ขอบคุณมากค่ะ ติดตามอ่านตลอดนะค่ะ อย่าพึ่งจบได้ไหมค่ะ อยากให้ลงต่อเรื่อย ๆ นะคะ
พนักงานชาวที่
ตำหนักในฝ่ายพระราชฐานชั้นในปัจจุบันบางตำหนักมีผู้พักอาศัยอยู่ครับ บางตำหนักก็เป็นที่พักของนักเรียนศิลปาชีพหญิงเช้าก็มีรถมารับไปสวนจิตรลดา เย็นก็มาส่งประตูปิดสี่ทุ่มถ้าเกินเวลาเข้าไม่ได้ บางตำหนักเป็นที่เรียนของวิทยาลัยในวังหญิง ปกติมีเจ้าหน้าที่ฝ่ายพระราชฐานชั้นในคอยนั่งเวรเป็นจุดๆถ้าเป็นสมัยก่อนก็คงเป็นพวกโขลน กลางวันก็จะมีชาวที่ กองสวน ผู้ชายเข้าไปทำงานปกติแต่ห้ามนอนค้าง ตอนงานพระศพสมเด็จกรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ทรงประทับที่ตำหนักสมเด็จพระพันวัสสาครับ พวกผู้ชายอยู่ได้แค่สองทุ่มต้องออกมานอนที่เต๊งนอกกัน
ยังเหลืออาคารที่เป็นที่รู้จักกันดีในแวดวงผู้อ่านวรรณกรรมเรื่องสี่แผ่นดิน คือ เต๊ง
.. เมื่อผ่านเข้าประตูศรีสุดาวงศ์ มาระยะหนึ่งพลอยสังเกตเห็นอาคารริมทางเดินเป็นตึกแถว ๒ ชั้น ยาวติดต่อกันแบ่งเป็นห้อง ๆ เมื่อพลอยถามแม่แช่มถึงตึกที่ว่านี้ แม่แช่มก็ตอบสัน ๆ ว่า "แถวเต๊ง"แถวเต๊ง นี้ ในเน็ทมีอธิบายไว้สำนวนคล้ายๆกัน ผมขออนุญาตยกเอามาผสมผเสกันไปนะครับ ไม่ทราบว่าจะให้เครดิตใครดี
อาคารที่เรียกว่า "แถวเต๊ง" นี้เป็นที่อยู่ของพนักงานที่ทำหน้าที่ต่าง ๆ ภายในเขตพระราชสำนักฝ่ายใน
สมัยต้นรัตนโกสินทร์ ท่านสร้างเป็นอาคารแถวทิมชั้นเดียวก่ออิฐถือปูน ตั้งอยู่ขอบเขตพระราชฐานชั้นในทั้งด้านทิศตะวันออก ทิศตะวันตก และทิศใต้ เพื่อกั้นเขต ยังไม่เรียกว่า "แถวเต๊ง" ครั้นถึงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดให้ปรับปรุงใหม่ ต่อเติมขึ้นเป็นอาคาร ๒ ชั้น ชั้นล่างเป็นตึก ชั้นบนเป็นไม้ หลังคามุงกระเบื้องดินเผา แบ่งส่วนเป็นห้อง ๆ ด้วยฝาไม้ มีระเบียงโปร่งด้านหน้า ใช้เป็นที่อยู่ของพนักงานฝ่ายที่ไม่สังกัดเจ้านายพระองค์ใดพระองค์หนึ่ง ในเขตพระราชฐานชั้นใน เช่นข้าหลวง คุณพนักงาน คุณห้องเครื่อง คุณเฒ่าแก่ ชาววังเรียกอาคารลักษณะนี้ว่า "แถวเต๊ง" สันนิษฐานว่า คำนี้น่ามาจากการเรียกของช่างก่อสร้างชาวจีนที่เรียกเรือนแถวไม้ ๒ ชั้นว่า "เหล่าเต๊ง"
