ในเอกสารการทำมาหากินสมัยรัชกาลที่ ๕ ช่วง ๒๔๒๔ - ๒๔๒๖ ไม่มีถนนสิบสามห้างในสารระบบ และไม่มีห้องแถวเพื่อการค้าเสื้อผ้า และไม่มีห้องแถวการค้าแบบอู้ฟู่เลยครับ มีแต่ข้าราชการมาเช่าอาศัยอยู่เท่านั้น
คุณหนุ่มลองพิจารณาข้อมูลใน จดหมายเหตุของพระยาทิพโกษา (สอน) อีกที
มาดูข้อมูลไหม้กันดีกว่า จดหมายเหตุของพระยาทิพโกษา (สอน) กล่าว่า วันที่ ๒๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๑๒ เวลาเกือบบ่ายโมง ได้เกิดเพลิงไหม้ขึ้นที่โรงทำขนมจีน ถนนสิบสามห้าง เวลานั้นลมพัดจัด น้ำในคลองบางลำภูก็แห้ง เพลิงลุกลามข้ามกำแพงพระนครไหม้เลียบกำแพง และริมคลองบางลำพูไปถึงสะพานข้ามคลอง แล้วไหม้ข้ามคลองไปข้างวังพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นมเหศวรศิววิลาส ไหม้บ้านช้อนหอยทัพพี วัดสังเวชวิศยาราม บ้านบุหลังวัด แล้วไหม้เฉียงตลอดลงไปตกแม่น้ำเจ้าพระยา ส่วนทางริมกำแพงพระนครเพลิงไหม้เลียบริมกำแพง และริมคลองบางลำพูไปจนถึงหน้าวัดสังเวชฯ จึงหยุด..."
ถนนสิบสามห้างมีมาอย่างน้อยก่อน พ.ศ. ๒๔๑๒ และการค้าในห้องแถวบนถนนสิบสามห้างขณะนั้นเท่าที่ทราบจากจดหมายเหตุดังกล่าวก็คือทำขนมจีนเพื่อขาย
ขออนุญาตตั้งข้อสังเกตว่า ห้องแถวที่อยู่ริมถนนเหมาะที่จะทำการค้ามากกว่าเป็นที่อยู่อาศัยอย่างเดียว
