ปัจฉิมบทของนักโทษประหาร แม็คเว

[นกข.]

แต่ที่แปลกคือ ผมหาประวัติเฮนลีย์ไม่เจอว่าเขาฆ่าตัวตาย สงสัยจะจำผิด ในเว็บมีบอกไว้แต่ว่า เฮนลีย์ป่วยเข้าโรงพยาบาลหลายหนด้วยหลายโรค จนถึงต้องตัดขาข้างหนึ่ง แล้วตอนหลังดูเหมือนปอดอักเสบตาย

แต่ผมก็จำได้จริงๆ ว่าบทความทางจิตวืทยาภาษาไทยเรื่องโรคซึมเศร้าที่ผมเคยอ่าน พูดถึงบทกวีสองประโยคสุดท้ายนี้จริงๆ แล้วก็บอกว่าคนเขียนทำเป็นเก่งไปยังงั้นเอง เพื่อเก็บกดความเศร้าของตัว ในที่สุดก็ฆ่าตัวตายจนได้

อาจเป็นได้ว่าคุณหมอไม่ได้พูดถึงเฮนลีย์ แต่พูดถึงคนอื่นที่อ้างบทกวีเฮนลีย์ (เหมือนที่แม็คเวอ้าง)

[พวงร้อย]

ดิฉันคัดมาให้ดูเฉยๆตามที่หาได้เท่านั้นเองค่ะ  ไม่ได้เห็นตามความเห็นของเค้า  ขออภัยด้วยค่ะ  ช่วงนี้ยุ่งมากๆเลยค่ะ  ตามความเห็นของดิฉันตาแม็คเวนี่ก็ประเภทเดียวกับ ฮิตเล่อร์ สตาลิน หรือ อีตาอะไรที่สั่งทหารฆ่าล้างเผ่าในบอสเนียน่ะค่ะ  เป็นจิตของฆาตกร  ที่ล้างสมองตัวเองด้วยข้ออ้างข้อคิดต่างๆ  เพื่อฆ่าคนได้เหมือนผักเหมือนผลาน่ะค่ะ  ไม่ควรเลี้ยงไว้เสียภาษีอากร

[เทาชมพู]

โคลงบทนี้แต่งขึ้นโดยชายที่ทุกข์ทรมานสาหัสจากวัณโรค   เมื่อถึงที่สุด เขาก็ค้นพบว่ากำลังใจและความเข้มแข็งเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้เขาไม่ยอมแพ้ชะตากรรม

อ่านข้างบนนี้ บอกว่าเขารักษาตัวได้   แต่จะไปตายทีหลังด้วยอะไรยังไม่เจอค่ะ
ที่เย้ยฟ้าท้าดินก็คือความเข้มแข็งอดทนต่อโรคร้าย  และถือว่าเขาจะกุมชะตาตัวเอง ไม่ปล่อยตามพระเจ้า
พระเจ้าจะมีจริงหรือไม่ ไม่ใช่ประเด็น แต่เขาไม่ยอมแพ้ชีวิตก็แล้วกัน

ปรโยคที่คุณ นกข.ยกมา  แม่ชีคงจะตีความไปในแนวผู้ศรัทธาต่อพระเจ้าอย่างแน่นแฟ้นในแนวโรมันคาธอลิค
แต่ดิฉันตีความตรงข้าม
 I am the Master of my fate
 I am the Captain of my soul.
คือว่าแกไม่ได้แอบแฝงการยอมรับพระเจ้า   ตรงกันข้าม
(ถ้าแกรู้ภาษาฮีบรู )แกประกาศย้ำว่า
ข้านี่แหละคือพระเจ้า(ของตัวข้าเอง)

ข้อนี้คงจะโดนใจนายแม็คเว    เป็นอหังการของเขาที่จะเป็น" พระเจ้า" ของตัวเอง    ไม่ให้ใครมาอยู่เหนือเขาได้
เมื่อเผชิญอะไรขนาดไหนก็ไม่มีคำว่าท้อแท้    ถือว่าเขาลิขิตชีวิตตัวเอง  ตายก็ไม่ว่า
แต่การลิขิตตัวเองแกทำให้คนอื่นตายไปเยอะนี่...เป็นอหังการที่ควรสาปส่ง
ไม่น่าเอาโคลงของเฮนลีย์ที่มีเบื้องหลังความเป็นมา และความหมายต่างกันลิบลับมาอ้างเลยเชียว

[สวิริญช์]

ไม่ว่าอะไรจะเป็นมูลเหตุแห่งการตัดสินใจของนายแม็คเวก็ตาม
สิ่งสำคัญที่ไม่อาจให้อภัยได้ก็คือคนบริสุทธิ์นับร้อยที่ต้องเสียชีวิต
ไปโดยไม่รู้อีโหน่อิเหน่ เห็นภาพคนที่ต้องสูญเสียบุคคลที่เป็นที่รัก
ภาพเด็กๆที่หน้าตาอาบไปด้วยเลือด ถามว่าพวกเขามีความผิดอะไร
ถึงถูกลงโทษขนาดนี้ และก็ถามกลับไปเช่นกันถึงการเข้าโจมตีหมู่บ้าน
ลัทธิอะไรนะคะนั่นที่แม็คเวเห็นเหตุการณ์ หน่วยงานของรัฐมีอำนาจอะไรถึงได้
ใช้วิธีจัดการที่เหี้ยมโหดถึงขนาดนั้น แถมยังไม่รับผิดชอบอะไรอีกต่างหาก
ถามว่าคนเรามีสิทธิ์อะไรที่จะตัดสินให้ใครมีชีวิตรอดและใครสมควรตาย
ประเด็นนี้ไม่เกี่ยวกับกลุ่มองค์กรที่ต่อต้านการตัดสินประหารชีวิตนะคะ
ความจริงอยากคุยถึงเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ แต่ต้องขอเรียบเรียงความคิดดีๆก่อน