แบบเรียนภาษาไทยเมื่อวัยเยาว์

[เทาชมพู]

 

[เทาชมพู]

 

[Singing Blue Jay]

ใช่เลยค่ะ ใช่เลย ตำราพวกนี้แหละที่เรียนตอนเด็กๆ เรื่องนกกางเขนนั้นประทับใจมาก ยังจำความรู้สึกตอนอ่านได้เสมอมา โตขึ้นมาตอนนี้มีกิจกรรมหนึ่งที่ทำคือการดูนก อาจได้อิทธิพลจากหนังสือเล่มนี้นี่เอง
ส่วนเรื่องรถไฟนั้น ทำให้อยากนั่งรถไฟมากๆ และชอบการ์ดรถที่ใจดีซื้อกล้วยมาฝากเด็กๆ จริงๆมีอีกตอนที่คิดถึงมากคือตอนที่นั่งรถไฟผ่านอุโมงค์ เดี๋ยวนี้เวลานั่งรถไฟใต้ดินแล้วมองไปเห็นนอกรถมืดๆ ก็ยังจดจำอารมณ์นั้นค่ะ
ไม่ได้เห็นตำราเรียนของเด็กสมัยนี้ แต่บอกได้ว่าเรียนภาษาไทยสมัยก่อนจะได้รากฐานภาษาที่มั่นคงมากค่ะ ^_^

[POJA]

ไม่ทัน เรณู-ปัญญา ไม่รู้จัก มานะ-มานี
ตอนนั้นหนูอยู่ที่ไหนหนอ  

ท่านอาจารย์ อนุญาตให้มีได้แต่แบบเรียนภาษาไทยหรือเจ้าคะ  

[Naris]

ไปถามคุณพ่อมาอีกต่อหนึ่ง ท่านเล่าถึงเรื่อง "เด็กชายใหม่ รักหมู่" (กระมังครับ ฟังไม่ถนัด) อีกเล่มหนึ่งด้วย
หมายถึงเล่มไหนหรือครับ

[เทาชมพู]

ไม่ทัน เรณู-ปัญญา ไม่รู้จัก มานะ-มานี
ตอนนั้นหนูอยู่ที่ไหนหนอ 

ท่านอาจารย์ อนุญาตให้มีได้แต่แบบเรียนภาษาไทยหรือเจ้าคะ 

ึุคุณ POJA  เรียนแบบเรียนอะไรคะ?
ชื่อกระทู้นี้คือแบบเรียนภาษาไทยค่ะ

ไปถามคุณพ่อมาอีกต่อหนึ่ง ท่านเล่าถึงเรื่อง "เด็กชายใหม่ รักหมู่" (กระมังครับ ฟังไม่ถนัด) อีกเล่มหนึ่งด้วย
หมายถึงเล่มไหนหรือครับ

ไม่เคยเรียนเหมือนกัน  น่าจะเป็นยุคย้อนกลับขึ้นไป เก่ากว่าปัญญา-เรณูมั้งคะ

[เพ็ญชมพู]

ไปถามคุณพ่อมาอีกต่อหนึ่ง ท่านเล่าถึงเรื่อง "เด็กชายใหม่ รักหมู่" (กระมังครับ ฟังไม่ถนัด) อีกเล่มหนึ่งด้วย
หมายถึงเล่มไหนหรือครับ

ไม่เคยเรียนเหมือนกัน  น่าจะเป็นยุคย้อนกลับขึ้นไป เก่ากว่าปัญญา-เรณูมั้งคะ

เด็กชายใหม่ รักหมู่ อยู่ใน แบบเรียนเร็วใหม่ เล่ม ๑ ตอนกลาง สำหรับชั้น ป. ๒

[เพ็ญชมพู]

 

[เทาชมพู]

ชีวิตแบบเด็กชายใหม่ ในปัจจุบันเห็นจะมีได้แต่ในตจว. ในอำเภอชั้นนอกๆเท่านั้น    
ถ้าอยู่กรุงเทพ หลานของปู่ใหม่กว่าจะฝ่ารถติดกลับมาบ้านได้ก็ค่ำ   แทนที่จะนั่งล้อมวงกินข้าวกันพร้อมหน้าพ่อแม่พี่น้อง ก็โตมาด้วยข้าวเหนียวหมูปิ้งในรถ   กินเป็นข้าวเย็นก่อนถึงบ้าน
ถึงบ้านก็เล่นเกม   ให้เพื่อนส่งการบ้านมาทางอีเมล์ เพื่อลอกส่งครู
เสาร์ไปเรียนพิเศษ กวดวิชา โดยครูประจำชั้นเปิดสอนเพิ่มเติม
อาทิตย์ถ้าไม่เรียนว่ายน้ำ ดนตรีฯลฯ ก็ไปพักผ่อนพร้อมหน้าพ่อแม่ในศูนย์การค้า   กินข้าวกลางวันและเย็นที่นั่น

[เพ็ญชมพู]

