พระองค์เจ้าปฤษฎางค์-ชีวิตลับที่ทรงเผยไม่ตลอด

[เทาชมพู]

หมึกไข่จ้าหมึกไข่  ยกมาเพิ่ม

[เทาชมพู]

รบกวนอาจารย์ช่วยแจกแจงเพิ่มเติมอีกนิดได้ไหมคะ คุณหญิงศรี พระยาอิศรานุภาพ เจ้าพระยาภาสกรวงศ์ ทั้งหมดเกี่ยวดองกันยังไงบ้างคะ (เมื่อกี้ได้ถอยกลับไปดูสาแหรกตระกูลในหน้า 7มาแล้วค่ะ แต่ไม่มี) ถ้าหากได้ข้อมูลเพิ่มเติม น่าจะเป็นประโยชน์ต่อการวิเคราะห์

ผมไม่มีข้อมูลมากกว่าที่บอกไปแล้วครับ แต่อาจจะมีซ่อนอยู่อีกในเว็บ ต้องรบกวนคุณหมอเพ็ญอีกแล้ว

เจ้าพระยาอรรคมหาเสนา (บุนนาค) +  เจ้าคุณพระราชพันธุ์นวล (คุณนวล) มีบุตรและธิดาหลายท่าน ที่สำคัญมี ๒ ท่านคือ

๑. สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ์ (ดิศ บุนนาค) + หม่อมก้อนทอง มีบุตรคือ พระพรหมธิบาล (จอน บุนนาค) บิดาของคุณหญิงศรี
 
                                                       + หม่อมอิน มีบุตรคือ เจ้าพระยาภาสกรวงศ์ (พร บุนนาค)

๒. สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาพิไชยญาติ (ทัต บุนนาค) + หม่อมหงิม มีบุตรหลายท่าน หนึ่งในนั้นคือ พระยาอิศรานุภาพ (เอี่ยม บุนนาค)                                                                      

สรุปว่า คุณหญิงศรีเป็นหลานสาวของเจ้าพระยาภาสกรวงศ์ และพระยาอิศรานุภาพ   (ไม่หลานลุงก็หลานอา)   ท่านทั้งสองเป็นญาติผู้ใหญ่ของคุณหญิง    เกิดเรื่องอื้อฉาวขึ้น ก็คงนิ่งเฉยอยู่ไม่ได้

[NAVARAT.C]

หลานอาครับ เพราะเจ้าพระยาภาณุวงศ์เป็นคนสุดท้อง

[เทาชมพู]

นึกถึงบรรยากาศในช่วงนั้น    มันน่าจะวุ่นกันไปทั้งสกุลบุนนาค     แต่ญาติที่ห่างออกไปหน่อย หรือว่ามีบทบาทในสกุลน้อยก็คงสงบนิ่งรักษาท่าทีเอาไว้
แต่คนที่ถือว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่  หรือถือว่าเป็นเรื่องใกล้ตัว  ไม่อาจนิ่งดูดายได้   ก็คงต้องยื่นมือเข้ามาระงับเหตุ
ระงับไประงับมา   ไฟก็ยิ่งลาม    เพราะพระเอกนางเอกในเรื่องนี้ไม่ยอมยุติ

นึกถึงวิธีแก้ปัญหาชีวิตของพระองค์เจ้าปฤษฎางค์  ไม่ว่าจะตัดสินใจฆ่าตัวตาย  หรือหาเมียรวยๆมาล้างหนี้ด้วยวิธี "รักพี่ให้หนีพ่อ" แล้วอ่อนใจแทนคนที่เข้ามาช่วยท่านแก้ปัญหา

[Jalito]

พาลี304 ยกมือนิดนึง

หลานอาครับ เพราะเจ้าพระยาภาณุวงศ์เป็นคนสุดท้อง

น่าจะเป็นเจ้าพระยาภาสกรวงศ์(พร)เป็นคนสุดท้อง เกิดที่ชุมพร ขณะที่ท่านบิดาไปอำนวยการสักเลขที่นั่น

[NAVARAT.C]

หน้า ๑๗

[NAVARAT.C]

๖๓

[NAVARAT.C]

ท่านได้ขืนเอาเงินลงไปลงงานทำใหม่ไปก่อนถึง ๑๐ ชั่ง เสมียนก็ไปตายเสีย ๑ คน เพราะเห็นผลประโยชน์ว่าคงมีจริง แต่เมื่อหมดทุนเข้าการก็ค้างไป เป็นอันเสียทุนเปล่า

ส่วนการค้าขายเล่า ท่านก็ทำเป็นลงเงินเรี่ยรายกันทำเป็นกงสีค้าขาย(ตรงนี้น่าจะแปลว่าเรียกหุ้นตั้งบริษัทการค้า)ซึ่งสมเด็จเจ้าฟ้าทรงทราบอยู่แล้ว แต่ทุนหามีพอกับการไม่ การนั้นก็ไม่เจริญได้

