เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 60
  พิมพ์  
อ่าน: 141843 พระองค์เจ้าปฤษฎางค์-ชีวิตลับที่ทรงเผยไม่ตลอด
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 570  เมื่อ 05 ส.ค. 15, 18:58

ขอพักเหนื่อยอีกนิดนะครับคุณนิลพัท อาบน้ำอาบท่า ทานอาหารข้าวเรียงเม็ดแล้วจะมาต่อ แฮ่ก ๆ ๆ ๆ


บันทึกการเข้า
Anna
องคต
*****
ตอบ: 552


ความคิดเห็นที่ 571  เมื่อ 05 ส.ค. 15, 19:22

กำลังลุ้นระทึกเรื่องคุณหญิงศรีอยู่เชียว

งั้น พาลีก็ขอตัวกลับขีดขินก่อน ว่าจะไปหากล้วยกินบ้างน่ะเจ้าค่า  ยิงฟันยิ้ม
บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 572  เมื่อ 05 ส.ค. 15, 20:10

เสียใจด้วยนะครับ ไม่ง่ายอย่างที่คิดซะแล้ว จะด้วยเหตุใด ต้องขอต่อพรุ่งนี้เช้านะครับ เรื่องมันยาว พาลงพาลีก็ขอตัวกลับไปกินกล้วยหมดแล้ว


บันทึกการเข้า
Anna
องคต
*****
ตอบ: 552


ความคิดเห็นที่ 573  เมื่อ 05 ส.ค. 15, 20:36

หน้าแรกเลอะเลือนมาก เกรงใจคุณหมอเพ็ญชมพู ผมจึงแกะเองได้ความดังนี้
สำเนา

                              เมืองเประ

                     วันที่ ๒๐ มิถุนายน ร.ศ. ๑๑๓

เรียนมายังเจ้าคุณทิพโกษาผู้เป็นที่นับถือทราบ

   ด้วยข้าพเจ้าตั้งใจหวังว่าจะเข้ามาเยี่ยมท่านที่เมืองภูเก็จ เพื่อได้ชมบ้านเมือง และยุดเที่ยวด้วย ก็พันเอินป่วยไม่สบาย ข้าพเจ้าตั้งใจจะเที่ยวหาต้นผลไม้ต่างๆ ด้วยเจ้าเมืองเขาอยากได้ ครั้นไปไม่ได้ จึงให้คุณศรีไปเที่ยวหาแทน เจ้าเมืองเขาก็ได้ให้หนังสือมีคำสั่งให้หาต้นไม้ต่างต่างไปด้วย
   ที่มาป่วยไปเสียเวลานี้ จึงมีความเสียใจมาก ที่หามีโอกาสมาหาท่านตามฉันคุ้นเคยชอบอัทยาไศยกันไม่
   ตัวท่านก็ได้เคยมาเมืองเประ เจ้าเมืองเขาก็รับรองเป็นธุระแก่ท่านโดยฉันกันเองเป็นอันดี ครั้งนี้เขามีประสงค์ยากได้พันธ์ต้นผลไม้ๆ ดอกไม้ใบ แลกล้วยไม้ต่างๆ ข้าพเจ้าเห็นว่าเป็นโอ้กาสอันดี ที่ท่านจะจัดหาฝากมาให้เขาตามสมควร ให้เป็นช่องทางที่จะได้อาไศกันต่อไปในเวลาที่มีกิจธุระจะต้องอาไสย์เขาบ้าง
   ฝากความรฤกและคำนับมายังน้องท่านทั้งสองด้วย
               
                     เซนชื่อ     ชุมสาย


คุณหญิงศรีหนีออกนอกประเทศคดีขัดบรมราชโองการ ยังจะกล้ากลับเข้ามาเที่ยวเมืองไทยอีก หรือว่าคดีหมดอายุความแล้วคะ ?
บันทึกการเข้า
ปวันดา
มัจฉานุ
**
ตอบ: 55


ความคิดเห็นที่ 574  เมื่อ 05 ส.ค. 15, 20:49

เรื่องกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม อาจารย์นวรัตนอย่าเพิ่งหนีไปนอนซิค้าา  ร้องไห้
บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 575  เมื่อ 05 ส.ค. 15, 21:15