ในหนังสือแบบเรียนเร็วใหม่ เล่ม ๑ ตอนกลางนี้ นอกจากจะมีเด็กชายใหม่ รักหมู่แล้ว ยังมีอีกหลายคน ได้แก่ นายอยู่ ยืนยาว, นายเสนอ เสียงเสนาะ, นายเฉลิม สุดเฉลียวกับหลายชาย เด็กชายสลับ สุดเฉลียว, นายกล่ำ ใจกล้ากับนางไปล่ ใจกล้า ภรรยา และนายภักดี เผ่าเภตรากับลูกสาว เด็กหญิงสารภี เผ่าเภตรา

แต่ไม่มีใครดังเท่า เด็กชายใหม่ รักหมู่ สักคน  

[เทาชมพู]

ย้อนหลังไปนานมาก ก่อนทุกคนในเรือนไทยนี้จะเกิด  มีหนังสือเรียนที่ดีอีกเล่มชื่อ "นายเถื่อนเป็นนายเมือง" ผู้แต่งคือเจ้าพระยาพระเสด็จสุเรนทราธิบดี(หม่อมราชวงศ์เปีย มาลากุล)
คุณกิเลน ประลองเชิงแห่งไทยรัฐเล่าไว้ว่า

ตำราเรียนสมัยรัชกาลที่ 6 นอกจากสอนเรื่อง “สมบัติผู้ดี” ยังมีตำราสอนเรื่อง “พลเมืองดี”

ตอนต้นของหนังสือ...เจ้าพระยาเสด็จสุรินทราธิบดี ผู้เขียนกล่าวถึง “นายเถื่อน” พระเอกของเรื่องซึ่งเป็นคนกำพร้า พ่อแม่ตาย ก็เข้ามาอยู่กับลุงและป้าในกรุงเทพฯ

ลุงชื่อนายมั่น ป้าชื่อนางคง ลุงเคยรับราชการต่างประเทศมาแล้ว

เมื่อนายเถื่อนมาอยู่ด้วย ลุงกับป้าก็พยายามเปลี่ยนแปลงนิสัยนายเถื่อน เช่น เปลี่ยนธรรมเนียมการพูดจาให้เป็นผู้ดี ตัดผม หาเสื้อผ้าที่สอดคล้องกับสมัย และสั่งสอนให้รู้ผิดรู้ชอบ

ในที่สุด นายมั่นก็ไปจดทะเบียนให้นายเถื่อนเป็นหลานชายสมาชิกในบ้าน นายมั่นบอกนายเถื่อนว่า

“เออ เจ้าเถื่อน เมื่อเจ้าไปอยู่ป่าอยู่ดง เจ้าชื่อเถื่อนก็เหมาะดี เถื่อนแปลว่าป่า แต่เดี๋ยวนี้เจ้ากลับเข้ามาอยู่ในบ้านเมืองแล้ว เปลี่ยนชื่อเถื่อนนั้นเสียเถอะ

ทีนี้จงชื่อว่านายเมือง จะได้สมกับที่เจ้ากลับเข้ามาอยู่ในบ้านในเมือง”

ตอนนั้นนายเมืองอายุ 15 ปี ลุงจึงคิดให้เรียนหนังสือทางลัด ด้วยการสอนเองที่บ้าน แล้วก็ให้ไปสมัครสอบไล่ชั้นประถม หาครูมาสอนภาษาอังกฤษและภาษาไทยที่บ้าน เพื่อเตรียมสอบไล่ชั้นมัธยม

และแก (นายมั่น) ชอบพาหลานชายแกไปเที่ยว ให้ได้พบเห็นรู้จักโน่นนี่ต่างๆเนืองๆ

นายเมืองได้เรียนรู้ว่า คนในบ้านเมืองนั้นต้องไปเสียเงินช่วยราชการ เรียกว่าเงิน “รัชชูปการ” ก็แปลกใจ จึงไปถามลุงว่าคนเราเป็นหนี้บ้านเมืองอันใดหรือ

ลุงก็อธิบายว่า คนที่เกิดมาทุกคนเป็นหนี้แผ่นดิน เพราะบ้านเมืองมีบุญคุณ เหมือนพ่อแม่เลี้ยงลูก ลูกจึงเป็นหนี้พ่อแม่

“ลูกมีหน้าที่จะต้องทดแทนพ่อแม่อย่างไร คนเราเกิดมาในแผ่นดินทุกคน จึงจำต้องทดแทนบุญคุณแก่แผ่นดิน”

บุญคุณของแผ่นดินมี 4 ประการ แผ่นดินช่วยปกครองชีวิตเรา แผ่นดินให้ความสุขสำราญแก่เรา มีอำนาจทำอะไรได้ตามใจโดยไม่ขัดผลประโยชน์ผู้อื่น ถ้าใครข่มเหง ตำรวจนครบาลก็จับผู้นั้นส่งศาลลงโทษ

แผ่นดินเป็นผู้ปกป้องทรัพย์สมบัติของเรา ถ้าใครแย่งชิงกรรม-สิทธิ์นี้ ต้องได้รับโทษตามกฎหมาย

