หัวหินในอดีต

[ป้าหวัน]

ตอนเด็กๆดิฉันและพี่น้องตามคุณยายนั่งรถไฟไปตากอากาศประจำปีที่ห้วหิน และพักที่บ้านเช่าใต้ถุนสูง พวกเรายังจำความสนุกตอนนั้นได้ เราไปกินไอติมที่โรงแรมหัวหินและตอนเย็นเพื่อเล่นกอล์ฟเล็ก ตลาดฉัตรไชยน่าสนุก มีร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ดเจ้าอร่อย ปัจจุบันนี้หัวหินเปลี่ยนไปมาก ดูวุ่นไม่น่าสนุก เนื่องจากหัวหิน ใช้เป็นฉากนิยายบ่อย เช่นปริศนา เทวาพาคู่ฝัน ดิฉันอยากรบกวนขอภาพเก่าสมัยหัวหินเมื่อสักห้าสิบีก่อนจะได้ไหมคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

[เทาชมพู]

สถานที่ที่จำได้มากที่สุดคือโรงแรมรถไฟ  เพราะไปพักที่นั่นเวลาไปหัวหิน     นั่งรถไฟออกจากหัวลำโพงตอนเจ็ดโมงเช้า   แล่นชึ่กชั่กไปถึงที่นั่นตอนบ่ายโมง
โรงแรมรถไฟในตอนนั้นมี 2 ส่วน  ส่วนเก่าเป็นอย่างที่เห็นในรูป  คือมีสองชั้นเป็นรูปยาว สีขรึมๆ   และมีส่วนใหม่เป็นอาคารทันสมัยทาสีอ่อนๆ มีสามชั้นถ้าจำไม่ผิด   มานึกตอนนี้แล้วส่วนใหม่กับเก่าไม่ได้ออกแบบให้กลมกลืนกันเลย
ถนนทางเข้าโรงแรม มีช้างต้นไม้ตัวใหญ่ให้รถวิ่งลอดท้องเข้าไปได้      ตื่นเต้นกับช้างตัวนี้มากค่ะ

[ป้าหวัน]

จำได้ว่าขึ้นรถไฟจากสถานีบางกอกน้อย โรงแรมรถไฟมีtopiaryมาก ที่เด่นคือช้างตัวใหญ่ นั่งสามล้อลอดท้องช้างไปถึงโรงแรม พนักงานเสิรฟอาหารใส่ชุดขาว น่าจะร้อน ขอบคุณค่ะ เป็นความหลังที่แสนสุข ดิฉันเคยเห็นหม่อมกอบแก้ว อาภากรณ์ที่สถานีหัวหิน ท่านนุ่งกระโปรงทวิสต์ด้วย

[เทาชมพู]

โรงแรมรถไฟในความทรงจำ  เป็นแบบนี้ค่ะ

[เทาชมพู]

สนามกอล์ฟเล็ก

[เทาชมพู]

โรงแรมส่วนที่สร้างใหม่ เป็นแบบนี้

[เทาชมพู]

เจอช้างแล้ว

[ป้าหวัน]

 

[walai]

เจอช้างแล้ว

                        ชมภาพทั้งหมดแล้ว  ก็ทำให้จำได้ว่าวัยเด็ก

               ไปห้วหินไม่เคยถ่ายภาพ แต่นั่งรถJeepไปทุกครั้ง เส้นทางจากบางกะปิถึงหัวหินสวยงามมากด้วยต้นหางนกยูงสองข้างทางออกดอกชูช่อไสวประทับใจมาจนบัดนี้ค่ะ

               

[เทาชมพู]

จำได้แต่สิ่งละอันพันละน้อยค่ะ
-  ชายหาด ด้านเขาไกรลาศ มีหอยทับทิมให้เก็บมากมาย  สวยที่สุดคือสีชมพู    นอกนั้นก็มีสีน้ำตาลอ่อนบ้างแก่บ้าง
-  มีคนขายสร้อยข้อมือทำด้วยหอยทับทิม   เคยซื้อมาใส่ แต่ไม่คงทน หายไปนานแล้ว
- ห้องพักที่ปีกตึกสร้างใหม่ เป็นห้องทันสมัยทาสีอ่อนๆ ฟ้ากับครีม   เขียวกับครีม    บนผนัง ตกแต่งด้วยปลาทำจากเหล็กดัด ตัวโปร่งๆทาสีสวย ประดับอยู่  น่ารักมาก
-  ห้องไม่มีเครื่องปรับอากาศ มีพัดลมเพดาน  ก็นอนได้สบาย
-  ห้องพักด้านตึกเก่าดั้งเดิม มีเตียงไม้โบราณ คลุมด้วยมุ้งแบบกระโจม   บริกรแต่งเครื่องแบบเสื้อสีขาวหนาคอปิด คล้ายราชปะแตน มีหน้าที่มากางมุ้งให้ทุกค่ำ ก่อนนอน 
-  ห้องชั้นล่าง แบ่งเป็นห้องๆ  บางห้องเป็นห้องนั่งเล่น มีเปียโนอยู่ในนั้นด้วย  ใครจะไปเล่นก็ได้
-  ตอนค่ำ โรงแรมเปิดไฟสว่างไสวถึงชายหาด  คึกคักมา  ผู้คนมาพักกันเต็ม    รวมทั้งคนพักในบังกะโลแถวนั้นก็จะมาแถวชายหาดด้วย
-  พักร้อนสมัยนั้นอยู่กันนานเป็นเดือน   ขนหม้อข้าวหม้อแกะกระทะเครื่องครัวไปด้วย ถ้าเช่าบังกะโลได้      มีบ้านเก่าแก่อยู่ริมทะเลหลายหลัง ที่เจ้าของไปพักอยู่เอง หรือให้เพื่อนฝูงยืมพัก