อึมมม ตอนนั้นมันยังไม่มีกฏหมายว่าด้วยอายุความนา เอาน่า รอพรุ่งนี้ละกันครับ เพราะจะได้ลงยาวๆ

แหม ทีอ่านนวนิยายในนิตยสาร จิ๊ดเดียวไม่กี่หน้า บอกต่อสัปดาห์หน้าเสียแล้ว คุณยังรอกันได้
กระทู้ผมเดินเร็วมาก ไม่มีอู้ไม่มีกั๊กอยู่แล้ว เพียงแต่เล่นตัวเล็กน้อยพองามเท่านั้น นะ นะ นะ
บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 576  เมื่อ 06 ส.ค. 15, 07:01

ขออภัยครับ เมื่อคืนหมดแรงจริงๆ เช้าวันนี้ลุกขึ้นมาเปิดเครื่องตั้งแต่ตีห้าครึ่ง กว่าจะเสร็จลงกระทู้ได้ก็ ๗ โมงเศษ

เรามาต่อกันเลยก็แล้วกัน
บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 577  เมื่อ 06 ส.ค. 15, 07:05

กรมหมื่นเทววงศ์ทรงมีหนังสือลงวันที่ ๒ กรกฎาคม ร.ศ. ๑๑๓ ถึงพระยาทิพย์โกษา ผู้กำกับข้าหลวง รักษาราชการหัวเมืองฝ่ายทะเลตะวันตก ซึ่งตั้งอยู่ ณ เมืองภูเก็ต ตอบโทรเลขนั้นว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกำลังทรงพระประชวร ความเช่นนี้ไม่น่าที่จะนำขึ้นกราบบังคมทูล จึงปรึกษากับกรมหมื่นสมมตอมรพันธุ์ เห็นพ้องให้ตอบโทรเลขไปเช่นนั้นก่อน แล้วให้รอฟังหนังสือชี้แจงฉบับนี้ ซึ่งสงสัยว่าอาจเป็นโทรเลขที่พระองค์เจ้าปฤษฎางค์ปลอมมาก็ได้ เพราะท่านเคยเป็นอธิบดีกรมไปรษณีย์และรู้เรื่องการโทรเลขดีอยู่ ด้วยว่าคำว่าเมืองตะกั่วทุ่ง และภูเก็ตมีโค๊ดใช้อยู่ แต่พระยาทิพย์โกษาไม่ได้ใช้ หากไม่ต้องการจะให้ผู้อื่นรู้ว่าหมายถึงเมืองอะไร


บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 578  เมื่อ 06 ส.ค. 15, 07:13

อ่านไม่ออก ไม่ต้องกังวลนะครับ เดี๋ยวจะมีถอดถ้อยกระทงความตามจริงให้ได้อ่านง่ายๆ

การที่จะจับกุมตัวคุณหญิงศรีเพื่อหวังให้พระองค์เจ้าปฤษฎางค์ตามเข้ามาแก้ไขก็สมควรอยู่ เพราะจะได้ไต่สวนเงินหลวงที่ค้างอยู่ เช่นค่าเลข(เงินที่ราษฎรเอามาไถ่ตนแทนการถูกเกณฑ์แรงงาน) และทรัพย์สินของเจ้าพระยาสุรศักดิ์เป็นต้น แต่เห็นว่าคงจะได้คืนไม่คุ้มกับที่จะเสียแรง ส่วนที่หวังจะได้ตัวพระองค์เจ้าปฤษฎางค์ก็คงไม่ได้ เพราะอาจจะแตกร้าวกันแล้วก็เป็นได้ และการจับกุมผู้หญิง ก็เกรงว่าจะทำให้คนต่างชาติร่ำลือให้เสื่อมเสียถึงพระเกียรติยศได้ตามแต่ที่เขาจะเอาไปพูดกัน จึงเห็นว่าสมควรเฉยเสียจะดีกว่า คนที่ทิ้งบ้านเมืองไปเช่นนี้ นานาประเทศเขาไม่นับถือว่าเป็นคนดีอยู่แล้ว การที่อังกฤษยังจ้างไว้ ก็ต้องรักษาพระเกียรติยศพระนางเจ้าวิกทอเรีย


บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 579  เมื่อ 06 ส.ค. 15, 07:18

เพราะพระองค์เจ้าปฤษฎางค์เคยได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์  ครั้งได้ร่วมคณะอัครราชทูตที่เจ้าพระยาภาณุวงค์ เชิญตราไปลอนดอนเท่านั้น หาไม่แล้ว ถึงจะรู้ภาษาอังกฤษดี เขาก็คงจะไม่เอาธุระเหมือนอย่างเช่นพระสัจจาภิรมย์(เล็ก) ผู้ที่ไปอยู่ที่ปีนังฉะนั้น เห็นพ้องกันดังนี้จึงมีโทรเลขมาว่าไม่เห็นควรจะจับกุมตัวคุณหญิงศรี แต่ถ้าพระยาทิพย์เห็นว่าควรกระทำอย่างอื่นให้ดีกว่าตามที่โทรเลขก็ไม่ขัดข้อง เพราะเชื่อสติปัญญาท่านอยู่แล้วว่าจะไม่ทำให้เสียหายแก่ราชการได้

กรมหมื่นพิทยลาภ (เจ้านายโดยตรงในกระทรวงมหาดไทย) ซึ่งได้รับโทรเลขข้อความเดียวกัน ก็ได้ทรงมีความเห็นตามทำนองของหนังสือฉบับนี้ด้วย

ลงพระนาม
เทววงศ์


บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 580  เมื่อ 06 ส.ค. 15, 07:22

ศาลาว่าการต่างประเทศ กรุงเทพ
วันที่ ๒ กรกฎาคม ร.ศ. ๑๑๓

แจ้งความมายัง พระยาทิพย์โกษา ผู้กำกับข้าหลวง รักษาราชการหัวเมืองฝ่ายทเลตะวันตก ซึ่งตั้งอยู่ ณ เมืองภูเกจ
   ด้วยเมื่อเวลาเยนวานนี้ ได้รับคำโทรเลขของพระยาทิพย์ ฯ เมืองปีนังวันเดียวกันแต่เวลาเช้า ว่าด้วยศรีเมียปฤษฎางค์ได้ไปยังเมืองตกั่วทุ่งแลเมืองภูเกจ แล้วถามมาว่าจะให้จับกุมตัวไว้ฤาประการใด ขอให้ตอบไปโดยเร็ว ดังสำเนาคำแปลโทรเลขที่ส่งมานี้แล้ว

   โทรเลขนี้ยังไม่ได้นำขึ้นกราบบังคมทูลพระกรุณาให้ทราบใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ด้วยว่าเวลานี้ยังไม่ทรงพระสบายอยู่ การเช่นนี้ก็ยังไม่เป็นการร้อนสำคัญอันถึงกับจะต้องรบกวนกราบบังคมทูลพระกรุณาให้เปนที่รำคาญสู่ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ครั้นจะรอไว้ไม่คอยพระยาทิพย์ ฯ มาโดยเรวดังที่ขอมานั้น ก็จะไม่ดีจึงได้ปฤกษากันกับกรมหมื่นสมมตอมรพันธุ์ เหนพร้อมกันว่าควรจะมีตอบไปให้รอฟังหนังสือชี้แจงได้ตลอดชัดเจน เปนการที่สิ้นสงไสยว่า ไม่มีที่เสียหายในประโยชน์ของราชการ จึงได้มีโทรเลขตอบมาว่า ยังไม่เหนควรจะทำดังนั้น ขอให้รอฟังหนังสือก่อน เว้นไว้แต่ที่พระยาทิพย์จะเหนว่าทำการอย่างอื่นได้ดีกว่าก็ทำไปได้ มีสำเนาความในโทรเลขที่ส่งมาด้วยนี้แล้ว แต่โทรเลขนี้มิไปในคืนวานนี้ไม่ทันเวลาจึงได้มีการต่อรุ่งเช้า