แผ่นดินให้ความยุติธรรมแก่ทุกคนเสมอกันไป ไม่ว่าเป็นคนจน อ่อนแอ แข็งแรง มีบรรดาศักดิ์สูง-ต่ำ มีกำลังทรัพย์และอำนาจ ทั้งน้อยทั้งใหญ่ ศาลจะพิจารณาให้ผู้ประพฤติถูก ประพฤติชอบชนะ

เมื่อแผ่นดินมีบุญคุณ พลเมืองดีต้องมีหน้าที่ทดแทนบุญคุณแผ่นดิน 4 ประการ...ประพฤติตนดีและทำความดีให้แก่บ้านเมือง ช่วยเป็นกำลังบ้านเมือง ช่วยรักษาบ้านเมือง

และช่วยบำรุงการปกครอง และความยุติธรรมของบ้านเมือง

หนังสือพลเมืองดีสรุปว่า เมื่อเกิดมาเป็นคน ควรมีความรู้สึก 3 อย่าง เป็นข้อใหญ่

รู้สึกคุณพระมหากษัตริย์ ที่เป็นหัวหน้าปกครองประเทศและชาติ ราษฎรจะสุขสบายร่มเย็น บ้านเมืองจะเจริญรุ่งเรืองก็เพราะพระมหากษัตริย์ บ้านเมืองเป็นของเราทุกคน ควรมีใจรักช่วยบำรุงรักษา เมื่อเกิดมาแล้วควรรักชื่อรักชาติ ทำความดีให้แก่บ้านเมือง

“ดังนี้ จึงจะนับได้ว่าเป็นพลเมืองที่ดีคนหนึ่งๆ ไม่ชั่วแต่เกิดมาแล้ว ก็ตายถมแผ่นดินไปเปล่าๆ หรือยิ่งทำความชั่วร้ายเป็นเสี้ยนหนามกินแรงทอนกำลังท่าน ก็ให้ท่านต้องปราบปราม เป็นการเกิดมาสำหรับให้หนักแผ่นดินเท่านั้น”

หนังสือเรื่องพลเมืองดี ฉบับที่ ดร.ธิดา สาระยา (ราษฎรในครรลอง แห่งความเจริญของสยาม) นำมาอ้าง ได้จากต้นฉบับ พิมพ์ครั้งที่ 7 (พระนคร) โรงพิมพ์อักษานิติ์ 2466 ตรวจและอนุญาตให้เป็นแบบเรียน พ.ศ.2464...เก่าแก่เต็มที

ใครอยากจะอ่านฉบับเต็มๆตอนนี้คงหาได้ยาก แต่เท่าที่เล่าแบบย่อๆก็คงพอเห็นหน้าค่าตานายเถื่อน นายเมือง พลเมืองดี ตัวอย่างแห่งยุคสมัยนั้น...ได้บ้าง

ถึงยุคสมัยนี้ คงหาพลเมืองดีไม่ค่อยเจอ...หันไปทางไหนก็เจอแต่คนที่ปากว่าเป็นนายเมือง แต่มีปกติวิสัยเป็นนายเถื่อน นายเถื่อนบางฝ่ายไม่แค่ไม่ยอมรับกฎกติกา ยังเถื่อนขนาดกล้าด่าตุลาการ กล้าถึงขั้นประกาศจะล้มองค์กรยุติธรรม

คนแบบนี้ล่ะกระมัง เป็นที่มาของเพลง “หนักแผ่นดิน”.

กิเลน ประลองเชิง

[เทาชมพู]

แบบเรียนเล่มไหนหนอ ที่สอนให้เด็กไม่พูดคะ ขา ครับ ขอรับกระผม แต่ให้หนอๆอยู่นั่นแล้วหนอ

โดนอาจารย์ใหญ่กว่า ดุแล้วหนอ   หัวหน้าชั้นชื่อเพ็ญชมพูอยู่ไหนหนอ

สารภาพมาซะดีๆหนอ

ยกข้ามหน้ามาตามล่าหาคำตอบ

[เทาชมพู]

ทั้งนายกล่ำและคุณนายไปล่ชาวไร่ นี่ดูไฮโซไม่ใช่เล่น   นายกล่ำสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวไปขายพืชผล   ส่วนคุณนายกล่ำก็สวมเสื้อสตรีทันสมัยมีผ้ากันเปื้อนแบบฝรั่งเสียด้วย
สงสัยว่าเล่มที่นำมาแสดงนี้จะผลิตในสมัยจอมพลป.เป็นนายกรัฐมนตรี

[เพ็ญชมพู]

ยังมีคนดังอีกคนหนึ่งอยู่ในแบบหัดอ่านหนังสือไทย เล่ม ๓ สำหรับเด็ก ป. ๑ 

[เพ็ญชมพู]

ชื่อของเขาคือ อ อ อ "หนูหล่อ" น้องพ่อหลี ลูกหมอหลำกับแม่หยา  คนนี้นี่เอง