ทายซิว่ามาจากไหน

[สมชาย]

ข้าพเจ้ามิบังอาจ
แสงหิ่งห้อยฤาจะเทียบดวงจันทรา

[เทาชมพู]

ของนายมีเองหรือคะ ในนิราศพระแท่นดงรัง หรือนิราศเดือนคะ?

[สริน]

ขอบคุณค่ะคุณเทาชมพู:-)

[สริน]

นิราศเดือนค่ะ

อ่านพบว่าแต่งตอนบวชค่ะ
แหะๆๆอย่างนี้ถือว่าผิดศีลมั๊ยคะ
แบบว่ามีบทคิดถึงนางอันเป็นที่รักอ่ะค่ะ

[เทาชมพู]

ดิฉันว่าผิดศีลนะคะ  เพราะเป็นเรื่องกามคุณ  
แต่กวีมักจะห้ามใจได้ลำบาก เหมือนสุนทรภู่เคยแก้ตัวเอาไว้ในรำพันพิลาปว่า

พระภู่แต่งแกล้งกล่าวสาวสาวเอ๋ย
อย่าถือเลยเคยเจนเหมือนเหลนหลาน
นักเลงกลอนนอนฝันเป็นสันดาน
เคยเขียนอ่านอดใจมิใคร่ฟัง

หมายความว่าท่านก็รำพันไปตามความเคยชินยังงั้นเอง ไม่ได้ตั้งใจเกี้ยวสาวจริงจังนักหรอกค่ะ  เป็นเรื่องของคนมีจินตนาการมากเท่านั้นเอง

[นกข.]

ข้อนี้จริงครับ ครูท่านพูดไว้ถูก
นักเลงกลอนนอนฝันเป็นสันดาน ใครได้แฟนที่ปากเบาเห่าง่าย เอ๊ย แซวสาวๆ ง่ายไม่เลือกหน้า (อาจจะคล้ายๆ ครูสุนทรภู่นิดหน่อย...) ก็ขอให้ทำใจว่า คนที่เจ้าชู้ไก่แจ้นั้นพล่ามส่งๆ ไปพอให้หายเหงาปากเท่านั้นแหละครับ ไม่เอาจริงหรอก ถ้าลงว่าเขาเลือกคุณแล้ว ใจจริงเขาก็ยังคงรักคุณคนเดียวนั่นแหละ ดังนั้นปล่อยให้มันพล่ามไป เดี๋ยวก็กลับมาตายรังเอง...

[พวงร้อย]

ทำไมฟังคุ้นๆไปทุกบท  แต่กลับนึกอะไรไม่ออกเล้ยยย ว่าเป็นของใครแต่ง  เฮ้อ บ่นไปงั้นแหละค่ะ  อยากแจมแต่ทายไม่ถูก  คุณ B
นี่สิงห์ซุ่มจริงๆเลย  ชอบกระทู้นี้จังเลยค่ะ

อืมม คุณ นกข พูดยังกะกลัวใครเข้าใจผิดงั้นแหละ  "ปากเบาเห่าง่าย" ก๊าาากกก เพิ่งเคยได้ยินเนี่ยค่ะ  สำนวนเก๋ามากค่ะ คิกๆๆ

[สมชาย]

ผมก็อ่านๆดูทั้งหมดแล้ว คุณพี่ นกข.ไม่ได้แซวสาวๆที่ไหนนี่ครับ ก็มีสาวที่นี่แหละ

[อ้อมรัก]

ถ้าฉันมีสิบปากดังทศกัณฐ์.....

[เทาชมพู]

มาถามอีกค่ะ  จากไหน ของใคร

โฉมเฉลาเยาวภาอย่าเฉลียว
พี่เคยเที่ยวเจนจิตทุกทิศา
ไม่เคยเห็นนารีที่ต้องตา
มาพบแก้วกัลยาจึงซ่านรัก

พี่ขอร่ำคำขาดในชาตินี้
ไม่ขอมีคู่อื่นให้เสียศักดิ์
แม้น้องไม่ประคองปรองดองรัก
ขอเชิญชักดาบฟันให้บรรลัย

[แดนสรวง]

ขอกาผมถามบ้างนะครับ

1.
ถึงได้แหวนไว้ชมก็ตรมจิต
ไม่เหมือนได้มิ่งมิตรพิสมัย
ได้ของอื่นหมื่นแสนทั้งแดนไตร
ไม่เหมือนได้นิ่มน้องประคองนอน
จะว่าโศกโศกอะไรที่ในโลก
ไม่เท่าโศกใจหนักเหมือนรักสมร
จะว่าหนักหนักอะไรในดินดอน
ถึงสิงขรก็ไม่หนักเหมือนรักกัน


2.
อย่าเกียจคร้านการเรียนเร่งอุตส่าห์
มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน
จะตกถิ่นฐานใดคงไม่แคลน
ถึงคับแค้นก็พอยังประทังตน
อันความรู้รู้กระจ่างแต่อย่างเดียว
แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดจะเกิดผล
อาจจะชักเชิดชูฟูสกนธ์
ถึงคนจนพงศ์ไพร่คงได้ดี

[ฝอยฝน]

คุณเทาชมพูคะ.......

ฝนอิจฉาคุณผู้หญิง ในคำกลอน  ที่ยกมาในกลอนข้างบนนั่นจังค่ะ....เฉลยเร็วๆนะคะ  ฝนอยากรู้จักค่ะ

[แจ้น คนโสด]

คุณแดนสรวงคะ   ข้อ ๑ นี่ สำนวนคุ้นๆ คะ
ส่วนข้อสอง  น่าจะเป็นจากเรื่องพระอภัยมณี
ตอนพระฤษีสอนสุดสาคร หรือเปล่าคะ  ไม่แน่ใจ   แต่รู้สึกเหมือนเคยอ่านผ่านตามาก่อน นานมากแล้ว

[เมรี]

ข้อ 2 ของคุณแดนสรวง เป็นอาขยานที่ต้องท่องทุกเช้าทุกเช้า สมัยวัยเด็ก แต่...แย่จังเลย ไม่รู้ค่ะว่าในตอนไหนและใครแต่ง มารอฟังเฉลยนะคะ

[เทาชมพู]

คุณแดนสรวงและพี่สาวของเธอให้ดิฉันเป็นบุคคลต้องห้าม...ห้ามตอบค่ะ
ใครจะช่วยตอบข้อ ๕๔ ที่ดิฉันถามบ้าง  คุณฝอยฝนจะได้รู้เร็วๆหน่อยค่ะ