   การที่มาคิดเหนตกลงกันดังนี้ เพราะทีแรกก็เกิดความสงไสยไม่แน่ใจว่าโทรเลขฉบับนี้จะเปนผู้อื่นปลอมมาได้บ้างกระมัง ด้วยคำที่สำหรับใช้ชื่อเมืองตกั่วทุ่งกับเมืองภูเกจในตำราโทรเลขของพระยาทิพย์ก็มีเป็นคำพิเศษต่างหาก ซึ่งผู้อื่นจะรู้ได้ยากยิ่งนักนั้น ก็ไม่ได้ใช้คำพิเศษสำหรับชื่อเมืองเหล่านี้มา ใช้ซื่อเมืองอยุ๋แต่ตรงๆ จึงสงไสยว่าบางทีจะเป็นอุบายของปฤษฎางค์ผู้ซึ่งได้เคยรับราชการ แลเคยใช้การโทรเลขอย่างนี้อยู่แต่ก่อน ถึงว่าจะได้เปลี่ยนเลขใช้ผิดกันก็ดี แต่เกนเลขที่คงใช้อยู่มานานแล้วก็สามารถจะมีผู้รู้คิดออกได้โดยเทียบเคียง เหตุฉะนั้นการที่จะตอบโทรเลขนี้จึงต้องใช้คำโดยรวัง ไม่ให้มีเสียประโยชน์ราชการในเวลาที่หากว่าถ้าคนอื่นจะเข้าใจในคำโทรเลขนี้ได้

   ประการหนึ่งเมื่อคิดดูทางที่ปฤษฎางค์หนีไปนั้น เปนเพราะเหตุศรีผู้นี้เปนผู้ชักจูงไปฉนั้นแล้ว ก็ดูสมควรจะจับกุมตัวศรีเวลาเข้ามาในพระราชอาณาเขตร เพื่อจะได้ทำให้ปฤษฎางค์ตามกันกลับมา ฤาเพื่อว่าจะได้ชำระใต่สวนการเงินทองของหลวงซึ่งค้างอยู่บ้าง มีเงินค่าตัวเลข ฤาทรัพย์สมบัตของพระยาสุรศักดิ์เปนต้นนั้น ก็เหนว่ามีทางที่จะได้การดีนั้นน้อยนัก คือทรัพย์สิ่งของอันใดที่จะได้คืนก็คงไม่สมกับความยากลำบากในที่จะต้องพิจารณา ฤาอีกอย่างหนึ่งที่ไหนปฤษฎางค์จะติดตามมาด้วยตกใจการจับกุมกันขึ้นนี้ได้ อีกอย่างหนึ่งจะเปนการเกิดแตกร้าวกันกับปฤษฎางค์ขึ้นแล้ว จึงได้เข้ามาแต่ลำพัง ตัวศรีผู้เดียวดังนั้นเป็นเปนได้ จึงเหนว่าถ้าจับกุมตัวศรีเข้าไว้แล้ว ก็จะมีแต่ทางเสียมากกว่าทางดี ทั้งติดตามประโยชน์ฤาติดตามการที่จะรักษาพระเกียรติยศไม่ให้เปนที่นานาประเทศติฉินได้ ว่าทำการหยาบคายร้ายแรงแก่ผู้หญิงคนเดียว โดยพยาบาทฤาอย่างไรๆก็ตามแต่เขาจะกล่าวกันไปได้ เหตุนั้นจึงเหนว่าทำเฉยเสียเปนดีกว่าอย่างอื่น คนที่ทิ้งบ้านเมืองของตัวไปอาไศรยเมืองต่างประเทศอยู่เช่นปฤษฎางค์กับศรีนี้ คนชาวยุโรปเองที่หนีกันอย่างนี้ก็มี แต่ไม่มีใครนับน่าถือตาว่าเปนคนดีเลย เขาเรียกกันว่าจำพวกคนซึ่งเหนที่เกิดอยู่ อู่ที่นอนของตนนั้น ร้อนเกินที่จะอยู่ได้แล้ว จึงเที่ยวเลือกซานไปอาไศรยในเมืองอื่น เปนคนเลวทรามแล้วดังนี้ การที่อังกฤษเขาให้เงินเดือนปฤษฎางค์มีที่ทำงานพอเลี้ยงชีวิตต่อไปนั้น ก็เพราะเขาคิดจะรักษาเกียรติยศของเจ้านายของเขาโดยปฤษฎางค์ได้รับตราอิศริยาภรณ์ของอังกฤษดวงหนึ่งเมื่อราชการทูตครั้งเจ้าพระยาภาณุวงษ์เปนเอกอรรคราชทูตเชิญตราไปลอนดอนเท่านั้น หาไม่ฉะนั้น ถึงแม้ว่าจะมีวิชารู้ภาษาอังกฤษอย่างใด เขาก็คงจะไม่เอาเปนธุระให้มันเหมือนอย่างเช่นพระสัจจาภิรมย์ เล็ก ผู้ซึ่งไปอยู่ที่เมืองปีนังฉะนั้น เหนการดังนี้จึงได้มีโทรเลขมาว่าไม่เหนควรจะจับกุมตัวศรีไว้

