เนื่องจากผมไม่เคยเห็นประกาศคำสั่งฉบับเต็ม ฉะนั้นก็ขอประมวลมาเฉพาะบางข้อความนะครับ
"...รัฐบาลนี้มีความเสียใจที่พรรคประชาธิปัตย์บางคนได้ลอบใช้โอกาสเอาพระมหากษัตริย์อันเป็นที่เคารพสักการะเข้ามาใช้เป็นเครื่องมือทางการเมือง ในระหว่างที่พระองค์มีพระชนม์ชีพอยู่ ในการประชุมพรรคประชาธิปัตย์บางครั้งได้แอบอ้างว่าในหลวงรับสั่งอย่างนั้นอย่างนี้..."
"เมื่อคราวการประชุมของพรรคประชาธิปัตย์วันที่ ๒๓ พฤษภาคม ๒๔๘๙ มีกลุ่มผู้สมัครรับเลือกตั้ง.. ที่ถูกพรรคประชาธิปัตย์หลอกให้เข้าร่วมประชุมโดยคนเหล่านี้สามารถเป็นพยานชี้ให้เห็นการแอบอ้างสถาบันพระมหากษัตริย์"
"เพราะประชาธิปัตย์โกรธแค้นผู้ก่อการ ทำให้จองเวรจองกรรมไม่สิ้นสุด..."
"..ประชาธิปัตย์กล่าวหาว่ารัฐบาลทำการปิดข่าวสวรรคต และใส่ร้ายแต่รัฐบาลได้ตั้งกรรมการให้สอบสวนในเรื่องนี้..."
ภูมิหลังอันเป็นที่มาของคำสั่งฉบับนี้คือ การเลือกตั้งในเดือนสิงหาคม ๒๔๘๙ อันเป็นการเลือกตั้งซ่อมตามรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ ที่แข่งขันระหว่างรัฐบาล(ปรีดี-พรรคสหชีพ-พรรคแนวรัฐธรรมนูญ) และฝ่ายค้านคือประชาธิปัตย์ ซึ่งแข่งขันกันดุเดือน และประจวบกับขณะนั้นการสวรรคตของรัชกาลที่ ๘ เป็นประเด็นที่อ่อนไหวของฝ่ายรัฐบาล เนื่องด้วยการดำเนินการที่ไม่มีประสิทธิภาพของรัฐบาล จึงมักถูกฝ่ายค้านตั้งคำถามอยู่เสมอ
การเลือกตั้งในครั้งนี้จึงลงเอยด้วยการสาดเสียเทเสียใส่กัน เช่น คำมหาดไทย ๓๐๗/๒๔๘๙ ออกโดยฝ่ายรัฐบาลเพื่อหวังผลทางการเลือกตั้ง
หรือที่เรียกกันว่า "ผลงานชิ้นโบว์ดำ" อันเป็นสมญานามที่นายควง อภัยวงศ์ ตั้งให้เป็นเกียรติแก่รัฐบาลครับ
