สำหรับเวลากลางคืน ในพระราชอธิบายในรัชกาลที่ ๔ ตรัสว่า
กลางคืนเวลาคือ ทุ่ม คือ ทุ่มหนึ่ง สองทุ่ม ยามหนึ่ง (หนี่งยาม) สี่ทุ่ม ห้าทุ่ม สองยาม เจ็ดทุ่ม แปดทุ่ม สามยาม เก้าทุ่ม สิบทุ่ม สิบเอ็ดทุ่น ย่ำรุ่ง เป็นแบบนี้
ทีได้พบกับตัวเองมาแล้ว
เคยถามเวลาปิดร้านของร้านฟาสต์ฟู้ดสัญลักษณ์ 3 นิ้วคว่ำสีเหลืองว่า
ที่นี่ปิดสองยามใช่มั้ย
เด็กสาวคนขาย อายุอานามสักกว่า20แล้วมัง ทำหน้าตาเลิ่กลั่ก สีหน้าแบบว่าฉงนสุดขีด ถามย้อนว่า มันคือยังไงคะ
พออธิบายเข้าใจกันแล้ว เธอก็อุทานว่า
อ๋อ ใช่ค่าร้านปิดเที่ยงคืน
รู้สึกตกใจมาก ใช้ชีวิตวนเวียนในกรุงเทพฯตลอด ใจกลางย่านเศรษฐกิจของประเทศด้วยซ้ำ หลงยุคไปได้ยังไง เค้าไม่รู้จักเวลา สองยาม กันแล้ว
ขอถามใครก็ได้นะครับ เดี๋ยวนี้ กรุงเทพฯ ยังมีไปยาลน้อย ฯ กำกับท้ายอยู่หรือปล่าว?