   แลมีความเชื่อถือวางใจอยู่ว่า พระยาทิพย์โกษามีสติปัญญารอบรู้พอที่จะทำราชการได้ดีทุกอย่างแล้ว ถ้ามีเหตุการณ์อย่างไรอันเปนการร้อนเรวขึ้นในน่าที่ของเจ้าพนักงานผู้รักษาราชการในหัวเมืองเหล่านั้นแล้ว พระยาทิพย์ก็คงจะจัดการไปไม่ให้เป็นที่เสียรัดเสียเปรียบแก่เชิงราชการได้ด้วย จึงได้กล่าวความมาในปลายโทรเลขว่า ถ้าเหนการว่าจะทำไปอย่างอื่นได้ดีกว่าที่ว่าไปในโทรเลขแล้วก็ทำไปได้ ไม่ขัดขวางอันใด เพราะมีความไว้ใจกันว่าคงจะทำไปไม่ให้เปนที่เสียแก่ราชการได้แล้ว

   อนึ่ง วันนี้กรมหมื่นพิทย์ลาภพฤติธาดา ได้ส่งสำเนาโทรเลขของพระยาทิพย์ มีทูลเธอไปในเรื่องนี้เปนความอย่างเดียวกันนั้นมาให้ทราบด้วยแล้ว กรมหมื่นพิทย์ลาภก็ทรงมีความเหนถูกต้องกันตามทำนองที่ได้จดหมายชี้แจงมานี้ด้วยแล้ว

เทววงศ์

บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 581  เมื่อ 06 ส.ค. 15, 08:23

ในช่วงบ่ายวันเดียวกัน เสด็จในกรมเทววงศ์จะทรงพบกับเสด็จในกรมดำรง ผมจะติดตามไปเป็นผู้สื่อข่าว ท่านจะทรงปรึกษากันเรื่องนี้ ได้ความประการใดแล้วจะมารายงานอีกทีครับ ตอนนี้เชิญสนทนาเรื่องอื่นๆกันไปก่อน
บันทึกการเข้า
sirinawadee
ชมพูพาน
***
ตอบ: 101


ความคิดเห็นที่ 582  เมื่อ 06 ส.ค. 15, 09:42

วิ่งตามกระทู้ทันตอนตื่นเต้นพอดี จะรอตอนต่อไปด้วยใจอันระทึกค่ะ (นึกถึงสมัยเด็กๆ ตามอ่านนิยายลงเป็นตอนๆ ในหนังสือพิมพ์ เช้ามารีบไปยืนรอหน้าบ้านเลย ยิงฟันยิ้ม)
บันทึกการเข้า
NAVARAT.C
หนุมาน
********
ตอบ: 11307


ความคิดเห็นที่ 583  เมื่อ 06 ส.ค. 15, 09:56

อ่านชื่อคุณsirinawadeeทีไร ต้องอ่านทวนหลายที เกรงว่าสายตากับสมองจะไม่ตรงกัน
บันทึกการเข้า
กิมซัว แซ่ตั้ง
มัจฉานุ
**
ตอบ: 55


ความคิดเห็นที่ 584  เมื่อ 06 ส.ค. 15, 11:43

แอบเข้ามาหลบอยู่หลังห้องตั้งแต่ต้นคาบ ขออนุญาตเช็คชื่อเข้าเรียนย้อนหลังครับท่านอาจารย์
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 60
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.068 วินาที กับ 20 คำสั่ง