[visitna]

เคยไปออกหน่วยให้สภากาชาด 10 วัน
ที่สถานีกาชาด  ๑๐  หัวหิน  อยู่เลยตลาดไปนิด เข้าไปทางสถานีรถไฟ

เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวแปรพระราชฐานไปหัวหิน
สภากาชาดจะออกหน่วยพร้อมกันเสมอ ทุกหน้าร้อน
ปีที่ไป    อาสาไปเอง
ยกทีมใหญ่   มีรถบรรทุกใหญ่สองคัน   ขนอุปกรณ์เพียบ  เอารถผ่าตัดเคลื่อนที่ไปด้วย
สถานีกาชาด ๑๐ เป็นสถานีใหญ่    มีห้องผ่าตัดอยู่แล้ว มีเรือนพัก จนท. เรียงยาวสัก ๘-๑๐ ห้อง
ที่นี่ไม่มีหมอประจำ 

เย็นๆไปนั่งที่เขาเต่า มีอยู่พวกเดียว เห็นแต่หาดทราย บรรยากาศเงียบมาก
พวกผู้หญิงไปว่ายนํ้า  เราตามไปดูเขาว่ายนํ้า 

[visitna]

ตลาดฉัตรไชย สร้างปี 2469

[walai]

ตลาดฉัตรไชย สร้างปี 2469

        ..............เห็นภาพถ่ายตลาดฉัตรชัยแล้วคิดถึง..ป้าเก็บ..ไปหัวหินทุกวันต้องรอทานขนมป้าเก็บซึ่งจะหาบมาขายถึงบ้านพักมีขนมหวานหลายอย่าง   แต่ที่ดิฉันชื่นชอบมากได้แก่..ข้าวฟ่างกวน...หน้าตาละม้ายข้าวเหนียวแดงค่ะ  แต่ร่วนและหอม ข้าวเม็ดละเอียดกว่า   ปัจจุบันร้านป้าเก็บเป็นร้านขายขนมขนาดใหญ่ที่ตลาดหัวหิน  แต่ดิฉันยังไม่เคยเยี่ยมเยียนร้านสักครั้งเดียว

[ป้าหวัน]

ที่บนหาดอันมีทรายละเอียดเป็นแป้ง มีคนนำเก้าอี้ผ้าใบมาให้เช่า ของกินเล่นเช่นเมี่ยงคำ ปลาหมีกแห้งจื้มน้ำจิ้มก็มี พวกเราเด็กๆชอบกันมาก แต่ญาติผู้ใหญ่บอกว่าจะท้องเสีย เพราะกินพร่ำเพรื่อ ไม่ทราบว่าปัจจุบันทางเทศบาลจะห้ามหรือเปล่า เวลาพวกเราไปขึ้นเขาไกรลาส และเขาตะเกียบก็แสนสนุก เราไปพักหัวหินกันคราวละนานๆ ถึงทุกวันนี้พี่ๆน้องๆก็ยังลงความเห็นว่าเป็นช่วงสนุกกับญาติ ดิฉันคิดว่าหัวหินสิ้นมนต์ขลังในปัจจุบันเพราะคอนโดขึันเป็นดอกเห็ด น่าเสียดาย เฮ้อ ขี้บ่นตามประสาคนเริ่มแก่ค่ะ ขอบคุณที่กรุณาลงภาพเก่าๆให้ชมค่ะ

[เทาชมพู]

    กลับไปหัวหินอีกครั้งหนึ่ง เมื่อพ.ศ. 2523   พาครอบครัวไปพักอยู่ร.ร.รถไฟ เพื่อเรียกความหลังกลับคืนมา    พบด้วยความตกใจว่ายุคนั้นหัวหินสิ้นมนต์ขลัง   เงียบเชียบสนิท   บริเวณชายหาดหน้าโรงแรมรถไฟอ้างว่างว่างเปล่าในตอนกลางคืน     
    เป็นยุคที่พัทยาบูม  นักท่องเที่ยวก็เลยเฮโลกันไปทางตะวันออก    หัวหินเลยเหงา
    ตอนนี้ ก็กลับมาคึกคักอีกครั้งหนึ่งแล้ว