยังหน่อย มันฉุนจัดครับ

แล้วค่อยขยายความเพิ่มเติมทีหลังนะครับ เช่น การใช้หูใบยาสูบในการจับปลา

   

[naitang]

      เขาเล่าว่า ยุงร้ายกว่าเสือ จริงไหมครับ

คงจะจริงเฉพาะในเขตชุมชนเมืองครับ    ตั้งแต่วันแรกที่ถึงปากลำขาแข้ง ผมก็เกือบจะไม่มีการกางมุ้งนอนอีกเลย

ยุงในป่าจะมีมากในช่วงเวลากลางวันขณะเดินทำงาน และในช่วงเย็นเวลาประมาณ 17-20 น. ยุงช่วงเย็นนี้แหละครับที่เป็นผู้ร้ายตัวจริงที่ทำให้เป็นไข้มาลาเรีย 

ผมเป็นมาลาเรียมา 8 ครั้ง ปีละครั้ง ตั้งแต่ พ.ศ.2510 - 2516 มีอยู่ปีหนึ่งเป็น 2 ครั้ง

แล้วค่อยขยายความครับ