คำว่า "สนน" อยู่ในคำชุด "ถนล-ถนน-สนน" (เรียงลำดับตามอายุของคำ)
ถนลมาจากภาษาเขมรพบอยู่ในจารึกวัดป่ามะม่วง มีความหมายว่า หนทางที่ทำขึ้น แต่กาญจนาคพันธุ์ให้ความเห็นว่า "ถนล ไม่ได้แปลว่าถนนหนทาง แต่แปลว่าราคาคงจะเป็นคำไทยโบราณใช้กันมาเก่าแก่..."
ต่อมา "ถนล" เปลี่ยนรูปคำให้ดูเป็นไทยขึ้น เป็น "ถนน" ในความหมายว่าหนทางที่ที่ทำเช่นกัน
เสียง "ถ" สามารถแผลงเป็นเสียง"ส" ได้ อย่างที่เราพบกันเช่น
ถนิมสน้อย --> สนิมสร้อย "ถนน" ก็เช่นกัน แผลงเสียงเป็น "สนน" แต่อีกในความหมายหนึ่งคือ "ราคา"
"สนนราคา" จึงเป็นคำซ้อนที่เอาคำถิ่นที่มีหมายเดียวกันสองคำมาเขียนเรียงกัน ลักษณะเดียวกับ เสื่อสาด อ้วนพี ทองคำ ข่มเหง