[NAVARAT.C]

๖๔

[NAVARAT.C]

แต่ผลประโยชน์นั้น ท่านก็ยังเห็นอยู่ว่ามีพอสมควรจะทำให้เจริญได้ จึงคิดที่จะหาทุนทำอยู่เสมอ จนในชั้นที่สุดได้ลองทำหนังสือทูลเกล้าถวาย กราบบังคมทูลอ้อนวอนขอพระราชทานยืมเงินทำทุน ๑๐๐ ชั่งเท่านั้น ทูลเกล้าถวายเบี้ยหวัดและเบี้ยกลางปี ๖ ปีเป็นเสร็จ หรือถ้ามีผลประโยชน์ก็จะทูลเกล้าถวายก่อนนั้น เมื่อการนั้นเจริญดีมีผลพอบวชได้แล้ว ก็จะได้มอบผู้ใดให้ทำเป็นการหลวงต่อไป และได้กราบบังคมทูลความประสงค์ของท่านด้วยว่า อยากจะกราบถวายบังคมลาบวช แต่มีหนี้รุงรังก็บวชมิได้ จึงให้คิดการเช่นนั้น

[NAVARAT.C]

๖๕

[NAVARAT.C]

การที่กราบบังคมทูลนี้ ใช่แต่จะทรงนิ่งเสียไม่ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าหามิได้ ต่อมาความนั้นเจ้านายยังเอามาเคาะแคะถากถางถึงความคิดที่จะบวช ดูถูกเล่นสนุกๆตามที่ถือว่าพูดได้ว่าได้ด่าได้ข้างเดียว ดูเหมือนว่าท่านไปหลอกพระเจ้าอยู่หัว ไม่เชื่อว่าจะคิดบวชจริง ส่วนการนั้นก็ไม่สำเร็จ ชื่อก็เสีย ที่ลงทุนไว้แล้ว ไม่มีทุนจะตามก็คงฉิบหายเปล่า แล้วยังได้ความชั่วถูกถากถางด้วย ดูประหนึ่งเป็นคนที่ไม่มีแผ่นดินจะอยู่แล้ว ไม่มีใครเชื่อถือและเมตตากรุณาแล้ว จึงต้องกราบถวายบังคมลา

[NAVARAT.C]

๖๖

[NAVARAT.C]

๖   เมื่อขอพระบรมราชานุภาพปกเกล้าไม่ได้ ท่านก็ยังไม่สิ้นโฮ้ปดี เพราะหมายว่าเพื่อนมนุษย์ด้วยกันที่มีใจบุญใจกุศล และเป็นธรรมแสดงธรรมและใจดีที่น่าเชื่อว่าพูดจริงยังมีอยู่บ้าง ถ้ารู้ความจริง และประสงค์ที่จะเป็นกุศลจริงก็คงจะช่วย จึงได้มีหนังสือไปยืมเงินเจ้านาย (ผมว่า สมเด็จเจ้าฟ้าภาณุรังสีก็คงโดนยืมด้วย เลยโดนเสียดสีดอกนี้เข้าด้วย) และขอเทพ_ _ _ก็ไม่ได้ (ตามข่าวที่เขาพูดกันว่าท่านพูดแต่บวช)

เพราะฉะนี้ การที่จะรักษาตัวหาความสุข พ้นภัย_ในการบวชเรียน เป็นอันต้องยุติกันเพียงเท่านี้ ยังเหลืออีกคนหนึ่ง คือกรมหลวงเทววงศ์ ที่ได้ทรงชุบ..

[เพ็ญชมพู]

เรื่องการลงทุนนี้คือการทำเหมืองแร่ดีบุก ดังตอนท้ายของหนังสือหน้าที่แล้ว

๕  เมื่อสิ้นโฮ้ปทางนี้แล้ว ท่านก็ยังไม่ยอมตายแท้ ยังมีความคิดที่จะทำแร่ดีบุก และทำมาค้าขาย ได้ทำหนังสือขอคอนเซสขั่น(สัมปทาน)บ่อแร่ดีบุกที่เมืองกำเนิด แต่ก็ไม่โปรดเกล้าประการใด ถ้าเป็นผู้อื่นแล้วก็คงจะได้ เพราะทูลเกล้าถวายแต่ ๑๐ เปอร์เซ็นต์ขึ้นไปๆจนถึง ๕๐ เปอร์เซ็นต์ การนี้ก็เป็นพยานอยู่อีกเรื่องหนึ่งแล้วว่าพระเจ้าอยู่หัวทรงสิ้นพระเมตตา